ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1109

ਆਗੈ ਘਾਮ ਪਿਛੈ ਰੁਤਿ ਜਾਡਾ ਦੇਖਿ ਚਲਤ ਮਨੁ ਡੋਲੇ ॥

aagai ghaam pichhai rut jaaddaa dekh chalat man ddole |

വേനൽക്കാലം ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ പിന്നിലാണ്, ശൈത്യകാലം മുന്നിലാണ്. ഈ നാടകം കാണുമ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സ് കുലുങ്ങുന്നു.

ਦਹ ਦਿਸਿ ਸਾਖ ਹਰੀ ਹਰੀਆਵਲ ਸਹਜਿ ਪਕੈ ਸੋ ਮੀਠਾ ॥

dah dis saakh haree hareeaaval sahaj pakai so meetthaa |

പത്ത് ദിക്കുകളിലും ശാഖകൾ പച്ചയും ജീവനുമാണ്. സാവധാനം വിളയുന്നത് മധുരമാണ്.

ਨਾਨਕ ਅਸੁਨਿ ਮਿਲਹੁ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਏ ਬਸੀਠਾ ॥੧੧॥

naanak asun milahu piaare satigur bhe baseetthaa |11|

ഓ നാനാക്ക്, അസ്സുവിൽ, ദയവായി എന്നെ കാണൂ, എൻ്റെ പ്രിയേ. യഥാർത്ഥ ഗുരു എൻ്റെ അഭിഭാഷകനും സുഹൃത്തുമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. ||11||

ਕਤਕਿ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥

katak kirat peaa jo prabh bhaaeaa |

കടകിൽ, അത് മാത്രം സംഭവിക്കുന്നു, അത് ദൈവഹിതത്തിന് പ്രസാദകരമാണ്.

ਦੀਪਕੁ ਸਹਜਿ ਬਲੈ ਤਤਿ ਜਲਾਇਆ ॥

deepak sahaj balai tat jalaaeaa |

യാഥാർത്ഥ്യത്തിൻ്റെ സത്തയാൽ കത്തിച്ച അവബോധത്തിൻ്റെ വിളക്ക് കത്തുന്നു.

ਦੀਪਕ ਰਸ ਤੇਲੋ ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲੋ ਧਨ ਓਮਾਹੈ ਸਰਸੀ ॥

deepak ras telo dhan pir melo dhan omaahai sarasee |

സ്നേഹം വിളക്കിലെ എണ്ണയാണ്, അത് ആത്മാവിനെ-മണവാട്ടിയെ അവളുടെ കർത്താവുമായി ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു. മണവാട്ടി സന്തോഷിക്കുന്നു, ആഹ്ലാദത്തിലാണ്.

ਅਵਗਣ ਮਾਰੀ ਮਰੈ ਨ ਸੀਝੈ ਗੁਣਿ ਮਾਰੀ ਤਾ ਮਰਸੀ ॥

avagan maaree marai na seejhai gun maaree taa marasee |

തെറ്റുകളിലും കുറവുകളിലും മരിക്കുന്ന ഒരാൾ - അവളുടെ മരണം വിജയകരമല്ല. എന്നാൽ മഹത്തായ പുണ്യത്തിൽ മരിക്കുന്ന ഒരാൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ മരിക്കുന്നു.

ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਦੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਠੇ ਅਜਹੁ ਤਿਨਾੜੀ ਆਸਾ ॥

naam bhagat de nij ghar baitthe ajahu tinaarree aasaa |

ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തെ ഭക്തിപൂർവ്വം ആരാധിക്കുന്നതിലൂടെ അനുഗൃഹീതരായവർ സ്വന്തം ആന്തരിക ഭവനത്തിൽ ഇരിക്കുന്നു. അവർ നിന്നിൽ പ്രതീക്ഷയർപ്പിക്കുന്നു.

