Salok, An Chéad Mhehl:
A Nanak, tá carbad amháin agus carbad amháin ag anam an chomhlachta.
In aois i ndiaidh aois athraíonn siad; tuigeann daoine ciallmhara spioradálta é seo.
In Ré Órga na Sat Yuga, ba é sásamh an charbaid agus an fhíréantacht an carbadóir.
In Ré Airgid Traytaa Yuga, ba é celibacy an carbad agus an chumhacht a bhí ag an gcarbadaí.
In Aois Práis Dwaapar Yuga, ba é an penance an carbad agus an fhírinne an chariotálaí.
San Iarannaois de Kali Yuga, is é tine an carbad agus bréige an charioteer. ||1||
An Chéad Mhehl:
Deir an Sama Veda go bhfuil an Tiarna Máistir ródaithe i mbán; i Ré na Fírinne,
Ba mhian le gach éinne an Fhírinne, d'fhan san Fhírinne, agus cónascadh san Fhírinne é.
Deir an Rig Veda go bhfuil Dia ag sileadh agus ag dul i ngach áit;
i measc na ndéithe, is é Ainm an Tiarna is mó atá in airde.
Ag canadh an Ainm, imíonn peacaí;
A Nanak, mar sin, faigheann duine slánú.
Sa Jujar Veda, mheall Kaan Krishna de threibh Yaadva Chandraavali le forneart.
Thug sé an Crann Eilís do'n bhanrígh, agus do chuir sé suairceas i mBrionndaban.
In Ré Dorcha Kali Yuga, tháinig an Atharva Veda chun suntais; Tháinig Allah an Ainm Dé.
Thosaigh fir ag caitheamh róbaí gorma agus baill éadaigh; Ghlac na dTurcach agus Pat'haans cumhacht.
Maíonn na ceithre Vedas go bhfuil siad fíor.
Ag léamh agus ag déanamh staidéir orthu, aimsítear ceithre fhoirceadal.
Le adhradh grámhar deabhóideach, ag cloí le humhlaíocht,
A Nanak, tá slánú bainte amach. ||2||
Pauree:
Is íobairt mé don Fhíor-Ghúrú; Ag bualadh leis, táim tagtha chun an Tiarna Máistir a chothú.
Mhúin sé dom agus thug sé dom ointment leighis na heagna spioradálta, agus leis na súile seo féachaim ar an domhan.
Na déileálaithe sin a thréigeann a dTiarna agus a Máistir agus a cheanglaíonn duine eile, báthadh iad.
Is é an Fíor-Ghúrú an bád, ach is beag duine a thuigeann é seo.
Deonú a Ghrásta, Iompraíonn sé trasna iad. ||13||
Salok, An Chéad Mhehl:
Tá an crann sámh díreach mar shaighead; tá sé an-ard, agus an-tiubh.
Ach tá díomá ar na héin sin a thugann cuairt air.
Tá a chuid torthaí gan blas, tá a bláthanna nauseating, agus tá a duilleoga gan úsáid.
Is iad milseacht agus umhlaíocht, a Nanak, croílár an bhua agus na maitheasa.
Bows gach duine síos dó féin; ní chrom aon duine ar dhuine eile.
Nuair a chuirtear rud éigin ar an scála comhardaithe agus nuair a mheáitear é, bíonn an taobh a íslíonn níos troime.
An peacach, mar an sealgaire fia, bows síos a dhá oiread.
Ach cad is féidir a bhaint amach tríd an ceann a chromadh, nuair a bhíonn an croí neamhíon? ||1||
An Chéad Mhehl:
Léann tú do leabhair agus do chuid paidreacha a rá, agus ansin gabháil le díospóireacht;
adhradh tú clocha agus suí cosúil le stork, ligean ort a bheith i Samadhi.
Le do bhéal cuireann tú bréag, agus maisíonn tú tú féin le maisiúcháin luachmhara;
déanann tú aithris ar thrí líne an Gayatri trí huaire sa lá.
Timpeall do mhuineál tá rosary, agus ar do mhullach tá marc naofa;
ar do cheann tá turban, agus caitheann tú dhá éadach leasaithe.
Dá mbeadh a fhios agat nádúr Dé,
bheadh a fhios agat go bhfuil na creidimh agus na deasghnátha seo go léir ar neamhní.
A deir Nanak, meditate le creideamh domhain;
gan an Fíor-Ghúrú, ní fhaigheann aon duine an Bealach. ||2||
Pauree:
Ag tréigean saol na háilleachta, agus éadaí álainn, ní mór ceann a fhágáil.
Faigheann sé luach saothair a ghníomhartha maithe agus olc.
Féadfaidh sé cibé orduithe is mian leis a thabhairt, ach beidh air gabháil go dtí an cosán cúng ina dhiaidh seo.