Treoraíonn an Gúrú a Shikhs atá ar seachrán;
má théann siad ar seachrán, cuireann sé ar an gcosán ceart iad.
Mar sin déan freastal ar an nGúrú, go deo, de ló is d’oíche; Is é Scriostóir an phian - Tá sé leat mar do chompánach. ||13||
A dhuine mharbhtha, cén adhradh deabhóideach a rinne tú don Ghúrú?
Ní fios fiú Brahma, Indra agus Shiva é.
Inis dom, conas is féidir an Fíor-Ghúrú do-aitheanta a chur ar an eolas? Is é féin amháin a fhaigheann an réadú seo, a mhaitheann an Tiarna. ||14||
An té a bhfuil grá aige laistigh, faigheann sé Fís Bheannaithe a Dharshan.
Duine a chumhdaíonn grá do Bhriathar Bani an Ghúrú, buaileann sé leis.
Lá agus oíche, feiceann an Gurmukh an Solas Dhiaga gan Smál i ngach áit; soilsíonn an lampa seo a chroí. ||15||
Is é bia na eagna spioradálta an bunúsach milis.
An té a bhfuil blas air, feiceann sé Fís Bheannaithe Dharshan an Tiarna.
Ag féachaint ar a Dharshan, buaileann an té gan cheangal leis an Tiarna; ag géilleadh do mhianta an aigne, cumasc sé isteach sa Tiarna. ||16||
Tá na daoine a fhreastalaíonn ar an Fíor-Ghúrú uachtaracha agus cáiliúil.
Go domhain laistigh de gach uile chroí, aithníonn siad Dia.
Beannaigh, le do thoil, le Nanac le Moltaí an Tiarna, agus leis an Sangat, pobal seirbhíseach humhal an Tiarna; tríd an bhFíor-Ghúrú, tá aithne acu ar a dTiarna Dia. ||17||5||11||
Maaroo, An Chéad Mhehl:
Is é an Fíor-Tiarna Cruthaitheoir na Cruinne.
Bhunaigh sé agus déanann sé machnamh ar an sféar saolta.
Sé Féin a chruthaigh an cruthú, agus féach air; Tá sé Fíor agus neamhspleách. ||1||
Chruthaigh sé na neacha de chineálacha éagsúla.
Tá an dá lucht siúil leagtha amach i dhá threo.
Gan an Gúrú Foirfe, níl aon duine saor. Ag canadh an Fhíorainm, déanann duine brabús. ||2||
Léann na manmukhs féin-willed agus déanann siad staidéar orthu, ach níl a fhios acu an bealach.
Ní thuigeann siad Naam, Ainm an Tiarna; fánaíonn siad, gan amhras.
Glacann siad breabanna, agus tugann siad fianaise bhréagach; tá srón na droch-intinne thart ar a muineál. ||3||
Léann siad na Simritees, na Shaastras agus na Piúránach;
déanann siad argóint agus díospóireacht, ach níl a fhios acu croílár na réaltachta.
Gan an Gúrú Foirfe, ní fhaightear croílár na réaltachta. Siúlann na daoine fíor agus íon Cosán na Fírinne. ||4||
Gach moladh do Dhia agus éisteacht, agus éisteacht agus labhairt.
Tá sé féin ciallmhar, agus tugann sé breithiúnas ar an bhFírinne.
Is Gurmukh iad siúd a bheannaíonn Dia lena Sracfhéachaint ar Ghrás, agus molann siad Briathar an tSabad. ||5||
Éisteann go leor agus éisteann, agus labhraíonn siad Bani an Ghúrú.
Ag éisteacht agus ag labhairt, níl a fhios ag aon duine a theorainneacha.
Tá sé ina n-aonar ciallmhar, a bhfuil an Tiarna unseen nochtann é féin; labhraíonn sé an Óráid Neamhbhriste. ||6||
Ag breith, doirt an comhghairdeas isteach;
canann an t-aineolach amhráin áthais.
An té a bheirtear, tá sé cinnte go bhfaighidh sé bás, de réir cinniúint na ngníomhartha roimhe seo atá inscríofa ar a cheann ag an Tiarna Ard-Rí. ||7||
Is é mo Dhia a chruthaigh aontas agus scaradh.
Ag cruthú na Cruinne, thug sé pian agus pléisiúir dó.
Ní chuireann pian ná pléisiúir isteach ar na Gurmukhs; caitheann siad armúr na humhlaíochta. ||8||
Is trádálaithe na Fírinne iad na daoine uasal.
Ceannaíonn siad an fíor-mharsantacht, ag smaoineamh ar an nGúrú.
An té a bhfuil saidhbhreas na fíor-earra ina mhuin, beannaítear é le héigniú an Fhíor-Shabad. ||9||
Ní bhíonn de thoradh ar dhéileálacha bréagacha ach caillteanas.
Is breá le Dia ceirdeanna na nGurmukh.
Tá a stoc slán, agus tá a chaipiteal slán sábháilte. Gearrtar srón an Bháis óna mhuineál. ||10||