جيستائين حياتيءَ جو ساهه آهي، تيستائين سچي رب جو ذڪر ڪيو.
توهان کي رب جي تسبيح جا گيت ڳائڻ جو فائدو ملندو، ۽ سڪون ملندو. ||1||روڪ||
سچي آھي تنھنجي خدمت؛ مون کي ان سان برڪت ڪر، اي مهربان رب.
مان تنهنجي ساراهه ڪندي جيئرو آهيان. تون منهنجو لنگر ۽ سهارو آهين. ||2||
مان تنهنجو ٻانهو آهيان، تنهنجي دروازي تي دروازي جو محافظ. تون ئي ڄاڻين ٿو منهنجو درد.
ڪيڏي نه عجيب آهي تنهنجي پوڄاري! اهو سڀ درد ختم ڪري ٿو. ||3||
گرومُخ ڄاڻن ٿا ته هن جو نالو ڳائڻ سان، اهي سندس درٻار ۾، سندس حضور ۾ رهندا.
صحيح ۽ قابل قبول اهو وقت آهي، جڏهن ڪو ماڻهو لفظ جي لفظ کي سڃاڻي ٿو. ||4||
جيڪي سچ، قناعت ۽ محبت تي عمل ڪن ٿا، تن کي رب جي نالي جو سامان ملي ٿو.
تنھنڪري پنھنجي دماغ مان فساد ختم ڪريو، ۽ سچو اوھان کي سچ ڏيندو. ||5||
سچو پالڻھار سچن ۾ سچي محبت جو اظھار ڪري ٿو.
هو پاڻ انصاف ڪري ٿو، جيئن هن جي مرضي آهي. ||6||
سچو، مهربان رب جي عطا آهي.
آئون ڏينهن رات ان ذات جي خدمت ڪريان ٿو جنهن جو نالو قيمتي آهي. ||7||
تون تمام اعليٰ آهين، ۽ مان تمام گهٽ آهيان، پر مان تنهنجو ٻانهو سڏبو آهيان.
مهرباني ڪري، نانڪ کي پنهنجي فضل جي نظر سان نوازيو، ته هو، جدا ٿيل، توهان سان ٻيهر ملن، اي رب. ||8||21||
آسا، پهرين مهل:
اچڻ ۽ وڃڻ جو سلسلو ڪيئن ختم ٿيندو؟ ۽ رب سان ڪيئن ملندو؟
پيدائش ۽ موت جو درد تمام وڏو آهي، مسلسل شڪ ۽ دوکي ۾. ||1||
نالي کان سواءِ زندگي ڇا آهي؟ هوشياري قابل نفرت ۽ لعنت آهي.
جيڪو سچو گرو جي خدمت نٿو ڪري، اهو رب جي عقيدت سان راضي ناهي. ||1||روڪ||
اچڻ ۽ وڃڻ تڏهن ئي ختم ٿئي ٿو، جڏهن ڪو سچو گرو ڳولي ٿو.
هو رب جي نالي جي دولت ۽ سرمايو ڏئي ٿو، ۽ ڪوڙو شڪ ناس ٿي وڃي ٿو. ||2||
عاجز مقدس مخلوقات ۾ شامل ٿي، اچو ته اسان کي رب جي برڪت، برڪت واري حمد ڳائي.
بنيادي رب، لامحدود، گرومخ جي ذريعي حاصل ڪيو ويندو آهي. ||3||
دنيا جي ڊرامي کي بون جي شو وانگر اسٽيج ڪيو ويندو آهي.
هڪ پل لاءِ، هڪ لمحي لاءِ، شو ڏسڻ ۾ اچي ٿو، پر ڪنهن به وقت ۾ غائب ٿي وڃي ٿو. ||4||
اتفاق جي راند انا جي تختي تي، ڪوڙ ۽ انا جي ٽڪرن سان کيڏي ويندي آهي.
سڄي دنيا وڃائي ٿي؛ اھو اڪيلو فتح ڪري ٿو، جيڪو گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿو. ||5||
جيئن انڌي جي هٿ ۾ لٺ آهي، تيئن مون لاءِ رب جو نالو آهي.
رب جو نالو منهنجو سهارو آهي، رات ڏينهن ۽ صبح جو. ||6||
جيئن تون مون کي رکين، رب، مان جيئرو آهيان. رب جو نالو ئي منهنجو سهارو آهي.
اهو آخر ۾ منهنجو واحد آرام آهي. نجات جو دروازو سندس عاجز ٻانهن کي ملي ٿو. ||7||
رب جي اسم کي جپڻ ۽ ياد ڪرڻ سان جنم ۽ مرڻ جو درد دور ٿي وڃي ٿو.
اي نانڪ، جيڪو نالو نه وساريندو آهي، اهو مڪمل گرو جي طرفان بچايو ويندو آهي. ||8||22||
آسا، ٽيون مهل، اشٽپديه، ٻيو بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
شاستر، ويد ۽ سمرتيون تنهنجي نالي جي بحر ۾ سمايل آهن. گنگا ندي تنهنجي پيرن ۾ رکيل آهي.
عقل ٽن طريقن جي دنيا کي سمجهي سگهي ٿي، پر تون، اي اصل رب، بلڪل حيران ڪندڙ آهين. ||1||
ٻانهو نانڪ سندس پيرن تي غور ڪندو آهي، ۽ سندس باني جو امروسر ڪلام ڳائيندو آهي. ||1||روڪ||
ٽي سؤ ٽيهه ڪروڙ ديوتا تنهنجا خادم آهن. تون دولت عطا ڪر، ۽ سڌن جون مافوق الفطرت قوتون؛ تون آهين ساهه جو سهارو.