ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 758
ਜਿਉ ਧਰਤੀ ਸੋਭ ਕਰੇ ਜਲੁ ਬਰਸੈ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਬਿਗਸਾਈ ॥੧੬॥
jiau dharatee sobh kare jal barasai tiau sikh gur mil bigasaaee |16|മഴ പെയ്യുമ്പോൾ ഭൂമി മനോഹരമായി കാണപ്പെടുന്നതുപോലെ, സിഖ് ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. ||16||
ਸੇਵਕ ਕਾ ਹੋਇ ਸੇਵਕੁ ਵਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਬਿਨਉ ਬੁਲਾਈ ॥੧੭॥
sevak kaa hoe sevak varataa kar kar binau bulaaee |17|നിൻ്റെ ദാസന്മാരുടെ ദാസനാകാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു; പ്രാർത്ഥനയിൽ ഞാൻ അങ്ങയെ ഭക്തിപൂർവ്വം വിളിക്കുന്നു. ||17||
ਨਾਨਕ ਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਹਰਿ ਪਹਿ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਗੁਰ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥੧੮॥
naanak kee benantee har peh gur mil gur sukh paaee |18|ഗുരുവിനെ കാണാനും സമാധാനം കണ്ടെത്താനും നാനാക്ക് ഈ പ്രാർത്ഥന ഭഗവാനോട് അർപ്പിക്കുന്നു. ||18||
ਤੂ ਆਪੇ ਗੁਰੁ ਚੇਲਾ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰ ਵਿਚੁ ਦੇ ਤੁਝਹਿ ਧਿਆਈ ॥੧੯॥
too aape gur chelaa hai aape gur vich de tujheh dhiaaee |19|നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് ഗുരു, നിങ്ങൾ തന്നെയാണ് ചായ്ല, ശിഷ്യൻ; ഗുരുവിലൂടെ ഞാൻ അങ്ങയെ ധ്യാനിക്കുന്നു. ||19||
ਜੋ ਤੁਧੁ ਸੇਵਹਿ ਸੋ ਤੂਹੈ ਹੋਵਹਿ ਤੁਧੁ ਸੇਵਕ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ॥੨੦॥
jo tudh seveh so toohai hoveh tudh sevak paij rakhaaee |20|നിന്നെ സേവിക്കുന്നവർ നീ ആയിത്തീരുന്നു. അങ്ങയുടെ ദാസന്മാരുടെ ബഹുമാനം അങ്ങ് കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നു. ||20||
ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਤੇਰੇ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਵਾਈ ॥੨੧॥
bhanddaar bhare bhagatee har tere jis bhaavai tis devaaee |21|കർത്താവേ, അങ്ങയുടെ ഭക്തിനിർഭരമായ ആരാധന കവിഞ്ഞൊഴുകുന്ന നിധിയാണ്. നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവൻ അത് കൊണ്ട് അനുഗ്രഹീതനാണ്. ||21||
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਦੇਹਿ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਹੋਰ ਨਿਹਫਲ ਸਭ ਚਤੁਰਾਈ ॥੨੨॥
jis toon dehi soee jan paae hor nihafal sabh chaturaaee |22|ആ എളിമയുള്ളവൻ മാത്രം അത് സ്വീകരിക്കുന്നു, നിങ്ങൾ അത് ആർക്ക് നൽകുന്നു. മറ്റെല്ലാ തന്ത്രങ്ങളും നിഷ്ഫലമാണ്. ||22||
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਸੋਇਆ ਮਨੁ ਜਾਗਾਈ ॥੨੩॥
simar simar simar gur apunaa soeaa man jaagaaee |23|ധ്യാനത്തിൽ എൻ്റെ ഗുരുവിനെ ഓർക്കുന്നു, ഓർക്കുന്നു, ഓർക്കുന്നു, ഉറങ്ങുന്ന എൻ്റെ മനസ്സ് ഉണർന്നിരിക്കുന്നു. ||23||
ਇਕੁ ਦਾਨੁ ਮੰਗੈ ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ਹਰਿ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ਕਰਾਈ ॥੨੪॥
eik daan mangai naanak vechaaraa har daasan daas karaaee |24|പാവം നാനാക്ക് ഈ ഒരു അനുഗ്രഹത്തിനായി യാചിക്കുന്നു, താൻ കർത്താവിൻ്റെ അടിമകളുടെ അടിമയാകാൻ. ||24||
ਜੇ ਗੁਰੁ ਝਿੜਕੇ ਤ ਮੀਠਾ ਲਾਗੈ ਜੇ ਬਖਸੇ ਤ ਗੁਰ ਵਡਿਆਈ ॥੨੫॥
je gur jhirrake ta meetthaa laagai je bakhase ta gur vaddiaaee |25|ഗുരു എന്നെ ശാസിച്ചാലും, അവൻ ഇപ്പോഴും എനിക്ക് വളരെ മധുരമായി തോന്നുന്നു. അവൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കുമെങ്കിൽ അതാണ് ഗുരുവിൻ്റെ മഹത്വം. ||25||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੋਲਹਿ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ਮਨਮੁਖਿ ਕਿਛੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥੨੬॥
