ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Leathanach - 776
ਪੂਰਾ ਪੁਰਖੁ ਪਾਇਆ ਵਡਭਾਗੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥
pooraa purakh paaeaa vaddabhaagee sach naam liv laavai |Faigheann duine an Príomh-Tiarna Foirfe, le dea-fhortún, ag díriú go grámhar ar an bhFíorainm.
ਮਤਿ ਪਰਗਾਸੁ ਭਈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਵਡਿਆਈ ॥
mat paragaas bhee man maaniaa raam naam vaddiaaee |Soilsítear an intleacht, agus sásaítear an intinn, trí ghlóir Ainm an Tiarna.
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥੪॥੧॥੪॥
naanak prabh paaeaa sabad milaaeaa jotee jot milaaee |4|1|4|A Nanak, tá Dia le fáil, ag cumasc sa Shabad, agus cumasc solas duine isteach sa Solas. ||4||1||4||
ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੫ ॥
soohee mahalaa 4 ghar 5 |Soohee, Ceathrú Mehl, Cúigiú Teach:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
ਗੁਰੁ ਸੰਤ ਜਨੋ ਪਿਆਰਾ ਮੈ ਮਿਲਿਆ ਮੇਰੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬੁਝਿ ਗਈਆਸੇ ॥
gur sant jano piaaraa mai miliaa meree trisanaa bujh geeaase |Naoimh umhail, bhuail mé le mo Ghúrú ionúin; Múchadh tine mo mhian, agus tá mo mhian imithe.
ਹਉ ਮਨੁ ਤਨੁ ਦੇਵਾ ਸਤਿਗੁਰੈ ਮੈ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭ ਗੁਣਤਾਸੇ ॥
hau man tan devaa satigurai mai mele prabh gunataase |Tiomnaím m'intinn agus mo chorp don Fhíor-Ghúrú; Guím go n-aontódh Sé mé le Dia, stór an bhua.
ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਵਡ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਮੈ ਦਸੇ ਹਰਿ ਸਾਬਾਸੇ ॥
dhan dhan guroo vadd purakh hai mai dase har saabaase |Is beannaithe, is beannaithe an Gúrú, an tUachtaránach, a insíonn dom faoin Tiarna is beannaithe.
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਵਿਗਾਸੇ ॥੧॥
vaddabhaagee har paaeaa jan naanak naam vigaase |1|Le dea-ádh, fuair Nanac seirbhíseach an Tiarna; bláthann sé amach i Naam. ||1||
ਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਪਿਆਰਾ ਮੈ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਦਸਾਹਾ ॥
gur sajan piaaraa mai miliaa har maarag panth dasaahaa |Bhuail mé le mo Chara ionúin, an Gúrú, a thaispeáin dom an Conair chun an Tiarna.
ਘਰਿ ਆਵਹੁ ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਮਿਲੁ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਪ੍ਰਭ ਨਾਹਾ ॥
ghar aavahu chiree vichhuniaa mil sabad guroo prabh naahaa |Tar abhaile - tá mé scartha uait le fada! Le do thoil, lig dom cumasc leat, trí Fhocal Shabad an Ghúrú, a Thiarna Dia.
ਹਉ ਤੁਝੁ ਬਾਝਹੁ ਖਰੀ ਉਡੀਣੀਆ ਜਿਉ ਜਲ ਬਿਨੁ ਮੀਨੁ ਮਰਾਹਾ ॥
hau tujh baajhahu kharee uddeeneea jiau jal bin meen maraahaa |Gan Tú, táim chomh brónach; mar iasc as uisce, gheobhaidh mé bás.
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਹਾ ॥੨॥
vaddabhaagee har dhiaaeaa jan naanak naam samaahaa |2|Déanann an t-ádh dearg machnamh ar an Tiarna; chumasc seirbhíseach Nanak isteach sa Naam. ||2||
ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸਿ ਚਲਿ ਚਲਿ ਭਰਮਿਆ ਮਨਮੁਖੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
man dah dis chal chal bharamiaa manamukh bharam bhulaaeaa |Ritheann an intinn thart sna deich dtreo; an manmukh féin-willed wanders thart, deluded ag amhras.
ਨਿਤ ਆਸਾ ਮਨਿ ਚਿਤਵੈ ਮਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਲਗਾਇਆ ॥
nit aasaa man chitavai man trisanaa bhukh lagaaeaa |Ina aigne, conjures sé go leanúnach suas dóchas; tá ocras agus tart ar a intinn.
ਅਨਤਾ ਧਨੁ ਧਰਿ ਦਬਿਆ ਫਿਰਿ ਬਿਖੁ ਭਾਲਣ ਗਇਆ ॥
anataa dhan dhar dabiaa fir bikh bhaalan geaa |Tá stór gan teorainn curtha laistigh den intinn, ach fós, téann sé amach ag cuardach nimhe.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮੁਇਆ ॥੩॥
jan naanak naam salaeh too bin naavai pach pach mueaa |3|A Nanac seirbhíseach, mol an Naam, Ainm an Tiarna; gan an tAinm, lobhann sé, agus caitheann sé chun báis. ||3||
ਗੁਰੁ ਸੁੰਦਰੁ ਮੋਹਨੁ ਪਾਇ ਕਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਬਾਣੀ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ॥
gur sundar mohan paae kare har prem baanee man maariaa |Ag teacht ar an nGúrú álainn agus suimiúil, bhain mé m'intinn amach, tríd an Bani, Briathar mo Thiarna ionúin.
