شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 329


ਮਨਹਿ ਮਾਰਿ ਕਵਨ ਸਿਧਿ ਥਾਪੀ ॥੧॥
maneh maar kavan sidh thaapee |1|

ڪنهن پنهنجي ذهن کي قتل ڪري پاڻ کي ثابت، معجزاتي روحاني طاقتن جو مالڪ بڻائي ڇڏيو آهي؟ ||1||

ਕਵਨੁ ਸੁ ਮੁਨਿ ਜੋ ਮਨੁ ਮਾਰੈ ॥
kavan su mun jo man maarai |

اهو خاموش بابا ڪير آهي، جنهن پنهنجي ذهن کي ماريو آهي؟

ਮਨ ਕਉ ਮਾਰਿ ਕਹਹੁ ਕਿਸੁ ਤਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
man kau maar kahahu kis taarai |1| rahaau |

ذهن کي مارڻ سان، ٻڌاءِ ڪير بچي؟ ||1||روڪ||

ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬੋਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
man antar bolai sabh koee |

هرڪو ذهن ذريعي ڳالهائيندو آهي.

ਮਨ ਮਾਰੇ ਬਿਨੁ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥
man maare bin bhagat na hoee |2|

ذهن کي مارڻ کان سواءِ، عقيدتمند عبادت نه ٿيندي آهي. ||2||

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜੋ ਜਾਨੈ ਭੇਉ ॥
kahu kabeer jo jaanai bheo |

ڪبير صاحب فرمائي ٿو، جنهن کي هن راز جي خبر آهي،

ਮਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਦੇਉ ॥੩॥੨੮॥
man madhusoodan tribhavan deo |3|28|

ٽنهي جهانن جي پالڻهار کي پنهنجي ذهن ۾ ڏسي ٿو. ||3||28||

ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |

گوري، ڪبير جي:

ਓਇ ਜੁ ਦੀਸਹਿ ਅੰਬਰਿ ਤਾਰੇ ॥
oe ju deeseh anbar taare |

تارا جيڪي آسمان ۾ نظر اچن ٿا

ਕਿਨਿ ਓਇ ਚੀਤੇ ਚੀਤਨਹਾਰੇ ॥੧॥
kin oe cheete cheetanahaare |1|

- اھو مصور ڪير آھي جنھن انھن کي پينٽ ڪيو؟ ||1||

ਕਹੁ ਰੇ ਪੰਡਿਤ ਅੰਬਰੁ ਕਾ ਸਿਉ ਲਾਗਾ ॥
kahu re panddit anbar kaa siau laagaa |

ٻڌاءِ اي پنڊت، آسمان ڇا سان جڙيل آهي؟

ਬੂਝੈ ਬੂਝਨਹਾਰੁ ਸਭਾਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
boojhai boojhanahaar sabhaagaa |1| rahaau |

وڏو نصيب آهي اهو ڄاڻندڙ جيڪو اهو ڄاڻي ٿو. ||1||روڪ||

ਸੂਰਜ ਚੰਦੁ ਕਰਹਿ ਉਜੀਆਰਾ ॥
sooraj chand kareh ujeeaaraa |

سج ۽ چنڊ پنھنجي روشني ڏين ٿا.

ਸਭ ਮਹਿ ਪਸਰਿਆ ਬ੍ਰਹਮ ਪਸਾਰਾ ॥੨॥
sabh meh pasariaa braham pasaaraa |2|

خدا جي تخليقي وسعت هر جڳهه تي پکڙيل آهي. ||2||

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਾਨੈਗਾ ਸੋਇ ॥
kahu kabeer jaanaigaa soe |

ڪبير چوي ٿو، اُهو ئي ڄاڻي ٿو،

ਹਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਮੁਖਿ ਰਾਮੈ ਹੋਇ ॥੩॥੨੯॥
hiradai raam mukh raamai hoe |3|29|

جنھن جي دل خداوند سان ڀريل آھي، ۽ جنھن جو وات بہ خداوند سان ڀريل آھي. ||3||29||

ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |

گوري، ڪبير جي:

ਬੇਦ ਕੀ ਪੁਤ੍ਰੀ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਾਈ ॥
bed kee putree sinmrit bhaaee |

سمرتي ويد جي ڌيءَ آهي، اي تقدير جا ڀائرو.

