ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്

പേജ് - 110

ਸੇਵਾ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦਿ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥

sevaa surat sabad chit laae |

സേവ-നിസ്വാർത്ഥ സേവനത്തിൽ നിങ്ങളുടെ അവബോധം കേന്ദ്രീകരിക്കുക-ശബാദിൻ്റെ വചനത്തിൽ നിങ്ങളുടെ അവബോധം കേന്ദ്രീകരിക്കുക.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਵਣਿਆ ॥੧॥

haumai maar sadaa sukh paaeaa maaeaa mohu chukaavaniaa |1|

നിങ്ങളുടെ അഹന്തയെ കീഴടക്കി, നിങ്ങൾക്ക് ശാശ്വതമായ സമാധാനം ലഭിക്കും, മായയോടുള്ള നിങ്ങളുടെ വൈകാരിക അടുപ്പം ഇല്ലാതാകും. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree satigur kai balihaaraniaa |

ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്, ഞാൻ യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനോട് പൂർണ്ണമായും അർപ്പിക്കുന്നു.

ਗੁਰਮਤੀ ਪਰਗਾਸੁ ਹੋਆ ਜੀ ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

guramatee paragaas hoaa jee anadin har gun gaavaniaa |1| rahaau |

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ, ദിവ്യപ്രകാശം ഉദിച്ചു; രാവും പകലും ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ പാടുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਤਨੁ ਮਨੁ ਖੋਜੇ ਤਾ ਨਾਉ ਪਾਏ ॥

tan man khoje taa naau paae |

നിങ്ങളുടെ ശരീരവും മനസ്സും തിരയുക, പേര് കണ്ടെത്തുക.

ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥

dhaavat raakhai tthaak rahaae |

നിങ്ങളുടെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കുക, അതിനെ നിയന്ത്രിക്കുക.

ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਅਨਦਿਨੁ ਗਾਵੈ ਸਹਜੇ ਭਗਤਿ ਕਰਾਵਣਿਆ ॥੨॥

gur kee baanee anadin gaavai sahaje bhagat karaavaniaa |2|

രാവും പകലും ഗുരുവിൻ്റെ ബാനിയുടെ ഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കുക; സഹജമായ ഭക്തിയോടെ ഭഗവാനെ ആരാധിക്കുക. ||2||

ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਵਸਤੁ ਅਸੰਖਾ ॥

eis kaaeaa andar vasat asankhaa |

ഈ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ എണ്ണമറ്റ വസ്തുക്കളുണ്ട്.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਵੇਖਾ ॥

guramukh saach milai taa vekhaa |

ഗുരുമുഖൻ സത്യം നേടുകയും അവരെ കാണാൻ വരികയും ചെയ്യുന്നു.

ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਦਸਵੈ ਮੁਕਤਾ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵਣਿਆ ॥੩॥

nau daravaaje dasavai mukataa anahad sabad vajaavaniaa |3|

ഒമ്പത് കവാടങ്ങൾക്കപ്പുറം, പത്താം കവാടം കണ്ടെത്തി, മുക്തി ലഭിക്കും. ശബ്ദത്തിൻ്റെ അൺസ്ട്രക്ക് മെലഡി സ്പന്ദിക്കുന്നു. ||3||

ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥

sachaa saahib sachee naaee |

യജമാനൻ സത്യമാണ്, അവൻ്റെ നാമം സത്യമാണ്.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਈ ॥

guraparasaadee man vasaaee |

ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ അവൻ മനസ്സിൽ വസിക്കുന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਝੀ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

anadin sadaa rahai rang raataa dar sachai sojhee paavaniaa |4|

രാവും പകലും, കർത്താവിൻ്റെ സ്നേഹത്തോട് എന്നേക്കും ഇണങ്ങിനിൽക്കുക, നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ വിവേകം നേടും. ||4||

ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥

paap pun kee saar na jaanee |

പാപത്തിൻ്റെയും പുണ്യത്തിൻ്റെയും സ്വഭാവം മനസ്സിലാക്കാത്തവർ

ਦੂਜੈ ਲਾਗੀ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥

doojai laagee bharam bhulaanee |

ദ്വൈതതയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; അവർ വഞ്ചനയിൽ ചുറ്റിനടക്കുന്നു.

ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧਾ ਮਗੁ ਨ ਜਾਣੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਵਣਿਆ ॥੫॥

agiaanee andhaa mag na jaanai fir fir aavan jaavaniaa |5|

അജ്ഞരും അന്ധരുമായ ആളുകൾക്ക് വഴി അറിയില്ല; അവർ വീണ്ടും വീണ്ടും പുനർജന്മത്തിൽ വരികയും പോവുകയും ചെയ്യുന്നു. ||5||

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

gur sevaa te sadaa sukh paaeaa |

ഗുരുവിനെ സേവിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ശാശ്വതമായ ശാന്തി കണ്ടെത്തി;

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥

haumai meraa tthaak rahaaeaa |

എൻ്റെ അഹന്ത നിശ്ശബ്ദമാക്കുകയും കീഴ്പ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.

ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਖੁਲਾਵਣਿਆ ॥੬॥

gur saakhee mittiaa andhiaaraa bajar kapaatt khulaavaniaa |6|

ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങളിലൂടെ അന്ധകാരം അകറ്റുകയും കനത്ത വാതിലുകൾ തുറക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ||6||

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

haumai maar man vasaaeaa |

എൻ്റെ അഹന്തയെ കീഴടക്കി, ഞാൻ എൻ്റെ മനസ്സിൽ ഭഗവാനെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു.

ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਸਦਾ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

gur charanee sadaa chit laaeaa |

ഞാൻ എൻ്റെ ബോധം ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ എന്നേക്കും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੭॥

gur kirapaa te man tan niramal niramal naam dhiaavaniaa |7|

ഗുരുവിൻ്റെ കൃപയാൽ, എൻ്റെ മനസ്സും ശരീരവും കളങ്കരഹിതവും ശുദ്ധവുമാണ്; ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നിഷ്കളങ്ക നാമത്തെ ഞാൻ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||7||

ਜੀਵਣੁ ਮਰਣਾ ਸਭੁ ਤੁਧੈ ਤਾਈ ॥

jeevan maranaa sabh tudhai taaee |

ജനനം മുതൽ മരണം വരെ എല്ലാം നിങ്ങൾക്കുള്ളതാണ്.

ਜਿਸੁ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥

jis bakhase tis de vaddiaaee |

നീ ക്ഷമിച്ചവർക്ക് നീ മഹത്വം നൽകുന്നു.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਸਦਾ ਤੂੰ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਣਿਆ ॥੮॥੧॥੨॥

naanak naam dhiaae sadaa toon jaman maran savaaraniaa |8|1|2|

ഓ നാനാക്ക്, നാമത്തെ എന്നെന്നേക്കുമായി ധ്യാനിക്കുക, ജനനത്തിലും മരണത്തിലും നിങ്ങൾ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടും. ||8||1||2||

ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥

maajh mahalaa 3 |

മാജ്, മൂന്നാം മെഹൽ:

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਰਮਲੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥

meraa prabh niramal agam apaaraa |

എൻ്റെ ദൈവം കുറ്റമറ്റവനും അപ്രാപ്യനും അനന്തവുമാണ്.

ਬਿਨੁ ਤਕੜੀ ਤੋਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥

bin takarree tolai sansaaraa |

ഒരു തുലാസും കൂടാതെ അവൻ പ്രപഞ്ചത്തെ തൂക്കിനോക്കുന്നു.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਗੁਣ ਕਹਿ ਗੁਣੀ ਸਮਾਵਣਿਆ ॥੧॥

guramukh hovai soee boojhai gun keh gunee samaavaniaa |1|

ഗുരുമുഖനായി മാറുന്ന ഒരാൾ മനസ്സിലാക്കുന്നു. അവൻ്റെ മഹത്വമുള്ള സ്തുതികൾ ജപിച്ച്, അവൻ പുണ്യത്തിൻ്റെ കർത്താവിൽ ലയിച്ചു. ||1||

ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਨਿ ਵਸਾਵਣਿਆ ॥

hau vaaree jeeo vaaree har kaa naam man vasaavaniaa |

കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തിൽ മനസ്സ് നിറയുന്നവർക്ക് ഞാൻ ഒരു ത്യാഗമാണ്, എൻ്റെ ആത്മാവ് ഒരു ത്യാഗമാണ്.

