ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 756

ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ਓਥੈ ਕੂੜੇ ਨ ਟਿਕੰਨਿ ॥

sachaa saahu sache vanajaare othai koorre na ttikan |

ബാങ്കർ സത്യമാണ്, അവൻ്റെ വ്യാപാരികൾ സത്യമാണ്. വ്യാജന്മാർക്ക് അവിടെ തുടരാനാവില്ല.

ਓਨਾ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ਦੁਖ ਹੀ ਮਾਹਿ ਪਚੰਨਿ ॥੧੮॥

onaa sach na bhaavee dukh hee maeh pachan |18|

അവർ സത്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല - അവരുടെ വേദനയാൽ അവർ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ||18||

ਹਉਮੈ ਮੈਲਾ ਜਗੁ ਫਿਰੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥

haumai mailaa jag firai mar jamai vaaro vaar |

ലോകം അഹംഭാവത്തിൻ്റെ അഴുക്കിൽ അലയുന്നു; അത് മരിക്കുകയും വീണ്ടും വീണ്ടും ജനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰ ॥੧੯॥

peaai kirat kamaavanaa koe na mettanahaar |19|

ആർക്കും മായ്ക്കാൻ കഴിയാത്ത തൻ്റെ മുൻകാല പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കർമ്മത്തിന് അനുസൃതമായി അവൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ||19||

ਸੰਤਾ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਤਾ ਸਚਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥

santaa sangat mil rahai taa sach lagai piaar |

എന്നാൽ അവൻ വിശുദ്ധരുടെ സൊസൈറ്റിയിൽ ചേരുകയാണെങ്കിൽ, അവൻ സത്യത്തോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കാൻ വരുന്നു.

ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰੁ ॥੨੦॥

sach salaahee sach man dar sachai sachiaar |20|

സത്യമായ മനസ്സോടെ സത്യ ഭഗവാനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ സത്യനാഥൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യമായിത്തീരുന്നു. ||20||

ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥

gur poore pooree mat hai ahinis naam dhiaae |

തികഞ്ഞ ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ തികഞ്ഞതാണ്; രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ധ്യാനിക്കുക.

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਵਡ ਰੋਗੁ ਹੈ ਵਿਚਹੁ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇ ॥੨੧॥

haumai meraa vadd rog hai vichahu tthaak rahaae |21|

അഹംഭാവവും ആത്മാഭിമാനവും ഭയാനകമായ രോഗങ്ങളാണ്; ശാന്തതയും ശാന്തതയും ഉള്ളിൽ നിന്നാണ് വരുന്നത്. ||21||

ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਾ ਪਾਇ ॥

gur saalaahee aapanaa niv niv laagaa paae |

ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു; വീണ്ടും വീണ്ടും അവനെ വണങ്ങി, ഞാൻ അവൻ്റെ കാൽക്കൽ വീഴുന്നു.

ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪੀ ਆਗੈ ਧਰੀ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੨੨॥

tan man saupee aagai dharee vichahu aap gavaae |22|

ഉള്ളിൽ നിന്ന് ആത്മാഭിമാനം ഉന്മൂലനം ചെയ്തുകൊണ്ട് എൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു. ||22||

ਖਿੰਚੋਤਾਣਿ ਵਿਗੁਚੀਐ ਏਕਸੁ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

khinchotaan vigucheeai ekas siau liv laae |

വിവേചനം നാശത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു; ഏകനായ കർത്താവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുക.

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਛਡਿ ਤੂ ਤਾ ਸਚਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨੩॥

haumai meraa chhadd too taa sach rahai samaae |23|

അഹംഭാവവും ആത്മാഭിമാനവും ഉപേക്ഷിച്ച് സത്യത്തിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുക. ||23||

ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਮਿਲੇ ਸਿ ਭਾਇਰਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਲਗੰਨਿ ॥

satigur no mile si bhaaeiraa sachai sabad lagan |

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നവർ എൻ്റെ വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളാണ്; അവർ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തോട് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധരാണ്.

ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਦਰਿ ਸਚੈ ਦਿਸੰਨਿ ॥੨੪॥

sach mile se na vichhurreh dar sachai disan |24|

യഥാർത്ഥ കർത്താവിൽ ലയിക്കുന്നവർ വീണ്ടും വേർപിരിയുകയില്ല; അവർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യമെന്ന് വിധിക്കപ്പെടുന്നു. ||24||

ਸੇ ਭਾਈ ਸੇ ਸਜਣਾ ਜੋ ਸਚਾ ਸੇਵੰਨਿ ॥

se bhaaee se sajanaa jo sachaa sevan |

അവർ എൻ്റെ വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളാണ്, അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്ന എൻ്റെ സുഹൃത്തുക്കളാണ്.

ਅਵਗਣ ਵਿਕਣਿ ਪਲੑਰਨਿ ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝ ਕਰੰਨਿੑ ॥੨੫॥

avagan vikan palaran gun kee saajh karani |25|

അവർ തങ്ങളുടെ പാപങ്ങളും ദോഷങ്ങളും വൈക്കോൽ പോലെ വിറ്റ് പുണ്യത്തിൻ്റെ പങ്കാളിത്തത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു. ||25||

ਗੁਣ ਕੀ ਸਾਝ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਕਰੇਨਿ ॥

gun kee saajh sukh aoopajai sachee bhagat karen |

പുണ്യത്തിൻ്റെ പങ്കാളിത്തത്തിൽ, സമാധാനം ഉണർന്നു, അവർ യഥാർത്ഥ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന നടത്തുന്നു.

