ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 467
ਸੇਵ ਕੀਤੀ ਸੰਤੋਖੀੲਂੀ ਜਿਨੑੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ॥
sev keetee santokheenee jinaee sacho sach dhiaaeaa |സേവിക്കുന്നവർ സംതൃപ്തരാണ്. അവർ സത്യത്തിൻ്റെ സത്യത്തെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നു.
ਓਨੑੀ ਮੰਦੈ ਪੈਰੁ ਨ ਰਖਿਓ ਕਰਿ ਸੁਕ੍ਰਿਤੁ ਧਰਮੁ ਕਮਾਇਆ ॥
onaee mandai pair na rakhio kar sukrit dharam kamaaeaa |അവർ തങ്ങളുടെ കാലുകൾ പാപത്തിൽ വയ്ക്കാതെ, സത്കർമം ചെയ്യുകയും ധർമ്മത്തിൽ നീതിപൂർവ്വം ജീവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਓਨੑੀ ਦੁਨੀਆ ਤੋੜੇ ਬੰਧਨਾ ਅੰਨੁ ਪਾਣੀ ਥੋੜਾ ਖਾਇਆ ॥
onaee duneea torre bandhanaa an paanee thorraa khaaeaa |അവർ ലോകത്തിൻ്റെ ബന്ധനങ്ങളെ കത്തിച്ചുകളയുന്നു, ധാന്യവും വെള്ളവും അടങ്ങിയ ലളിതമായ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നു.
ਤੂੰ ਬਖਸੀਸੀ ਅਗਲਾ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥
toon bakhaseesee agalaa nit deveh charreh savaaeaa |നീ മഹാപാപകനാണ്; നിങ്ങൾ തുടർച്ചയായി, ഓരോ ദിവസവും കൂടുതൽ കൂടുതൽ നൽകുന്നു.
ਵਡਿਆਈ ਵਡਾ ਪਾਇਆ ॥੭॥
vaddiaaee vaddaa paaeaa |7|അവൻ്റെ മഹത്വത്താൽ, മഹാനായ ഭഗവാനെ പ്രാപിക്കുന്നു. ||7||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਪੁਰਖਾਂ ਬਿਰਖਾਂ ਤੀਰਥਾਂ ਤਟਾਂ ਮੇਘਾਂ ਖੇਤਾਂਹ ॥
purakhaan birakhaan teerathaan tattaan meghaan khetaanh |മനുഷ്യർ, മരങ്ങൾ, പുണ്യസ്ഥലങ്ങൾ, പുണ്യനദികളുടെ തീരങ്ങൾ, മേഘങ്ങൾ, വയലുകൾ,
ਦੀਪਾਂ ਲੋਆਂ ਮੰਡਲਾਂ ਖੰਡਾਂ ਵਰਭੰਡਾਂਹ ॥
deepaan loaan manddalaan khanddaan varabhanddaanh |ദ്വീപുകൾ, ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾ, ലോകങ്ങൾ, സൗരയൂഥങ്ങൾ, പ്രപഞ്ചങ്ങൾ;
ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਉਤਭੁਜਾਂ ਖਾਣੀ ਸੇਤਜਾਂਹ ॥
anddaj jeraj utabhujaan khaanee setajaanh |സൃഷ്ടിയുടെ നാല് ഉറവിടങ്ങൾ - അണ്ഡത്തിൽ നിന്ന് ജനിച്ചത്, ഗർഭപാത്രത്തിൽ നിന്ന് ജനിച്ചത്, ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ജനിച്ചത്, വിയർപ്പിൽ നിന്ന് ജനിച്ചത്;
ਸੋ ਮਿਤਿ ਜਾਣੈ ਨਾਨਕਾ ਸਰਾਂ ਮੇਰਾਂ ਜੰਤਾਹ ॥
so mit jaanai naanakaa saraan meraan jantaah |സമുദ്രങ്ങളും പർവതങ്ങളും എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളും - ഓ നാനാക്ക്, അവയുടെ അവസ്ഥ അവനു മാത്രമേ അറിയൂ.
