شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 351


ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਛਪੈ ਕਿਉ ਛਪਿਆ ਏਕੀ ਏਕੀ ਵੰਡਿ ਦੀਆ ॥੪॥੭॥
kahai naanak chhapai kiau chhapiaa ekee ekee vandd deea |4|7|

چوي ٿو نانڪ، لڪائڻ سان، رب ڪيئن لڪندو؟ هن هر هڪ کي پنهنجو حصو ڏنو آهي، هڪ هڪ ڪري. ||4||7||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਕਰਮ ਕਰਤੂਤਿ ਬੇਲਿ ਬਿਸਥਾਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਹੂਆ ॥
karam karatoot bel bisathaaree raam naam fal hooaa |

چڱن ڪمن ۽ ڪردار جي انگور پکڙيل آهي، ۽ اهو رب جي نالي جو ميوو کڻندو آهي.

ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨਿਰੰਜਨਿ ਕੀਆ ॥੧॥
tis roop na rekh anaahad vaajai sabad niranjan keea |1|

نالي جي ڪا به شڪل يا خاڪو ناهي. اهو اڻ ڄاتل سائونڊ ڪرنٽ سان وائبرٽ ٿئي ٿو. لفظ لفظ جي ذريعي، بي مثال رب نازل ٿيو آهي. ||1||

ਕਰੇ ਵਖਿਆਣੁ ਜਾਣੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥
kare vakhiaan jaanai je koee |

ان تي ماڻهو تڏهن ئي ڳالهائي سگهي ٿو جڏهن هو ڄاڻي ٿو.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit peevai soee |1| rahaau |

هو اڪيلو امرت ۾ پيئي ٿو. ||1||روڪ||

ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਸੇ ਮਸਤ ਭਏ ਹੈ ਤੂਟੇ ਬੰਧਨ ਫਾਹੇ ॥
jina peea se masat bhe hai tootte bandhan faahe |

جيڪي ان ۾ پيئندا آھن سي خوش ٿيندا آھن. انهن جا بند ۽ بند ڪٽيا ويندا آهن.

ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਛੋਡੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਲਾਹੇ ॥੨॥
jotee jot samaanee bheetar taa chhodde maaeaa ke laahe |2|

جڏهن ڪنهن جو نور خدائي نور ۾ ملندو آهي، تڏهن مايا جي خواهش ختم ٿي ويندي آهي. ||2||

ਸਰਬ ਜੋਤਿ ਰੂਪੁ ਤੇਰਾ ਦੇਖਿਆ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ ॥
sarab jot roop teraa dekhiaa sagal bhavan teree maaeaa |

سڀني روشنين ۾، مون کي تنهنجو روپ نظر اچي ٿو. سڀ جهان تنهنجي مايا آهن.

ਰਾਰੈ ਰੂਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਬੈਠਾ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਵਿਚਿ ਛਾਇਆ ॥੩॥
raarai roop niraalam baitthaa nadar kare vich chhaaeaa |3|

گوڙ ۽ روپن جي وچ ۾، هو آرام سان بيٺو آهي؛ هو پنهنجي فضل جي نظر انهن تي ڏئي ٿو جيڪي وهم ۾ پئجي ويا آهن. ||3||

ਬੀਣਾ ਸਬਦੁ ਵਜਾਵੈ ਜੋਗੀ ਦਰਸਨਿ ਰੂਪਿ ਅਪਾਰਾ ॥
beenaa sabad vajaavai jogee darasan roop apaaraa |

يوگي جيڪو شبد جي ساز تي وڄندو آهي ان کي لاتعداد خوبصورت رب جي برڪت وارو نظارو ملي ٿو.

ਸਬਦਿ ਅਨਾਹਦਿ ਸੋ ਸਹੁ ਰਾਤਾ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ॥੪॥੮॥
sabad anaahad so sahu raataa naanak kahai vichaaraa |4|8|

هو، رب، لفظ جي اڻڄاتل لفظ ۾ غرق آهي، نانڪ چوي ٿو، عاجز ۽ نرمل. ||4||8||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਮੈ ਗੁਣ ਗਲਾ ਕੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰ ॥
mai gun galaa ke sir bhaar |

منهنجي خوبي اها آهي ته مان پنهنجي لفظن جو بار پنهنجي مٿي تي کڻان ٿو.

