شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 159


ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਜਣਾਵਹਿ ॥
bhagat kareh moorakh aap janaaveh |

بيوقوف، ڏيکاءُ ڪري پوڄا ڪندا آهن.

ਨਚਿ ਨਚਿ ਟਪਹਿ ਬਹੁਤੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
nach nach ttapeh bahut dukh paaveh |

اُھي نچندا آھن ۽ نچندا آھن ۽ چوڌاري ڦرندا آھن، پر اھي رڳو خوفناڪ درد ۾ مبتلا ھوندا آھن.

ਨਚਿਐ ਟਪਿਐ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
nachiaai ttapiaai bhagat na hoe |

نچڻ ۽ ٽپڻ سان، عقيدت جي عبادت نه ڪئي ويندي آهي.

ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਭਗਤਿ ਪਾਏ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੩॥
sabad marai bhagat paae jan soe |3|

پر جيڪو به لفظ جي ڪلام ۾ مري ٿو، ان کي عقيدت جي عبادت ملي ٿي. ||3||

ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਭਗਤਿ ਕਰਾਏ ਸੋਇ ॥
bhagat vachhal bhagat karaae soe |

رب پنهنجي بندن جو عاشق آهي. هو انهن کي عقيدتمند عبادت ڪرڻ جي ترغيب ڏئي ٿو.

ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਖੋਇ ॥
sachee bhagat vichahu aap khoe |

سچي عقيدت پرستيءَ ۾ شامل آهي اندر مان خود غرضي ۽ غرور کي ختم ڪرڻ.

ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
meraa prabh saachaa sabh bidh jaanai |

منهنجو سچو خدا سڀني طريقن ۽ طريقن کي ڄاڻي ٿو.

ਨਾਨਕ ਬਖਸੇ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੪॥੨੪॥
naanak bakhase naam pachhaanai |4|4|24|

اي نانڪ، هو انهن کي معاف ڪري ٿو جيڪي نالو کي سڃاڻندا آهن. ||4||4||24||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |

گوري گوارايري، ٽيون مهل:

ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਧਾਤੁ ਮਰਿ ਜਾਇ ॥
man maare dhaat mar jaae |

جڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي ذهن کي ماري ٿو ۽ پنهنجي تابع ڪري ٿو، ته ان جي ويڙهاڪ طبيعت به تابع ٿي ويندي آهي.

ਬਿਨੁ ਮੂਏ ਕੈਸੇ ਹਰਿ ਪਾਇ ॥
bin mooe kaise har paae |

اهڙي موت کان سواءِ رب ڪيئن ملي سگهندو؟

ਮਨੁ ਮਰੈ ਦਾਰੂ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
man marai daaroo jaanai koe |

عقل کي مارڻ جي دوا فقط ٿورا ڄاڻن ٿا.

ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥
man sabad marai boojhai jan soe |1|

جنهن جو ذهن لفظ ڪلام ۾ مري وڃي، سو ان کي سمجهي ٿو. ||1||

ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ॥
jis no bakhase de vaddiaaee |

هو انهن کي عظمت عطا ڪري ٿو جن کي هو بخشي ٿو.

ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad har vasai man aaee |1| rahaau |

گرو جي فضل سان، رب اچي ٿو ذهن ۾. ||1||روڪ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
guramukh karanee kaar kamaavai |

گرو مُخ چڱا ڪم ڪندا آهن؛

ਤਾ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਵੈ ॥
taa is man kee sojhee paavai |

اهڙيءَ طرح هو هن ذهن کي سمجهي ٿو.

ਮਨੁ ਮੈ ਮਤੁ ਮੈਗਲ ਮਿਕਦਾਰਾ ॥
man mai mat maigal mikadaaraa |

دماغ هڪ هاٿي وانگر آهي، شراب سان پيئي.

ਗੁਰੁ ਅੰਕਸੁ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲਣਹਾਰਾ ॥੨॥
gur ankas maar jeevaalanahaaraa |2|

گرو اهو لٺ آهي جيڪو ان کي سنڀاليندو آهي، ۽ ان کي رستو ڏيکاريندو آهي. ||2||

ਮਨੁ ਅਸਾਧੁ ਸਾਧੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
man asaadh saadhai jan koe |

ذهن بي قابو آهي؛ ڪيترا نادر آهن جيڪي ان کي تابع ڪن ٿا.

ਅਚਰੁ ਚਰੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
achar charai taa niramal hoe |

اُهي جيڪي غير متحرڪ هلن ٿا، سي پاڪ ٿي وڃن ٿا.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਲਇਆ ਸਵਾਰਿ ॥
guramukh ihu man leaa savaar |

گرومخ هن ذهن کي سينگاريو ۽ سينگاريو.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਤਜੇ ਵਿਕਾਰ ॥੩॥
haumai vichahu taje vikaar |3|

اهي اندر مان انا ۽ فساد کي ختم ڪن ٿا. ||3||

ਜੋ ਧੁਰਿ ਰਾਖਿਅਨੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
jo dhur raakhian mel milaae |

جيڪي، مقرر ڪيل تقدير سان، رب جي اتحاد ۾ متحد آهن،

ਕਦੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥
kade na vichhurreh sabad samaae |

وري ڪڏهن به کانئس جدا نه ٿيندا؛ اهي شبد ۾ جذب ٿين ٿا.

