شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1238


ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਰਖੈ ਵੇਕ ॥
aap upaae naanakaa aape rakhai vek |

هو پاڻ ٺاهي ٿو، اي نانڪ؛ هو مختلف مخلوقات کي قائم ڪري ٿو.

ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾਂ ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ॥
mandaa kis no aakheeai jaan sabhanaa saahib ek |

ڪنهن کي ڪيئن خراب چئجي؟ اسان وٽ صرف هڪ رب ۽ مالڪ آهي.

ਸਭਨਾ ਸਾਹਿਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਵੇਖੈ ਧੰਧੈ ਲਾਇ ॥
sabhanaa saahib ek hai vekhai dhandhai laae |

اتي ھڪڙو رب ۽ سڀني جو مالڪ آھي. هو سڀني تي نظر رکي ٿو، ۽ سڀني کي انهن جي ڪمن ۾ تفويض ڪري ٿو.

ਕਿਸੈ ਥੋੜਾ ਕਿਸੈ ਅਗਲਾ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥
kisai thorraa kisai agalaa khaalee koee naeh |

ڪنهن وٽ گهٽ آهن، ۽ ڪن وٽ وڌيڪ آهن؛ ڪنهن کي به خالي وڃڻ جي اجازت ناهي.

ਆਵਹਿ ਨੰਗੇ ਜਾਹਿ ਨੰਗੇ ਵਿਚੇ ਕਰਹਿ ਵਿਥਾਰ ॥
aaveh nange jaeh nange viche kareh vithaar |

ننگا اسين اچون ٿا، ۽ ننگا اسين وڃون ٿا. وچ ۾، اسان هڪ شو تي رکيو.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅਗੈ ਕਾਈ ਕਾਰ ॥੧॥
naanak hukam na jaaneeai agai kaaee kaar |1|

اي نانڪ، جيڪو خدا جي حڪم کي نه ٿو سمجهي، ان کي آخرت ۾ ڇا ڪرڻو پوندو؟ ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਜੀਆਂ ਕਉ ਭੇਜੈ ਜਿਨਸਿ ਥਾਪਿ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥
jinas thaap jeean kau bhejai jinas thaap lai jaavai |

هو مختلف پيدا ڪيل مخلوقن کي موڪلي ٿو، ۽ هو مختلف مخلوقات کي ٻيهر سڏي ٿو.

ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ਆਪੇ ਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰਾਵੈ ॥
aape thaap uthaapai aape ete ves karaavai |

پاڻ ئي قائم ڪري ٿو، ۽ پاڻ ئي ناس ڪري ٿو. هو انهن کي مختلف شڪلين ۾ ٺاهي ٿو.

ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਫਿਰਹਿ ਅਉਧੂਤੀ ਆਪੇ ਭਿਖਿਆ ਪਾਵੈ ॥
jete jeea fireh aaudhootee aape bhikhiaa paavai |

۽ جيڪي به انسان ڀڄن ٿا، تن کي پاڻ خيرات ڏئي ٿو.

ਲੇਖੈ ਬੋਲਣੁ ਲੇਖੈ ਚਲਣੁ ਕਾਇਤੁ ਕੀਚਹਿ ਦਾਵੇ ॥
lekhai bolan lekhai chalan kaaeit keecheh daave |

جيئن لکيل آهي، انسان ڳالهائين ٿا، ۽ جيئن اهو رڪارڊ ڪيو وڃي ٿو، اهي هلن ٿا. پوءِ هي سڀ شو ڇو لڳايو؟

ਮੂਲੁ ਮਤਿ ਪਰਵਾਣਾ ਏਹੋ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਏ ॥
mool mat paravaanaa eho naanak aakh sunaae |

هي عقل جو بنياد آهي؛ اهو تصديق ٿيل ۽ منظور ٿيل آهي. نانڪ ڳالھائي ٿو ۽ ان جو اعلان ڪري ٿو.

ਕਰਣੀ ਉਪਰਿ ਹੋਇ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ ॥੨॥
karanee upar hoe tapaavas je ko kahai kahaae |2|

ماضي جي عملن جي ذريعي، هر هڪ کي فيصلو ڪيو ويندو آهي؛ ڪو ٻيو ڇا ٿو چئي سگهي؟ ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥
guramukh chalat rachaaeion gun paragattee aaeaa |

گروءَ جو ڪلام ڊرامي کي پاڻ ئي ٺاهي ٿو. فضيلت جي ذريعي، اهو ظاهر ٿئي ٿو.

ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਦ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥
gurabaanee sad ucharai har man vasaaeaa |

جيڪو به گروءَ جي باني جو ڪلام ٻڌائي ٿو - رب سندس ذهن ۾ سمايل آهي.

ਸਕਤਿ ਗਈ ਭ੍ਰਮੁ ਕਟਿਆ ਸਿਵ ਜੋਤਿ ਜਗਾਇਆ ॥
sakat gee bhram kattiaa siv jot jagaaeaa |

مايا جي طاقت ختم ٿي وئي آهي، ۽ شڪ ختم ٿي ويو آهي. رب جي روشني ڏانهن بيدار ٿيو.

ਜਿਨ ਕੈ ਪੋਤੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥
jin kai potai pun hai gur purakh milaaeaa |

جيڪي چڱائي کي پنهنجو خزانو سمجهن ٿا، اهي گرو، پريم ذات سان ملن ٿا.

ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥
naanak sahaje mil rahe har naam samaaeaa |2|

اي نانڪ، اهي وجدان سان جذب ٿي ويا آهن ۽ رب جي نالي ۾ ملن ٿا. ||2||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਸਾਹ ਚਲੇ ਵਣਜਾਰਿਆ ਲਿਖਿਆ ਦੇਵੈ ਨਾਲਿ ॥
saah chale vanajaariaa likhiaa devai naal |

واپاري بئنڪر کان ايندا آهن؛ هو انهن سان گڏ انهن جي تقدير جو حساب ڪتاب موڪلي ٿو.

ਲਿਖੇ ਉਪਰਿ ਹੁਕਮੁ ਹੋਇ ਲਈਐ ਵਸਤੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥
likhe upar hukam hoe leeai vasat samaal |

انهن جي حسابن جي بنياد تي، هو پنهنجي حڪم جو حڪم جاري ڪري ٿو، ۽ انهن کي انهن جي واپار جي سنڀال ڪرڻ لاء ڇڏي وڃي ٿو.

ਵਸਤੁ ਲਈ ਵਣਜਾਰਈ ਵਖਰੁ ਬਧਾ ਪਾਇ ॥
vasat lee vanajaaree vakhar badhaa paae |

واپارين پنهنجو سامان خريد ڪري ورتو آهي ۽ پنهنجو سامان ڀريو پيو آهي.

ਕੇਈ ਲਾਹਾ ਲੈ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲੇ ਮੂਲੁ ਗਵਾਇ ॥
keee laahaa lai chale ik chale mool gavaae |

ڪجھ سٺو نفعو ڪمائڻ کان پوءِ ڇڏي وڃن ٿا، جڏهن ته ٻيا ڇڏي وڃن ٿا، مڪمل طور تي پنھنجي سيڙپڪاري کي وڃائي ڇڏيو.

ਥੋੜਾ ਕਿਨੈ ਨ ਮੰਗਿਓ ਕਿਸੁ ਕਹੀਐ ਸਾਬਾਸਿ ॥
thorraa kinai na mangio kis kaheeai saabaas |

ڪو به نه پڇي ته گهٽ آهي. ڪنهن کي جشن ڪرڻ گهرجي؟

ਨਦਰਿ ਤਿਨਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਸਾਬਤੁ ਲਾਏ ਰਾਸਿ ॥੧॥
nadar tinaa kau naanakaa ji saabat laae raas |1|

رب پنهنجي فضل جي نظر رکي ٿو، اي نانڪ، انهن تي جن پنهنجي سرمائيداري کي محفوظ ڪيو آهي. ||1||

ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |

پهرين مهل:

ਜੁੜਿ ਜੁੜਿ ਵਿਛੁੜੇ ਵਿਛੁੜਿ ਜੁੜੇ ॥
jurr jurr vichhurre vichhurr jurre |

متحد، متحد جدا جدا، ۽ جدا ٿي، اھي وري متحد ٿيندا آھن.

