ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 1050

ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਏਕੋ ਹੈ ਜਾਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੩॥

guramukh giaan eko hai jaataa anadin naam raveejai he |13|

ഏകനായ ഭഗവാൻ്റെ ആത്മീയ ജ്ഞാനം ഗുരുമുഖന് അറിയാം. രാവും പകലും ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം ജപിക്കുന്നു. ||13||

ਬੇਦ ਪੜਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ॥

bed parreh har naam na boojheh |

അവൻ വേദങ്ങൾ വായിച്ചേക്കാം, പക്ഷേ ഭഗവാൻ്റെ നാമം അവൻ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.

ਮਾਇਆ ਕਾਰਣਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਲੂਝਹਿ ॥

maaeaa kaaran parr parr loojheh |

മായയ്ക്ക് വേണ്ടി അവൻ വായിക്കുകയും വായിക്കുകയും വാദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਜੈ ਹੇ ॥੧੪॥

antar mail agiaanee andhaa kiau kar dutar tareejai he |14|

അജ്ഞനും അന്ധനുമായ വ്യക്തിയുടെ ഉള്ളിൽ മാലിന്യം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അയാൾക്ക് എങ്ങനെ കടന്നുപോകാൻ കഴിയാത്ത ലോകസമുദ്രം കടക്കാൻ കഴിയും? ||14||

ਬੇਦ ਬਾਦ ਸਭਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣਹਿ ॥

bed baad sabh aakh vakhaaneh |

വേദങ്ങളിലെ എല്ലാ വിവാദങ്ങൾക്കും അദ്ദേഹം ശബ്ദം നൽകുന്നു.

ਨ ਅੰਤਰੁ ਭੀਜੈ ਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹਿ ॥

n antar bheejai na sabad pachhaaneh |

എന്നാൽ അവൻ്റെ ഉള്ളം പൂരിതമോ സംതൃപ്തമോ അല്ല, അവൻ ശബാദിൻ്റെ വചനം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല.

ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁ ਸਭੁ ਬੇਦਿ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੫॥

pun paap sabh bed drirraaeaa guramukh amrit peejai he |15|

വേദങ്ങൾ സദ്‌ഗുണത്തെയും തിന്മയെയും കുറിച്ച് എല്ലാം പറയുന്നു, എന്നാൽ ഗുരുമുഖൻ മാത്രമാണ് അമൃത് കുടിക്കുന്നത്. ||15||

ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥

aape saachaa eko soee |

ഏക സത്യ കർത്താവ് എല്ലാം അവനാൽ തന്നെ.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

tis bin doojaa avar na koee |

അവനല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚੋ ਸਚੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥

naanak naam rate man saachaa sacho sach raveejai he |16|6|

ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തോട് ഇണങ്ങിയ ഒരാളുടെ മനസ്സ് സത്യമാണ്; അവൻ സത്യം സംസാരിക്കുന്നു, സത്യമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. ||16||6||

ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maaroo mahalaa 3 |

മാരൂ, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਸਚੈ ਸਚਾ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥

sachai sachaa takhat rachaaeaa |

യഥാർത്ഥ കർത്താവ് സത്യത്തിൻ്റെ സിംഹാസനം സ്ഥാപിച്ചു.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਆ ਤਿਥੈ ਮੋਹੁ ਨ ਮਾਇਆ ॥

nij ghar vasiaa tithai mohu na maaeaa |

മായയോട് വൈകാരികമായ യാതൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത സ്വന്തം ഭവനത്തിൽ അവൻ സ്വയം ആഴത്തിൽ വസിക്കുന്നു.

