هو ڌاڳو رکي ٿو، ۽ جڏهن هو ڌاڳو ڪڍي ٿو، موتي ڍير ۾ پکڙيل آهي. ||1||
اي منهنجا ذهن، مون لاءِ رب کان سواءِ ٻيو ڪو به ناهي.
محبوب جي نالي جو خزانو سچو گرو جي اندر آهي. هن جي رحمت ۾، هو امرت وارو امرت منهنجي وات ۾ وجهي ٿو. ||روڪ||
محبوب پاڻ سڀني سمنڊن ۽ زمينن ۾ آهي. جيڪو خدا ڪندو سو پورو ٿيندو.
محبوب سڀني کي غذا ڏئي ٿو. هن کان سواءِ ٻيو ڪوبه ناهي.
محبوب پاڻ کيڏندو آهي ۽ جيڪو ڪجهه پاڻ ڪندو آهي سو پورو ٿيندو آهي. ||2||
محبوب پاڻ، سڀ پنهنجي طرفان، پاڪ ۽ پاڪ آهي. هو پاڻ پاڪ ۽ پاڪ آهي.
محبوب پاڻ سڀني جي قيمت مقرر ڪري ٿو. جيڪو هو ڪندو سو پورو ٿيندو.
محبوب پاڻ غيب آهي- هو ڏسي نٿو سگهي. هو پاڻ اسان کي ڏسڻ جو سبب بڻائيندو آهي. ||3||
محبوب پاڻ عميق ۽ عميق ۽ بي انتها آهي. هن جهڙو عظيم ٻيو ڪو به ناهي.
محبوب پاڻ هر دل کي مزو ڏئي ٿو. هو هر عورت ۽ مرد ۾ سمايل آهي.
اي نانڪ، محبوب هر هنڌ پکڙيل آهي، پر هو ڳجھو آهي. گرو جي ذريعي، هو ظاهر ٿيو. ||4||2||
سورت، چوٿين مهل:
هو پاڻ، محبوب، پاڻ ئي آهي، سڀ ڪجهه. هو پاڻ ئي قائم ڪري ٿو ۽ ختم ڪري ٿو.
محبوب پاڻ ڏسي ٿو ۽ خوش ٿئي ٿو. خدا پاڻ عجيب ڪم ڪري ٿو، ۽ انهن کي ڏسي ٿو.
سڀني وڻن ۽ ٻوٽن ۾ محبوب پاڻ سمايل آهي. جيئن گرومخ، هو پاڻ کي ظاهر ڪري ٿو. ||1||
غور ڪريو، اي ذهن، رب تي، هار، هار؛ رب جي نالي جي عظيم جوهر ذريعي، توهان مطمئن ٿي ويندا.
نام جو امرت وارو امر، مٺو رس آهي. گرو جي ڪلام جي ذريعي، ان جو ذائقو ظاهر ٿئي ٿو. ||روڪ||
محبوب پاڻ زيارت جي جاءِ ۽ سواري آهي. خدا پنهنجو پاڻ کي پار ڪري ٿو.
محبوب پاڻ سڄي دنيا تي جال وجهي ٿو. رب پاڻ مڇي آهي.
محبوب پاڻ معصوم آهي. هو ڪابه غلطي نه ڪندو آهي. هن جهڙو ٻيو ڪوبه ڏسڻ ۾ نه ٿو اچي. ||2||
محبوب پاڻ يوگي جو سينگ آهي، ۽ ناد جو آواز آهي؛ هو پاڻ ئي راڳ ڳائي ٿو.
محبوب پاڻ يوگي آهي، پريم ذات؛ هو پاڻ سخت مراقبي جي مشق ڪندو آهي.
هو پاڻ سچو گرو آهي، ۽ هو پاڻ ئي شاگرد آهي؛ خدا پاڻ تعليم ڏيندو آهي. ||3||
محبوب پاڻ اسان کي هن جو نالو ڳائڻ لاءِ ترغيب ڏئي ٿو، ۽ هو پاڻ مراقبي جي مشق ڪري ٿو.
محبوب پاڻ امرت وارو امر آهي؛ هو پاڻ ان جو رس آهي.
محبوب پاڻ کي ساراهي ٿو. خادم نانڪ مطمئن آهي، رب جي عظيم ذات سان. ||4||3||
سورت، چوٿين مهل:
خود خدا ترازو آهي، پاڻ ئي وزن ڪندڙ آهي، ۽ پاڻ ئي وزنن سان گڏ آهي.
هو پاڻ ئي بئنڪر آهي، هو پاڻ ئي واپاري آهي ۽ هو پاڻ ئي واپار ڪندو آهي.
محبوب پاڻ دنيا ٺاهي آهي، ۽ پاڻ ان جو مقابلو هڪ گرام سان ڪري ٿو. ||1||
منهنجو ذهن رب، هار، هار تي غور ڪري ٿو، ۽ امن حاصل ڪري ٿو.
محبوب رب جو نالو، هار، هار، خزانو آهي. ڪامل گرو اُن کي مون لاءِ مٺو بڻائي ڇڏيو آهي. ||روڪ||
محبوب پاڻ زمين آهي ۽ پاڻ پاڻي آهي. هو پاڻ عمل ڪري ٿو، ۽ ٻين کي به عمل ڪرڻ جو سبب بڻائي ٿو.
محبوب پنهنجو حڪم پاڻ جاري ڪري ٿو ۽ پاڻي ۽ زمين کي بند ڪري ٿو ڇڏي.
محبوب پاڻ خدا جو خوف پيدا ڪري ٿو. هو ٻڪري ۽ ٻڪري کي پاڻ ۾ ڳنڍي ٿو. ||2||