Féachann an manmukh féin-toilteanach ar a iníonacha, a chlann mhac agus a ghaolta mar a chuid féin.
Ag amharc ar a bhean chéile, tá áthas air. Ach in éineacht le sonas, tugann siad brón.
Tá na Gurmukhs i gcomhréir le Briathar an tSabad. Lá agus oíche, baineann siad taitneamh as Bunús sublime an Tiarna. ||3||
Téann comhfhios na gcinic ghránna gan chreideamh thart ar thóir an tsaibhris shealadaigh, éagobhsaí agus seachanta.
Cuardach taobh amuigh díobh féin, tá siad scriosta; Is é cuspóir a gcuardach san áit naofa sin laistigh de theach an chroí.
Na manmukhs féin-willed, ina ego, chailleann sé; faigheann na Gurmukhs ina lapaí é. ||4||
Aithníonn tú do bhunús féin gan fiúntas, gan chreideamh!
Tá an corp seo déanta as fuil agus seamhan. Déanfar é a choinsíniú don tine sa deireadh.
Tá an corp faoi chumhacht an anála, de réir an Chomhartha Fhíor inscríofa ar do mhullach. ||5||
Iarrann gach duine saol fada - ní mian le duine ar bith bás a fháil.
Tagann saol na síochána agus na sóláis don Gurmukh sin, a bhfuil Dia ina chónaí ann.
Gan an Naam, cén mhaith dóibh siúd nach bhfuil an Fhís Bheannaithe, Darshan an Tiarna agus Gúrú acu? ||6||
Ina n-aislingí san oíche, bíonn daoine ag fánaíocht thart fad is a gcodlaíonn siad;
ach mar sin, tá siad faoi chumhacht na nathair Maya, chomh fada agus a bhfuil a gcroí líonta le ego agus déúlacht.
Trí Theagasc an Ghúrú, tagann siad chun a thuiscint agus a fheiceáil nach bhfuil sa saol seo ach aisling. ||7||
Mar a múchadh tart le huisce, agus an leanbh sásta le bainne na máthar,
agus mar nach mbíonn an lotus gan uisce, agus mar an t-iasc bás gan uisce
-A Nanac, is mar sin a mhaireann an Gurmukh, ag fáil Bunús Uilíoch an Tiarna, agus ag canadh Moltaí Glórmhara an Tiarna. ||8||15||
Siree Raag, An Chéad Mhehl:
Ag féachaint ar an sliabh uafásach sa saol seo de bhaile m'athar, tá faitíos orm.
Tá sé chomh deacair an sliabh ard seo a dhreapadh; níl dréimire ar bith a shíneann suas ann.
Ach mar Gurmukh, tá a fhios agam go bhfuil sé laistigh de mo chuid féin; thug an Gúrú chuig an Aontas mé, agus mar sin déanaim trasnú. ||1||
A Shiblíní na Cinniúint, tá sé chomh deacair an t-aigéan domhanda uafásach a thrasnú-tá faitíos orm!
Tá an Fíor-Ghúrú Foirfe, ina Phléisiúr, tar éis bualadh liom; shábháil an Gúrú mé, trí Ainm an Tiarna. ||1||Sos||
Féadfaidh mé a rá, "Tá mé ag dul, tá mé ag dul", ach tá a fhios agam go gcaithfidh mé dul i ndáiríre sa deireadh.
An té a thagann ní mór dó dul freisin. Níl ach an Gúrú agus an Cruthaitheoir Síoraí.
Molaigí mar sin an Fíor-Aon i gcónaí, agus grá a Áit Fhírinne. ||2||
Geataí, tithe agus palaces áille, dúnta daingnithe,
eilifintí, capaill diallait, na céadta mílte arm gan áireamh
-Ní rachaidh aon duine díobh seo in éineacht le haon duine sa deireadh, agus fós, bacann na h-amadáin iad féin chun ídithe leo seo, agus faigheann siad bás ansin. ||3||
Is féidir leat ór agus slisne a bhailiú, ach níl sa rachmas ach líon na bhfostaithe.
Is féidir leat an druma a bhualadh agus údarás a fhógairt ar fud an domhain go léir, ach gan an t-ainm, tagann an bás thar do cheann.
Nuair a thiteann an corp, tá deireadh le súgradh an tsaoil; cad é an cor a bheidh ar na drochdhaoine? ||4||
Tá áthas ar an bhfear céile a chlann mhac a fheiceáil, agus a bhean ar a leaba.
Baineann sé sandalwood agus olaí scented, agus é féin gléasta ina éadaí álainn.
Ach meascfaidh deannach le deannach, agus imeoidh sé, ag fágáil teallaigh agus baile ina dhiaidh. ||5||
Féadfar taoiseach, impire, rí, gobharnóir nó tighearna a thabhairt air;
féadfaidh sé é féin a chur i láthair mar cheannaire nó mar cheann feadhna, ach dóitear é seo i dtine an bhróid mheabhrach.
Tá dearmad déanta ag an manmukh féin-toilteanach ar Naam. Tá sé cosúil le tuí, ar lasadh sa tine foraoise. ||6||
An té a thagann isteach sa domhan agus a indulge sa ego, caithfidh sé imeacht.