صرف ٿورا، جيئن گرومک، رب کي ياد ڪيو.
ڌرمي عقيدو، جيڪو زمين کي سنڀالي ۽ سهارو ڏئي ٿو، ان جا فقط ٻه پير هئا؛ سچ پچ گُر مُخن تي پڌرو ٿيو. ||8||
بادشاهن رڳو پنهنجي مفاد لاءِ نيڪ عمل ڪيو.
انعام جي اميدن سان ڳنڍيل، خيرات کي ڏنائين.
رب جي نالي کان سواء، آزادي نه ايندي هئي، جيتوڻيڪ اهي رسمون ادا ڪرڻ کان ٿڪجي ويا. ||9||
مذهبي رسمن تي عمل ڪندي، انهن آزاديء جي طلب ڪئي،
پر ڇوٽڪاري جو خزانو صرف ڪلام جي ساراهه ڪرڻ سان ملي ٿو.
گرو جي ڪلام کان سواءِ، ڇوٽڪارو حاصل نه ٿئي. منافقت تي عمل ڪندي، هو پريشان ٿي گھمندا آهن. ||10||
مايا سان پيار ۽ وابستگي کي ڇڏي نٿو سگهجي.
اُهي ئي آزاد ٿين ٿا، جيڪي سچائيءَ جا ڪم ڪن ٿا.
ڏينهن رات، عقيدتمند غور فڪر ۾ مشغول رهن ٿا. اهي پنهنجي رب ۽ مالڪ وانگر بڻجي ويندا آهن. ||11||
ڪجهه جاپ ۽ مشق سخت مراقبت، ۽ زيارت جي مقدس مزارن تي صاف غسل وٺو.
اهي هلن ٿا جيئن توهان انهن کي هلڻ چاهيو ٿا.
پاڻ کي دٻائڻ جي ضدي رسمن سان، رب راضي نه ٿيندو آهي. رب کان سواءِ، گروءَ کان سواءِ ڪنهن کي به عزت نه ملي آهي. ||12||
لوهه جي دور ۾، ڪالي يوگا جي اونداهي دور ۾، صرف هڪ طاقت رهي ٿي.
ڪامل گروءَ کان سواءِ، ڪنهن به بيان نه ڪيو آهي.
پاڻ سڳورن ڪوڙ جي نمائش ڪئي آهي. سچي گروءَ کان سواءِ، شڪ ختم نٿو ٿئي. ||13||
سچو گرو خالق رب، آزاد ۽ بي پرواهه آهي.
هو موت کان نه ڊڄندو آهي، ۽ هو فاني انسانن تي منحصر ناهي.
جيڪو به هن جي خدمت ڪري ٿو اهو لافاني ۽ لافاني ٿي وڃي ٿو، ۽ موت طرفان اذيت نه ڏني ويندي. ||14||
خالق رب پاڻ کي گروءَ جي اندر سمايو آهي.
گرومخ بيشمار لکين بچائيندو آهي.
دنيا جي زندگي سڀني مخلوقن کي عظيم عطا ڪندڙ آهي. بي خوف رب کي ڪابه گندگي ناهي. ||15||
هر ڪو خدا جي خزانچي، گرو کان دعا گهري ٿو.
هو پاڻ بي مثال، اڻڄاڻ، لامحدود رب آهي.
نانڪ سچ ٿو چوي؛ هو خدا کان دعا گهري ٿو. مهرباني ڪري مون کي سچائي سان برڪت ڪر، پنهنجي مرضي سان. ||16||4||
مارو، پھريون مھل:
سچو پالڻھار انھن سان ملائي ٿو، جيڪي لفظ جي ڪلام سان متحد آھن.
جڏهن اهو هن کي راضي ڪري ٿو، اسان ان سان گڏ وجدان سان ملن ٿا.
ماورائي رب جو نور ٽن جهانن ۾ پکڙجي ٿو. ٻيو ڪوبه ڪونهي، اي تقدير جا ڀائرو. ||1||
مان سندس خادم آهيان. مان هن جي خدمت ڪريان ٿو.
هو اڻڄاڻ ۽ پراسرار آهي. هو شيدائي سان خوش ٿيو.
خالق پنهنجي بندن جو محسن آهي. اھو انھن کي بخشيندو آھي - اھو سندس عظمت آھي. ||2||
سچو رب ڏئي ٿو ۽ ڏئي ٿو. سندس نعمت ڪڏهن به گھٽ نه ٿيندي آهي.
ڪوڙا وصول ڪن ٿا، ۽ پوءِ حاصل ڪرڻ کان انڪار ڪن ٿا.
اهي پنهنجي اصليت کي نه ٿا سمجهن، اهي سچ سان راضي نه آهن، تنهنڪري اهي دوئي ۽ شڪ ۾ ڀڄن ٿا. ||3||
گرومخ ڏينهن رات جاڳندا ۽ باخبر رهندا آهن.
گرو جي تعليمات تي عمل ڪندي، اهي سچي رب جي محبت کي ڄاڻن ٿا.
پاڻ سڳورا سمھي رھن ٿا، ۽ لُٽي وڃن ٿا. گرومخ محفوظ ۽ سلامت رهن، اي تقدير جا ڀائرو. ||4||
ڪوڙا اچن ٿا ۽ ڪوڙا وڃن ٿا.
ڪوڙ سان ڀريل، اهي صرف ڪوڙ تي عمل ڪن ٿا.
جيڪي سَبَدَ سان مَنڍيا ويندا آهن، اُهي رب جي درٻار ۾ عزت ۾ پوندا آهن. گرومخ پنهنجي شعور کي هن تي مرکوز ڪن ٿا. ||5||
ڪوڙن کي ٺڳيو وڃي ٿو، ۽ ڦرلٽ ڪري ٿو.
باغ به اجڙي ويو آهي، ڄڻ ته ويران بيابان.
رب جي نالي کان سواءِ ڪا به شيءِ مٺي نه آهي. رب کي وساري، اهي غم ۾ مبتلا آهن. ||6||
حق جي طعام حاصل ڪرڻ سان، ماڻهو مطمئن ٿئي ٿو.
نالي جي زيور جي سچي عظمت آهي.
جيڪو پنهنجي نفس کي سمجهي، رب کي سڃاڻي ٿو. سندس روشني نور ۾ ضم ٿي وڃي ٿي. ||7||