ਨਾਨਕ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕੈ ਸੰਮਾਲੇ ਸਭਨਾਹ ॥
naanak jant upaae kai samaale sabhanaah |ഓ നാനാക്ക്, ജീവജാലങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചു, അവൻ അവരെ എല്ലാവരേയും സ്നേഹിക്കുന്നു.
ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਚਿੰਤਾ ਭਿ ਕਰਣੀ ਤਾਹ ॥
jin karatai karanaa keea chintaa bhi karanee taah |സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ച സ്രഷ്ടാവ് അതിനെ പരിപാലിക്കുന്നു.
ਸੋ ਕਰਤਾ ਚਿੰਤਾ ਕਰੇ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ਜਗੁ ॥
so karataa chintaa kare jin upaaeaa jag |അവൻ, ലോകത്തെ സൃഷ്ടിച്ച സ്രഷ്ടാവ്, അതിനെ പരിപാലിക്കുന്നു.
ਤਿਸੁ ਜੋਹਾਰੀ ਸੁਅਸਤਿ ਤਿਸੁ ਤਿਸੁ ਦੀਬਾਣੁ ਅਭਗੁ ॥
tis johaaree suasat tis tis deebaan abhag |അവന്നു ഞാൻ വണങ്ങി എൻ്റെ ആദരവ് അർപ്പിക്കുന്നു; അവൻ്റെ രാജകീയ കോടതി ശാശ്വതമാണ്.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਟਿਕਾ ਕਿਆ ਤਗੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin kiaa ttikaa kiaa tag |1|ഓ നാനാക്ക്, യഥാർത്ഥ നാമം കൂടാതെ, ഹിന്ദുക്കളുടെ മുഖമുദ്രയോ അവരുടെ വിശുദ്ധ നൂലോ കൊണ്ട് എന്ത് പ്രയോജനം? ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਲਖ ਨੇਕੀਆ ਚੰਗਿਆਈਆ ਲਖ ਪੁੰਨਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥
lakh nekeea changiaaeea lakh punaa paravaan |ലക്ഷക്കണക്കിന് പുണ്യങ്ങളും നല്ല പ്രവർത്തനങ്ങളും, നൂറുകണക്കിന് അനുഗ്രഹീതമായ ദാനധർമ്മങ്ങളും,
ਲਖ ਤਪ ਉਪਰਿ ਤੀਰਥਾਂ ਸਹਜ ਜੋਗ ਬੇਬਾਣ ॥
lakh tap upar teerathaan sahaj jog bebaan |വിശുദ്ധ ആരാധനാലയങ്ങളിൽ ലക്ഷക്കണക്കിന് തപസ്സുകൾ, മരുഭൂമിയിൽ സെഹ്ജ് യോഗ പരിശീലനം,
ਲਖ ਸੂਰਤਣ ਸੰਗਰਾਮ ਰਣ ਮਹਿ ਛੁਟਹਿ ਪਰਾਣ ॥
lakh sooratan sangaraam ran meh chhutteh paraan |നൂറുകണക്കിന് ധീരമായ പ്രവർത്തനങ്ങളും യുദ്ധക്കളത്തിലെ ജീവശ്വാസം ഉപേക്ഷിച്ചും,
ਲਖ ਸੁਰਤੀ ਲਖ ਗਿਆਨ ਧਿਆਨ ਪੜੀਅਹਿ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥
lakh suratee lakh giaan dhiaan parreeeh paatth puraan |ലക്ഷക്കണക്കിന് ദൈവിക ധാരണകൾ, ലക്ഷക്കണക്കിന് ദൈവിക ജ്ഞാനങ്ങളും ധ്യാനങ്ങളും വേദങ്ങളുടെയും പുരാണങ്ങളുടെയും വായനകളും
ਜਿਨਿ ਕਰਤੈ ਕਰਣਾ ਕੀਆ ਲਿਖਿਆ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥
jin karatai karanaa keea likhiaa aavan jaan |- സൃഷ്ടിയെ സൃഷ്ടിച്ച, വരാനും പോകാനും നിശ്ചയിച്ച സ്രഷ്ടാവിൻ്റെ മുമ്പിൽ,
ਨਾਨਕ ਮਤੀ ਮਿਥਿਆ ਕਰਮੁ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
naanak matee mithiaa karam sachaa neesaan |2|ഓ നാനാക്ക്, ഇതെല്ലാം വ്യാജമാണ്. അവൻ്റെ കൃപയുടെ ചിഹ്നം ശരിയാണ്. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |പൗറി:
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਤੂੰ ਜਿਨਿ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥
sachaa saahib ek toon jin sacho sach varataaeaa |നീ മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥ കർത്താവ്. സത്യങ്ങളുടെ സത്യം എല്ലായിടത്തും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਸਚੁ ਤਾ ਤਿਨੑੀ ਸਚੁ ਕਮਾਇਆ ॥