guramukh boleh so thaae paae manamukh kichh thaae na paaee |26|ഗുർമുഖ് സംസാരിക്കുന്നത് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയതും അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടതുമാണ്. സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖൻ എന്ത് പറഞ്ഞാലും സ്വീകരിക്കില്ല. ||26||
ਪਾਲਾ ਕਕਰੁ ਵਰਫ ਵਰਸੈ ਗੁਰਸਿਖੁ ਗੁਰ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੨੭॥
paalaa kakar varaf varasai gurasikh gur dekhan jaaee |27|തണുപ്പിലും മഞ്ഞിലും മഞ്ഞിലും പോലും ഗുർസിഖ് തൻ്റെ ഗുരുവിനെ കാണാൻ പുറപ്പെടുന്നു. ||27||
ਸਭੁ ਦਿਨਸੁ ਰੈਣਿ ਦੇਖਉ ਗੁਰੁ ਅਪੁਨਾ ਵਿਚਿ ਅਖੀ ਗੁਰ ਪੈਰ ਧਰਾਈ ॥੨੮॥
sabh dinas rain dekhau gur apunaa vich akhee gur pair dharaaee |28|രാവും പകലും ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനെ നോക്കുന്നു; ഞാൻ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങൾ എൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ സ്ഥാപിക്കുന്നു. ||28||
ਅਨੇਕ ਉਪਾਵ ਕਰੀ ਗੁਰ ਕਾਰਣਿ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਈ ॥੨੯॥
anek upaav karee gur kaaran gur bhaavai so thaae paaee |29|ഗുരുവിന് വേണ്ടി ഞാൻ എത്രയോ പ്രയത്നങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു; ഗുരുവിന് ഇഷ്ടമുള്ളത് മാത്രമേ സ്വീകരിക്കപ്പെടുകയും അംഗീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുകയുള്ളൂ. ||29||
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਗੁਰ ਚਰਣ ਅਰਾਧੀ ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਮੇਰੇ ਸਾਈ ॥੩੦॥
rain dinas gur charan araadhee deaa karahu mere saaee |30|രാവും പകലും ഞാൻ ഗുരുവിൻ്റെ പാദങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്നു; എൻറെ രക്ഷിതാവേ, എൻറെ രക്ഷിതാവേ, എന്നോട് കരുണയുണ്ടാകേണമേ. ||30||
ਨਾਨਕ ਕਾ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਅਘਾਈ ॥੩੧॥
naanak kaa jeeo pindd guroo hai gur mil tripat aghaaee |31|നാനാക്കിൻ്റെ ശരീരവും ആത്മാവുമാണ് ഗുരു; ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോൾ, അവൻ സംതൃപ്തനും സംതൃപ്തനുമാണ്. ||31||
ਨਾਨਕ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਓ ਹੈ ਜਤ ਕਤ ਤਤ ਗੋਸਾਈ ॥੩੨॥੧॥
naanak kaa prabh poor rahio hai jat kat tat gosaaee |32|1|നാനാക്കിൻ്റെ ദൈവം തികച്ചും വ്യാപിക്കുകയും എല്ലായിടത്തും വ്യാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെയും അവിടെയും എല്ലായിടത്തും, പ്രപഞ്ചനാഥൻ. ||32||1||
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰੁ ੧੦ ॥
raag soohee mahalaa 4 asattapadeea ghar 10 |രാഗ് സൂഹീ, നാലാമത്തെ മെഹൽ, അഷ്ടപധീയ, പത്താം വീട്:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |ഒരു സാർവത്രിക സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം. യഥാർത്ഥ ഗുരുവിൻ്റെ അനുഗ്രഹത്താൽ:
ਅੰਦਰਿ ਸਚਾ ਨੇਹੁ ਲਾਇਆ ਪ੍ਰੀਤਮ ਆਪਣੈ ॥
andar sachaa nehu laaeaa preetam aapanai |എൻ്റെ ഉള്ളിൽ, എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവനോടുള്ള യഥാർത്ഥ സ്നേഹം ഞാൻ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੁ ਜਾ ਗੁਰੁ ਦੇਖਾ ਸਾਮੑਣੇ ॥੧॥
tan man hoe nihaal jaa gur dekhaa saamane |1|എൻ്റെ ശരീരവും ആത്മാവും ആഹ്ലാദത്തിലാണ്; എൻ്റെ മുമ്പിൽ ഞാൻ എൻ്റെ ഗുരുവിനെ കാണുന്നു. ||1||
ਮੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਹੁ ॥
mai har har naam visaahu |ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമം വാങ്ങിയിരിക്കുന്നു, ഹർ, ഹർ.
ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gur poore te paaeaa amrit agam athaahu |1| rahaau |തികഞ്ഞ ഗുരുവിൽ നിന്ന് എനിക്ക് അപ്രാപ്യവും മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്തതുമായ അംബ്രോസിയൽ അമൃത് ലഭിച്ചു. ||1||താൽക്കാലികമായി നിർത്തുക||
ਹਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗਾ ਪਿਆਰੁ ॥
hau satigur vekh vigaseea har naame lagaa piaar |യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ നോക്കി, ഞാൻ ആനന്ദത്തിൽ പൂക്കുന്നു; ഞാൻ കർത്താവിൻ്റെ നാമത്തോട് പ്രണയത്തിലാണ്.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਮੇਲਿਅਨੁ ਪਾਇਆ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥੨॥
kirapaa kar kai melian paaeaa mokh duaar |2|അവൻ്റെ കാരുണ്യത്താൽ, കർത്താവ് എന്നെ തന്നോട് ചേർത്തു, ഞാൻ രക്ഷയുടെ വാതിൽ കണ്ടെത്തി. ||2||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਿਰਹੀ ਨਾਮ ਕਾ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੇਉ ॥
satigur birahee naam kaa je milai ta tan man deo |ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമത്തിൻ്റെ പ്രിയനാണ് യഥാർത്ഥ ഗുരു. അവനെ കണ്ടുമുട്ടി, ഞാൻ എൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സും അവനു സമർപ്പിക്കുന്നു.
ਜੇ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਹਜਿ ਪੀਏਉ ॥੩॥
je poorab hovai likhiaa taa amrit sahaj peeo |3|അങ്ങനെ മുൻകൂട്ടി നിശ്ചയിച്ചതാണെങ്കിൽ, ഞാൻ സ്വയം അമൃത് കുടിക്കും. ||3||
ਸੁਤਿਆ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀਐ ਉਠਦਿਆ ਭੀ ਗੁਰੁ ਆਲਾਉ ॥
sutiaa gur saalaaheeai utthadiaa bhee gur aalaau |ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഗുരുവിനെ സ്തുതിക്കുക, എഴുന്നേൽക്കുമ്പോൾ ഗുരുവിനെ വിളിക്കുക.
ਕੋਈ ਐਸਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜੇ ਮਿਲੈ ਹਉ ਤਾ ਕੇ ਧੋਵਾ ਪਾਉ ॥੪॥
koee aaisaa guramukh je milai hau taa ke dhovaa paau |4|അങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഗുരുമുഖനെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ; ഞാൻ അവൻ്റെ പാദങ്ങൾ കഴുകും. ||4||
ਕੋਈ ਐਸਾ ਸਜਣੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਮੈ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਦੇਇ ਮਿਲਾਇ ॥
koee aaisaa sajan lorr lahu mai preetam dee milaae |അത്തരമൊരു സുഹൃത്തിനെ, എൻ്റെ പ്രിയതമയുമായി എന്നെ ഒന്നിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਮਿਲਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੫॥
satigur miliaai har paaeaa miliaa sahaj subhaae |5|യഥാർത്ഥ ഗുരുവിനെ കണ്ടുമുട്ടി, ഞാൻ ഭഗവാനെ കണ്ടെത്തി. അവൻ എന്നെ എളുപ്പത്തിലും അനായാസമായും കണ്ടുമുട്ടി. ||5||