Coinsínítear go hifreann iad ag Tiarna an Chruthaitheora, agus iarrann an Cuntasóir orthu a gcuntas a thabhairt. ||2||
Ní féidir le haon deartháireacha nó deirfiúracha dul leo.
Ag fágáil taobh thiar a gcuid maoine, óige agus saibhreas, máirseáil siad as.
Níl a fhios acu an Tiarna cineálta agus trua; brúitear iad mar shíolta sesame san olaphreas. ||3||
Goideann tú sealúchais daoine eile go sona sásta,
ach tá an Tiarna Dia leat, ag faire agus ag éisteacht.
Trí saint saolta, tá tú tar éis titim isteach sa chlais; níl aon rud ar eolas agat faoin todhchaí. ||4||
Beidh tú a rugadh agus a rugadh arís, agus bás agus bás arís, ach amháin a bheith reincarnated arís.
Fulaingeoidh tú pionós uafásach, ar do bhealach chun na tíre níos faide anonn.
Níl aithne ag an mbástóir ar an té a chruthaigh é; tá sé dall, agus mar sin beidh sé ag fulaingt. ||5||
Dearmad ar an Tiarna Cruthaitheoir, tá sé scriosta.
Is olc an drama an domhain; tugann sé brón agus ansin sonas.
An té nach mbuaileann an Naomh ní bhíonn creideamh ná sásamh aige; wanders sé díreach mar is toil leis. ||6||
Cuireann an Tiarna é féin an dráma seo ar fad ar stáitse.
Roinnt, ardaíonn sé, agus cuid eile caitheann sé isteach sna tonnta.
Mar a dhéanann Sé rince dóibh, mar sin a dhéanann siad rince. Cónaíonn gach duine a saol de réir a ngníomhartha san am atá caite. ||7||
Nuair a thugann an Tiarna agus an Máistir a Ghrás, déanaimid machnamh air.
I gCumann na Naomh, ní choinsínítear duine go hIfreann.
Beannaigh, le do thoil, Nanac le bronntanas an Ambrosial Naam, Ainm an Tiarna; canann sé amhráin Do Glórtha go leanúnach. ||8||2||8||12||20||
Maaroo, Solahas, An Chéad Mhehl:
Dia amháin Cruthaitheoir Uilíoch. Le Grásta an Fhíor-Ghúrú:
Is Fíor an Tiarna é; níl aon eile ar chor ar bith.
An té a chruthaigh, scriosfaidh sé sa deireadh.
Mar is toil leatsa, mar sin coimeádann Tú mé, agus fanann mé mar sin; cén leithscéal a d’fhéadfainn a thairiscint duit? ||1||
Tú Féin a chruthú, agus Tú Féin scrios.
Déanann tú féin nasc idir gach uile dhuine agus a gcuid tascanna.
Déanann tú machnamh Tú Féin, Déanann Tú Féin fiú sinn; Cuireann Tú Féin sinn ar an gCosán. ||2||
Tá Tú Féin uile-ghlic, Tú Féin a bhfuil a fhios go léir.
Is Tú Féin a chruthaigh na Cruinne, agus tá áthas ort.
Is tusa an t-aer, an t-uisce agus an tine; Aontaíonn Tú Féin san Aontas. ||3||
Is tusa an ghealach, an ghrian, an chuid is foirfe den duine foirfe.
Is tú féin eagna spioradálta, machnaimh, agus an Gúrú, an Laoch Trodaí.
Ní féidir le Teachtaire an Bháis, ná a chrón báis, teagmháil a dhéanamh le duine atá dírithe go grámhar ortsa, a Fhíor-Thiarna. ||4||
Tú Féin an fear, agus Tú Féin an baineann.
Is tusa an bord fichille, agus is tusa an fear fichille.
Chuir Tú Féin an dráma ar stáitse ar fud an domhain, agus déanann Tú Féin meastóireacht ar na himreoirí. ||5||
Is tú féin an bumble beach, an bláth, an toradh agus an crann.
Is tusa an t-uisce, an fásach, an t-aigéan agus an linn snámha.
Is tusa féin an t-iasc mór, an turtar, Cúis na gcúiseanna; Ní féidir d'fhoirm a bheith ar eolas. ||6||
Is Tú Féin an lá, agus Tú Féin an oíche.
Tá tú féin sásta le Briathar Bani an Ghúrú.
Ón tús, agus ar feadh na n-aoiseanna, tagann fuaim an fhuaim nach bhfuil bainte amach aige, oíche agus lá; i ngach uile chroí, Briathar an tSabad, macalla Do Will. ||7||
Is tú féin an tseoid, gan comparáid idir álainn agus gan luach.
Is Tú Féin an Measúnóir, an Meáitheoir Foirfe.