jis toon dehi tis milai sach taa tinaee sach kamaaeaa |അവൻ മാത്രം സത്യം സ്വീകരിക്കുന്നു, നിങ്ങൾ അത് ആർക്ക് നൽകുന്നു; പിന്നെ, അവൻ സത്യം അനുഷ്ഠിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਜਿਨੑ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਸਚੁ ਵਸਾਇਆ ॥
satigur miliaai sach paaeaa jina kai hiradai sach vasaaeaa |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടിയാൽ സത്യം കണ്ടെത്തും. അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ സത്യം നിലനിൽക്കുന്നു.
ਮੂਰਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
moorakh sach na jaananaee manamukhee janam gavaaeaa |വിഡ്ഢികൾക്ക് സത്യം അറിയില്ല. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ തങ്ങളുടെ ജീവിതം വെറുതെ പാഴാക്കുന്നു.
ਵਿਚਿ ਦੁਨੀਆ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥੮॥
vich duneea kaahe aaeaa |8|എന്തിനാണ് അവർ ലോകത്തിലേക്ക് വന്നത്? ||8||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |സലോക്, ആദ്യ മെഹൽ:
ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀ ਲਦੀਅਹਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਰੀਅਹਿ ਸਾਥ ॥
parr parr gaddee ladeeeh parr parr bhareeeh saath |നിങ്ങൾക്ക് ധാരാളം പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കുകയും വായിക്കുകയും ചെയ്യാം; നിങ്ങൾക്ക് ധാരാളം പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കാനും പഠിക്കാനും കഴിയും.
ਪੜਿ ਪੜਿ ਬੇੜੀ ਪਾਈਐ ਪੜਿ ਪੜਿ ਗਡੀਅਹਿ ਖਾਤ ॥
parr parr berree paaeeai parr parr gaddeeeh khaat |നിങ്ങൾക്ക് ബോട്ട് നിറയെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കുകയും വായിക്കുകയും ചെയ്യാം; നിങ്ങൾക്ക് വായിക്കാനും വായിക്കാനും അവ ഉപയോഗിച്ച് കുഴികൾ നിറയ്ക്കാനും കഴിയും.
ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਬਰਸ ਬਰਸ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਮਾਸ ॥
parreeeh jete baras baras parreeeh jete maas |നിങ്ങൾക്ക് അവ വർഷം തോറും വായിക്കാം; നിങ്ങൾക്ക് അവ എത്ര മാസങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിലും വായിക്കാം.
ਪੜੀਐ ਜੇਤੀ ਆਰਜਾ ਪੜੀਅਹਿ ਜੇਤੇ ਸਾਸ ॥
parreeai jetee aarajaa parreeeh jete saas |നിങ്ങളുടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നിങ്ങൾക്ക് അവ വായിക്കാം; ഓരോ ശ്വാസത്തിലും നിങ്ങൾക്ക് അവ വായിക്കാം.
ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਇਕ ਗਲ ਹੋਰੁ ਹਉਮੈ ਝਖਣਾ ਝਾਖ ॥੧॥
naanak lekhai ik gal hor haumai jhakhanaa jhaakh |1|ഓ നാനാക്ക്, ഒരു കാര്യം മാത്രമേ ഏതൊരു അക്കൗണ്ടിലും ഉള്ളൂ: മറ്റെല്ലാം ഉപയോഗശൂന്യമായ വാക്കുതർക്കങ്ങളും അഹംഭാവത്തിലുള്ള നിഷ്ക്രിയ സംസാരവുമാണ്. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ആദ്യ മെഹൽ:
ਲਿਖਿ ਲਿਖਿ ਪੜਿਆ ॥ ਤੇਤਾ ਕੜਿਆ ॥
likh likh parriaa | tetaa karriaa |എഴുതുകയും വായിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ കൂടുതൽ കത്തുന്നു.
