مون کي ڪا به بيوقوف مخلوق ڇا ڪري سگهي ٿي؟ منهنجي خدا جي روشني تمام وڏي آهي. ||1||
غور ڪرڻ، غور ڪرڻ، ياد ڪرڻ ۾، مون کي سڪون مليو آهي. مون هن جا لوٽس پير پنهنجي ذهن ۾ سمائي ڇڏيا آهن.
غلام نانڪ سندس حرم ۾ داخل ٿيو آهي. هن کان مٿي ڪو به ناهي. ||2||12||98||
بلاول، پنجين مهل:
ھميشہ ھميشہ خدا جو نالو ڳايو.
توکي پوڙھائپ ۽ موت جا ڏک نه پھچندا ۽ رب جي درٻار ۾ آخرت ۾ تنھنجو ڪم پورو ٿي ويندو. ||1||روڪ||
تنهن ڪري پنهنجي خودغرضي کي ڇڏي ڏيو، ۽ هميشه پناهه جي ڳولا ڪريو. هي خزانو صرف گروءَ وٽان ئي ملي ٿو.
ڄمڻ ۽ موت جو ڦڙو ڦاٽل آهي. هي آهي نشان، نشان، سچي رب جي درٻار جو. ||1||
جيڪو ڪجھ تون ڪرين ٿو، مون کي چڱيءَ طرح قبول آهي. مون پنهنجي ذهن مان هر قسم جي غرور کي ختم ڪري ڇڏيو آهي.
نانڪ چوي ٿو، مان سندس حفاظت ۾ آهيان. هن سڄي ڪائنات پيدا ڪئي. ||2||13||99||
بلاول، پنجين مهل:
هن جي دماغ ۽ جسم جي مرڪز جي اندر اندر، خدا آهي.
هو مسلسل رب جي تسبيح جا گيت ڳائيندو آهي، ۽ هميشه ٻين لاءِ چڱائي ڪندو آهي؛ هن جي زبان انمول آهي. ||1||روڪ||
هن جا سڀئي نسل هڪ لمحي ۾ بچائي ۽ بچائي ويندا آهن، ۽ بيشمار اوتارن جي گندگي ڌوئي ويندي آهي.
خدا، سندس پالڻهار ۽ پالڻهار جي ياد ۾ غور و فڪر ڪري، هو زهر جي جنگل مان خوشيءَ سان گذري ٿو. ||1||
مون کي خدا جي پيرن جي ٻيڙي ملي آهي، جيڪا مون کي خوفناڪ عالمي سمنڊ جي پار وٺي وڃي.
اولياءَ، ٻانهن ۽ عقيدت وارا رب جا آهن. نانڪ جو ذهن هن سان جڙيل آهي. ||2||14||100||
بلاول، پنجين مهل:
مان يقين ڪريان ٿو، توهان جي شاندار راند کي ڏسندي.
تون منھنجو پالڻھار ۽ پالڻھار آھين، باطني ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ. تون اوليائن سان رهو. ||1||روڪ||
هڪ پل ۾، اسان جو رب ۽ ماسٽر قائم ۽ بلند ڪري ٿو. اوچتو کير مان، هو هڪ بادشاهه پيدا ڪري ٿو. ||1||
مان توکي دل مان ڪڏھن به نه وساريان. غلام نانڪ هن نعمت لاء دعا گهري ٿو. ||2||15||101||
بلاول، پنجين مهل:
غير فاني رب خدا عبادت ۽ عبادت جي لائق آهي.
پنهنجي ذهن ۽ جسم کي وقف ڪري، مان انهن کي رب جي اڳيان رکان ٿو، جيڪو سڀني مخلوقات جي پالڻهار آهي. ||1||روڪ||
سندس حرم تمام طاقتور آهي. هن کي بيان نٿو ڪري سگهجي؛ هو امن ڏيندڙ، رحمت جو سمنڊ، عظيم رحم ڪندڙ آهي.
هن کي پنهنجي ڳچيءَ ۾ ويجھو رکڻ، رب کيس بچائيندو ۽ بچائيندو آهي، ۽ پوءِ به گرم هوا کيس ڇهي نه سگهندي آهي. ||1||
اسان جو مهربان رب ۽ مالڪ مال، ملڪيت ۽ هر شيءِ سندس عاجز بزرگن لاءِ آهي.
نانڪ، هڪ سوال ڪندڙ، خدا جي درشن جي برڪت وارو نظارو طلب ڪري ٿو؛ مهرباني ڪري هن کي اوليائن جي پيرن جي مٽي سان نوازيو. ||2||16||102||
بلاول، پنجين مهل:
رب جي نالي تي غور ڪرڻ، لکن ڪوششن جي برابر آهي.
ساد سنگت ۾ شامل ٿي، پاڪ جي صحبت ۾، رب جي شان ۾ گيت ڳايو، ۽ موت جو رسول خوفزده ٿي ويندو. ||1||روڪ||
خدا جي پيرن کي پنهنجي ذهن ۽ جسم ۾ سمائڻ، هر قسم جا ڪفارو ادا ڪرڻ آهي.
اچڻ ۽ وڃڻ، شڪ ۽ خوف ڀڄي ويا آهن، ۽ بيشمار اوتارن جا گناهه سڙي ويا آهن. ||1||
تنهن ڪري بي خوف ٿيو، ۽ ڪائنات جي پالڻهار ڏانهن وير. اها سچي دولت آهي، جيڪا صرف وڏي خوش نصيبيءَ سان ملي ٿي.