ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 34
ਸਬਦਿ ਮੰਨਿਐ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
sabad maniaai gur paaeeai vichahu aap gavaae |ശബ്ദത്തിലുള്ള വിശ്വാസത്തോടെ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നു, ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥത തുടച്ചുനീക്കപ്പെടുന്നു.
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਕੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
anadin bhagat kare sadaa saache kee liv laae |രാവും പകലും, ഭക്തിയോടും സ്നേഹത്തോടും കൂടി സത്യ ഭഗവാനെ എന്നും ആരാധിക്കുക.
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੧੯॥੫੨॥
naam padaarath man vasiaa naanak sahaj samaae |4|19|52|നാമത്തിൻ്റെ നിധി മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളുന്നു; ഓ നാനാക്ക്, തികഞ്ഞ സന്തുലിതാവസ്ഥയിൽ, കർത്താവിൽ ലയിക്കുക. ||4||19||52||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਸਤਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥
jinee purakhee satagur na sevio se dukhee jug chaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കാത്തവർ നാല് യുഗങ്ങളിലും ദുഃഖിതരായിരിക്കും.
ਘਰਿ ਹੋਦਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਪਛਾਣਿਆ ਅਭਿਮਾਨਿ ਮੁਠੇ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥
ghar hodaa purakh na pachhaaniaa abhimaan mutthe ahankaar |പ്രൈമൽ ബീയിംഗ് അവരുടെ സ്വന്തം വീട്ടിലാണ്, പക്ഷേ അവർ അവനെ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. അവരുടെ അഹങ്കാരവും അഹങ്കാരവും അവരെ കൊള്ളയടിക്കുന്നു.
ਸਤਗੁਰੂ ਕਿਆ ਫਿਟਕਿਆ ਮੰਗਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
sataguroo kiaa fittakiaa mang thake sansaar |സാക്ഷാൽ ഗുരുവിൻ്റെ ശപിക്കപ്പെട്ട അവർ തളർന്നുപോകുന്നതുവരെ ഭിക്ഷ യാചിച്ചുകൊണ്ട് ലോകമെമ്പാടും അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥
sachaa sabad na sevio sabh kaaj savaaranahaar |1|അവരുടെ എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങൾക്കും പരിഹാരമായ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം അവർ സേവിക്കുന്നില്ല. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥
man mere sadaa har vekh hadoor |എൻ്റെ മനസ്സേ, ഭഗവാൻ എപ്പോഴും അടുത്തിരിക്കുന്നതായി കാണുക.
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਪਰਹਰੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam maran dukh paraharai sabad rahiaa bharapoor |1| rahaau |അവൻ മരണത്തിൻ്റെയും പുനർജന്മത്തിൻ്റെയും വേദനകളെ നീക്കും; ശബാദിൻ്റെ വചനം നിങ്ങളെ നിറഞ്ഞു കവിയും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਸਚੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
sach salaahan se sache sachaa naam adhaar |സത്യവനെ സ്തുതിക്കുന്നവർ സത്യമാണ്; യഥാർത്ഥ പേര് അവരുടെ പിന്തുണയാണ്.
ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
sachee kaar kamaavanee sache naal piaar |അവർ യഥാർത്ഥ കർത്താവിനോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ സത്യസന്ധമായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു.
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਵਰਤਦਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥
sachaa saahu varatadaa koe na mettanahaar |യഥാർത്ഥ രാജാവ് തൻ്റെ ഉത്തരവ് എഴുതിയിരിക്കുന്നു, അത് ആർക്കും മായ്ക്കാൻ കഴിയില്ല.
ਮਨਮੁਖ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਕੂੜਿ ਮੁਠੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥੨॥
manamukh mahal na paaeinee koorr mutthe koorriaar |2|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖന്മാർക്ക് ഭഗവാൻ്റെ സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ മന്ദിരം ലഭിക്കുന്നില്ല. വ്യാജം അസത്യത്താൽ കൊള്ളയടിക്കുന്നു. ||2||
ਹਉਮੈ ਕਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ॥
haumai karataa jag muaa gur bin ghor andhaar |അഹംഭാവത്തിൽ മുഴുകി ലോകം നശിക്കുന്നു. ഗുരു ഇല്ലെങ്കിൽ അന്ധകാരമാണ്.
