تنهنجا سنت ڏاڍا خوش نصيب آهن. انهن جا گهر رب جي نالي جي دولت سان ڀرجي ويا آهن.
انهن جي پيدائش منظور آهي، ۽ انهن جا عمل ميوا آهن. ||1||
اي منهنجا رب، مان رب جي عاجز بندن تي قربان آهيان.
مان پنهنجا وار پنن ۾ ٺاهي، انهن جي مٿان لهي ٿو. مان انهن جي پيرن جي مٽيءَ کي پنهنجي منهن تي لڳايو. ||1||روڪ||
اهي سخي، عاجز انسان ڄمڻ ۽ موت ٻنهي کان مٿي آهن.
اهي روح جو تحفو ڏيندا آهن، ۽ عبادت جي عبادت ڪندا آهن؛ اهي ٻين کي رب سان ملڻ لاءِ حوصلا افزائي ڪن ٿا. ||2||
سچا آھن سندن حڪم، ۽ سچا آھن سندن سلطنتون. اهي سچ سان لاڳاپيل آهن.
سچي سندن خوشي، ۽ سچي سندن عظمت. اهي رب کي ڄاڻن ٿا، جن سان اهي آهن. ||3||
مان مٿن پنو وڄايان ٿو، انھن لاءِ پاڻي کڻان ٿو، ۽ رب جي عاجز ٻانھن لاءِ اَنَ پيس.
نانڪ خدا کي هي دعا پيش ڪري ٿو - مهرباني ڪري، مون کي پنهنجي عاجز ٻانهن جي نظر ڏي. ||4||7||54||
سوهي، پنجين مهل:
سچو گرو آهي ماورائي رب، عظيم رب خدا؛ هو پاڻ خالق جو مالڪ آهي.
تنهنجو ٻانهو تنهنجي پيرن جي مٽي گهري ٿو. مان قربان آهيان تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر کان. ||1||
اي منهنجا مالڪ، جيئن تون مون کي سنڀاليندين، تيئن مان به رهندس.
جڏهن اهو توهان کي راضي ڪري ٿو، مان توهان جو نالو ڳائيندو آهيان. تون ئي مون کي امن ڏئي سگهين ٿو. ||1||روڪ||
آزادي، آرام ۽ مناسب طرز زندگي توهان جي خدمت ڪرڻ کان ايندا آهن؛ تون ئي اسان کي تنهنجي خدمت ڪرڻ جو سبب آهين.
اها جاءِ جنت آهي، جتي رب جي حمد جا گيت ڳايا وڃن ٿا. توهان پاڻ اسان ۾ ايمان آڻيو. ||2||
غور ڪرڻ، غور ڪرڻ، اسم جي ياد ۾ غور ڪرڻ، مان جيئرو آهيان. منهنجو دماغ ۽ جسم خوش ٿي ويا آهن.
مان تنهنجا لوٽس پير ڌوئي هن پاڻي ۾ پيئان، اي منهنجا سچا گرو، اي مهربانن تي رحم ڪندڙ. ||3||
مان قربان آهيان ان شاندار وقت تي جڏهن مان تنهنجي در تي آيو آهيان.
خدا نانڪ تي رحم ڪيو آهي. مون کي پورو سچو گرو مليو آهي. ||4||8||55||
سوهي، پنجين مهل:
جڏهن تون ذهن ۾ ايندي آهين، مان مڪمل طور تي خوشي ۾ آهيان. جيڪو توکي وساري ٿو سو به مري سگهي ٿو.
اها ذات، جنهن کي تون پنهنجي رحمت سان نوازي ٿو، اي خالق رب، مسلسل تو کي ياد ڪري ٿو. ||1||
اي منهنجا مالڪ، تون مون جهڙن بي عزتين جي عزت آهين.
مان تو کي دعا ڏيان ٿو، اي خدا؛ ٻڌندي، ٻڌندي تنهنجي بني، مان جيئرو آهيان. ||1||روڪ||
مان تنهنجي ٻانهن جي پيرن جي مٽي ٿيان. مان قربان آهيان تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر کان.
مان تنهنجو شاندار ڪلام پنهنجي دل ۾ محفوظ ڪريان ٿو. تنهنجي فضل سان، مون کي حضور جي صحبت ملي آهي. ||2||
مان پنهنجي اندر جي حالت تنهنجي اڳيان رکان ٿو. توهان جهڙو عظيم ٻيو ڪو به ناهي.
اُهو ئي جڙيل آهي، جنهن کي تون ڳنڍي ٿو. اھو ئي تنھنجو عقيدتمند آھي. ||3||
پنھنجن ھٿن کي گڏ دٻائي، مان ھن ھڪڙي تحفي لاءِ عرض ٿو ڪريان؛ اي منھنجا پالڻھار ۽ پالڻھار، جيڪڏھن اھو اوھان کي پسند ڪندو، مان حاصل ڪندس.
هر ساهه سان، نانڪ توکي پيار ڪري ٿو. ڏينهن ۾ چوويهه ڪلاڪ، مان تنهنجون ساراهه ڳائيندو آهيان. ||4||9||56||
سوهي، پنجين مهل:
جڏهن تون اسان جي مٿي تي بيٺو آهين، اي رب ۽ مالڪ، اسان ڪيئن درد ۾ مبتلا ٿي سگهون ٿا؟
انسان کي خبر ناهي ته تنهنجو نالو ڪيئن جپجي، هو مايا جي شراب ۾ مدهوش آهي، ۽ موت جو خيال به سندس ذهن ۾ نٿو اچي. ||1||
اي منهنجا مالڪ، تون سنتن جو آهين، ۽ اولياءَ توکان آهن.