Sri Guru Granth Sahib

Leathanach - 1109

ਆਗੈ ਘਾਮ ਪਿਛੈ ਰੁਤਿ ਜਾਡਾ ਦੇਖਿ ਚਲਤ ਮਨੁ ਡੋਲੇ ॥

aagai ghaam pichhai rut jaaddaa dekh chalat man ddole |

Tá an samhradh taobh thiar dúinn anois, agus séasúr an gheimhridh romhainn. Ag amharc ar an dráma seo, tá m’intinn ar crith.

ਦਹ ਦਿਸਿ ਸਾਖ ਹਰੀ ਹਰੀਆਵਲ ਸਹਜਿ ਪਕੈ ਸੋ ਮੀਠਾ ॥

dah dis saakh haree hareeaaval sahaj pakai so meetthaa |

I ngach deich dtreo, tá na brainsí glas agus beo. An rud a ripens go mall, tá sé milis.

ਨਾਨਕ ਅਸੁਨਿ ਮਿਲਹੁ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਏ ਬਸੀਠਾ ॥੧੧॥

naanak asun milahu piaare satigur bhe baseetthaa |11|

A Nanak, in Assu, buail liom le do thoil, a Mhuire. Is Abhcóide agus Cara dom an Fíor-Ghúrú. ||11||

ਕਤਕਿ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥

katak kirat peaa jo prabh bhaaeaa |

I gCatac, is é sin amháin a thagann chun críche, rud a thaitníonn le toil Dé.

ਦੀਪਕੁ ਸਹਜਿ ਬਲੈ ਤਤਿ ਜਲਾਇਆ ॥

deepak sahaj balai tat jalaaeaa |

Dó an lampa intuition, lit ag an croílár na réaltachta.

ਦੀਪਕ ਰਸ ਤੇਲੋ ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲੋ ਧਨ ਓਮਾਹੈ ਸਰਸੀ ॥

deepak ras telo dhan pir melo dhan omaahai sarasee |

Is é an grá an ola sa lampa, a cheanglaíonn an bhean-anama lena Tiarna. Tá áthas ar an Bride, i eacstais.

ਅਵਗਣ ਮਾਰੀ ਮਰੈ ਨ ਸੀਝੈ ਗੁਣਿ ਮਾਰੀ ਤਾ ਮਰਸੀ ॥

avagan maaree marai na seejhai gun maaree taa marasee |

Duine a fhaigheann bás i lochtanna agus demerits - nach bhfuil a bás rathúil. Ach an té a fhaigheann bás de bhua glórmhar, faigheann sé bás i ndáiríre.

ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਦੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਠੇ ਅਜਹੁ ਤਿਨਾੜੀ ਆਸਾ ॥

naam bhagat de nij ghar baitthe ajahu tinaarree aasaa |

Suíonn na daoine atá beannaithe le hadhradh diaga do Naam, Ainm an Tiarna, i dteach a n-iníne féin. Cuireann siad a ndóchas in Tú.

ਨਾਨਕ ਮਿਲਹੁ ਕਪਟ ਦਰ ਖੋਲਹੁ ਏਕ ਘੜੀ ਖਟੁ ਮਾਸਾ ॥੧੨॥

naanak milahu kapatt dar kholahu ek gharree khatt maasaa |12|

Nanak: oscail comhlaí do Dhoras le do thoil, a Thiarna, agus buail liom. Tá nóiméad amháin cosúil le sé mhí dom. ||12||

ਮੰਘਰ ਮਾਹੁ ਭਲਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਏ ॥

manghar maahu bhalaa har gun ank samaave |

Is maith an mí Maghair, dóibh siúd a chanann Moltaí glórmhara an Tiarna, agus a chumasc ina Bheith.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮੈ ਪਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਭਾਵਏ ॥

gunavantee gun ravai mai pir nihachal bhaave |

Molann an bhean chríonna a Moltaí glórmhara; tá m'fhear céile, a Thiarna, síoraí gan athrú.