ਸਦ ਹੀ ਸਾਚੁ ਵਸਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ਹੇ ॥੧॥

sad hee saach vasiaa ghatt antar guramukh karanee saaree he |1|

യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ ഗുർമുഖിൻ്റെ ഹൃദയത്തിൻ്റെ അണുകേന്ദ്രത്തിൽ എന്നേക്കും വസിക്കുന്നു; അവൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ ഉത്തമമാണ്. ||1||

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥

sachaa saudaa sach vaapaaraa |

അവൻ്റെ കച്ചവടം സത്യമാണ്, അവൻ്റെ കച്ചവടം സത്യമാണ്.

ਨ ਤਿਥੈ ਭਰਮੁ ਨ ਦੂਜਾ ਪਸਾਰਾ ॥

n tithai bharam na doojaa pasaaraa |

അവൻ്റെ ഉള്ളിൽ സംശയമില്ല, ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ വിശാലതയില്ല.

ਸਚਾ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਕਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੨॥

sachaa dhan khattiaa kade tott na aavai boojhai ko veechaaree he |2|

ഒരിക്കലും തളരാത്ത യഥാർത്ഥ സമ്പത്ത് അവൻ സമ്പാദിച്ചു. ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ എത്ര കുറവാണ്. ||2||

ਸਚੈ ਲਾਏ ਸੇ ਜਨ ਲਾਗੇ ॥

sachai laae se jan laage |

കർത്താവ് തന്നെ ചേർക്കുന്ന യഥാർത്ഥ നാമത്തോട് അവർ മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਮਸਤਕਿ ਵਡਭਾਗੇ ॥

antar sabad masatak vaddabhaage |

ശബാദിൻ്റെ വചനം സ്വയത്തിൻ്റെ അണുകേന്ദ്രത്തിൽ ആഴത്തിലുള്ളതാണ്; ഭാഗ്യം അവരുടെ നെറ്റിയിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੩॥

sachai sabad sadaa gun gaaveh sabad rate veechaaree he |3|

ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിലൂടെ അവർ കർത്താവിൻ്റെ യഥാർത്ഥ സ്തുതികൾ ആലപിക്കുന്നു; അവർ ശബാദിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനാത്മക ധ്യാനവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നു. ||3||

ਸਚੋ ਸਚਾ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥

sacho sachaa sach saalaahee |

ഞാൻ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സ്തുതിക്കുന്നു, സത്യത്തിൽ വിശ്വസ്തനാണ്.

ਏਕੋ ਵੇਖਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥

eko vekhaa doojaa naahee |

ഞാൻ ഒരു കർത്താവിനെ കാണുന്നു, മറ്റൊന്നില്ല.

ਗੁਰਮਤਿ ਊਚੋ ਊਚੀ ਪਉੜੀ ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ਹੇ ॥੪॥

guramat aoocho aoochee paurree giaan ratan haumai maaree he |4|

ഉന്നതങ്ങളിൽ എത്താനുള്ള ഏണിയാണ് ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ. ആത്മീയ ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ രത്നം അഹംഭാവത്തെ കീഴടക്കുന്നു. ||4||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥

maaeaa mohu sabad jalaaeaa |

മായയോടുള്ള വൈകാരിക അടുപ്പം ശബ്ദത്തിൻ്റെ വചനത്താൽ കത്തിച്ചുകളയുന്നു.

ਸਚੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥

sach man vasiaa jaa tudh bhaaeaa |

കർത്താവേ, അങ്ങയെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ സത്യമായവൻ മനസ്സിൽ വസിക്കും.

ਸਚੇ ਕੀ ਸਭ ਸਚੀ ਕਰਣੀ ਹਉਮੈ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਹੇ ॥੫॥

sache kee sabh sachee karanee haumai tikhaa nivaaree he |5|

സത്യവാൻമാരുടെ എല്ലാ പ്രവൃത്തികളും സത്യമാണ്; അഹന്തയുടെ ദാഹം ശമിക്കുന്നു. ||5||

ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਭੁ ਆਪੇ ਕੀਨਾ ॥

maaeaa mohu sabh aape keenaa |

ദൈവം സ്വയം മായയോട് വൈകാരികമായ അടുപ്പം സൃഷ്ടിച്ചു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੈ ਕਿਨ ਹੀ ਚੀਨਾ ॥

guramukh viralai kin hee cheenaa |

ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നവർ എത്ര വിരളമാണ്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ਹੇ ॥੬॥

guramukh hovai su sach kamaavai saachee karanee saaree he |6|

ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ സത്യം പരിശീലിക്കുന്നു; അവൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ സത്യവും വിശിഷ്ടവുമാണ്. ||6||

ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਈ ॥

kaar kamaaee jo mere prabh bhaaee |

അവൻ എൻ്റെ ദൈവത്തിന്നു പ്രസാദമുള്ള പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു;

ਹਉਮੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥

haumai trisanaa sabad bujhaaee |

ശബ്ദത്തിലൂടെ അവൻ അഹംഭാവത്തെയും ആഗ്രഹ ദാഹത്തെയും ഇല്ലാതാക്കുന്നു.

ਗੁਰਮਤਿ ਸਦ ਹੀ ਅੰਤਰੁ ਸੀਤਲੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਨਿਵਾਰੀ ਹੇ ॥੭॥

guramat sad hee antar seetal haumai maar nivaaree he |7|

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടർന്ന്, അവൻ എന്നെന്നേക്കുമായി ശാന്തനും ഉള്ളിൽ ശാന്തനുമായി നിലകൊള്ളുന്നു; അവൻ തൻ്റെ അഹന്തയെ കീഴടക്കുകയും കീഴടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||7||

ਸਚਿ ਲਗੇ ਤਿਨ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਭਾਵੈ ॥

sach lage tin sabh kichh bhaavai |

സത്യത്തോട് ചേർന്നുനിൽക്കുന്നവർ എല്ലാത്തിലും സംതൃപ്തരാണ്.

ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥

sachai sabade sach suhaavai |

ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്താൽ അവർ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਐਥੈ ਸਾਚੇ ਸੇ ਦਰਿ ਸਾਚੇ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਸਵਾਰੀ ਹੇ ॥੮॥

aaithai saache se dar saache nadaree nadar savaaree he |8|

ഈ ലോകത്ത് സത്യമുള്ളവർ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ സത്യമാണ്. കരുണാമയനായ കർത്താവ് തൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ അവരെ അലങ്കരിക്കുന്നു. ||8||

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਜੋ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ॥

bin saache jo doojai laaeaa |

സത്യത്തോടല്ല, ദ്വൈതതയോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുന്നവർ.

ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਦੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥

maaeaa moh dukh sabaaeaa |

മായയുമായുള്ള വൈകാരിക ബന്ധത്തിൽ കുടുങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു; അവർ പൂർണ്ണമായും വേദന അനുഭവിക്കുന്നു.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਜਾਪੈ ਨਾਹੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਹੇ ॥੯॥

bin gur dukh sukh jaapai naahee maaeaa moh dukh bhaaree he |9|

ഗുരുവില്ലാതെ അവർക്ക് വേദനയും സുഖവും മനസ്സിലാകില്ല; മായയോട് ചേർന്ന്, അവർ കഠിനമായ വേദന അനുഭവിക്കുന്നു. ||9||

ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਜਿਨਾ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥

saachaa sabad jinaa man bhaaeaa |

ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തിൽ മനസ്സ് പ്രസാദിക്കുന്നവർ

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਤਿਨੀ ਕਮਾਇਆ ॥

poorab likhiaa tinee kamaaeaa |

മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ച വിധി അനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുക.

ਸਚੋ ਸੇਵਹਿ ਸਚੁ ਧਿਆਵਹਿ ਸਚਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੧੦॥

sacho seveh sach dhiaaveh sach rate veechaaree he |10|

അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ സേവിക്കുന്നു, യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെ ധ്യാനിക്കുന്നു; അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ധ്യാനാത്മകമായ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു. ||10||