ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ഗുരു ഗ്രന്ഥ് സാഹിബ്
പേജ് - 1024
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਚੀਨੈ ਕੋਈ ॥
guramukh viralaa cheenai koee |ഗുരുമുഖൻ എന്ന നിലയിൽ ചിലർ മാത്രമാണ് ഭഗവാനെ സ്മരിച്ചത്.
ਦੁਇ ਪਗ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਣੀਧਰ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਤਿਥਾਈ ਹੇ ॥੮॥
due pag dharam dhare dharaneedhar guramukh saach tithaaee he |8|ഭൂമിയെ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും താങ്ങിനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ധാർമിക വിശ്വാസത്തിന് രണ്ടടി മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ; ഗുരുമുഖന്മാർക്ക് സത്യം വെളിപ്പെട്ടു. ||8||
ਰਾਜੇ ਧਰਮੁ ਕਰਹਿ ਪਰਥਾਏ ॥
raaje dharam kareh parathaae |രാജാക്കന്മാർ സ്വാർത്ഥതാൽപര്യങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് നീതിപൂർവ്വം പ്രവർത്തിച്ചത്.
ਆਸਾ ਬੰਧੇ ਦਾਨੁ ਕਰਾਏ ॥
aasaa bandhe daan karaae |പ്രതിഫല പ്രതീക്ഷകളുമായി ബന്ധിപ്പിച്ച് അവർ ചാരിറ്റികൾക്ക് നൽകി.
ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਥਾਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥
raam naam bin mukat na hoee thaake karam kamaaee he |9|ഭഗവാൻ്റെ നാമം കൂടാതെ, ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങൾ നടത്തി മടുത്തെങ്കിലും മുക്തി വന്നില്ല. ||9||
ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਰਿ ਮੁਕਤਿ ਮੰਗਾਹੀ ॥
karam dharam kar mukat mangaahee |മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്ഠിച്ചുകൊണ്ട് അവർ മോചനം തേടി,
ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥
mukat padaarath sabad salaahee |എന്നാൽ ശബ്ദത്തെ സ്തുതിക്കുന്നതിലൂടെ മാത്രമേ വിമോചനത്തിൻ്റെ നിധി ലഭിക്കുന്നുള്ളൂ.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰਿ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
bin gurasabadai mukat na hoee parapanch kar bharamaaee he |10|ഗുരുവിൻ്റെ ശബ്ദമില്ലാതെ മോചനം ലഭിക്കില്ല; കാപട്യങ്ങൾ പരിശീലിച്ചുകൊണ്ട് അവർ ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായി അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. ||10||
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਛੋਡੀ ਨ ਜਾਈ ॥
maaeaa mamataa chhoddee na jaaee |മായയോടുള്ള സ്നേഹവും അടുപ്പവും ഉപേക്ഷിക്കാനാവില്ല.
ਸੇ ਛੂਟੇ ਸਚੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥
se chhootte sach kaar kamaaee |സത്യത്തിൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്ന അവർ മാത്രമാണ് മോചനം കണ്ടെത്തുന്നത്.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਠਾਕੁਰ ਸਿਉ ਬਣਿ ਆਈ ਹੇ ॥੧੧॥
ahinis bhagat rate veechaaree tthaakur siau ban aaee he |11|രാവും പകലും, ഭക്തർ ധ്യാനാത്മകമായ ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു; അവർ തങ്ങളുടെ നാഥനെപ്പോലെയും യജമാനനെപ്പോലെയും ആയിത്തീരുന്നു. ||11||
ਇਕਿ ਜਪ ਤਪ ਕਰਿ ਕਰਿ ਤੀਰਥ ਨਾਵਹਿ ॥
eik jap tap kar kar teerath naaveh |ചിലർ ജപിക്കുകയും തീവ്രമായ ധ്യാനം പരിശീലിക്കുകയും, തീർത്ഥാടനത്തിൻ്റെ പുണ്യസ്ഥലങ്ങളിൽ ശുദ്ധീകരണ സ്നാനങ്ങൾ നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜਿਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹਿ ॥
jiau tudh bhaavai tivai chalaaveh |നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ടം പോലെ അവർ നടക്കുന്നു.
ਹਠਿ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਅਪਤੀਜੁ ਨ ਭੀਜੈ ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਕਿਨਿ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
hatth nigreh apateej na bheejai bin har gur kin pat paaee he |12|ആത്മനിയന്ത്രണത്തിൻ്റെ ശാഠ്യമായ ആചാരങ്ങളാൽ, ഭഗവാൻ പ്രസാദിക്കുന്നില്ല. ഭഗവാനില്ലാതെ, ഗുരുവില്ലാതെ ആരും ബഹുമാനം നേടിയിട്ടില്ല. ||12||
ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਹਿ ਇਕ ਕਲ ਰਾਖੀ ॥
kalee kaal meh ik kal raakhee |കലിയുഗത്തിൻ്റെ ഇരുണ്ട യുഗമായ ഇരുമ്പുയുഗത്തിൽ ഒരു ശക്തി മാത്രം അവശേഷിക്കുന്നു.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕਿਨੈ ਨ ਭਾਖੀ ॥
bin gur poore kinai na bhaakhee |തികഞ്ഞ ഗുരുവില്ലാതെ ആരും അത് വിവരിക്കുക പോലും ചെയ്തിട്ടില്ല.
ਮਨਮੁਖਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
manamukh koorr varatai varataaraa bin satigur bharam na jaaee he |13|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖർ അസത്യപ്രകടനം നടത്തി. യഥാർത്ഥ ഗുരുവില്ലാതെ സംശയം നീങ്ങുന്നില്ല. ||13||
ਸਤਿਗੁਰੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਸਿਰੰਦਾ ॥
satigur veparavaahu sirandaa |യഥാർത്ഥ ഗുരു സ്രഷ്ടാവായ കർത്താവാണ്, സ്വതന്ത്രനും അശ്രദ്ധനുമാണ്.
ਨਾ ਜਮ ਕਾਣਿ ਨ ਛੰਦਾ ਬੰਦਾ ॥
naa jam kaan na chhandaa bandaa |അവൻ മരണത്തെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല, അവൻ മർത്യരായ മനുഷ്യരെ ആശ്രയിക്കുന്നില്ല.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਅਬਿਨਾਸੀ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
jo tis seve so abinaasee naa tis kaal santaaee he |14|അവനെ സേവിക്കുന്നവൻ അനശ്വരനും നശ്വരനുമായിത്തീരുന്നു, മരണത്താൽ പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുകയില്ല. ||14||
ਗੁਰ ਮਹਿ ਆਪੁ ਰਖਿਆ ਕਰਤਾਰੇ ॥
gur meh aap rakhiaa karataare |സൃഷ്ടാവായ ഭഗവാൻ ഗുരുവിനുള്ളിൽ തന്നെത്തന്നെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിരിക്കുന്നു.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੋਟਿ ਅਸੰਖ ਉਧਾਰੇ ॥
guramukh kott asankh udhaare |ഗുർമുഖ് എണ്ണമറ്റ ദശലക്ഷങ്ങളെ രക്ഷിക്കുന്നു.
ਸਰਬ ਜੀਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਨਿਰਭਉ ਮੈਲੁ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥
sarab jeea jagajeevan daataa nirbhau mail na kaaee he |15|ലോകജീവൻ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങളുടെയും മഹത്തായ ദാതാവാണ്. നിർഭയനായ ഭഗവാൻ ഒരു മാലിന്യവുമില്ല. ||15||
ਸਗਲੇ ਜਾਚਹਿ ਗੁਰ ਭੰਡਾਰੀ ॥
sagale jaacheh gur bhanddaaree |ദൈവത്തിൻറെ ഭണ്ഡാരപതിയായ ഗുരുവിനോട് എല്ലാവരും യാചിക്കുന്നു.
ਆਪਿ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰੀ ॥
aap niranjan alakh apaaree |അവൻ തന്നെയാണ് കളങ്കമില്ലാത്ത, അജ്ഞാതനായ, അനന്തമായ ഭഗവാൻ.
ਨਾਨਕੁ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭ ਜਾਚੈ ਮੈ ਦੀਜੈ ਸਾਚੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥
naanak saach kahai prabh jaachai mai deejai saach rajaaee he |16|4|നാനാക്ക് സത്യം പറയുന്നു; അവൻ ദൈവത്തോട് യാചിക്കുന്നു. അങ്ങയുടെ ഇഷ്ടത്താൽ സത്യം നൽകി എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ. ||16||4||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |മാരൂ, ആദ്യ മെഹൽ:
ਸਾਚੈ ਮੇਲੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
saachai mele sabad milaae |ശബാദിൻ്റെ വചനവുമായി ഐക്യപ്പെടുന്നവരുമായി യഥാർത്ഥ കർത്താവ് ഐക്യപ്പെടുന്നു.
ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਸਹਜਿ ਸਮਾਏ ॥
jaa tis bhaanaa sahaj samaae |അത് അവനെ പ്രസാദിപ്പിക്കുമ്പോൾ, നാം അവബോധപൂർവ്വം അവനുമായി ലയിക്കുന്നു.
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਜੋਤਿ ਧਰੀ ਪਰਮੇਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ਹੇ ॥੧॥
tribhavan jot dharee paramesar avar na doojaa bhaaee he |1|അതീന്ദ്രിയമായ ഭഗവാൻ്റെ പ്രകാശം മൂന്ന് ലോകങ്ങളിലും വ്യാപിക്കുന്നു; വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, മറ്റൊന്നില്ല. ||1||
ਜਿਸ ਕੇ ਚਾਕਰ ਤਿਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥
jis ke chaakar tis kee sevaa |ഞാൻ അവൻ്റെ ദാസൻ; ഞാൻ അവനെ സേവിക്കുന്നു.
ਸਬਦਿ ਪਤੀਜੈ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥
sabad pateejai alakh abhevaa |അവൻ അജ്ഞാതനും നിഗൂഢനുമാണ്; ശബ്ദത്താൽ അവൻ സന്തുഷ്ടനാണ്.
