Agus iad ag caitheamh róbaí gorma, lorgaíonn siad cead ó na rialóirí Moslamach.
Ag glacadh le arán ó na rialóirí Moslamach, fós adhradh siad na Puraanas.
Itheann siad feoil na ngabhar, a maraítear tar éis na paidreacha Moslamach a léamh os a gcionn,
ach ní cheadaíonn siad d’aon duine eile dul isteach ina gceantair chistine.
Tarraingíonn siad línte timpeall orthu, ag plástar an talamh le aoileach bó.
An bréagach teacht agus suí laistigh díobh.
Glaonn siad amach, “Ná bainigí lenár mbia,
Nó beidh sé truaillithe!"
Ach lena gcorp truaillithe, déanann siad gníomhais olc.
Le meon salach, déanann siad iarracht a mbéal a ghlanadh.
A deir Nanak, déan machnamh ar an bhFíor-Thiarna.
Má tá tú glan, gheobhaidh tú an Tiarna Fíor. ||2||
Pauree:
Tá siad go léir laistigh d'intinn; Feiceann tú agus gluaiseann tú iad faoi do Shúile Grásta, a Thiarna.
Tú Féin a thugann glóir dóibh, agus Tú Féin a chuireann faoi deara iad a dhéanamh.
Is é an Tiarna is mó de na mór; is mór a shaoghal. Iarrann sé go léir ar a gcuid cúraimí.
Dá gcaithfeadh sé sracfhéachaint fhearg, Is féidir leis ríthe a chlaochlú ina lanna féir.
Cé go bhféadfaidh siad impigh ó dhoras go doras, ní thabharfaidh aon duine carthanacht dóibh. ||16||
Salok, An Chéad Mhehl:
Goideadh an gadaí teach, agus tairgeann sé na hearraí goidte dá sinsir.
Sa domhan ina dhiaidh seo, aithnítear é seo, agus meastar go bhfuil a sinsear mar thieves freisin.
Gearrtar amach lámha an idirghabhála; is é seo ceartas an Tiarna.
A Nanac, ar an saoghal 'na dhiaidh seo, sin amháin a fhaightear, a thugann don ghátar óna thuarastal agus óna shaothar féin. ||1||
An Chéad Mhehl:
De réir mar a bhíonn a tréimhsí ag bean, mí i ndiaidh míosa,
is amhlaidh a chónaíonn an bhréag i mbéal an bhréagaigh; fulaingt siad go deo, arís agus arís eile.
Ní thugtar íon orthu, a shuíonn síos tar éis dóibh a gcorp a ní amháin.
Is iad sin amháin atá glan, a Nanac, a gcloíonn an Tiarna ina n-aigne. ||2||
Pauree:
Le capaill saddled, chomh tapa leis an ghaoth, agus harems maisithe ar gach slí;
i dtithe agus pailliúin agus Fatima arda, cónaíonn siad, ag déanamh seónna ostentatious.
Gníomhaíonn siad mianta a n-intinn, ach ní thuigeann siad an Tiarna, agus mar sin tá siad scriosta.
Ag dearbhú a n-údarás, itheann siad, agus féach ar a Fatima, déanann siad dearmad ar bhás.
Ach tagann seanaois, agus cailltear an óige. ||17||
Salok, An Chéad Mhehl:
Má ghlacann duine le coincheap na neamhíonachta, ansin tá eisíontas i ngach áit.
In aoileach bó agus adhmad tá péisteanna.
An líon atá de ghráin an arbhair, níl aon duine gan bheatha.
Ar dtús, tá saol san uisce, trína ndéantar gach rud eile glas.
Conas is féidir é a chosaint ó eisíontas? Baineann sé lenár gcistin féin.
Nanak, ní féidir eisíontas a bhaint ar an mbealach seo; ní dhéantar é a ní ach amháin ag eagna spioradálta. ||1||
An Chéad Mhehl:
Is saint í eisíontas na hintinne, agus is bréag é eisíontas na teanga.
Is éard atá i gceist le neamhíonacht na súl ná féachaint ar áilleacht mná céile fir eile, agus ar a shaibhreas.
Is éard atá i gceist le neamhíonacht na gcluasa ná éisteacht le clúmhilleadh daoine eile.
A Nanak, téann anam an mhurtaill, faoi cheangal agus faoi ghlas go cathair an Bháis. ||2||
An Chéad Mhehl:
Tagann an t-eisíontas ar fad as amhras agus as ceangal le déachas.
Tá breith agus bás faoi réir Ordú Toil an Tiarna; Trína thoil a theacht orainn agus a théann.
Tá ithe agus ól glan, mar tugann an Tiarna cothú do chách.
O Nanak, na Gurmukhs, a thuigeann an Tiarna, nach bhfuil daite ag eisíontas. ||3||