ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 421
ਜੇਹੀ ਸੇਵ ਕਰਾਈਐ ਕਰਣੀ ਭੀ ਸਾਈ ॥
jehee sev karaaeeai karanee bhee saaee |Cibé seirbhís a thugann an Tiarna dúinn a dhéanamh, sin é díreach a dhéanaimid.
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਵੇਖੈ ਵਡਿਆਈ ॥੭॥
aap kare kis aakheeai vekhai vaddiaaee |7|Feidhmíonn sé é féin; cé eile ar cheart a lua? Feiceann sé a mhórgacht féin. ||7||
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
gur kee sevaa so kare jis aap karaae |Is é féin amháin a fhreastalaíonn ar an nGúrú, a spreagann an Tiarna é féin é sin a dhéanamh.
ਨਾਨਕ ਸਿਰੁ ਦੇ ਛੂਟੀਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਾਏ ॥੮॥੧੮॥
naanak sir de chhootteeai daragah pat paae |8|18|A Nanac, ag tairiscint a cheann, tá duine fuascailte, agus onóir i gCúirt an Tiarna. ||8||18||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, An Chéad Mhehl:
ਰੂੜੋ ਠਾਕੁਰ ਮਾਹਰੋ ਰੂੜੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥
roorro tthaakur maaharo roorree gurabaanee |Is álainn an Tiarna agus an Máistir Uachtarach, agus is áille Briathar Bani an Ghúrú.
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪਾਈਐ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੧॥
vaddai bhaag satigur milai paaeeai pad nirabaanee |1|Le dea-ádh, buaileann duine leis an bhFíor-Ghúrú, agus faightear stádas uachtarach Nirvaanaa. ||1||
ਮੈ ਓਲੑਗੀਆ ਓਲੑਗੀ ਹਮ ਛੋਰੂ ਥਾਰੇ ॥
mai olageea olagee ham chhoroo thaare |Is mise an sclábhaí is ísle de do chuid sclábhaithe; Is mise do sheirbhíseach is humhal.
ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jiau toon raakheh tiau rahaa mukh naam hamaare |1| rahaau |De réir mar a choinníonn Tú mé, mairim beo. Tá d'ainm i mo bhéal. ||1||Sos||
ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸਾ ਘਣੀ ਭਾਣੈ ਮਨਿ ਭਾਈਐ ॥
darasan kee piaasaa ghanee bhaanai man bhaaeeai |Tá tart chomh mór orm ar Fhís Bheannaithe do Dharshan; glacann m'intinn le do thoil, agus mar sin tá tú sásta liom.
ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਭਾਣੈ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ॥੨॥
mere tthaakur haath vaddiaaeea bhaanai pat paaeeai |2|Tá an mhórúlacht i lámha mo Thiarna agus mo Mháistir; trína thoil, faightear onóir. ||2||
ਸਾਚਉ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅੰਤਰਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥
saachau door na jaaneeai antar hai soee |Ná ceap go bhfuil an Fíor-Tiarna i bhfad uait; Tá sé domhain laistigh.
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
jah dekhaa tah rav rahe kin keemat hoee |3|Cibé áit a fhéachaim, is ann a aimsím é ag sileadh; conas is féidir liom a luach a mheas? ||3||
ਆਪਿ ਕਰੇ ਆਪੇ ਹਰੇ ਵੇਖੈ ਵਡਿਆਈ ॥
aap kare aape hare vekhai vaddiaaee |Déanann sé é féin, agus cealaíonn sé é féin. Feiceann sé é féin a mhórgacht glórmhar.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੀਐ ਇਉ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥
guramukh hoe nihaaleeai iau keemat paaee |4|Agus é ina Gurmukh, feiceann duine é, agus mar sin de, déantar a luach a mheas. ||4||
ਜੀਵਦਿਆ ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
jeevadiaa laahaa milai gur kaar kamaavai |Mar sin déan do bhrabúis a thuilleamh agus tú beo, trí fhreastal ar an nGúrú.
ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਵੈ ॥੫॥
poorab hovai likhiaa taa satigur paavai |5|Má tá sé réamh-ordaithe amhlaidh, ansin aimsíonn duine an Gúrú Fíor. ||5||
ਮਨਮੁਖ ਤੋਟਾ ਨਿਤ ਹੈ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਏ ॥
manamukh tottaa nit hai bharameh bharamaae |Cailleann na manmukhs féin-willed go leanúnach, agus wander thart, deluded ag amhras.
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿਉ ਦਰਸਨੁ ਪਾਏ ॥੬॥
manamukh andh na chetee kiau darasan paae |6|Ní cuimhin leis na dalla manmukhs an Tiarna; conas is féidir leo Fís Bheannaithe a Darshan a fháil? ||6||
ਤਾ ਜਗਿ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
taa jag aaeaa jaaneeai saachai liv laae |Ní mheastar gur fiú duine a theacht isteach sa domhan ach amháin má dhéanann duine é féin i ngleic go grámhar leis an bhFíor-Thiarna.
ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਪਾਰਸੁ ਭਏ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥੭॥
gur bhette paaras bhe jotee jot milaae |7|Ag bualadh leis an Gúrú, éiríonn duine thar a bheith luachmhar; cumaisc a solas isteach sa Solas. ||7||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਹੈ ਨਿਰਾਲਮੋ ਕਾਰ ਧੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ॥
ahinis rahai niraalamo kaar dhur kee karanee |Lá agus oíche, fanann sé scoite, agus déanann sé freastal ar an bPríomh-Tiarna.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ॥੮॥੧੯॥
naanak naam santokheea raate har charanee |8|19|A Nanac, iad siúd atá tumtha le cosa Lotus an Tiarna, tá siad sásta le Naam, Ainm an Tiarna. ||8||19||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, An Chéad Mhehl:
ਕੇਤਾ ਆਖਣੁ ਆਖੀਐ ਤਾ ਕੇ ਅੰਤ ਨ ਜਾਣਾ ॥
ketaa aakhan aakheeai taa ke ant na jaanaa |Is cuma cé mhéad cur síos ar an Tiarna, ní féidir a theorainneacha a fhios go fóill.
ਮੈ ਨਿਧਰਿਆ ਧਰ ਏਕ ਤੂੰ ਮੈ ਤਾਣੁ ਸਤਾਣਾ ॥੧॥
mai nidhariaa dhar ek toon mai taan sataanaa |1|Tá mé gan aon tacaíocht; Is tusa, a Thiarna, mo Thacaíocht amháin; Is tusa mo chumhacht uilechumhachtach. ||1||
ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਹੈ ਸਚ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲਾ ॥
naanak kee aradaas hai sach naam suhelaa |Is í seo paidir Nanak, go mbeadh sé maisithe leis an Ainm Fíor.
ਆਪੁ ਗਇਆ ਸੋਝੀ ਪਈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਮੇਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aap geaa sojhee pee gurasabadee melaa |1| rahaau |Nuair a dhíothaítear féinchomaoin, agus nuair a fhaightear tuiscint, buaileann duine leis an Tiarna, trí Fhocal Shabad an Ghúrú. ||1||Sos||
ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਗਵਾਈਐ ਪਾਈਐ ਵੀਚਾਰੁ ॥
haumai garab gavaaeeai paaeeai veechaar |Ag tréigean egotism agus mórtas, faigheann duine tuiscint mhachnamhach.
ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਦੇ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰੁ ॥੨॥
saahib siau man maaniaa de saach adhaar |2|Nuair a ghéilleann an aigne don Tiarna Máistir, tugann sé tacaíocht na Fírinne. ||2||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਸੇਵਾ ਸਚੁ ਸਾਈ ॥
ahinis naam santokheea sevaa sach saaee |Lá agus oíche, fanaigí sásta le Naam, Ainm an Tiarna; is é sin an tseirbhís fíor.