ਗਲੀ ਗਲਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ॥
galee galaa sirajanahaar |

اصل لفظ خالق رب جا لفظ آهن.

ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਬਾਦਿ ॥
khaanaa peenaa hasanaa baad |

ڪيڏو بيڪار آهي کائڻ پيئڻ ۽ کلڻ،

ਜਬ ਲਗੁ ਰਿਦੈ ਨ ਆਵਹਿ ਯਾਦਿ ॥੧॥
jab lag ridai na aaveh yaad |1|

جيڪڏهن دل ۾ رب نه آهي! ||1||

ਤਉ ਪਰਵਾਹ ਕੇਹੀ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥
tau paravaah kehee kiaa keejai |

ڪنهن ٻئي جي پرواهه ڇو ڪري،

ਜਨਮਿ ਜਨਮਿ ਕਿਛੁ ਲੀਜੀ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam janam kichh leejee leejai |1| rahaau |

جيڪڏهن هن جي سڄي زندگي، هن کي گڏ ڪري ٿو جيڪو واقعي گڏ ڪرڻ جي لائق آهي؟ ||1||روڪ||

ਮਨ ਕੀ ਮਤਿ ਮਤਾਗਲੁ ਮਤਾ ॥
man kee mat mataagal mataa |

دماغ جي عقل شرابي هاٿي وانگر آهي.

ਜੋ ਕਿਛੁ ਬੋਲੀਐ ਸਭੁ ਖਤੋ ਖਤਾ ॥
jo kichh boleeai sabh khato khataa |

جيڪو ڪجهه به چوي ٿو اهو بلڪل ڪوڙو آهي، سڀ کان وڌيڪ ڪوڙ آهي.

ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
kiaa muhu lai keechai aradaas |

پوءِ اسان کي نماز پڙهڻ لاءِ ڪهڙو منهن ڏيڻ گهرجي،

ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਪਾਸਿ ॥੨॥
paap pun due saakhee paas |2|

جڏهن فضيلت ۽ برائي ٻئي شاهدي طور هٿ ۾ آهن؟ ||2||

ਜੈਸਾ ਤੂੰ ਕਰਹਿ ਤੈਸਾ ਕੋ ਹੋਇ ॥
jaisaa toon kareh taisaa ko hoe |

جيئن تون اسان کي بڻائين، تيئن اسان ٿينداسين.

ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
tujh bin doojaa naahee koe |

توکان سواءِ ٻيو ڪوبه ڪونهي.

ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਮਤਿ ਦੇਹਿ ਤੇਹੀ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥
jehee toon mat dehi tehee ko paavai |

جيئن تون عطا ڪرين ٿو سمجھ، تيئن اسان کي به ملي ٿو.

ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵੈ ॥੩॥
tudh aape bhaavai tivai chalaavai |3|

جيئن تنهنجي مرضي آهي، تيئن تون اسان جي رهنمائي ڪر. ||3||

ਰਾਗ ਰਤਨ ਪਰੀਆ ਪਰਵਾਰ ॥
raag ratan pareea paravaar |

ديوي ڪرسٽل جي همراهن، انهن جي ساٿين، ۽ انهن جا آسماني خاندان

ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਉਪਜੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਸਾਰ ॥
tis vich upajai amrit saar |

انهن مان، Ambrosial Nectar جو جوهر پيدا ٿئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਕਰਤੇ ਕਾ ਇਹੁ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥
naanak karate kaa ihu dhan maal |

اي نانڪ، هي خالق رب جي مال ۽ ملڪيت آهي.

ਜੇ ਕੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੪॥੯॥
je ko boojhai ehu beechaar |4|9|

ڪاش اها ضروري حقيقت سمجهي وڃي ها! ||4||9||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪਨੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਤਾ ਮਿਲਿ ਸਖੀਆ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ॥
kar kirapaa apanai ghar aaeaa taa mil sakheea kaaj rachaaeaa |

جڏهن سندس فضل سان هو منهنجي گهر آيو، تڏهن منهنجا ساٿي گڏجي منهنجي شاديءَ جو جشن ملهائيندا هئا.

ਖੇਲੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਸਹੁ ਵੀਆਹਣ ਆਇਆ ॥੧॥
khel dekh man anad bheaa sahu veeaahan aaeaa |1|

هن راند کي ڏسي، منهنجو ذهن خوش ٿي ويو. منهنجو مڙس مون سان شادي ڪرڻ آيو آهي. ||1||

ਗਾਵਹੁ ਗਾਵਹੁ ਕਾਮਣੀ ਬਿਬੇਕ ਬੀਚਾਰੁ ॥
gaavahu gaavahu kaamanee bibek beechaar |

پوءِ ڳايو - ها، حڪمت ۽ فڪر جا گيت ڳايو، اي دلہن.

ਹਮਰੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਭਤਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hamarai ghar aaeaa jagajeevan bhataar |1| rahaau |

منهنجي زال، دنيا جي زندگي، منهنجي گهر ۾ آئي آهي. ||1||روڪ||

ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹਮਰਾ ਵੀਆਹੁ ਜਿ ਹੋਆ ਜਾਂ ਸਹੁ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਜਾਨਿਆ ॥
guroo duaarai hamaraa veeaahu ji hoaa jaan sahu miliaa taan jaaniaa |

جڏهن منهنجي شادي گوردواريءَ، گروءَ جي دروازي ۾ ٿي هئي، تڏهن مون پنهنجي مڙس سان ملاقات ڪئي هئي، ۽ مون کيس سڃاڻي ورتو هو.

ਤਿਹੁ ਲੋਕਾ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਰਵਿਆ ਹੈ ਆਪੁ ਗਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥੨॥
tihu lokaa meh sabad raviaa hai aap geaa man maaniaa |2|

سندس ڪلام ٽن جهانن ۾ پکڙيل آهي. جڏهن منهنجي انا خاموش ٿي وئي ته منهنجو دماغ خوش ٿيو. ||2||

ਆਪਣਾ ਕਾਰਜੁ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਹੋਰਨਿ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਈ ॥
aapanaa kaaraj aap savaare horan kaaraj na hoee |

هو پاڻ پنهنجي ڪم جو انتظام ڪري ٿو. هن جا معاملا ٻيو ڪير به ترتيب ڏئي نٿو سگهي.

ਜਿਤੁ ਕਾਰਜਿ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥
jit kaaraj sat santokh deaa dharam hai guramukh boojhai koee |3|

هن شاديءَ سان سچائي، سڪون، رحمت ۽ ايمان پيدا ٿئي ٿو. پر اُهو گرومُخ ڪيترو ٿورڙو آهي جيڪو اُن کي سمجهي! ||3||

ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪਿਰੁ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥
bhanat naanak sabhanaa kaa pir eko soe |

نانڪ چوي ٿو ته، رب اڪيلو ئي سڀني جو مڙس آهي.

ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸਾ ਸੋਹਾਗਣਿ ਹੋਇ ॥੪॥੧੦॥
jis no nadar kare saa sohaagan hoe |4|10|

هوءَ، جنهن تي هو پنهنجي فضل جي نظر رکي ٿو، اها خوش روح دلہن بڻجي ٿي. ||4||10||

ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
aasaa mahalaa 1 |

آسا، پهرين مهل:

ਗ੍ਰਿਹੁ ਬਨੁ ਸਮਸਰਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
grihu ban samasar sahaj subhaae |

گهر ۽ ٻيلو هڪجهڙا آهن، ان لاءِ جيڪو امن ۽ شانتي جي توازن ۾ رهي ٿو.

ਦੁਰਮਤਿ ਗਤੁ ਭਈ ਕੀਰਤਿ ਠਾਇ ॥
duramat gat bhee keerat tthaae |

هن جي بڇڙائي ختم ٿي ويندي آهي، ۽ خدا جي ساراهه ان جي جاء وٺندي آهي.

ਸਚ ਪਉੜੀ ਸਾਚਉ ਮੁਖਿ ਨਾਂਉ ॥
sach paurree saachau mukh naanau |

سچي نالي کي وات سان ڳائڻ ئي سچي ڏاڪڻ آهي.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430