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥
maaeaa mohi visaariaa sukhadaataa daataar |മായയോടുള്ള വൈകാരിക അടുപ്പത്തിൽ, അവർ മഹാദാതാവിനെ, സമാധാന ദാതാവിനെ മറന്നു.
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਸਚੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
satagur seveh taa ubareh sach rakheh ur dhaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; അവർ സത്യവാൻ തങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੩॥
kirapaa te har paaeeai sach sabad veechaar |3|അവൻ്റെ കൃപയാൽ, ഞങ്ങൾ കർത്താവിനെ കണ്ടെത്തുകയും ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ||3||
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
satagur sev man niramalaa haumai taj vikaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ സേവിക്കുന്നതിലൂടെ മനസ്സ് നിഷ്കളങ്കവും ശുദ്ധവുമാകുന്നു; അഹംഭാവവും അഴിമതിയും തള്ളിക്കളയുന്നു.
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰ ॥
aap chhodd jeevat marai gur kai sabad veechaar |അതിനാൽ നിങ്ങളുടെ സ്വാർത്ഥത വെടിഞ്ഞ് ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ മരിച്ചവരായി തുടരുക. ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തിലെ വചനം ധ്യാനിക്കുക.
ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਲਾਗਾ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥
dhandhaa dhaavat reh ge laagaa saach piaar |നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥ ദൈവത്തോടുള്ള സ്നേഹം സ്വീകരിക്കുമ്പോൾ, ലൗകിക കാര്യങ്ങളുടെ പിന്തുടരൽ അവസാനിക്കുന്നു.
ਸਚਿ ਰਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪॥
sach rate mukh ujale tith saachai darabaar |4|സത്യത്തോട് ഇണങ്ങിച്ചേർന്നവർ - അവരുടെ മുഖങ്ങൾ യഥാർത്ഥ കർത്താവിൻ്റെ കോടതിയിൽ തിളങ്ങുന്നു. ||4||
ਸਤਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਮੰਨਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
satagur purakh na manio sabad na lago piaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവായ ആദിമരൂപത്തിൽ വിശ്വാസമില്ലാത്തവരും ശബ്ദത്തോട് സ്നേഹം പ്രതിഷ്ഠിക്കാത്തവരും
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਜੇਤਾ ਕਰਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
eisanaan daan jetaa kareh doojai bhaae khuaar |അവർ അവരുടെ ശുദ്ധീകരണ കുളികൾ എടുക്കുകയും വീണ്ടും വീണ്ടും ദാനധർമ്മങ്ങൾ ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവർ ആത്യന്തികമായി ദ്വന്ദതയോടുള്ള സ്നേഹത്താൽ ദഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਲਾਗੈ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
har jeeo aapanee kripaa kare taa laagai naam piaar |പ്രിയ കർത്താവ് തന്നെ അവൻ്റെ കൃപ നൽകുമ്പോൾ, നാമത്തെ സ്നേഹിക്കാൻ അവർ പ്രചോദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੫॥੨੦॥੫੩॥
naanak naam samaal too gur kai het apaar |5|20|53|ഓ നാനാക്ക്, ഗുരുവിൻ്റെ അനന്തമായ സ്നേഹത്തിലൂടെ നാമത്തിൽ മുഴുകുക. ||5||20||53||
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
sireeraag mahalaa 3 |സിരീ രാഗ്, മൂന്നാം മെഹൽ:
ਕਿਸੁ ਹਉ ਸੇਵੀ ਕਿਆ ਜਪੁ ਕਰੀ ਸਤਗੁਰ ਪੂਛਉ ਜਾਇ ॥
kis hau sevee kiaa jap karee satagur poochhau jaae |ഞാൻ ആരെ സേവിക്കും? ഞാൻ എന്ത് ജപിക്കണം? ഞാൻ പോയി ഗുരുവിനോട് ചോദിക്കാം.
ਸਤਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
satagur kaa bhaanaa man lee vichahu aap gavaae |ഞാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ ഇഷ്ടം സ്വീകരിക്കും, ഉള്ളിൽ നിന്ന് സ്വാർത്ഥത ഇല്ലാതാക്കും.
ਏਹਾ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
ehaa sevaa chaakaree naam vasai man aae |ഈ ജോലിയിലൂടെയും സേവനത്തിലൂടെയും നാമം എൻ്റെ മനസ്സിൽ കുടികൊള്ളും.
ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇ ॥੧॥
naamai hee te sukh paaeeai sachai sabad suhaae |1|നാമത്തിലൂടെ ശാന്തി ലഭിക്കുന്നു; ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്താൽ ഞാൻ അലങ്കരിക്കപ്പെടുകയും അലങ്കരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. ||1||
ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੁ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ॥
man mere anadin jaag har chet |എൻ്റെ മനസ്സേ, രാവും പകലും ഉണർന്നിരിക്കുക, കർത്താവിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുക.
ਆਪਣੀ ਖੇਤੀ ਰਖਿ ਲੈ ਕੂੰਜ ਪੜੈਗੀ ਖੇਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aapanee khetee rakh lai koonj parraigee khet |1| rahaau |നിങ്ങളുടെ വിളകൾ സംരക്ഷിക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ പക്ഷികൾ നിങ്ങളുടെ കൃഷിയിടത്തിൽ ഇറങ്ങും. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
man keea ichhaa pooreea sabad rahiaa bharapoor |മനസ്സിൻ്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ നിറവേറുന്നു, ശബ്ദത്തിൽ നിറഞ്ഞു കവിയുമ്പോൾ.
ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
bhai bhaae bhagat kareh din raatee har jeeo vekhai sadaa hadoor |രാവും പകലും പ്രിയ ഭഗവാനെ ഭയപ്പെടുന്ന, സ്നേഹിക്കുന്ന, ഭക്തിയുള്ള ഒരുവൻ, അവനെ എപ്പോഴും അടുത്ത് കാണുന്നു.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ਸਰੀਰਹੁ ਦੂਰਿ ॥
sachai sabad sadaa man raataa bhram geaa sareerahu door |ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനത്തോട് എക്കാലവും മനസ്സ് ഇണങ്ങി നിൽക്കുന്നവരുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് സംശയം അകന്നുപോകുന്നു.
ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਹਿਬੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥੨॥
niramal saahib paaeaa saachaa gunee gaheer |2|കുറ്റമറ്റ കർത്താവും ഗുരുവും കണ്ടെത്തി. അവൻ സത്യമാണ്; അവൻ മികവിൻ്റെ മഹാസമുദ്രമാണ്. ||2||
ਜੋ ਜਾਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸੂਤੇ ਗਏ ਮੁਹਾਇ ॥
jo jaage se ubare soote ge muhaae |ഉറങ്ങുന്നവർ കൊള്ളയടിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, ഉണർന്നിരിക്കുന്നവരും ജാഗ്രതയുള്ളവരുമായവർ രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਿਓ ਸੁਪਨਾ ਗਇਆ ਵਿਹਾਇ ॥
sachaa sabad na pachhaanio supanaa geaa vihaae |അവർ ശബാദിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വചനം തിരിച്ചറിയുന്നില്ല, ഒരു സ്വപ്നം പോലെ, അവരുടെ ജീവിതം മങ്ങുന്നു.
ਸੁੰਞੇ ਘਰ ਕਾ ਪਾਹੁਣਾ ਜਿਉ ਆਇਆ ਤਿਉ ਜਾਇ ॥
sunye ghar kaa paahunaa jiau aaeaa tiau jaae |ആളൊഴിഞ്ഞ വീട്ടിലെ അതിഥികളെപ്പോലെ, അവർ വന്നതുപോലെ തന്നെ പോകുന്നു.