ਬਹੁ ਤੀਰਥ ਭਵਿਆ ॥ ਤੇਤੋ ਲਵਿਆ ॥
bahu teerath bhaviaa | teto laviaa |തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിൽ ഒരാൾ എത്രമാത്രം അലഞ്ഞുനടക്കുന്നുവോ അത്രയധികം ഒരാൾ അനാവശ്യമായി സംസാരിക്കുന്നു.
ਬਹੁ ਭੇਖ ਕੀਆ ਦੇਹੀ ਦੁਖੁ ਦੀਆ ॥
bahu bhekh keea dehee dukh deea |ഒരാൾ മതപരമായ വസ്ത്രങ്ങൾ എത്രയധികം ധരിക്കുന്നുവോ അത്രയധികം അവൻ അവൻ്റെ ശരീരത്തെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു.
ਸਹੁ ਵੇ ਜੀਆ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ॥
sahu ve jeea apanaa keea |എൻ്റെ ആത്മാവേ, സ്വന്തം പ്രവൃത്തികളുടെ അനന്തരഫലങ്ങൾ നീ സഹിക്കണം.
ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਇਆ ਸਾਦੁ ਗਵਾਇਆ ॥
an na khaaeaa saad gavaaeaa |ധാന്യം കഴിക്കാത്ത ഒരാൾക്ക് അതിൻ്റെ രുചി നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥
bahu dukh paaeaa doojaa bhaaeaa |ദ്വന്ദ്വത്തിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ ഒരാൾക്ക് വലിയ വേദന ലഭിക്കുന്നു.
ਬਸਤ੍ਰ ਨ ਪਹਿਰੈ ॥ ਅਹਿਨਿਸਿ ਕਹਰੈ ॥
basatr na pahirai | ahinis kaharai |വസ്ത്രം ധരിക്കാത്തവൻ രാപ്പകൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਮੋਨਿ ਵਿਗੂਤਾ ॥ ਕਿਉ ਜਾਗੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਸੂਤਾ ॥
mon vigootaa | kiau jaagai gur bin sootaa |നിശബ്ദതയിലൂടെ അവൻ നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഉറങ്ങുന്നവനെ ഗുരുവില്ലാതെ എങ്ങനെ ഉണർത്തും?
ਪਗ ਉਪੇਤਾਣਾ ॥ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ਕਮਾਣਾ ॥
pag upetaanaa | apanaa keea kamaanaa |നഗ്നപാദനായി പോകുന്ന ഒരാൾ സ്വന്തം പ്രവൃത്തിയാൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਅਲੁ ਮਲੁ ਖਾਈ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ਪਾਈ ॥
al mal khaaee sir chhaaee paaee |മാലിന്യം തിന്ന് തലയിൽ വെണ്ണീർ എറിയുന്നവൻ
ਮੂਰਖਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
moorakh andhai pat gavaaee |അന്ധനായ വിഡ്ഢിക്ക് മാനം നഷ്ടപ്പെടുന്നു.
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥
vin naavai kichh thaae na paaee |പേരില്ലാതെ ഒന്നിനും പ്രയോജനമില്ല.
ਰਹੈ ਬੇਬਾਣੀ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ॥
rahai bebaanee marree masaanee |മരുഭൂമിയിലും ശ്മശാനങ്ങളിലും ശ്മശാനങ്ങളിലും താമസിക്കുന്ന ഒരാൾ
ਅੰਧੁ ਨ ਜਾਣੈ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥
andh na jaanai fir pachhutaanee |ആ കുരുടൻ കർത്താവിനെ അറിയുന്നില്ല; അവൻ പശ്ചാത്തപിക്കുകയും അവസാനം പശ്ചാത്തപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.