ਮੇਰੈ ਹਿਰਦੈ ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਵਿਸਰਿ ਗਈ ਮਨ ਆਸਾ ਚਿੰਤ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
merai hiradai sudh budh visar gee man aasaa chint visaariaa |Tá dearmad déanta ag mo chroí ar a chiall is a eagna coitianta; tá dearmad déanta ag m'intinn ar a dóchas agus a cúram.
ਮੈ ਅੰਤਰਿ ਵੇਦਨ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀ ਗੁਰ ਦੇਖਤ ਮਨੁ ਸਾਧਾਰਿਆ ॥
mai antar vedan prem kee gur dekhat man saadhaariaa |Go domhain ionam féin, mothaím pianta an ghrá dhiaga. Féach ar an Gúrú, tá m'intinn ar a suaimhneas agus ar a suaimhneas.
ਵਡਭਾਗੀ ਪ੍ਰਭ ਆਇ ਮਿਲੁ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਵਾਰਿਆ ॥੪॥੧॥੫॥
vaddabhaagee prabh aae mil jan naanak khin khin vaariaa |4|1|5|Múscail mo chinniúint mhaith, a Dhia - tar, buail liom! Gach uile nóiméad, tá Nanak seirbhíseach ina íobairt duit. ||4||1||5||
ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soohee chhant mahalaa 4 |Soohee, Chhant, Ceathrú Mehl:
ਮਾਰੇਹਿਸੁ ਵੇ ਜਨ ਹਉਮੈ ਬਿਖਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਣ ਨ ਦਿਤੀਆ ॥
maarehis ve jan haumai bikhiaa jin har prabh milan na diteea |Scrios nimh an egotism, O dhaoine; tá sé á choinneáil siar ó chruinniú le do Thiarna Dia.
ਦੇਹ ਕੰਚਨ ਵੇ ਵੰਨੀਆ ਇਨਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਵਿਗੁਤੀਆ ॥
deh kanchan ve vaneea in haumai maar viguteea |Tá an corp daite órga seo míchumtha agus scriosta ag egotism.
ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਵੇ ਸਭ ਕਾਲਖਾ ਇਨਿ ਮਨਮੁਖਿ ਮੂੜਿ ਸਜੁਤੀਆ ॥
mohu maaeaa ve sabh kaalakhaa in manamukh moorr sajuteea |Is dorchadas iomlán é gabháil le Maya; tá an manmukh amaideach, féin-thoil ceangailte leis.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਗੁਰਸਬਦੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੀਆ ॥੧॥
jan naanak guramukh ubare gurasabadee haumai chhutteea |1|seirbhíseach Nanak, tá an Gurmukh shábháil; trí Fhocal Shabad an Ghúrú, scaoiltear é ón bhfíréantacht. ||1||
ਵਸਿ ਆਣਿਹੁ ਵੇ ਜਨ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਨੁ ਬਾਸੇ ਜਿਉ ਨਿਤ ਭਉਦਿਆ ॥
vas aanihu ve jan is man kau man baase jiau nit bhaudiaa |Sáraigh agus ceannaigh an aigne seo; imíonn d’intinn thart go leanúnach, mar a bheadh fabhcún.
ਦੁਖਿ ਰੈਣਿ ਵੇ ਵਿਹਾਣੀਆ ਨਿਤ ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੇਦਿਆ ॥
dukh rain ve vihaaneea nit aasaa aas karediaa |Gabhann saol-oíche an fhir bás go pianmhar, i ndóchas agus i ndúil i gcónaí.
ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਵੇ ਸੰਤ ਜਨੋ ਮਨਿ ਆਸ ਪੂਰੀ ਹਰਿ ਚਉਦਿਆ ॥
gur paaeaa ve sant jano man aas pooree har chaudiaa |Fuair mé an Gúrú, O Naofa humble; comhlíontar dóchas m'intinne, ag canadh Ainm an Tiarna.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਦੇਹੁ ਮਤੀ ਛਡਿ ਆਸਾ ਨਿਤ ਸੁਖਿ ਸਉਦਿਆ ॥੨॥
jan naanak prabh dehu matee chhadd aasaa nit sukh saudiaa |2|Beannaigh, le do thoil, a sheirbhíseach Nanak, a Dhia, le tuiscint den sórt sin, agus é ag tréigean dóchas bréagach, go gcodlaíonn sé i síocháin i gcónaí. ||2||
ਸਾ ਧਨ ਆਸਾ ਚਿਤਿ ਕਰੇ ਰਾਮ ਰਾਜਿਆ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸੇਜੜੀਐ ਆਈ ॥
saa dhan aasaa chit kare raam raajiaa har prabh sejarreeai aaee |Tá súil ag an mbríde ina aigne, go dtiocfaidh a dTiarna Tiarna Dia chun a leapa.
ਮੇਰਾ ਠਾਕੁਰੁ ਅਗਮ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਰਾਮ ਰਾਜਿਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਈ ॥
meraa tthaakur agam deaal hai raam raajiaa kar kirapaa lehu milaaee |Tá mo Thiarna agus mo Mháistir gan teorainn trua; A Thiarna Fhlaitheasacha, déan trócaire, agus cumasaigh isteach Tú Féin mé.