پورو:
جڏهن مان توکي وساريان ٿو، ته آئون سڀ درد ۽ تڪليفون برداشت ڪريان ٿو.
ھزارين ڪوششون ڪرڻ باوجود انھن کي ختم نه ڪيو ويو آھي.
جيڪو نالو وساري ٿو، سو سڃو وڃي ٿو فقير.
جيڪو نالو وساري ٿو، سو وري جنم وٺي ٿو.
جيڪو پنهنجي پالڻهار کي ياد نٿو ڪري، ان کي موت جي رسول سزا ڏني آهي.
جيڪو پنھنجي پالڻھار کي ياد نٿو ڪري، اھو بيمار آھي.
جيڪو پنهنجي پالڻهار کي ياد نه ٿو ڪري، سو هٺ ۽ غرور وارو آهي.
جيڪو نالو وساري ٿو، سو هن دنيا ۾ بدبخت آهي. ||14||
سالڪ، پنجون مهل:
مون تو جهڙو ٻيو ڪو نه ڏٺو آهي. تون ئي نانڪ جي ذهن کي خوش ڪندڙ آهين.
مان ان دوست لاءِ وقف، وقف ڪيل قرباني آهيان، اهو ثالث، جيڪو مون کي پنهنجي مڙس رب کي سڃاڻڻ جي هدايت ڪري ٿو. ||1||
پنجين مهل:
خوبصورت آھن اھي پير جيڪي تو ڏانھن ھلندا آھن. خوبصورت آهي اهو مٿو جيڪو تنهنجي پيرن ۾ ڪري.
سهڻو آهي اُهو وات جيڪو تنهنجا ساراهه ڳائيندو آهي. خوبصورت آهي اهو روح جيڪو توهان جي پناهه کي ڳولي ٿو. ||2||
پورو:
رب جي ڪنوارن سان ملي، سچي محفل ۾، خوشين جا گيت ڳايان ٿو.
منهنجي دل جو گهر هاڻي قائم آهي، ۽ مان ٻيهر ٻاهر نه نڪرندس.
گناهه ۽ منهنجي بدناميءَ سان گڏ بڇڙائي به ختم ٿي وئي آهي.
مان چڱيءَ طرح سڃاتل آهيان پرسڪون ۽ سٺي طبيعت وارو؛ منهنجي دل سچ سان ڀريل آهي.
باطني ۽ ٻاهران، هڪ ۽ واحد رب منهنجو رستو آهي.
منهنجو ذهن سندس درشن جي برڪت واري نظر لاءِ اڃايل آهي. مان سندس پيرن جو غلام آهيان.
جڏهن منهنجو پالڻهار مون کي خوش ڪري ٿو، تڏهن مان جلال ۽ سينگار وارو آهيان.
مان هن کي پنهنجي برڪت واري تقدير ذريعي ملندو آهيان، جڏهن اهو سندس مرضي مطابق هوندو آهي. ||15||
سالڪ، پنجون مهل:
سڀ خوبيون تنهنجون آهن، پيارا رب؛ تون انهن کي اسان تي عطا ڪر. مان نااهل آهيان - اي نانڪ، مان ڇا حاصل ڪري سگهان ٿو؟
توکان وڏو عطا ڪرڻ وارو ٻيو ڪو نه آهي. مان هڪ فقير آهيان؛ مان توهان کان هميشه لاء دعا گهران ٿو. ||1||
پنجين مهل:
منهنجو جسم اجڙي رهيو هو، ۽ مان اداس ٿي ويس. گرو، منهنجي دوست، مون کي همٿايو ۽ تسلي ڏني.
مان پوري سڪون ۽ آرام ۾ سمهان ٿو. مون سڄي دنيا کي فتح ڪيو آهي. ||2||
پورو:
تنهنجو درٻار عاليشان ۽ عظيم آهي. تنهنجو مقدس تخت سچو آهي.
تون بادشاهن جي سرن تي شهنشاهه آهين. توهان جي ڇت ۽ چوري (فلائي برش) مستقل ۽ بدلجندڙ آهن.
اِهو ئي سچو انصاف آهي، جيڪو رب العالمين جي مرضيءَ مطابق آهي.
بي گهرن کي به گهر ملندو آهي، جڏهن اهو رب العالمين جي مرضيءَ سان راضي هوندو آهي.
جيڪو به خالق رب ڪري ٿو، سو چڱو آهي.
جيڪي پنهنجي پالڻهار کي سڃاڻندا آهن، سي رب جي درٻار ۾ ويهندا آهن.
توهان جو حڪم سچو آهي. ڪو به ان کي چئلينج نٿو ڪري سگهي.
اي مهربان رب، سببن جو سبب، توهان جي تخليقي طاقت تمام طاقتور آهي. ||16||
سالڪ، پنجون مهل:
تنهنجو ٻڌي، منهنجو جسم ۽ دماغ ڦٽي ويا آهن؛ رب جو نالو ڳائڻ سان، مان زندگيءَ سان ڀريل آهيان.
رستي تي هلندي، مون کي اندر ۾ ٿڌو سڪون مليو آهي. گرو جي درشن جي برڪت واري نظر کي ڏسي، مان خوش ٿيو آهيان. ||1||
پنجين مهل:
مون کي پنهنجي دل ۾ جواهر مليو آهي.
مون کي ان لاء چارج نه ڪيو ويو؛ سچو گرو مون کي ڏنو.
منهنجي ڳولا ختم ٿي وئي آهي، ۽ مان مستحڪم ٿي چڪو آهيان.
اي نانڪ، مون هن قيمتي انساني زندگي کي فتح ڪيو آهي. ||2||
پورو:
جنهن جي پيشانيءَ تي اهڙا چڱا ڪرم لکيل آهن، سو رب جي خدمت ۾ مصروف آهي.
جنهن جي دل گروءَ سان ملڻ تي گل ڦلجي، سو رات ڏينهن جاڳندو ۽ بيدار رهي ٿو.
سڀ شڪ ۽ خوف ان ماڻهوءَ کان ڀڄي ويندا آهن، جنهن کي رب جي پيرن سان پيار هوندو آهي.