ਤਾ ਕਉ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗਈ ਚਾਲੈ ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ॥੩॥
taa kau bighan na laagee chaalai hukam rajaaee |3|Ní chuireann aon áiféis trioblóid ar dhuine a leanann Ordú Uacht an Tiarna. ||3||
ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਪਵੈ ਖਜਾਨੈ ॥
hukam rajaaee jo chalai so pavai khajaanai |Tógtar duine a leanann Ordú Toil an Tiarna isteach i gCiste an Tiarna.
ਖੋਟੇ ਠਵਰ ਨ ਪਾਇਨੀ ਰਲੇ ਜੂਠਾਨੈ ॥੪॥
khotte tthavar na paaeinee rale jootthaanai |4|Ní fhaigheann an góchumtha áit ar bith ann; tá siad measctha leis na cinn bréagach. ||4||
ਨਿਤ ਨਿਤ ਖਰਾ ਸਮਾਲੀਐ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਪਾਈਐ ॥
nit nit kharaa samaaleeai sach saudaa paaeeai |Go brách agus go brách, déantar na fíorbhoinn a stór; leo, ceannaítear an fíor-mharsantas.
ਖੋਟੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਲੇ ਅਗਨਿ ਜਲਾਈਐ ॥੫॥
khotte nadar na aavanee le agan jalaaeeai |5|Ní fheictear na cinn bhréagacha i dTóraíocht an Tiarna; urghabhtar iad agus cuirtear isteach sa tine arís iad. ||5||
ਜਿਨੀ ਆਤਮੁ ਚੀਨਿਆ ਪਰਮਾਤਮੁ ਸੋਈ ॥
jinee aatam cheeniaa paramaatam soee |Iad siúd a thuigeann a n-anam féin, is iad féin an t-Anam Uachtarach.
ਏਕੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੋਈ ॥੬॥
eko amrit birakh hai fal amrit hoee |6|Is é an tAon Tiarna an crann de neachtar ambróis, a iompraíonn na torthaí ambróis. ||6||
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਸਚਿ ਰਹੇ ਅਘਾਈ ॥
amrit fal jinee chaakhiaa sach rahe aghaaee |Iad siúd a bhfuil blas na torthaí ambrosial fós sásta leis an Fhírinne.
ਤਿੰਨਾ ਭਰਮੁ ਨ ਭੇਦੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੭॥
tinaa bharam na bhed hai har rasan rasaaee |7|Níl aon amhras ná ciall idirscartha acu - blaiseadh a dteanga an blas diaga. ||7||
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਆਇਆ ਚਲੁ ਸਦਾ ਰਜਾਈ ॥
hukam sanjogee aaeaa chal sadaa rajaaee |Trína Ordú, agus trí do ghníomhartha san am atá caite, tháinig tú isteach sa domhan; siúl go deo de réir a thoile.
ਅਉਗਣਿਆਰੇ ਕਉ ਗੁਣੁ ਨਾਨਕੈ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੮॥੨੦॥
aauganiaare kau gun naanakai sach milai vaddaaee |8|20|Le do thoil, deonaigh bhua do Nanak, an ceann gan bhua; beannuighthe é le mór-ghrádh glórmhar na Fírinne. ||8||20||
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |Aasaa, An Chéad Mhehl:
ਮਨੁ ਰਾਤਉ ਹਰਿ ਨਾਇ ਸਚੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
man raatau har naae sach vakhaaniaa |Labhraíonn an té a bhfuil a intinn in oiriúint d'Ainm an Tiarna an fhírinne.
ਲੋਕਾ ਦਾ ਕਿਆ ਜਾਇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਣਿਆ ॥੧॥
lokaa daa kiaa jaae jaa tudh bhaaniaa |1|Cad a chaillfeadh na daoine, dá dtaitneodh mé leat, a Thiarna? ||1||