ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 870
ਰਾਗੁ ਗੋਂਡ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ॥ ਕਬੀਰ ਜੀ ਘਰੁ ੧ ॥
raag gondd baanee bhagataa kee | kabeer jee ghar 1 |راگ گوند، عقيدتمندن جو ڪلام. ڪبير جيئي، پهريون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਸੰਤੁ ਮਿਲੈ ਕਿਛੁ ਸੁਨੀਐ ਕਹੀਐ ॥
sant milai kichh suneeai kaheeai |جڏهن توهان ڪنهن بزرگ سان ملن ٿا، ان سان ڳالهايو ۽ ٻڌو.
ਮਿਲੈ ਅਸੰਤੁ ਮਸਟਿ ਕਰਿ ਰਹੀਐ ॥੧॥
milai asant masatt kar raheeai |1|بيوقوف ماڻهوءَ سان ملڻ، خاموش رهڻ. ||1||
ਬਾਬਾ ਬੋਲਨਾ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ॥
baabaa bolanaa kiaa kaheeai |اي بابا، جيڪڏهن مان ڳالهائيندس ته ڪهڙا لفظ چوان؟
ਜੈਸੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਵਿ ਰਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaise raam naam rav raheeai |1| rahaau |اهڙا لفظ ڳالهاءِ، جنهن سان تون رب جي نالي ۾ مشغول رهين. ||1||روڪ||
ਸੰਤਨ ਸਿਉ ਬੋਲੇ ਉਪਕਾਰੀ ॥
santan siau bole upakaaree |اوليائن سان ڳالهائڻ سان، سخاوت ٿئي ٿي.
ਮੂਰਖ ਸਿਉ ਬੋਲੇ ਝਖ ਮਾਰੀ ॥੨॥
moorakh siau bole jhakh maaree |2|بيوقوف سان ڳالهائڻ، بيڪار ڳالهائڻ آهي. ||2||
ਬੋਲਤ ਬੋਲਤ ਬਢਹਿ ਬਿਕਾਰਾ ॥
bolat bolat badteh bikaaraa |رڳو ڳالهائڻ ۽ ڳالهائڻ سان ڪرپشن ئي وڌي ٿي.
ਬਿਨੁ ਬੋਲੇ ਕਿਆ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥੩॥
bin bole kiaa kareh beechaaraa |3|جيڪڏهن مان نه ڳالهائيندس ته غريب مسڪين ڇا ڪندو؟ ||3||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਛੂਛਾ ਘਟੁ ਬੋਲੈ ॥
kahu kabeer chhoochhaa ghatt bolai |ڪبير چوي ٿو، خالي گھڙو شور ٿو ڪري،
ਭਰਿਆ ਹੋਇ ਸੁ ਕਬਹੁ ਨ ਡੋਲੈ ॥੪॥੧॥
bhariaa hoe su kabahu na ddolai |4|1|پر جيڪو ڀريل آهي اهو آواز نٿو ڏئي. ||4||1||
ਗੋਂਡ ॥
gondd |گونڊ:
ਨਰੂ ਮਰੈ ਨਰੁ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥
naroo marai nar kaam na aavai |جڏهن انسان مري ٿو ته هو ڪنهن جي به ڪم جو ناهي.
ਪਸੂ ਮਰੈ ਦਸ ਕਾਜ ਸਵਾਰੈ ॥੧॥
pasoo marai das kaaj savaarai |1|پر جڏهن ڪو جانور مري ٿو ته ان کي ڏهن طريقن سان استعمال ڪيو ويندو آهي. ||1||
ਅਪਨੇ ਕਰਮ ਕੀ ਗਤਿ ਮੈ ਕਿਆ ਜਾਨਉ ॥
apane karam kee gat mai kiaa jaanau |مان ڇا ڄاڻان، منهنجي ڪرما جي حالت بابت؟
ਮੈ ਕਿਆ ਜਾਨਉ ਬਾਬਾ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mai kiaa jaanau baabaa re |1| rahaau |مون کي ڪهڙي خبر، اي بابا؟ ||1||روڪ||
ਹਾਡ ਜਲੇ ਜੈਸੇ ਲਕਰੀ ਕਾ ਤੂਲਾ ॥
haadd jale jaise lakaree kaa toolaa |هن جا هڏا سڙي رهيا آهن، ڪاٺ جي بنڊل وانگر.