ਨਿਹਚਲੁ ਚਤੁਰੁ ਸੁਜਾਣੁ ਬਿਧਾਤਾ ਚੰਚਲੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

nihachal chatur sujaan bidhaataa chanchal jagat sabaaeaa |

Tá an Príomh-Tiarna Gan athrú gan athrú, cliste agus ciallmhar; tá an domhan ar fad doiléir.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੇ ਤਾ ਭਾਇਆ ॥

giaan dhiaan gun ank samaane prabh bhaane taa bhaaeaa |

De bhua eagna spioradálta agus machnaimh, cumaisc sí ina Bheith; tá sí taitneamhach le Dia, agus tá sé taitneamhach léi.

ਗੀਤ ਨਾਦ ਕਵਿਤ ਕਵੇ ਸੁਣਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਦੁਖੁ ਭਾਗੈ ॥

geet naad kavit kave sun raam naam dukh bhaagai |

Chuala mé na hamhráin is an ceol, agus dánta na bhfilí; ach is é Ainm an Tiarna amháin a thógann mo phian.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਨਾਹ ਪਿਆਰੀ ਅਭ ਭਗਤੀ ਪਿਰ ਆਗੈ ॥੧੩॥

naanak saa dhan naah piaaree abh bhagatee pir aagai |13|

A Nanak, tá an bhean-anama sin taitneamhach lena Fear céile, a Thiarna, a dhéanann adhradh grámhar deabhóideach os comhair a Grá. ||13||

ਪੋਖਿ ਤੁਖਾਰੁ ਪੜੈ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਰਸੁ ਸੋਖੈ ॥

pokh tukhaar parrai van trin ras sokhai |

In Poh, titeann an sneachta, agus triomaíonn sú na gcrann agus na páirceanna.

ਆਵਤ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸਹਿ ਮੁਖੇ ॥

aavat kee naahee man tan vaseh mukhe |

Cén fáth nár tháinig tú? Coinním tú i m'intinn, i mo chorp agus i mo bhéal.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥

man tan rav rahiaa jagajeevan gurasabadee rang maanee |

Tá sé ag dul tríd agus ag dul tríd m'intinn agus mo chorp; Is é Saol an Domhain é. Trí Fhocal Shabad an Ghúrú, bainim taitneamh as a Ghrá.

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥

anddaj jeraj setaj utabhuj ghatt ghatt jot samaanee |

Líonann a Solas iad siúd go léir a rugadh as uibheacha, a rugadh ón bhroinn, a rugadh ó allas agus a rugadh ón domhan, gach uile chroí.

ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤੇ ਗਤਿ ਪਾਵਉ ਮਤਿ ਦੇਹੋ ॥

darasan dehu deaapat daate gat paavau mat deho |

Deonaigh dom Fís Bheannaithe do Dharshan, a Thiarna na Trócaire agus na Trócaire. A Thabharthóir Mór, tabhair dom tuiscint, chun slánú a fháil.

ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਵੈ ਰਸਿ ਰਸੀਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਨੇਹੋ ॥੧੪॥

naanak rang ravai ras raseea har siau preet saneho |14|

A Nanac, baineann an Tiarna sult as, blaiseadh agus críonna an bhrídeog atá i ngrá leis. ||14||

ਮਾਘਿ ਪੁਨੀਤ ਭਈ ਤੀਰਥੁ ਅੰਤਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥

maagh puneet bhee teerath antar jaaniaa |

I Maagh, bím glan; Tá a fhios agam go bhfuil scrín naofa na hoilithreachta ionam.

ਸਾਜਨ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਗੁਣ ਗਹਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਨਿਆ ॥

saajan sahaj mile gun geh ank samaaniaa |

Bhuail mé le mo Chara gan stró intuigthe; Tuigim a Bhuanna Glórmhara, agus cumasaím ina Bheith.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਗੁਣ ਅੰਕੇ ਸੁਣਿ ਪ੍ਰਭ ਬੰਕੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ਸਰਿ ਨਾਵਾ ॥

preetam gun anke sun prabh banke tudh bhaavaa sar naavaa |

A Mhuire, a Thiarna Dé, éist le do thoil: canaim do Ghlóir, agus cumasc i do Bhith. Más maith le do thoil é, folóidh mé sa linn naofa laistigh.

ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਤਹ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ ਸਮਾਵਾ ॥

gang jamun tah benee sangam saat samund samaavaa |

Na Ganges, Iamunaa, áit chruinnithe naofa na dtrí abhainn, na seacht bhfarraigí,

ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਪੂਜਾ ਪਰਮੇਸੁਰ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥

pun daan poojaa paramesur jug jug eko jaataa |

Tá carthanacht, tabhartais, adhradh agus adhradh ina luí ar an Tiarna Dia Tarchéimnitheach; ar feadh na n-aoiseanna, tuigim an tAon.

ਨਾਨਕ ਮਾਘਿ ਮਹਾ ਰਸੁ ਹਰਿ ਜਪਿ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਤਾ ॥੧੫॥

naanak maagh mahaa ras har jap atthasatth teerath naataa |15|

A Nanac, i Maagh, is í an éirim is sublime ná machnamh ar an Tiarna; is é seo folcadán glanta na seasca is a hocht scrín naofa oilithreachta. ||15||

ਫਲਗੁਨਿ ਮਨਿ ਰਹਸੀ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸੁਭਾਇਆ ॥

falagun man rahasee prem subhaaeaa |

I Phalgun, tá a aigne gafa, sásta le Grá a Gáire.

ਅਨਦਿਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥

anadin rahas bheaa aap gavaaeaa |

Oíche agus lá, tá sí gafa, agus tá a féiniúlacht imithe.

ਮਨ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਓ ॥

man mohu chukaaeaa jaa tis bhaaeaa kar kirapaa ghar aao |

Tá ceangal mothúchánach díothaithe óna aigne, nuair a thaitníonn sé leis; ina Trócaire, Tagann sé go dtí mo bhaile.

ਬਹੁਤੇ ਵੇਸ ਕਰੀ ਪਿਰ ਬਾਝਹੁ ਮਹਲੀ ਲਹਾ ਨ ਥਾਓ ॥

bahute ves karee pir baajhahu mahalee lahaa na thaao |

Cuirim éadaí éagsúla orm, ach gan mo Aoibhneas ní bhfaighidh mé áit i Ard-Mhéara a Láithreacht.

ਹਾਰ ਡੋਰ ਰਸ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਪਿਰਿ ਲੋੜੀ ਸੀਗਾਰੀ ॥

haar ddor ras paatt pattanbar pir lorree seegaaree |

Tá mé féin maisithe le garlands bláthanna, muincí péarla, olaí cumhra agus róbaí síoda.

ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰਿ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥

naanak mel lee gur apanai ghar var paaeaa naaree |16|

O Nanak, tá an Gúrú aontaithe liom leis. Tá a Fear céile a Thiarna aimsithe ag an mbean-bhean, i dteach a croí féin. ||16||

ਬੇ ਦਸ ਮਾਹ ਰੁਤੀ ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਭਲੇ ॥

be das maah rutee thitee vaar bhale |

Tá an dá mhí dhéag, na séasúir, na seachtainí, na laethanta, na huaireanta, na miontuairiscí agus na soicind go léir sublime,

ਘੜੀ ਮੂਰਤ ਪਲ ਸਾਚੇ ਆਏ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ॥

gharree moorat pal saache aae sahaj mile |

Nuair a thagann an Fíor-Tiarna agus buaileann sé léi gan stró nádúrtha.

ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰੇ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ਕਰਤਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

prabh mile piaare kaaraj saare karataa sabh bidh jaanai |

Bhuail Dia liom, a Mhuire, agus tá mo ghnóthaí réitithe go léir. Tá a fhios ag an Tiarna Cruthaitheach gach bealach agus acmhainn.

ਜਿਨਿ ਸੀਗਾਰੀ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਰੰਗੁ ਮਾਣੈ ॥

jin seegaaree tiseh piaaree mel bheaa rang maanai |

Tá grá agam don té a d’árdaigh agus a d’ardaigh mé; Bhuail mé leis, agus blaisim a Ghrá.

ਘਰਿ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਜਾ ਪਿਰਿ ਰਾਵੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੋ ॥

ghar sej suhaavee jaa pir raavee guramukh masatak bhaago |

Éiríonn leaba mo chroí go h-álainn, nuair a bhuaileann m'fhear céile a Thiarna mé. Mar Gurmukh, tá an cinniúint ar mo mhullach múscailte agus curtha i ngníomh.