intinn, conas is féidir leat a shábháil gan grá?
Dia tríd na neacha istigh de na Gurmukhs. Tá siad beannaithe le stór na deabhóid. ||1||Sos||
Cuimhnigh, grá don Tiarna, mar is breá leis an iasc an t-uisce.
Dá mhéad an t-uisce, is ea is mó an sonas, agus is mó suaimhneas intinne agus coirp.
Gan uisce, ní féidir léi maireachtáil, fiú ar feadh meandair. Tá a fhios ag Dia fulaingt a hintinne. ||2||
Cuimhnigh, grá don Tiarna, mar is breá leis an éan amhrán don bháisteach.
Tá na linnte ag cur thar maoil le h-uisge, agus tá an talamh glas go sámh, acht cad iad di, muna dtiteann an braon báistí sin isteach ina béal?
De réir a Ghráis, faigheann sí é; ar shlí eile, mar gheall ar a cuid gníomhartha san am atá caite, tugann sí a ceann. ||3||
Tabhair grá don Tiarna, mar is breá leis an uisce an bainne.
Iompraíonn an t-uisce, a chuirtear leis an mbainne, an teas féin, agus cuireann sé cosc ar an mbainne a dhó.
Ceanglaíonn Dia na daoine scartha leis féin arís, agus beannaíonn sé iad le móruaisleacht. ||4||
Cuimhnigh, grá an Tiarna, mar is breá leis an lacha chakvee an ghrian.
Ní chodladh sí, ar feadh nóiméad nó nóiméad; tá an ghrian chomh fada uaidh, ach is dóigh léi go bhfuil sé in aice.
Ní thagann tuiscint ar an manmukh féin-willed. Ach leis an Gurmukh, tá an Tiarna i gcónaí gar. ||5||
Déanann na manmukhs féin-toilteanach a gcuid ríomhaireachtaí agus pleananna, ach ní dhéantar ach gníomhartha an Chruthaitheora.
Ní féidir a luach a mheas, cé gur mhian le gach duine é sin a dhéanamh.
Trí Theagasc an Ghúrú, nochtar é. Ag bualadh leis an bhFíor-Aon, faightear síocháin. ||6||
Ní bhrisfear fíor-ghrá, má shásaítear an Fíor-Ghúrú.
Faightear saibhreas na eagna spioradálta, faightear tuiscint na dtrí shaol.
Bí i do chustaiméir fiúntais mar sin, agus ná déan dearmad ar Naam gan Smál, Ainm an Tiarna. ||7||
D'imir na héin sin a phiocann ar chladach na linne agus d'imigh siad.
I gceann nóiméad, ar an toirt, ní mór dúinn imeacht freisin. Is don lá atá inniu ann nó don lá amárach amháin atá ár ndráma.
Ach iad siúd a aontaíonn Tú, a Thiarna, tá siad aontaithe leat; faigheann siad suíochán in Airéine na Fírinne. ||8||
Gan an Gúrú, ní théann an grá suas go maith, agus ní imíonn filth an egotism.
Aon duine a aithníonn ann féin go bhfuil, "Tá sé mise", agus a bhfuil pollta tríd ag an Shabad, tá sé sásta.
Nuair a éiríonn duine gur Gurmukh agus a thuigeann sé a chuid féin, cad eile atá fágtha le déanamh nó le déanamh? ||9||
Cén fáth a labhraítear faoin aontas leo siúd atá aontaithe cheana féin leis an Tiarna? Ag fáil an Shabad, tá siad sásta.
Ní thuigeann na manmukhs féin-willed; scartha uaidh, mairfidh siad builleanna.
A Nanak, níl ach an t-aon doras amháin go dtí a Theach; níl aon áit eile ar chor ar bith. ||10||11||
Siree Raag, An Chéad Mhehl:
Na manmukhs féin-willed wander thart, deluded agus deceived. Ní fhaigheann siad aon áit scíthe.
Gan an Gúrú, ní thaispeántar an Bealach d’aon duine. Cosúil leis na daill, leanann siad ag teacht agus ag imeacht.
Tar éis dóibh stór na heagna spioradálta a chailleadh, imíonn siad, calaois agus creach. ||1||
Baba, meallann Maya lena seachmall.
Arna mhealladh faoi amhras, ní ghlactar leis an bhrídeog caite isteach i nGlúine a Grá. ||1||Sos||
An Bride deceived wanders thart i tailte iasachta; fágann sí, agus tréigeann sí a baile féin.
Deceived, climbs sí an Plateaus agus sléibhte; tá amhras ar a aigne.
Scartha ón bPrimal Being, conas is féidir léi bualadh leis arís? Arna h-argain ag bród, gol sí amach agus caoineadh. ||2||
Aontaíonn an Gúrú na daoine scartha leis an Tiarna arís, trí ghrá d'Ainm Delicious an Tiarna.