imeoidh peacaí an tsaoil gan líon.
Can an Naam tú féin, agus spreag daoine eile chun é a chanadh freisin.
Agus é á chloisteáil, á labhairt agus á maireachtáil, faightear fuascailt.
Is é an réaltacht riachtanach Fíor Ainm an Tiarna.
Gan stró intuigthe, a Nanak, can a Moltaí Glóracha. ||6||
Ag canadh a Glórtha, beidh do chuid filth nite.
Beidh an nimh uile-íditheach de ego imithe.
Beidh tú a bheith aireach, agus beidh tú i do chónaí i síocháin.
Le gach anáil agus le gach greim bia, cothaigh Ainm an Tiarna.
Déan dearmad ar gach cleas cliste, a intinn.
I gCuideachta na Naomh gheobhaidh tú an saibhreas fíor.
Bailigh mar sin Ainm an Tiarna mar do phríomhchathair, agus déan trádáil ann.
Ar an tsaoghal so beidh suaimhneas agaibh, agus i gCúirt an Tighearna tabharfar moladh oraibh.
Féach an t-Aon ag dul tríd go léir;
arsa Nanak, tá do chinniúint réamhordaithe. ||7||
Déan machnamh ar an gCeann, agus adhradh don Chéile.
Cuimhnigh ar an gCeann, agus bród ar an Aon i d'intinn.
Canaigí Moltaí Glórmhara gan deireadh an Aonaigh.
Le aigne agus corp, déan machnamh ar an Aon Tiarna Dia.
Is é an t-Aon Tiarna Féin an t-Aon agus an t-Aon.
Tá an Tiarna Dia Pervading go hiomlán tríd go léir.
Is ón Aonach amháin a tháinig fairsinge iomadúla na cruthaitheachta.
Ag adhradh don Aon, baintear peacaí an ama atá caite.
Tá an aigne agus an corp istigh lán leis an Aon Dia.
Le Grásta Ghúrú, O Nanak, is eol an tAon. ||8||19||
Salok:
Tar éis dul ar seachrán agus ar seachrán, a Dhia, tháinig mé, agus chuaigh mé isteach i do Thearmann.
Seo paidir Nanac, a Dhé: ceangail le do thoil le do sheirbhís dhiagachta mé. ||1||
Ashtapadee:
is begair mé; Guím an bronntanas seo uait:
le do thoil, le do thrócaire, a Thiarna, tabhair dom d'Ainm.
Iarraim deannaigh chosa na Naomh.
A Thiarna Uachtarach a Dhia, comhlíon mo mhian le do thoil;
go seinnim Moltaí glórmhara Dé go deo na ndeor.
Le gach uile anáil, go ndéanfainn machnamh ort, a Dhia.
Go gcuirim gean ar do chosa Lotus.
Go ndéanfainn adhradh deabhóideach do Dhia gach uile lá.
Is tusa an t-aon Dídean atá agam, an t-aon Tacaíocht atá agam.
Iarrann Nanak an duine is sublime, an Naam, Ainm Dé. ||1||
Le Sracfhéachaint ghrásta Dé, tá síocháin iontach ann.
Is annamh a fhaigheann sú éirim an Tiarna.
Tá na daoine a bhfuil blas acu sásta.
Tá siad comhlíonta agus réadaithe neacha - ní dhéanann siad waver.
Tá siad líonta go hiomlán go ró-shreabhadh le haoibhneas milis a Ghrá.
Toibreacha aoibhnis spioradálta suas laistigh, sa Saadh Sangat, Cuideachta na Naofa.
Ag tabhairt dá Thearmann, thréig siad gach duine eile.
Go domhain istigh, tá siad solas, agus díríonn siad iad féin air, lá agus oíche.
Is iad an t-ádh is mó a dhéanann machnamh ar Dhia.
A Nanac, agus iad i bhfeighil ar Naam, tá siad faoi shíocháin. ||2||
Comhlíontar mianta sheirbhíseach an Tiarna.
Ón Fíor-Ghúrú, faightear an teagasc íon.
Dá sheirbhíseach umhail, thaispeáin Dia a chineáltas.
Tá áthas síoraí ar a sheirbhíseach.
Gearrtar as bannaí a sheirbhísigh humhal, agus saortar é.
Tá pianta breithe agus báis, agus amhras imithe.
Sásaítear mianta, agus bronntar creideamh iomlán,
suaimhneach go deo lena shuaimhneas síoraí.
Is leis é - meascann sé in Aontas leis.
Tá Nanak gafa in adhradh deabhóideach an Naam. ||3||
Cén fáth dearmad Eisean, nach bhfuil overlook ár n-iarrachtaí?
Cén fáth dearmad Eisean, a admhaíonn cad a dhéanaimid?