ਕੇਸ ਜਲੇ ਜੈਸੇ ਘਾਸ ਕਾ ਪੂਲਾ ॥੨॥
kes jale jaise ghaas kaa poolaa |2|هن جا وار گاهه جي گل وانگر سڙي رهيا آهن. ||2||
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਤਬ ਹੀ ਨਰੁ ਜਾਗੈ ॥
kahu kabeer tab hee nar jaagai |ڪبير چوي ٿو، ماڻهو جاڳي ٿو،
ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਮੂੰਡ ਮਹਿ ਲਾਗੈ ॥੩॥੨॥
jam kaa ddandd moondd meh laagai |3|2|صرف جڏهن موت جو رسول هن کي پنهنجي ڪلهي سان مٿي تي ماريندو آهي. ||3||2||
ਗੋਂਡ ॥
gondd |گونڊ:
ਆਕਾਸਿ ਗਗਨੁ ਪਾਤਾਲਿ ਗਗਨੁ ਹੈ ਚਹੁ ਦਿਸਿ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇਲੇ ॥
aakaas gagan paataal gagan hai chahu dis gagan rahaaeile |آسماني رب آسمان جي آسماني آسمانن ۾ آهي، آسماني رب زمين جي هيٺان علائقن ۾ آهي. چئن طرفن ۾، آسماني رب پکڙيل آهي.
ਆਨਦ ਮੂਲੁ ਸਦਾ ਪੁਰਖੋਤਮੁ ਘਟੁ ਬਿਨਸੈ ਗਗਨੁ ਨ ਜਾਇਲੇ ॥੧॥
aanad mool sadaa purakhotam ghatt binasai gagan na jaaeile |1|عظيم رب خدا هميشه لاء نعمت جو ذريعو آهي. جڏهن جسم جو برتن فنا ٿي ويندو آهي، آسماني رب ناس نه ٿيندو آهي. ||1||
ਮੋਹਿ ਬੈਰਾਗੁ ਭਇਓ ॥
mohi bairaag bheio |اداس ٿي ويو آهيان،
ਇਹੁ ਜੀਉ ਆਇ ਕਹਾ ਗਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
eihu jeeo aae kahaa geio |1| rahaau |سوچيم ته روح ڪٿان اچي ٿو، ۽ ڪيڏانهن وڃي ٿو. ||1||روڪ||
ਪੰਚ ਤਤੁ ਮਿਲਿ ਕਾਇਆ ਕੀਨੑੀ ਤਤੁ ਕਹਾ ਤੇ ਕੀਨੁ ਰੇ ॥
panch tat mil kaaeaa keenaee tat kahaa te keen re |جسم پنجن تتن جي اتحاد مان ٺهيل آهي؛ پر اهي پنج ٽاٽا ڪٿي پيدا ٿيا؟
ਕਰਮ ਬਧ ਤੁਮ ਜੀਉ ਕਹਤ ਹੌ ਕਰਮਹਿ ਕਿਨਿ ਜੀਉ ਦੀਨੁ ਰੇ ॥੨॥
karam badh tum jeeo kahat hau karameh kin jeeo deen re |2|توهان چئو ٿا ته روح پنهنجي ڪرم سان جڙيل آهي، پر جسم کي ڪرم ڪنهن ڏنو؟ ||2||
ਹਰਿ ਮਹਿ ਤਨੁ ਹੈ ਤਨ ਮਹਿ ਹਰਿ ਹੈ ਸਰਬ ਨਿਰੰਤਰਿ ਸੋਇ ਰੇ ॥
har meh tan hai tan meh har hai sarab nirantar soe re |جسم رب ۾ آهي، ۽ رب جسم ۾ آهي. هو سڀني جي اندر سمايل آهي.
