بلاول، پهرين مهل:
انسان دماغ جي خواهش مطابق عمل ڪري ٿو.
هي ذهن نيڪيءَ ۽ برائيءَ تي ڀاڙي ٿو.
مايا جي شراب ۾ مست ٿي، اطمينان نه ٿو اچي.
اطمينان ۽ آزادي صرف ان کي ملي ٿي، جنهن جو ذهن سچو رب کي راضي هجي. ||1||
هن جي جسم، دولت، زال ۽ پنهنجي سڀني ملڪيتن کي ڏسي، هن کي فخر آهي.
پر رب جي نالي کان سواء، هن سان گڏ ڪجھ به نه هلندو. ||1||روڪ||
هو پنهنجي ذهن ۾ ذوق، لذت ۽ خوشيون حاصل ڪري ٿو.
پر ھن جي دولت ٻين ماڻھن ڏانھن منتقل ٿي ويندي، ۽ سندس جسم خاڪ ٿي ويندو.
سڄي وسعت، مٽيءَ وانگر، مٽيءَ سان ملي ويندي.
بغير لفظ جي، هن جي گندگي دور نه ٿيندي آهي. ||2||
مختلف گيت، سُر ۽ تال غلط آهن.
ٽن خاصيتن ۾ ڦاٿل، ماڻهو ايندا ۽ ويندا آهن، رب کان پري.
دوئيءَ ۾، سندن بڇڙائيءَ جو درد کين ڇڏي نه ٿو.
پر گرومخ دوا وٺڻ سان، ۽ رب جي شان ۾ گيت ڳائڻ سان آزاد ٿئي ٿو. ||3||
هو هڪ صاف سٿرو ڪپڙو پائي سگهي ٿو، پنهنجي پيشاني تي رسمي نشان لڳائي سگهي ٿو، ۽ هن جي ڳچيء ۾ مالا پائڻ؛
پر جيڪڏهن هن جي اندر ۾ ڪاوڙ آهي، ته هو صرف پنهنجو حصو پڙهي رهيو آهي، جهڙوڪ ڪنهن ڊرامي ۾ اداڪار.
رب جي نالي کي وساري، مايا جي شراب ۾ پيئي ٿو.
گرو جي عقيدت جي عبادت کان سواء، ڪو به امن ناهي. ||4||
انسان آهي سور، ڪتو، گڏو، ٻلي،
هڪ جانور، هڪ غليظ، ذليل بدبخت، هڪ بدمعاش،
جيڪڏهن هو گرو کان منهن موڙي. هو وري جنم ۾ ڀڄندو.
غلاميءَ ۾ جڪڙيل، اچي ٿو وڃي. ||5||
گرو جي خدمت ڪرڻ سان، خزانو ملي ٿو.
دل ۾ نالي سان، هڪ هميشه ترقي ڪري ٿو.
۽ سچي پالڻھار جي درٻار ۾ توکان حساب نه ڪبو.
جيڪو رب جي حڪم جي فرمانبرداري ڪري ٿو، سو رب جي در تي منظور آهي. ||6||
سچي گرو سان ملڻ، رب کي سڃاڻي ٿو.
سندس حڪم کي سمجهي، سندس مرضي مطابق عمل ڪري ٿو.
سندس حڪم کي سمجھي، سچي پالڻھار جي درٻار ۾ رھي ٿو.
شبد جي ذريعي موت ۽ جنم ختم ٿي وڃي ٿو. ||7||
هو لاتعلق رهي ٿو، ڄاڻي ٿو ته سڀ ڪجهه خدا جو آهي.
هو پنهنجي جسم ۽ دماغ کي ان لاءِ وقف ڪري ٿو جيڪو انهن جو مالڪ آهي.
هو نه ٿو اچي، ۽ نه وڃي ٿو.
اي نانڪ، سچ ۾ جذب ٿي، سچي رب ۾ ملي ٿو. ||8||2||
بلاول، ٽيون مهل، اشٽپديا، ڏهين بيت:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
دنيا ڪانءَ وانگر آهي. ان جي چونچ سان، اهو روحاني حڪمت کي خراب ڪري ٿو.
پر اندر اندر لالچ، ڪوڙ ۽ غرور آهي.
اي بيوقوف، رب جي نالي کان سواء، توهان جو پتلي ٻاهرئين ڍڪڻ ختم ٿي ويندو. ||1||
سچي گرو جي خدمت ڪندي، نالو توهان جي شعوري ذهن ۾ رهندو.
گروءَ سان ملڻ سان، رب جو نالو ذهن ۾ اچي ٿو. نالي کان سواءِ ٻيا پيار ڪوڙا آهن. ||1||روڪ||
تنهن ڪري اهو ڪم ڪر، جيڪو گرو توکي ڪرڻ لاءِ چوي.
شبد جي ڪلام تي غور ڪندي، تون آسماني نعمتن جي گهر ۾ ايندين.
سچي نالي جي ذريعي، توهان کي وڏي عظمت حاصل ٿيندي. ||2||
جيڪو پنهنجي نفس کي نٿو سمجهي، پر پوءِ به ٻين کي نصيحت ڪرڻ جي ڪوشش ڪري ٿو.
ذهني طور انڌو آهي، ۽ انڌن ۾ ڪم ڪري ٿو.
هو ڪڏهن به گهر ۽ آرام جي جاءِ، رب جي حضوري ۾ ڪيئن ڳولي سگهندو؟ ||3||
پياري رب جي خدمت ڪريو، باطني ڄاڻندڙ، دلين جي ڳولا ڪندڙ.
هر دل جي اونهائي ۾، سندس نور چمڪي رهيو آهي.
ڪو به هن کان ڪيئن لڪائيندو؟ ||4||