ਭਗਤਾ ਕਾ ਗੁਣਕਾਰੀ ਕਰਤਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਵਡਿਆਈ ਹੇ ॥੨॥
bhagataa kaa gunakaaree karataa bakhas le vaddiaaee he |2|സ്രഷ്ടാവ് തൻ്റെ ഭക്തരുടെ ഉപകാരിയാണ്. അവൻ അവരോട് ക്ഷമിക്കുന്നു - അതാണ് അവൻ്റെ മഹത്വം. ||2||
ਦੇਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਸਾਚੇ ॥
dede tott na aavai saache |യഥാർത്ഥ കർത്താവ് നൽകുകയും നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു; അവൻ്റെ അനുഗ്രഹങ്ങൾക്ക് ഒരിക്കലും കുറവില്ല.
ਲੈ ਲੈ ਮੁਕਰਿ ਪਉਦੇ ਕਾਚੇ ॥
lai lai mukar paude kaache |വ്യാജന്മാർ സ്വീകരിക്കുന്നു, പിന്നെ ലഭിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് നിഷേധിക്കുന്നു.
ਮੂਲੁ ਨ ਬੂਝਹਿ ਸਾਚਿ ਨ ਰੀਝਹਿ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥
mool na boojheh saach na reejheh doojai bharam bhulaaee he |3|അവർക്ക് അവരുടെ ഉത്ഭവം മനസ്സിലാകുന്നില്ല, അവർ സത്യത്തിൽ സംതൃപ്തരല്ല, അതിനാൽ അവർ ദ്വൈതത്തിലും സംശയത്തിലും അലയുന്നു. ||3||
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ॥
guramukh jaag rahe din raatee |ഗുർമുഖുകൾ രാവും പകലും ഉണർന്ന് ബോധവാന്മാരാണ്.
ਸਾਚੇ ਕੀ ਲਿਵ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਤੀ ॥
saache kee liv guramat jaatee |ഗുരുവിൻ്റെ ഉപദേശങ്ങൾ പിന്തുടർന്ന്, അവർ യഥാർത്ഥ ഭഗവാൻ്റെ സ്നേഹത്തെ അറിയുന്നു.
ਮਨਮੁਖ ਸੋਇ ਰਹੇ ਸੇ ਲੂਟੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਬਤੁ ਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥
manamukh soe rahe se lootte guramukh saabat bhaaee he |4|സ്വയം ഇച്ഛാശക്തിയുള്ള മന്മുഖങ്ങൾ ഉറങ്ങുന്നു, കൊള്ളയടിക്കുന്നു. വിധിയുടെ സഹോദരങ്ങളേ, ഗുർമുഖുകൾ സുരക്ഷിതരായി നിലകൊള്ളുന്നു. ||4||
ਕੂੜੇ ਆਵੈ ਕੂੜੇ ਜਾਵੈ ॥
koorre aavai koorre jaavai |കള്ളം വരുന്നു, കള്ളം പോകുന്നു;
ਕੂੜੇ ਰਾਤੀ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ॥
koorre raatee koorr kamaavai |അസത്യത്തിൽ മുഴുകി, അവർ അസത്യം മാത്രം ചെയ്യുന്നു.
ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੫॥
sabad mile se daragah paidhe guramukh surat samaaee he |5|ശബാദിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവർ കർത്താവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ ബഹുമാനാർത്ഥം വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നു; ഗുരുമുഖന്മാർ അവരുടെ ബോധം അവനിൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. ||5||
ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਠਗੀ ਠਗਵਾੜੀ ॥
koorr mutthee tthagee tthagavaarree |കള്ളന്മാർ വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും കൊള്ളക്കാർ കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ਜਿਉ ਵਾੜੀ ਓਜਾੜਿ ਉਜਾੜੀ ॥
jiau vaarree ojaarr ujaarree |പരുക്കൻ മരുഭൂമി പോലെ തോട്ടം ശൂന്യമായി കിടക്കുന്നു.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕਿਛੁ ਸਾਦਿ ਨ ਲਾਗੈ ਹਰਿ ਬਿਸਰਿਐ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥
naam binaa kichh saad na laagai har bisariaai dukh paaee he |6|ഭഗവാൻ്റെ നാമമായ നാമം കൂടാതെ യാതൊന്നിനും മധുരം അനുഭവപ്പെടില്ല; കർത്താവിനെ മറന്ന് അവർ ദുഃഖം സഹിക്കുന്നു. ||6||
ਭੋਜਨੁ ਸਾਚੁ ਮਿਲੈ ਆਘਾਈ ॥
bhojan saach milai aaghaaee |സത്യത്തിൻ്റെ ഭക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് ഒരാൾ സംതൃപ്തനാകുന്നു.
ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਾਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
naam ratan saachee vaddiaaee |നാമത്തിൻ്റെ രത്നത്തിൻ്റെ മഹത്തായ മഹത്വം സത്യമാണ്.
ਚੀਨੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥
cheenai aap pachhaanai soee jotee jot milaaee he |7|സ്വയം മനസ്സിലാക്കുന്നവൻ ഭഗവാനെ സാക്ഷാത്കരിക്കുന്നു. അവൻ്റെ പ്രകാശം വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നു. ||7||