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡਉ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ਰੇ ॥੩॥੩॥
keh kabeer raam naam na chhoddau sahaje hoe su hoe re |3|3|ڪبير چوي ٿو، مان رب جي نالي کي نه ڇڏيندس. مان جيڪو به ٿيندو قبول ڪندس. ||3||3||
ਰਾਗੁ ਗੋਂਡ ਬਾਣੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ਘਰੁ ੨ ॥
raag gondd baanee kabeer jeeo kee ghar 2 |راگ گوند، ڪبير جي ڪلام جو ٻيو بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਭੁਜਾ ਬਾਂਧਿ ਭਿਲਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥
bhujaa baandh bhilaa kar ddaario |ھنن منھنجي ھٿن کي ڳنڍيو، مون کي مٿي ۾ وڌو، ۽ مون کي ھٿين اڳيان اڇلائي ڇڏيو.
ਹਸਤੀ ਕ੍ਰੋਪਿ ਮੂੰਡ ਮਹਿ ਮਾਰਿਓ ॥
hasatee krop moondd meh maario |هاٿي جي ڊرائيور هن کي مٿي تي ڌڪ هنيو، ۽ هن کي ڪاوڙجي ويو.
ਹਸਤਿ ਭਾਗਿ ਕੈ ਚੀਸਾ ਮਾਰੈ ॥
hasat bhaag kai cheesaa maarai |پر هاٿي ڀڄي ويو، تڙپندو،
ਇਆ ਮੂਰਤਿ ਕੈ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੈ ॥੧॥
eaa moorat kai hau balihaarai |1|"مان رب جي هن تصوير تي قربان آهيان." ||1||
ਆਹਿ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਤੁਮਰਾ ਜੋਰੁ ॥
aaeh mere tthaakur tumaraa jor |اي منهنجا مالڪ ۽ مالڪ، تون منهنجي طاقت آهين.
ਕਾਜੀ ਬਕਿਬੋ ਹਸਤੀ ਤੋਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kaajee bakibo hasatee tor |1| rahaau |قاضي صاحب رڙ ڪري ڊرائيور کي چيو ته هاٿي کي چڙهائي. ||1||روڪ||
ਰੇ ਮਹਾਵਤ ਤੁਝੁ ਡਾਰਉ ਕਾਟਿ ॥
re mahaavat tujh ddaarau kaatt |هن رڙ ڪري چيو، ”اي ڊرائيور، مان توکي ٽڪر ٽڪر ڪري ڇڏيندس.
ਇਸਹਿ ਤੁਰਾਵਹੁ ਘਾਲਹੁ ਸਾਟਿ ॥
eiseh turaavahu ghaalahu saatt |هن کي مارو، ۽ هن کي هلايو!"
ਹਸਤਿ ਨ ਤੋਰੈ ਧਰੈ ਧਿਆਨੁ ॥
hasat na torai dharai dhiaan |پر هاٿي نه ھليو؛ ان جي بدران، هن غور ڪرڻ شروع ڪيو.
ਵਾ ਕੈ ਰਿਦੈ ਬਸੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥
vaa kai ridai basai bhagavaan |2|رب خدا هن جي ذهن ۾ رهي ٿو. ||2||
ਕਿਆ ਅਪਰਾਧੁ ਸੰਤ ਹੈ ਕੀਨੑਾ ॥
kiaa aparaadh sant hai keenaa |ڪھڙو گناھ ڪيو اٿئي ھن صاحب،
ਬਾਂਧਿ ਪੋਟ ਕੁੰਚਰ ਕਉ ਦੀਨੑਾ ॥
baandh pott kunchar kau deenaa |ته هن کي بنڊل ٺاهي هاٿي جي اڳيان اڇلائي ڇڏيو آهي؟
ਕੁੰਚਰੁ ਪੋਟ ਲੈ ਲੈ ਨਮਸਕਾਰੈ ॥
kunchar pott lai lai namasakaarai |بنڊل مٿي کڻندي، هاٿي ان جي اڳيان جهڪي ٿو.
ਬੂਝੀ ਨਹੀ ਕਾਜੀ ਅੰਧਿਆਰੈ ॥੩॥
boojhee nahee kaajee andhiaarai |3|قاضي سمجهي نه سگهيو. هو انڌو هو. ||3||
ਤੀਨਿ ਬਾਰ ਪਤੀਆ ਭਰਿ ਲੀਨਾ ॥
teen baar pateea bhar leenaa |ٽي ڀيرا، هن ائين ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي.