جيڪا به خدمت رب اسان کي ڪري ٿو، اهو ئي آهي جيڪو اسان ڪندا آهيون.
هو پاڻ ڪم ڪري ٿو؛ ٻيو ڪير ذڪر ڪرڻ گهرجي؟ هو پنهنجي عظمت کي ڏسي ٿو. ||7||
هو اڪيلو ئي گرو جي خدمت ڪري ٿو، جنهن کي رب پاڻ ائين ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو.
اي نانڪ، پنهنجو سر پيش ڪري، هڪ کي آزاد ڪيو ويو آهي، ۽ رب جي درٻار ۾ عزت وارو آهي. ||8||18||
آسا، پهرين مهل:
خوبصورت آهي عظيم رب ۽ مالڪ، ۽ خوبصورت آهي گرو جي باني جو ڪلام.
وڏي خوش نصيبي سان، هڪ سچو گرو سان ملي ٿو، ۽ نروانا جي اعليٰ حيثيت حاصل ڪري ٿي. ||1||
آءٌ تنھنجي ٻانھن مان گھٽ غلام آھيان. مان تنهنجو تمام عاجز خادم آهيان.
جيئن تون مون کي رکين، مان جيئرو آهيان. تنهنجو نالو منهنجي وات ۾ آهي. ||1||روڪ||
مون کي تنهنجي درشن جي برڪت واري نظر جي ڏاڍي اڃ آهي. منهنجو ذهن تنهنجي مرضي کي قبول ڪري ٿو، تنهنڪري تون مون کان راضي آهين.
عظمت منهنجي رب ۽ مالڪ جي هٿن ۾ آهي. سندس مرضي سان عزت ملي ٿي. ||2||
اهو نه ڀانءِ ته سچو رب پري آهي. هو اندر ۾ گهاٽو آهي.
جتي به ڏسان ٿو، اتي مون کي هن کي پکڙيل نظر اچي ٿو. مان هن جي قيمت جو اندازو ڪيئن ڪري سگهان ٿو؟ ||3||
هو پاڻ ڪري ٿو، ۽ پاڻ ئي ڪري ٿو. هو پاڻ پنهنجي شاندار عظمت کي ڏسي ٿو.
گرو مُخ ٿيڻ سان، ماڻهو هن کي ڏسندو آهي، ۽ اهڙيءَ طرح، هن جو قدر ڪيو ويندو آهي. ||4||
تنهن ڪري پنهنجو منافعو ڪمايو جيستائين توهان جيئرو آهيو، گرو جي خدمت ڪندي.
جيڪڏهن اهو اڳ ۾ ئي ترتيب ڏنل آهي، ته پوء هڪ سچو گرو ڳولي ٿو. ||5||
خود غرض انسان مسلسل گم ٿي ويندا آهن ۽ شڪ ۾ گمراهه ٿي ڀڄندا رهندا آهن.
انڌا انسان رب کي ياد نٿا ڪن. انهن کي سندس درشن جي برڪت وارو نظارو ڪيئن حاصل ٿيندو؟ ||6||
انسان جو دنيا ۾ اچڻ تڏهن ئي سُٺو ٿيندو آهي، جڏهن انسان پنهنجي پاڻ کي سچي رب سان ڳنڍيندو هجي.
گروءَ سان ملڻ، انمول ٿئي ٿو. هن جي روشني نور ۾ ملائي ٿي. ||7||
هو رات ڏينهن بيحد بيزار رهي ٿو ۽ رب جي خدمت ڪندو رهي ٿو.
اي نانڪ، جيڪي رب جي پيرن سان لڳل آهن، سي رب جي نالي سان راضي آهن. ||8||19||
آسا، پهرين مهل:
رب جو ڪيترو به بيان ڪري، ان جي حدن کي اڃا به معلوم نه ٿو ڪري سگهجي.
مون کي ڪنهن به حمايت کان سواء آهيان. تون، اي رب، منهنجو واحد سهارو آهين. تون منهنجي عظيم طاقت آهين. ||1||
هي نانڪ جي دعا آهي ته هو سچي نالي سان سينگاريو وڃي.
جڏهن خود غرور جو خاتمو ٿيندو آهي ۽ سمجهه حاصل ٿيندي آهي، تڏهن انسان گروءَ جي ڪلام جي ذريعي رب سان ملندو آهي. ||1||روڪ||
غرور ۽ غرور کي ڇڏي، انسان کي غور فڪر حاصل ٿئي ٿو.
جڏهن ذهن رب جي آقا کي تسليم ڪري ٿو، هو سچ جي حمايت ڪري ٿو. ||2||
ڏينهن رات، رب جي نالي سان راضي رهو. اها ئي سچي خدمت آهي.
جيڪو رب جي حڪم جي پيروي ڪري ٿو، ان کي ڪابه مصيبت نه ايندي آهي. ||3||
جيڪو رب جي حڪم جي پيروي ڪري ٿو، اهو رب جي خزاني ۾ ورتو وڃي ٿو.
جعلسازي کي اتي ڪا جاءِ نه ملندي؛ اهي ڪوڙن سان ملائي رهيا آهن. ||4||
ھميشه ۽ ھميشه، حقيقي سڪا خزانا آھن. انهن سان، حقيقي واپار خريد ڪيو ويندو آهي.
رب جي خزاني ۾ ڪوڙا نه ڏٺا ويندا آهن. انهن کي پڪڙيو وڃي ٿو ۽ ٻيهر باهه ۾ اڇلايو وڃي ٿو. ||5||
جيڪي پنهنجي نفس کي سمجهن ٿا، سي پاڻ ئي اعليٰ روح آهن.
هڪڙو رب امرت وارو وڻ آهي، جنهن جو ميوو لڳندو آهي. ||6||
اُن جو مزو چکڻ وارا سچائيءَ سان مطمئن رهن ٿا.
انهن ۾ ڪوبه شڪ يا علحدگيء جو احساس ناهي - انهن جون زبانون خدائي ذائقو چکنديون آهن. ||7||
هن جي حڪم سان، ۽ توهان جي گذريل عملن جي ذريعي، توهان دنيا ۾ آيا آهيو؛ ھميشه لاء پنھنجي مرضي مطابق ھلڻ.
مهرباني ڪري، نانڪ کي فضيلت عطا ڪر، نيڪي کان سواء. کيس حق جي عظيم عظمت سان برڪت ڏي. ||8||20||
آسا، پهرين مهل:
جنهن جو ذهن رب جي نالي سان لڳل آهي، اهو سچ ڳالهائي ٿو.
ماڻهن کي ڇا ٿيندو، جيڪڏهن مان تو کي راضي ڪريان، اي رب؟ ||1||