راگ آسا، اٺون بيت، ڪافي، چوٿين مھل:
موت شروع کان مقرر ٿيل آهي، ۽ اڃا تائين انا اسان کي روئي ٿي.
نالي تي غور ڪرڻ، گرومخ جي حيثيت ۾، هڪ مستحڪم ۽ مستحڪم ٿي ويندو آهي. ||1||
برڪت وارو آهي مڪمل گرو، جنهن جي ذريعي موت جو رستو معلوم ٿئي ٿو.
عظيم ماڻهو، رب جي نالي جو فائدو حاصل ڪن ٿا. اهي لفظ جي ڪلام ۾ جذب ٿي ويا آهن. ||1||روڪ||
زندگيءَ جا ڏينهن اڳيئي مقرر ٿيل آهن. اھي پنھنجي پڄاڻي تي ايندا، اي ماءُ.
هڪ کي وڃڻ گهرجي، اڄ يا سڀاڻي، رب جي بنيادي حڪم جي مطابق. ||2||
بيڪار آهن انهن جي زندگي، جن نالو وساري ڇڏيو آهي.
اهي هن دنيا ۾ موقعا جي راند کيڏندا آهن، ۽ پنهنجي ذهن کي وڃائي ڇڏيندا آهن. ||3||
جن کي گرو مليو آهي، اهي امن ۾ آهن، زندگي ۽ موت ۾.
اي نانڪ، سچا سچا سچا رب ۾ سمايل آهن. ||4||12||64||
آسا، چوٿين مهل:
هن انسان جي پيدائش جو خزانو حاصل ڪري، مون رب جي نالي جو غور ڪيو.
گرو جي فضل سان، مان سمجهان ٿو، ۽ مان سچي رب ۾ جذب ٿي ويو آهيان. ||1||
جن وٽ اهڙي اڳئين مقرر ڪيل تقدير آهي، اُهي نالي جي مشق ڪن ٿا.
سچو پالڻھار سچن کي پنھنجي حضور ۾ گھرائي ٿو. ||1||روڪ||
اندر ۾ نام جو خزانو آهي. اهو گرومخ طرفان حاصل ڪيو ويندو آهي.
رات ۽ ڏينهن، اسم تي غور ڪريو، ۽ رب جي شان جي ساراهه ڪريو. ||2||
اندر ۾ لامحدود مادو آهن، پر خود ارادي وارو انسان انهن کي نٿو ڳولي.
غرور ۽ غرور ۾، انسان جو مغرور نفس کيس کائي ٿو. ||3||
اي نانڪ، هن جي سڃاڻپ هن جي سڃاڻپ کي کائي ٿو.
گرو جي تعليمات ذريعي، ذهن روشن ٿئي ٿو، ۽ سچي رب سان ملي ٿو. ||4||13||65||
راگ آساوري، ڇهين بيت جو 2، چوٿون مهل، سوڍنگ:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
رات ڏينهن مان رب جي نالي جي ساراهه ڳائيندو آهيان.
سچي گرو مون کي رب جو نالو ظاهر ڪيو آهي؛ رب کان سواء، مان جيئرو نه ٿو رهي سگهان، هڪ لمحو، هڪ پل لاءِ. ||1||روڪ||
منهنجا ڪن رب جي ڪرتن کي ٻڌن ٿا، ۽ مان هن تي غور ڪريان ٿو. رب کان سواء، مان جيئرو نه رهي سگهان ٿو، هڪ پل لاء به.
جيئن سوان ڍنڍ کان سواءِ رهي نٿو سگهي، تيئن رب جو ٻانهو سندس خدمت کان سواءِ ڪيئن رهي سگهندو؟ ||1||
ڪي پنهنجي دلين ۾ دوئي لاءِ محبت رکين ٿا، ۽ ڪي دنياوي لاڳاپن ۽ انا لاءِ محبت جو عهد ڪن ٿا.
رب جو ٻانهو رب جي محبت ۽ نروان جي حالت کي قبول ڪري ٿو. نانڪ رب، رب خدا جو خيال ڪري ٿو. ||2||14||66||
آساوري، چوٿين مهل:
اي ماءُ، منهنجي ماءُ، مون کي پنهنجي محبوب رب جي باري ۾ ٻڌايو.
رب کان سواء، مان هڪ لمحو، هڪ لمحو به جيئرو نه رهي سگهان ٿو. مون کي هن سان پيار آهي، جيئن اُٺ کي وڻ سان پيار آهي. ||1||روڪ||
منهنجو ذهن اداس ۽ پري ٿي ويو آهي، منهنجي دوست، رب جي درشن جي برڪت واري نظر جي آرزو ڪئي.
جيئن ڪنول کان سواءِ ڪنول جيئرو نٿو رهي سگهي، تيئن مان به رب کان سواءِ رهي نٿو سگهان. ||1||