ਜੀਵਿ ਜੀਵਿ ਮੁਏ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ॥
jeev jeev mue mue jeeve |

جيئرا، جيئرا مرن ٿا ۽ مرڻ وارا، وري جيئرا ٿين ٿا.

ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਤਿਆ ਕੇ ਬੇਟੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹੂਏ ॥
ketiaa ke baap ketiaa ke bette kete gur chele hooe |

اھي گھڻن جا پيءُ، ۽ گھڻن جا پٽ ٿيا. اهي ڪيترن ئي جا گرو ۽ شاگرد بڻجي ويا.

ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਿਆ ਜਾਤੀ ਕਿਆ ਹੁਣਿ ਹੂਏ ॥
aagai paachhai ganat na aavai kiaa jaatee kiaa hun hooe |

مستقبل يا ماضي جو ڪوبه حساب ڪتاب نٿو ڪري سگهجي. ڪير ڄاڻي ٿو ته ڇا ٿيندو، يا ڇا هو؟

ਸਭੁ ਕਰਣਾ ਕਿਰਤੁ ਕਰਿ ਲਿਖੀਐ ਕਰਿ ਕਰਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰੇ ॥
sabh karanaa kirat kar likheeai kar kar karataa kare kare |

ماضي جا سڀ عمل ۽ واقعا رڪارڊ ٿيل آهن؛ ڪرڻ وارو ڪيو، هو ڪري ٿو، ۽ هو ڪندو.

ਮਨਮੁਖਿ ਮਰੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੀਐ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ॥੨॥
manamukh mareeai guramukh tareeai naanak nadaree nadar kare |2|

خود ارادي وارو انسان مري ويندو آهي، جڏهن ته گرومخ بچايو ويندو آهي؛ اي نانڪ، مهربان رب پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਮਨਮੁਖਿ ਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲੋਭਾਇਆ ॥
manamukh doojaa bharam hai doojai lobhaaeaa |

خود ارادي وارو انسان ٻچن ۾ ڀڄندو آهي، دوئي جي لالچ ۽ لالچ ۾.

ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੋ ਆਲਾਇਆ ॥
koorr kapatt kamaavade koorro aalaaeaa |

هو ڪوڙ ۽ ٺڳيءَ تي عمل ڪري ٿو، ڪوڙ ڳالهائي ٿو.

ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥
putr kalatru mohu het hai sabh dukh sabaaeaa |

ٻارن ۽ زالن سان پيار ۽ وابستگي مڪمل مصيبت ۽ درد آهي.

ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਇਆ ॥
jam dar badhe maareeeh bharameh bharamaaeaa |

هن کي موت جي رسول جي دروازي تي بند ڪيو ويو آهي. هو مري ٿو، ۽ ٻيهر جنم ۾ گم ٿي ويو.

ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਭਾਇਆ ॥੩॥
manamukh janam gavaaeaa naanak har bhaaeaa |3|

خود غرض انسان پنهنجي زندگي برباد ڪري ٿو. نانڪ رب سان پيار ڪري ٿو. ||3||

ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

سالڪ، ٻيو محل:

ਜਿਨ ਵਡਿਆਈ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤੇ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
jin vaddiaaee tere naam kee te rate man maeh |

جيڪي تنهنجي نالي جي شاندار عظمت سان برڪت وارا آهن - انهن جا ذهن تنهنجي محبت سان ڀريل آهن.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਹਿ ॥
naanak amrit ek hai doojaa amrit naeh |

اي نانڪ، رڳو ھڪڙو امرت وارو امرت آھي. ٻيو ڪوبه امرت نه آهي.

ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮਨੈ ਮਾਹਿ ਪਾਈਐ ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ॥
naanak amrit manai maeh paaeeai guraparasaad |

اي نانڪ، امرت وارو امر دماغ ۾، گرو جي فضل سان حاصل ٿئي ٿو.

ਤਿਨੑੀ ਪੀਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਜਿਨੑ ਕਉ ਲਿਖਿਆ ਆਦਿ ॥੧॥
tinaee peetaa rang siau jina kau likhiaa aad |1|

اُهي ئي اُن کي پيار سان پيئندا آهن، جن وٽ اهڙي اڳواٽ مقرر ٿيل قسمت هوندي آهي. ||1||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430