اهي موت جي وڏي ڦاسي کان بچي ويندا آهن. اهي گرو جي ڪلام سان ڀريل آهن. ||2||
مان ڪيئن ٿو ڳائي سگھان گروءَ جي ساراهه؟ گرو سچ ۽ صاف سمجھ جو سمنڊ آهي.
هو شروع کان وٺي، ۽ سڄي عمر ۾، ڪامل ماورائي رب آهي. ||3||
هميشه هميشه رب جي نالي تي غور ڪرڻ سان، منهنجو ذهن رب، هار، هار جي محبت سان ڀريل آهي.
گرو منهنجو روح آهي، منهنجي زندگي جو ساهه ۽ دولت آهي. اي نانڪ، هو هميشه مون سان گڏ آهي. ||4||2||104||
آسا، پنجين مهل:
جيڪڏهن غائب ۽ لامحدود رب منهنجي ذهن ۾ رهي ٿو، هڪ لمحي لاءِ به،
پوءِ منهنجا سڀ درد، تڪليفون ۽ بيماريون ختم ٿي وينديون. ||1||
مان قربان آهيان پنهنجي رب تي.
هن تي غور ڪرڻ سان، منهنجي ذهن ۽ جسم ۾ هڪ وڏي خوشي پيدا ٿئي ٿي. ||1||روڪ||
مون سچ پچ مالڪ جي باري ۾ رڳو ٿوري خبر ٻڌي آهي.
مون کي تمام سلامتيءَ جو سڪون ملي ويو آهي، اي منهنجي ماءُ؛ مان ان جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهان. ||2||
هو منهنجي نظر ۾ تمام خوبصورت آهي. هن کي ڏسي، مون کي جادو ڪيو ويو آهي.
آءٌ بيڪار آهيان، اي ماءُ؛ هن پاڻ مون کي پنهنجي چادر جي چوٽيءَ سان ڳنڍيو آهي. ||3||
هو ويد، قرآن ۽ بائبل جي دنيا کان ٻاهر آهي.
نانڪ جو عظيم بادشاهه بي مثال ۽ ظاهر آهي. ||4||3||105||
آسا، پنجين مهل:
هزارين عقيدتمند توهان جي پوڄا ۽ پوڄا ڪن ٿا، "محبوب، محبوب."
تون مون کي ڪيئن ملائيندين، بيڪار ۽ فاسد روح کي، پاڻ سان. ||1||
تون منهنجو سهارو آهين، اي مهربان خدا، رب العالمين، پالڻهار جهان.
تون سڀني جو مالڪ آهين. سڄي مخلوق تنهنجي آهي. ||1||روڪ||
تون انهن سنتن جي مسلسل مدد ۽ سهارو آهين، جيڪي توهان کي هر وقت حاضر نظر اچن ٿا.
جن کي رب جي نالي کان محروم آهي، سي مري ويندا، ڏک ۽ درد ۾ گهيريل. ||2||
اهي بندا، جيڪي محبت سان رب جي خدمت ڪن ٿا، سي وري جنم جي چڪر کان آزاد ٿي وڃن ٿا.
جن نالو وساريو تن جو انجام ڇا ٿيندو؟ ||3||
جيئن ڍور ڍور ڀلجي ويا آهن، تيئن سڄي دنيا آهي.
اي خدا، مهرباني ڪري نانڪ جي بندن کي ٽوڙي، ۽ کيس پاڻ سان ملائي. ||4||4||106||
آسا، پنجين مهل:
باقي سڀ شيون وساري، رڳو رب تي رهو.
پنهنجي ڪوڙي فخر کي ڇڏي ڏيو، ۽ پنهنجي دماغ ۽ جسم کي هن لاء وقف ڪريو. ||1||
ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، خالق رب جي ساراهه.
مان توهان جي فضل واري تحفن سان جيئرو آهيان - مهرباني ڪري، مون کي پنهنجي رحمت سان بارش ڪر! ||1||روڪ||
تنهن ڪري اهو ڪم ڪر، جنهن سان تنهنجو منهن روشن ٿئي.
اھو اڪيلو سچ سان ڳنڍيل آھي، اي پالڻھار، جنھن کي تون ڏئين ٿو. ||2||
تنھنڪري اھو گھر ٺاھيو ۽ سينگاريو، جيڪو ڪڏھن به برباد نه ٿيندو.
هڪ رب کي پنهنجي شعور ۾ داخل ڪريو؛ هو ڪڏهن به نه مرندو. ||3||
رب انهن کي پيارو آهي، جيڪي خدا جي مرضي تي راضي آهن.
گرو جي فضل سان، نانڪ ناقابل بيان بيان ڪري ٿو. ||4||5||107||
آسا، پنجين مهل:
اُھي ڪھڙا آھن- جيڪي نه وساريندا آھن، رب جو نالو؟
ڄاڻو ته بلڪل ڪو فرق ناهي؛ اهي بلڪل رب وانگر آهن. ||1||
ذهن ۽ جسم خوش ٿي ويا آهن، توهان سان ملڻ، اي رب.
سڪون ملي ٿو، رب جي عاجز ٻانهن جي فضل سان؛ سڀ درد دور ٿي ويا آهن. ||1||روڪ||
جيترا براعظم دنيا جا آهن، اوترا ئي بچيا آهن.
اهي، جن جي ذهنن ۾ تون پاڻ آهين، اي پالڻهار، اهي مڪمل ديوان آهن. ||2||