ਆਪਣੀ ਕਲਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਣੈ ॥
aapanee kalaa aape hee jaanai |

هو پاڻ ئي ڄاڻي ٿو ته پنهنجي قادر مطلق کي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥੫॥੨੫॥
naanak guramukh naam pachhaanai |4|5|25|

اي نانڪ، گرومخ، رب جي نالي کي محسوس ڪري ٿو. ||4||5||25||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |

گوري گوارايري، ٽيون مهل:

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥
haumai vich sabh jag bauraanaa |

سڄي دنيا انا ۾ چري ٿي وئي آهي.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨਾ ॥
doojai bhaae bharam bhulaanaa |

دوئيءَ جي محبت ۾، شڪ ۾ ڦاسي ٿو پوي.

ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿਤਵੈ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਨਾ ॥
bahu chintaa chitavai aap na pachhaanaa |

دماغ وڏي پريشاني کان پريشان آهي؛ ڪو به پنهنجي ذات کي نٿو سڃاڻي.

ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਵਿਹਾਨਾ ॥੧॥
dhandhaa karatiaa anadin vihaanaa |1|

پنهنجن ڪمن ۾ مشغول، راتيون ۽ ڏينهن گذري رهيا آهن. ||1||

ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਰਮਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥
hiradai raam ramahu mere bhaaee |

اي منهنجا ڀائرو، پنهنجي دلين ۾ رب تي غور ڪريو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guramukh rasanaa har rasan rasaaee |1| rahaau |

گرومخ جي زبان رب جي عظيم ذات جو ذائقو وٺندي آهي. ||1||روڪ||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਿਰਦੈ ਜਿਨਿ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
guramukh hiradai jin raam pachhaataa |

گرومخ رب کي پنهنجي دلين ۾ سڃاڻن ٿا.

ਜਗਜੀਵਨੁ ਸੇਵਿ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥
jagajeevan sev jug chaare jaataa |

اهي رب جي خدمت ڪن ٿا، دنيا جي زندگي. اهي چارئي دور ۾ مشهور آهن.

ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਪਛਾਤਾ ॥
haumai maar gur sabad pachhaataa |

اهي خود غرضيءَ کي مات ڪن ٿا، ۽ گروءَ جي ڪلام کي سمجهن ٿا.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭ ਕਰਮ ਬਿਧਾਤਾ ॥੨॥
kripaa kare prabh karam bidhaataa |2|

خدا، مقدر جو معمار، مٿن پنهنجي رحمت نازل ڪندو آهي. ||2||

ਸੇ ਜਨ ਸਚੇ ਜੋ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਏ ॥
se jan sache jo gur sabad milaae |

سچا اُھي آھن جيڪي گرو جي ڪلام ۾ ضم ٿي وڃن ٿا.

ਧਾਵਤ ਵਰਜੇ ਠਾਕਿ ਰਹਾਏ ॥
dhaavat varaje tthaak rahaae |

اهي پنهنجي حيران ذهن کي روڪيندا آهن ۽ ان کي مستحڪم رکندا آهن.

ਨਾਮੁ ਨਵ ਨਿਧਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ॥
naam nav nidh gur te paae |

نالو، رب جو نالو، نو خزانو آهي. اهو گروءَ کان حاصل ٿئي ٿو.

ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੩॥
har kirapaa te har vasai man aae |3|

رب جي ڪرم سان، رب اچي ٿو ذهن ۾. ||3||

ਰਾਮ ਰਾਮ ਕਰਤਿਆ ਸੁਖੁ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
raam raam karatiaa sukh saant sareer |

رب، رام، رام جي نالي کي جپڻ سان، جسم سڪون ۽ سڪون ٿي ويندو آهي.

ਅੰਤਰਿ ਵਸੈ ਨ ਲਾਗੈ ਜਮ ਪੀਰ ॥
antar vasai na laagai jam peer |

هو اندر ئي اندر ۾ رهجي ٿو، موت جو درد هن کي ڇهي نه ٿو.

ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪਿ ਵਜੀਰ ॥
aape saahib aap vajeer |

هو پاڻ اسان جو پالڻهار ۽ مالڪ آهي. هو پنهنجو ئي صلاحڪار آهي.

ਨਾਨਕ ਸੇਵਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੪॥੬॥੨੬॥
naanak sev sadaa har gunee gaheer |4|6|26|

اي نانڪ، هميشه لاء رب جي خدمت ڪريو. هو عظيم فضيلت جو خزانو آهي. ||4||6||26||

ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
gaurree guaareree mahalaa 3 |

گوري گوارايري، ٽيون مهل:

ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਜਿਸ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨਾ ॥
so kiau visarai jis ke jeea paraanaa |

ان کي ڇو وساريو، جنهن ۾ روح ۽ ساهه آهي؟

ਸੋ ਕਿਉ ਵਿਸਰੈ ਸਭ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥
so kiau visarai sabh maeh samaanaa |

اُن کي ڇو وساريو، جيڪو سمايل آهي؟

ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਰਵਾਨਾ ॥੧॥
jit seviaai daragah pat paravaanaa |1|

ان جي خدمت ڪرڻ سان، انسان کي رب جي درٻار ۾ عزت ۽ قبوليت ملي ٿي. ||1||

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
har ke naam vittahu bal jaau |

مان رب جي نالي تي قربان آهيان.

ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਤਦਿ ਹੀ ਮਰਿ ਜਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
toon visareh tad hee mar jaau |1| rahaau |

جيڪڏهن مان توکي وساري ڇڏيان ته ان ئي وقت مري ويندس. ||1||روڪ||

ਤਿਨ ਤੂੰ ਵਿਸਰਹਿ ਜਿ ਤੁਧੁ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ॥
tin toon visareh ji tudh aap bhulaae |

جن کي تو پاڻ گمراهه ڪيو، سي توکي وساري ويٺا.


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430