ਨਾਨਕ ਮਿਲਹੁ ਕਪਟ ਦਰ ਖੋਲਹੁ ਏਕ ਘੜੀ ਖਟੁ ਮਾਸਾ ॥੧੨॥

naanak milahu kapatt dar kholahu ek gharree khatt maasaa |12|

നാനാക്ക്: കർത്താവേ, ദയവായി നിങ്ങളുടെ വാതിലിൻ്റെ ഷട്ടറുകൾ തുറന്ന് എന്നെ കാണൂ. ഒരൊറ്റ നിമിഷം എനിക്ക് ആറുമാസം പോലെയാണ്. ||12||

ਮੰਘਰ ਮਾਹੁ ਭਲਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਏ ॥

manghar maahu bhalaa har gun ank samaave |

ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ആലപിക്കുകയും അവൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർക്ക് മഘർ മാസം നല്ലതാണ്.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮੈ ਪਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਭਾਵਏ ॥

gunavantee gun ravai mai pir nihachal bhaave |

സദ്‌വൃത്തയായ ഭാര്യ അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ഉച്ചരിക്കുന്നു; എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ഭർത്താവ് കർത്താവ് നിത്യനും മാറ്റമില്ലാത്തവനുമാണ്.

ਨਿਹਚਲੁ ਚਤੁਰੁ ਸੁਜਾਣੁ ਬਿਧਾਤਾ ਚੰਚਲੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

nihachal chatur sujaan bidhaataa chanchal jagat sabaaeaa |

ആദിമ ഭഗവാൻ ചലിക്കാത്തവനും മാറ്റമില്ലാത്തവനും സമർത്ഥനും ജ്ഞാനിയുമാണ്; ലോകം മുഴുവൻ ചഞ്ചലമാണ്.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੇ ਤਾ ਭਾਇਆ ॥

giaan dhiaan gun ank samaane prabh bhaane taa bhaaeaa |

ആത്മീയ ജ്ഞാനത്താലും ധ്യാനത്താലും അവൾ അവൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിക്കുന്നു; അവൾ ദൈവത്തിന് പ്രസാദിക്കുന്നു, അവൻ അവളെ പ്രസാദിപ്പിക്കുന്നു.

ਗੀਤ ਨਾਦ ਕਵਿਤ ਕਵੇ ਸੁਣਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਦੁਖੁ ਭਾਗੈ ॥

geet naad kavit kave sun raam naam dukh bhaagai |

കവികളുടെ പാട്ടുകളും സംഗീതവും കവിതകളും ഞാൻ കേട്ടിട്ടുണ്ട്; എന്നാൽ കർത്താവിൻ്റെ നാമം മാത്രമേ എൻ്റെ വേദന നീക്കിക്കളയുന്നുള്ളൂ.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਨਾਹ ਪਿਆਰੀ ਅਭ ਭਗਤੀ ਪਿਰ ਆਗੈ ॥੧੩॥

naanak saa dhan naah piaaree abh bhagatee pir aagai |13|

ഓ നാനാക്ക്, ആ ആത്മ വധു തൻ്റെ പ്രിയതമൻ്റെ മുമ്പിൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്ന തൻ്റെ ഭർത്താവായ ഭഗവാനെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുന്നു. ||13||

ਪੋਖਿ ਤੁਖਾਰੁ ਪੜੈ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਰਸੁ ਸੋਖੈ ॥

pokh tukhaar parrai van trin ras sokhai |

പോയിൽ, മഞ്ഞ് വീഴുന്നു, മരങ്ങളുടെയും വയലുകളുടെയും സ്രവം ഉണങ്ങുന്നു.

ਆਵਤ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸਹਿ ਮੁਖੇ ॥

aavat kee naahee man tan vaseh mukhe |

എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ വരാത്തത്? ഞാൻ നിന്നെ എൻ്റെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും വായിലും സൂക്ഷിക്കുന്നു.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥

man tan rav rahiaa jagajeevan gurasabadee rang maanee |

അവൻ എൻ്റെ മനസ്സിലും ശരീരത്തിലും വ്യാപിക്കുന്നു; അവൻ ലോകത്തിൻ്റെ ജീവനാണ്. ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ, ഞാൻ അവൻ്റെ സ്നേഹം ആസ്വദിക്കുന്നു.

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥

anddaj jeraj setaj utabhuj ghatt ghatt jot samaanee |

അവൻ്റെ പ്രകാശം അണ്ഡത്തിൽ നിന്ന് ജനിച്ചവരെയും ഗർഭപാത്രത്തിൽ നിന്ന് ജനിച്ചവരെയും വിയർപ്പിൽ നിന്ന് ജനിച്ചവരെയും ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ജനിച്ചവരെയും എല്ലാ ഹൃദയങ്ങളിലും നിറയ്ക്കുന്നു.

ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤੇ ਗਤਿ ਪਾਵਉ ਮਤਿ ਦੇਹੋ ॥

darasan dehu deaapat daate gat paavau mat deho |

കാരുണ്യത്തിൻ്റെയും കരുണയുടെയും കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ ദർശനത്തിൻ്റെ അനുഗ്രഹീതമായ ദർശനം എനിക്ക് നൽകണമേ. വലിയ ദാതാവേ, ഞാൻ രക്ഷ കണ്ടെത്തുന്നതിന് എനിക്ക് ബുദ്ധി നൽകേണമേ.

ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਵੈ ਰਸਿ ਰਸੀਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਨੇਹੋ ॥੧੪॥

naanak rang ravai ras raseea har siau preet saneho |14|

ഓ നാനാക്ക്, തന്നോട് പ്രണയത്തിലായ മണവാട്ടിയെ കർത്താവ് ആസ്വദിക്കുകയും ആസ്വദിപ്പിക്കുകയും ആഹ്ലാദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||14||

ਮਾਘਿ ਪੁਨੀਤ ਭਈ ਤੀਰਥੁ ਅੰਤਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥

maagh puneet bhee teerath antar jaaniaa |

മാഗിൽ ഞാൻ ശുദ്ധനാകുന്നു; തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലം എൻ്റെ ഉള്ളിലാണെന്ന് എനിക്കറിയാം.

ਸਾਜਨ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਗੁਣ ਗਹਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਨਿਆ ॥

saajan sahaj mile gun geh ank samaaniaa |

ഞാൻ എൻ്റെ സുഹൃത്തിനെ അവബോധജന്യമായ അനായാസം കണ്ടുമുട്ടി; ഞാൻ അവൻ്റെ മഹത്തായ ഗുണങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കുകയും അവൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਗੁਣ ਅੰਕੇ ਸੁਣਿ ਪ੍ਰਭ ਬੰਕੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ਸਰਿ ਨਾਵਾ ॥

preetam gun anke sun prabh banke tudh bhaavaa sar naavaa |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ട, സുന്ദരനായ കർത്താവായ ദൈവമേ, ദയവായി ശ്രദ്ധിക്കുക: ഞാൻ നിൻ്റെ മഹത്വങ്ങൾ പാടുന്നു, നിൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിക്കുന്നു. അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടത്തിന് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ അതിനുള്ളിലെ പുണ്യകുളത്തിൽ ഞാൻ കുളിക്കുന്നു.

ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਤਹ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ ਸਮਾਵਾ ॥

gang jamun tah benee sangam saat samund samaavaa |

ഗംഗ, ജമുന, മൂന്ന് നദികൾ, ഏഴ് സമുദ്രങ്ങൾ എന്നിവയുടെ വിശുദ്ധ സംഗമസ്ഥാനം,

ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਪੂਜਾ ਪਰਮੇਸੁਰ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥

pun daan poojaa paramesur jug jug eko jaataa |

ദാനധർമ്മങ്ങൾ, ദാനങ്ങൾ, ആരാധന, ആരാധന എന്നിവയെല്ലാം അതീന്ദ്രിയമായ കർത്താവായ ദൈവത്തിൽ വിശ്രമിക്കുന്നു; യുഗങ്ങളിലുടനീളം, ഞാൻ ഒന്നിനെ തിരിച്ചറിയുന്നു.

ਨਾਨਕ ਮਾਘਿ ਮਹਾ ਰਸੁ ਹਰਿ ਜਪਿ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਤਾ ॥੧੫॥

naanak maagh mahaa ras har jap atthasatth teerath naataa |15|

ഓ നാനാക്ക്, മാഗിൽ, ഏറ്റവും ഉദാത്തമായ സത്ത ഭഗവാനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനമാണ്; തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ അറുപത്തിയെട്ട് പുണ്യക്ഷേത്രങ്ങളുടെ ശുദ്ധീകരണ സ്നാനമാണിത്. ||15||

ਫਲਗੁਨਿ ਮਨਿ ਰਹਸੀ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸੁਭਾਇਆ ॥

falagun man rahasee prem subhaaeaa |

ഫാൽഗുണിൽ, അവളുടെ മനസ്സ് തൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ സന്തോഷിക്കുന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥

anadin rahas bheaa aap gavaaeaa |

രാവും പകലും അവൾ ആഹ്ലാദിക്കുന്നു, അവളുടെ സ്വാർത്ഥത ഇല്ലാതായി.

