ان جي مٺي ذائقي کي صرف اهي ئي ڄاڻندا آهن جيڪي ان جي مٺي ذائقي کي سڃاڻندا آهن، جهڙوڪ گونگا، جيڪو مٺائي کائي ٿو، ۽ صرف مسڪرائي ٿو.
اي تقدير جا ڀائرو، مان ڪيئن بيان ڪري سگهان ٿو ناقابل بيان؟ مان هميشه لاءِ سندس وصيت جي پيروي ڪندس.
جيڪڏهن ڪو گروءَ سان ملي ٿو، سخاوت ڏيندڙ، پوءِ سمجهي ٿو؛ جن وٽ ڪو به گرو نه آهي، اهي سمجهي نٿا سگهن.
جيئن رب اسان کي عمل ڪرڻ جو سبب بڻائي ٿو، تيئن اسان عمل ڪريون، اي تقدير جا ڀائرو. ٻيون ڪهڙيون چالاڪ چالون ڪير به آزمائي سگهي ٿو؟ ||6||
ڪي شڪ ۾ ڦاٿل آهن، جڏهن ته ٻيا عقيدتمند عبادت سان ڀريل آهن؛ توهان جي راند لامحدود ۽ لامحدود آهي.
جيئن توهان انهن کي مشغول ڪيو، اهي انهن جي انعامن جا ميوا وصول ڪندا. تون ئي آهين جيڪو تنهنجا حڪم جاري ڪري ٿو.
مان توھان جي خدمت ڪندس، جيڪڏھن منھنجي ڪجھھ ھجي. منهنجو روح ۽ جسم تنهنجو آهي.
جيڪو سچي گروءَ سان ملي ٿو، سندس فضل سان، اُهو امر نامي جو سهارو وٺي ٿو. ||7||
هو آسماني دائرن ۾ رهي ٿو، ۽ سندس فضيلت روشنيءَ سان چمڪي ٿي؛ مراقبي ۽ روحاني حڪمت فضيلت ۾ ملي ٿي.
نالو هن جي ذهن کي وڻندڙ آهي؛ هو اهو ڳالهائيندو آهي، ۽ ٻين کي پڻ اهو ڳالهائڻ جو سبب بڻائيندو آهي. هو حڪمت جو لازمي جوهر ڳالهائيندو آهي.
شبد جو ڪلام سندس گرو ۽ روحاني استاد آهي، عميق ۽ بي مثال؛ شبد کان سواءِ دنيا چريو آهي.
هو هڪ مڪمل رهاڪو آهي، قدرتي طور تي آرام سان، اي نانڪ، جنهن جو ذهن سچي رب سان راضي آهي. ||8||1||
سورت، پهرين مهل، ٿِي ٿڪي:
اُميدون ۽ تمنا آهن، اي تقدير جا ڀائرو. مذھبي رسمون ۽ رسمون فتنو آھن.
نيڪي ۽ بد عملن جي ڪري، دنيا ۾ پيدا ٿئي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو؛ جنهن رب جي نالي کي وساري ڇڏيو، سو تباهه ٿي ويو.
هي مايا دنيا جي لتاڙيندڙ آهي، اي تقدير جا ڀائرو. اھڙا سڀ عمل خراب آھن. ||1||
ٻڌ، اي رسم پرست پنڊت:
اها مذهبي رسم جيڪا خوشي پيدا ڪري ٿي، اي تقدير جا ڀائرو، روح جي جوهر تي غور ڪرڻ آهي. ||روڪ||
اي تقدير جا ڀائرو، توهان اٿي بيهو ۽ شاستر ۽ ويد پڙهي سگهو ٿا، پر اهي صرف دنياوي عمل آهن.
منافقت سان گند کي ڌوئي نٿو سگهجي، اي تقدير جا ڀائرو. فساد ۽ گناهه جي گندگي تنهنجي اندر آهي.
اهڙيءَ طرح مکڙي تباهه ٿي وئي آهي، اي تقدير جا ڀائرو، پنهنجي ئي ڄار ۾ ڦاٽي پوڻ سان. ||2||
پوءِ گھڻا ئي ناس ٿي ويا آھن پنھنجي بڇڙائيءَ سان، اي ڀائرو تقدير جا. دوئي جي محبت ۾ برباد ٿي ويندا آهن.
سچي گرو کان سواءِ، نالو نٿو ملي، اي تقدير جا ڀائرو. نالي کان سواءِ شڪ ختم نه ٿيندو آهي.
جيڪڏهن ڪو سچو گرو جي خدمت ڪري ٿو، ته پوء هن کي امن ملي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو؛ سندس اچڻ ۽ وڃڻ ختم ٿي ويا آهن. ||3||
سچو آسماني امن گرو کان اچي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو؛ پاڪ دماغ سچي رب ۾ جذب ٿي ويندو آهي.
جيڪو گرو جي خدمت ڪري ٿو، سمجهي ٿو، اي تقدير جا ڀائرو. گروءَ کان سواءِ رستو نه ٿو ملي.
اندر ۾ لالچ سان ڪو ڇا ٿو ڪري سگهي؟ اي تقدير جا ڀائر، ڪوڙ ڳالهائي زهر کائين ٿا. ||4||
اي پنڊت، ڪريم کي چرڻ سان، مکڻ پيدا ٿئي ٿو.
پاڻيءَ کي ڇهڻ سان، تون رڳو پاڻي ڏسندين، اي تقدير جا ڀائرو. هي دنيا اهڙي آهي.
گروءَ کان سواءِ، هو شڪ کان برباد ٿي ويو آهي، اي تقدير جا ڀائرو؛ ڳجھو خدا هر دل ۾ آهي. ||5||
هي دنيا ڪپهه جي ڌاڳي وانگر آهي، اي تقدير جا ڀائرو، جنهن کي مايا سڀني ڏهن پاسن تي جڪڙيل آهي.
گروءَ کان سواءِ ڳنڍيون نٿيون کُٽي سگهن، اي تقدير جا ڀائرو. مان مذهبي رسمن کان ڏاڍو ٿڪل آهيان.
هي دنيا شڪ ۾ ڦاسيل آهي، اي تقدير جا ڀائرو. ڪو به ان بابت ڪجهه نٿو چئي سگهي. ||6||
گروءَ سان ملڻ سان، خدا جو خوف ذهن ۾ اچي ٿو. خدا جي خوف ۾ مرڻ ئي انسان جي اصل منزل آهي.
رب جي درٻار ۾، نالو رسمن جي صفائي غسل، خيرات ۽ نيڪ عملن کان تمام اعلي آهي، اي تقدير جا ڀائرو.