An té a mholann Tú gheobhaidh sé gach rud; Bronnann tú do thrócaire air, a Thiarna gan Smál.
Is baincéir agus trádálaí fíor é féin, a lódálann marsantas saibhreas d'Ainm, a Thiarna.
A Naoimh, moladh do chách an Tiarna, a scrios carn grá na dualchais. ||16||
Salok:
Kabeer, tá an domhan ag fáil bháis - ag fáil bháis chun báis, ach níl a fhios ag aon duine conas bás go fírinneach.
An té a gheobhas bás, go bhfaigheadh sé bás den sórt sin, nach gá dó bás a fháil arís. ||1||
An Tríú Mehl:
Cad atá ar eolas agam? Conas a gheobhaidh mé bás? Cén sórt báis a bheidh ann?
Mura ndéanaim dearmad ar an Tiarna Máistir ó m’intinn, beidh mo bhás gan stró.
Tá eagla an domhain ar an mbás; ba mhaith le gach duine maireachtáil.
Le Grásta Ghúrú, duine a fhaigheann bás agus é fós beo, tuigeann sé toil an Tiarna.
Maireann O Nanak, an té a fhaigheann bás dá leithéid, go deo. ||2||
Pauree:
Nuair a éiríonn an Tiarna Máistir é féin trócaireach, cuireann an Tiarna é féin faoi deara a Ainm a chanadh.
Déanann sé é féin bualadh leis an bhFíor-Ghúrú orainn, agus beannaíonn sé sinn le síocháin. Taitníonn a sheirbhíseach leis an Tiarna.
Caomhnaíonn sé é féin onóir a chuid seirbhíseach; Cuireann sé faoi deara go dtiteann daoine eile ag cosa a thiomanta.
Cruthú an Tiarna é an Breitheamh Fíréan de Dharma; ní druidim le seirbhíseach umhal don Tiarna.
An té is ionúin leis an Tiarna, is daor é do chách; an oiread sin daoine eile teacht agus dul i vain. ||17||
Salok, An Tríú Mehl:
Téann an domhan ar fad thart, ag canadh, “Ráam, Ráam, A Thiarna, a Thiarna”, ach ní féidir an Tiarna a fháil mar seo.
Tá sé dorochtana, unfathomable agus mar sin an-mhór; Tá sé neamh-mheáite, agus ní féidir é a mheá.
Ní féidir le duine ar bith Eisean a mheas; Ní féidir é a cheannach ar aon phraghas.
Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, Aithnítear a rúndiamhair; ar an mbealach seo, Tagann Sé chun cónaí san aigne.
Nanak, tá sé féin gan teorainn; ag Gúrú's Grace, is eol go bhfuil sé ag scaipeadh agus ag dul i ngach áit.
Tagann sé féin chun cumasc, agus tar éis a chumasc, fanann sé cumasc. ||1||
An Tríú Mehl:
O m'anam, seo é saibhreas na Naam; tríd, tagann an tsíocháin, go deo na ndeor.
Ní thugann sé aon chaillteanas; tríd é, tuilleann duine brabúis go deo.
Ag ithe agus ag caitheamh é, ní laghdaíonn sé riamh; Leanann sé ag tabhairt, go deo na ndeor.
Ní fhulaingíonn duine nach bhfuil amhras ar bith air.
A Nanak, faigheann an Gurmukh Ainm an Tiarna, nuair a thugann an Tiarna Sracfhéachaint ar Ghrás. ||2||
Pauree:
Tá sé féin doimhin laistigh de gach croí, agus é féin lasmuigh díobh.
Tá sé Féin i réim neamhléir, agus tá sé féin follasach.
Ar feadh sé bliana is tríocha, chruthaigh Sé an dorchadas, ag cloí leis an neamhní.
Ní raibh Vedas, Puraanas nó Shaastras ann; ní raibh ann ach an Tiarna Féin.
Shuigh sé é féin sa trance iomlán, tarraingthe siar ó gach rud.
Is eol dó féin amháin a staid; Sé Féin an t-aigéan unfathomable. ||18||
Salok, An Tríú Mehl:
I egotism, tá an domhan marbh; faigheann sé bás agus bás, arís agus arís.