ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 41
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |Siree Raag, Ceathrú Mehl:
ਹਉ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ਨਿਤ ਖੜੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸੇ ਤਿਨਿ ਜਾਉ ॥
hau panth dasaaee nit kharree koee prabh dase tin jaau |Seasaim le taobh an bhealaigh agus fiafraím an Bealach. Mura dtaispeánfadh duine ach an Bealach chun Dé dom - rachainn leis.
ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਰਾਵਿਆ ਤਿਨ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਫਿਰਾਉ ॥
jinee meraa piaaraa raaviaa tin peechhai laag firaau |Leanaim i gcosa na ndaoine sin a bhaineann taitneamh as Grá mo chroí.
ਕਰਿ ਮਿੰਨਤਿ ਕਰਿ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਣੈ ਕਾ ਚਾਉ ॥੧॥
kar minat kar jodarree mai prabh milanai kaa chaau |1|impím orthu, I impore them; Tá fonn orm bualadh le Dia! ||1||
ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਜਨਾ ਕੋਈ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
mere bhaaee janaa koee mo kau har prabh mel milaae |A Siblíní na Cinniúint, déan aontú liom, le do thoil, le mo Thiarna Dia.
ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau satigur vittahu vaariaa jin har prabh deea dikhaae |1| rahaau |Is íobairt mé don Fhíor-Ghúrú, a thaispeáin an Tiarna Dia dom. ||1||Sos||
ਹੋਇ ਨਿਮਾਣੀ ਢਹਿ ਪਵਾ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥
hoe nimaanee dteh pavaa poore satigur paas |I ndoimhneacht dhomhain, tuitim ag Cosa an Fhíor-Ghúrú Foirfe.
ਨਿਮਾਣਿਆ ਗੁਰੁ ਮਾਣੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥
nimaaniaa gur maan hai gur satigur kare saabaas |Is é an Gúrú Onóir an easonóra. Tugann an Gúrú, an Fíor-Ghúrú, faomhadh agus bualadh bos.
ਹਉ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਊ ਮੈ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥
hau gur saalaeh na rjaoo mai mele har prabh paas |2|Ní bhíonn mé tuirseach riamh ag moladh an Ghúrú, a aontaíonn mé leis an Tiarna Dia. ||2||
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭ ਕੋ ਲੋਚਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
satigur no sabh ko lochadaa jetaa jagat sabh koe |Tá gach duine, ar fud an domhain, ag iarraidh an Fíor-Ghúrú.
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਥੀਐ ਭਾਗਹੀਣ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥
bin bhaagaa darasan naa theeai bhaagaheen beh roe |Gan dea-fhortún na cinniúint, ní fhaightear Fís Bheannaithe a Darshan. Na cinn trua ach suí agus caoin.
ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਸੋ ਥੀਆ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥੩॥
jo har prabh bhaanaa so theea dhur likhiaa na mettai koe |3|Tarlaíonn gach ní de réir Toil an Tiarna Dia. Ní féidir le duine ar bith Scríbhneoireacht na Cinniúint réamhordaithe a scriosadh. ||3||
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
aape satigur aap har aape mel milaae |Is é Féin an Gúrú Fíor; Is é an Tiarna é féin. Aontaíonn sé é féin ina Aontas.
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੀਛੈ ਪਾਇ ॥
aap deaa kar melasee gur satigur peechhai paae |Ina Chineáltas, aontaíonn Sé linn Féin, agus muid ag leanúint an Ghúrú, an Fíor-Ghúrú.
ਸਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਿ ਆਪਿ ਹੈ ਨਾਨਕ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੪॥੬੮॥
sabh jagajeevan jag aap hai naanak jal jaleh samaae |4|4|68|Ar fud an domhain go léir, Sé Beatha an Domhain é, O Nanak, mar uisce measctha le huisce. ||4||4||68||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |Siree Raag, Ceathrú Mehl:
ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਅਤਿ ਭਲਾ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
ras amrit naam ras at bhalaa kit bidh milai ras khaae |Is é Bunús an Naam Ambrosial an bunúsach is sublime; conas is féidir liom an bunúsach seo a bhlaiseadh?
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤੁਸਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
jaae puchhahu sohaaganee tusaa kiau kar miliaa prabh aae |Téim agus fiafraím de na mná céile sona, "Conas a tháinig tú chun bualadh le Dia?"
ਓਇ ਵੇਪਰਵਾਹ ਨ ਬੋਲਨੀ ਹਉ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵਾ ਤਿਨ ਪਾਇ ॥੧॥
oe veparavaah na bolanee hau mal mal dhovaa tin paae |1|Tá siad saor ó chúram agus ní labhraíonn siad; suathaireacht mé agus nigh a gcos. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਮਿਲਿ ਸਜਣ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
bhaaee re mil sajan har gun saar |A Siblíní na Cinniúint, buail le do chara spioradálta, agus seas ar Mholtaí Glórmhara an Tiarna.
ਸਜਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਕਢੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sajan satigur purakh hai dukh kadtai haumai maar |1| rahaau |Is é an Fíor-Ghúrú, an Príomhdhuine, do Chara, a thiomáinfidh pian amach agus a cheannóidh do ego. ||1||Sos||
ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਦਇਆ ਪਈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
guramukheea sohaaganee tin deaa pee man aae |Is iad na Gurmukhs na brides anam sona; tá a n-intinn líonta le cineáltas.
ਸਤਿਗੁਰ ਵਚਨੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਜੋ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
satigur vachan ratan hai jo mane su har ras khaae |Is é Briathar an Fhíor-Ghúrú an Jewel. An té a chreideann ann blaiseann sé Bunús Ualach an Tiarna.
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਧਾ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
se vaddabhaagee vadd jaaneeeh jin har ras khaadhaa gur bhaae |2|Tá aithne mhór agus an-ádh orthu siúd a ghlacann páirt i gCroílár Ualach an Tiarna, trí Ghrá an Ghúrú. ||2||
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਭਾਗਹੀਣ ਨਹੀ ਖਾਇ ॥
eihu har ras van tin sabhat hai bhaagaheen nahee khaae |Tá Bunús Ualach seo an Tiarna sna foraoisí, sna machairí agus i ngach áit, ach ní bhlaiseann na daoine trua é.
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨਾ ਪਵੈ ਮਨਮੁਖ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥
bin satigur palai naa pavai manamukh rahe bilalaae |Gan an Fíor-Ghúrú, ní fhaightear é. Leanann na manmukhs féin-toilteanach ag caoineadh faoi bhrón.
ਓਇ ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਨਾ ਨਿਵਹਿ ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਲਾਇ ॥੩॥
oe satigur aagai naa niveh onaa antar krodh balaae |3|Ní chrom siad roimh an bhFíor-Ghúrú; tá deamhan na feirge laistigh díobh. ||3||
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥
har har har ras aap hai aape har ras hoe |Is é an Tiarna Féin, Har, Har, Har, an Bunús Ualach. Is é an Tiarna Féin an Bunús.
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਵਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੋਇ ॥
aap deaa kar devasee guramukh amrit choe |Ina Chineáltacht, beannaíonn sé an Gurmukh leis; An Neachtar Ambrosial an Amrit breac síos.
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੪॥੫॥੬੯॥
sabh tan man hariaa hoeaa naanak har vasiaa man soe |4|5|69|Ansin, bláthann an corp agus an intinn go hiomlán agus go n-éiríonn leo; A Nanac, tagann an Tiarna chun cónaithe san intinn. ||4||5||69||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
sireeraag mahalaa 4 |Siree Raag, Ceathrú Mehl:
ਦਿਨਸੁ ਚੜੈ ਫਿਰਿ ਆਥਵੈ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਾਇ ॥
dinas charrai fir aathavai rain sabaaee jaae |Maireann an lá, agus ansin críochnaíonn sé, agus imíonn an oíche.
ਆਵ ਘਟੈ ਨਰੁ ਨਾ ਬੁਝੈ ਨਿਤਿ ਮੂਸਾ ਲਾਜੁ ਟੁਕਾਇ ॥
aav ghattai nar naa bujhai nit moosaa laaj ttukaae |Tá saol an duine ag laghdú, ach ní thuigeann sé. Gach lá, tá luch an bháis ag gnawing ar téad na beatha.
ਗੁੜੁ ਮਿਠਾ ਮਾਇਆ ਪਸਰਿਆ ਮਨਮੁਖੁ ਲਗਿ ਮਾਖੀ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥੧॥
gurr mitthaa maaeaa pasariaa manamukh lag maakhee pachai pachaae |1|Scaipeann Maya amach mar mholás milis; tá an manmukh féin-willed sáite mar eitilt, ag lobhadh. ||1||
ਭਾਈ ਰੇ ਮੈ ਮੀਤੁ ਸਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
bhaaee re mai meet sakhaa prabh soe |A Siblíní na Cinniúint, is é Dia mo Chara agus mo Chompánach.
ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਬਿਖੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
put kalat mohu bikh hai ant belee koe na hoe |1| rahaau |Is nimh é ceangal mothúchánach le leanaí agus le céile; sa deireadh, ní rachaidh aon duine in éineacht leat mar do chúntóir. ||1||Sos||
ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਉਬਰੇ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਸਰਣਾਇ ॥
guramat har liv ubare alipat rahe saranaae |Trí Theagasc an Ghúrú, glacann cuid acu grá don Tiarna, agus slánaítear iad. Fanann siad scoite agus gan tionchar orthu, agus aimsíonn siad Tearmann an Tiarna.