ਮਨ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਓ ॥

man mohu chukaaeaa jaa tis bhaaeaa kar kirapaa ghar aao |

അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ നിന്ന് വൈകാരികമായ അറ്റാച്ച്മെൻ്റ് ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു; അവൻ്റെ കാരുണ്യത്തിൽ അവൻ എൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നു.

ਬਹੁਤੇ ਵੇਸ ਕਰੀ ਪਿਰ ਬਾਝਹੁ ਮਹਲੀ ਲਹਾ ਨ ਥਾਓ ॥

bahute ves karee pir baajhahu mahalee lahaa na thaao |

ഞാൻ പലതരം വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുന്നു, പക്ഷേ എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനെ കൂടാതെ, അവൻ്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൻ്റെ മാളികയിൽ എനിക്ക് ഇടം ലഭിക്കില്ല.

ਹਾਰ ਡੋਰ ਰਸ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਪਿਰਿ ਲੋੜੀ ਸੀਗਾਰੀ ॥

haar ddor ras paatt pattanbar pir lorree seegaaree |

പൂമാലകൾ, മുത്തുമാലകൾ, സുഗന്ധതൈലങ്ങൾ, പട്ടുവസ്ത്രങ്ങൾ എന്നിവയാൽ ഞാൻ എന്നെ അലങ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰਿ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥

naanak mel lee gur apanai ghar var paaeaa naaree |16|

ഹേ നാനാക്ക്, ഗുരു എന്നെ തന്നോട് ചേർത്തു. ആത്മാവ്-വധു തൻ്റെ ഭർത്താവിനെ സ്വന്തം ഹൃദയത്തിൻ്റെ ഭവനത്തിൽ കണ്ടെത്തി. ||16||

ਬੇ ਦਸ ਮਾਹ ਰੁਤੀ ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਭਲੇ ॥

be das maah rutee thitee vaar bhale |

പന്ത്രണ്ട് മാസങ്ങൾ, ഋതുക്കൾ, ആഴ്ചകൾ, ദിവസങ്ങൾ, നാഴികകൾ, മിനിറ്റുകൾ, സെക്കൻ്റുകൾ എന്നിവയെല്ലാം ഉദാത്തമാണ്.

ਘੜੀ ਮੂਰਤ ਪਲ ਸਾਚੇ ਆਏ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ॥

gharree moorat pal saache aae sahaj mile |

യഥാർത്ഥ കർത്താവ് വന്ന് സ്വാഭാവികമായി അവളെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ.

ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰੇ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ਕਰਤਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

prabh mile piaare kaaraj saare karataa sabh bidh jaanai |

ദൈവം, എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ, എന്നെ കണ്ടുമുട്ടി, എൻ്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പരിഹരിച്ചു. സൃഷ്ടാവായ കർത്താവിന് എല്ലാ വഴികളും മാർഗങ്ങളും അറിയാം.

ਜਿਨਿ ਸੀਗਾਰੀ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਰੰਗੁ ਮਾਣੈ ॥

jin seegaaree tiseh piaaree mel bheaa rang maanai |

എന്നെ അലങ്കരിക്കുകയും ഉയർത്തുകയും ചെയ്തവൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു; ഞാൻ അവനെ കണ്ടുമുട്ടി, അവൻ്റെ സ്നേഹം ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു.

ਘਰਿ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਜਾ ਪਿਰਿ ਰਾਵੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੋ ॥

ghar sej suhaavee jaa pir raavee guramukh masatak bhaago |

എൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവ് എന്നെ പീഡിപ്പിക്കുമ്പോൾ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ കിടക്ക മനോഹരമാകുന്നു. ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ, എൻ്റെ നെറ്റിയിലെ വിധി ഉണർന്ന് സജീവമാക്കിയിരിക്കുന്നു.