ਸਚੁ ਵਣੰਜਹਿ ਗੁਰਸਬਦ ਸਿਉ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਲਏਨਿ ॥੨੬॥

sach vananjeh gurasabad siau laahaa naam len |26|

അവർ ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലൂടെ സത്യത്തിൽ ഇടപെടുകയും നാമത്തിൻ്റെ ലാഭം നേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||26||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਪਾਪ ਕਰਿ ਕਰਿ ਸੰਚੀਐ ਚਲੈ ਨ ਚਲਦਿਆ ਨਾਲਿ ॥

sueinaa rupaa paap kar kar sancheeai chalai na chaladiaa naal |

പാപങ്ങൾ ചെയ്തുകൊണ്ട് സ്വർണ്ണവും വെള്ളിയും സമ്പാദിച്ചേക്കാം, പക്ഷേ നിങ്ങൾ മരിക്കുമ്പോൾ അവ നിങ്ങളോടൊപ്പം പോകില്ല.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਸੀ ਸਭ ਮੁਠੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥੨੭॥

vin naavai naal na chalasee sabh mutthee jamakaal |27|

ആത്യന്തികമായി ഒന്നും നിങ്ങളോടൊപ്പം പോകില്ല, പേരല്ലാതെ; എല്ലാം മരണത്തിൻ്റെ ദൂതൻ കൊള്ളയടിക്കുന്നു. ||27||

ਮਨ ਕਾ ਤੋਸਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਹਿਰਦੈ ਰਖਹੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥

man kaa tosaa har naam hai hiradai rakhahu samaal |

ഭഗവാൻ്റെ നാമം മനസ്സിൻ്റെ പോഷണമാണ്; അതിനെ വിലമതിക്കുകയും നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം സൂക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക.

ਏਹੁ ਖਰਚੁ ਅਖੁਟੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਬਹੈ ਨਾਲਿ ॥੨੮॥

ehu kharach akhutt hai guramukh nibahai naal |28|

ഈ പോഷണം ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്തതാണ്; അത് എപ്പോഴും ഗുരുമുഖന്മാർക്കൊപ്പമാണ്. ||28||

ਏ ਮਨ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਿਆ ਜਾਸਹਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥

e man moolahu bhuliaa jaaseh pat gavaae |

ഹേ മനസ്സേ, ആദിമനാഥനെ നീ മറന്നാൽ, നിൻ്റെ മാനം നഷ്ടപ്പെട്ട് നീ പോകും.

ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਵਿਆਪਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਚੁ ਧਿਆਇ ॥੨੯॥

eihu jagat mohi doojai viaapiaa guramatee sach dhiaae |29|

ഈ ലോകം ദ്വന്ദതയുടെ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടരുക, യഥാർത്ഥ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുക. ||29||

ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨ ਪਵੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਲਿਖਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥

har kee keemat na pavai har jas likhan na jaae |

കർത്താവിൻ്റെ മൂല്യം കണക്കാക്കാനാവില്ല; ഭഗവാൻ്റെ സ്തുതികൾ എഴുതാൻ കഴിയില്ല.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਪੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩੦॥

gur kai sabad man tan rapai har siau rahai samaae |30|

ഒരുവൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്തോട് ഇണങ്ങുമ്പോൾ, ഒരുവൻ ഭഗവാനിൽ ലയിച്ചുനിൽക്കുന്നു. ||30||

ਸੋ ਸਹੁ ਮੇਰਾ ਰੰਗੁਲਾ ਰੰਗੇ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

so sahu meraa rangulaa range sahaj subhaae |

എൻ്റെ ഭർത്താവ് കർത്താവ് കളിയാണ്; സ്വാഭാവികമായ അനായാസതയോടെ അവൻ തൻ്റെ സ്നേഹത്താൽ എന്നെ ആകർഷിച്ചു.

ਕਾਮਣਿ ਰੰਗੁ ਤਾ ਚੜੈ ਜਾ ਪਿਰ ਕੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੩੧॥

kaaman rang taa charrai jaa pir kai ank samaae |31|

അവളുടെ ഭർത്താവായ കർത്താവ് അവളെ അവൻ്റെ സത്തയിൽ ലയിപ്പിക്കുമ്പോൾ, ആത്മാവ്-വധു അവൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||31||

ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਭੀ ਮਿਲਨਿ ਜੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੰਨਿ ॥

chiree vichhune bhee milan jo satigur sevan |

ഇത്രയും കാലം വേർപിരിഞ്ഞവർ പോലും യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുമ്പോൾ അവനുമായി വീണ്ടും ഒന്നിക്കുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਨਵ ਨਿਧਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਖਾਨਿ ਖਰਚਨਿ ਨ ਨਿਖੁਟਈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਹਜਿ ਰਵੰਨਿ ॥੩੨॥

antar nav nidh naam hai khaan kharachan na nikhuttee har gun sahaj ravan |32|

നാമത്തിൻ്റെ ഒമ്പത് നിധികൾ, ഭഗവാൻ്റെ നാമം, സ്വയം എന്ന ന്യൂക്ലിയസിനുള്ളിൽ ആഴത്തിലാണ്; അവ കഴിക്കുന്നത്, അവർ ഇപ്പോഴും ക്ഷീണിച്ചിട്ടില്ല. സ്വാഭാവികമായ അനായാസതയോടെ ഭഗവാൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിക്കുക. ||32||