ਜੋ ਸਚਿ ਲਾਗੇ ਸੇ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੇ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jo sach laage se anadin jaage dar sachai sobhaa paavaniaa |1| rahaau |

സത്യത്തോട് പ്രതിബദ്ധതയുള്ളവർ രാത്രിയും പകലും ഉണർന്നും ജാഗരൂകരുമാണ്. അവർ യഥാർത്ഥ കോടതിയിൽ ആദരിക്കപ്പെടുന്നു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||

ਆਪਿ ਸੁਣੈ ਤੈ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ॥

aap sunai tai aape vekhai |

അവൻ തന്നെ കേൾക്കുന്നു, അവൻ തന്നെ കാണുന്നു.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥

jis no nadar kare soee jan lekhai |

ആരുടെ മേൽ അവിടുന്ന് തൻ്റെ കൃപ കാണിക്കുന്നുവോ അവർ സ്വീകാര്യരായിത്തീരുന്നു.

ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵਣਿਆ ॥੨॥

aape laae le so laagai guramukh sach kamaavaniaa |2|

അവർ അറ്റാച്ച് ചെയ്തിരിക്കുന്നു, അവരെ കർത്താവ് തന്നെ ചേർക്കുന്നു; ഗുർമുഖ് എന്ന നിലയിൽ അവർ സത്യത്തിൽ ജീവിക്കുന്നു. ||2||

ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਸੁ ਕਿਥੈ ਹਥੁ ਪਾਏ ॥

jis aap bhulaae su kithai hath paae |

കർത്താവ് തന്നെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നവരെ - അവർക്ക് ആരുടെ കൈ പിടിക്കാൻ കഴിയും?

ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥

poorab likhiaa su mettanaa na jaae |

മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചത് മായ്‌ക്കാനാവില്ല.

ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਪੂਰੈ ਕਰਮਿ ਮਿਲਾਵਣਿਆ ॥੩॥

jin satigur miliaa se vaddabhaagee poorai karam milaavaniaa |3|

യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നവർ വളരെ ഭാഗ്യവാന്മാരും അനുഗ്രഹീതരുമാണ്; തികഞ്ഞ കർമ്മത്തിലൂടെ അവൻ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||3||

ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਅਨਦਿਨੁ ਸੁਤੀ ॥

peeearrai dhan anadin sutee |

യുവ വധു മാതാപിതാക്കളുടെ വീട്ടിൽ രാവും പകലും ഗാഢനിദ്രയിലാണ്.

ਕੰਤਿ ਵਿਸਾਰੀ ਅਵਗਣਿ ਮੁਤੀ ॥

kant visaaree avagan mutee |

അവൾ തൻ്റെ ഭർത്താവായ കർത്താവിനെ മറന്നു; അവളുടെ തെറ്റുകളും കുറവുകളും കാരണം അവൾ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਦਾ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਬਿਨੁ ਪਿਰ ਨੀਦ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥

anadin sadaa firai bilalaadee bin pir need na paavaniaa |4|

അവൾ രാത്രിയും പകലും നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് നിരന്തരം അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. ഭർത്താവ് ഇല്ലെങ്കിൽ അവൾക്ക് ഉറക്കം വരില്ല. ||4||

ਪੇਈਅੜੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਾਤਾ ॥

peeearrai sukhadaataa jaataa |

അവളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ ഭവനമായ ഈ ലോകത്ത്, സമാധാനം നൽകുന്നവനെ അവൾ അറിഞ്ഞേക്കാം,

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥

haumai maar gur sabad pachhaataa |

അവൾ തൻ്റെ അഹന്തയെ കീഴടക്കുകയും ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദത്തെ തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്താൽ.

ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੇ ਸਚੁ ਸੀਗਾਰੁ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥

sej suhaavee sadaa pir raave sach seegaar banaavaniaa |5|

അവളുടെ കിടക്ക മനോഹരമാണ്; അവൾ തൻ്റെ ഭർത്താവായ ഭഗവാനെ എന്നെന്നേക്കുമായി ആഹ്ലാദിക്കുകയും ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അവൾ സത്യത്തിൻ്റെ അലങ്കാരങ്ങളാൽ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. ||5||