ਸਾਂਕਲ ਜੇਵਰੀ ਲੈ ਹੈ ਆਈ ॥੧॥
saankal jevaree lai hai aaee |1|

هوءَ زنجير ۽ رسي کڻي آئي آهي. ||1||

ਆਪਨ ਨਗਰੁ ਆਪ ਤੇ ਬਾਧਿਆ ॥
aapan nagar aap te baadhiaa |

هن پنهنجي شهر جي ماڻهن کي قيد ڪري ڇڏيو آهي.

ਮੋਹ ਕੈ ਫਾਧਿ ਕਾਲ ਸਰੁ ਸਾਂਧਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
moh kai faadh kaal sar saandhiaa |1| rahaau |

هن جذباتي وابستگي جي ڦڙي کي تنگ ڪري موت جو تير مارايو آهي. ||1||روڪ||

ਕਟੀ ਨ ਕਟੈ ਤੂਟਿ ਨਹ ਜਾਈ ॥
kattee na kattai toott nah jaaee |

ڪٽڻ سان، هوءَ ڪٽي نه ٿي سگهي، ۽ هن کي ٽوڙي نه سگهجي.

ਸਾ ਸਾਪਨਿ ਹੋਇ ਜਗ ਕਉ ਖਾਈ ॥੨॥
saa saapan hoe jag kau khaaee |2|

هوءَ نانگ بڻجي وئي آهي، ۽ دنيا کي کائي رهي آهي. ||2||

ਹਮ ਦੇਖਤ ਜਿਨਿ ਸਭੁ ਜਗੁ ਲੂਟਿਆ ॥
ham dekhat jin sabh jag loottiaa |

منهنجي اکين اڳيان، هن سڄي دنيا ڦري ورتي آهي.

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਮੈ ਰਾਮ ਕਹਿ ਛੂਟਿਆ ॥੩॥੩੦॥
kahu kabeer mai raam keh chhoottiaa |3|30|

ڪبير چوي ٿو، رب جي نالي سان، مان ان کان بچي ويو آهيان. ||3||30||

ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |

گوري، ڪبير جي:

ਦੇਇ ਮੁਹਾਰ ਲਗਾਮੁ ਪਹਿਰਾਵਉ ॥
dee muhaar lagaam pahiraavau |

مون لڄن کي پڪڙي ورتو آهي ۽ لڳاتار ڳنڍيو آهي.

ਸਗਲ ਤ ਜੀਨੁ ਗਗਨ ਦਉਰਾਵਉ ॥੧॥
sagal ta jeen gagan dauraavau |1|

هر شيءِ کي ڇڏي، مان هاڻي آسمان ذريعي سواري ڪريان ٿو. ||1||

ਅਪਨੈ ਬੀਚਾਰਿ ਅਸਵਾਰੀ ਕੀਜੈ ॥
apanai beechaar asavaaree keejai |

مون پاڻ کي پنهنجي جبل تي غور ڪيو،

ਸਹਜ ਕੈ ਪਾਵੜੈ ਪਗੁ ਧਰਿ ਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sahaj kai paavarrai pag dhar leejai |1| rahaau |

۽ وجدان جي سڪون ۾، مون پنهنجا پير رکيا. ||1||روڪ||

ਚਲੁ ਰੇ ਬੈਕੁੰਠ ਤੁਝਹਿ ਲੇ ਤਾਰਉ ॥
chal re baikuntth tujheh le taarau |

اچو، ۽ مون کي آسمان ڏانهن سواري ڏي.

ਹਿਚਹਿ ਤ ਪ੍ਰੇਮ ਕੈ ਚਾਬੁਕ ਮਾਰਉ ॥੨॥
hicheh ta prem kai chaabuk maarau |2|

جيڪڏھن تون پوئتي رھندين ته پوءِ مان توکي روحاني محبت جي چاٻي سان ماريندس. ||2||

ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਭਲੇ ਅਸਵਾਰਾ ॥
kahat kabeer bhale asavaaraa |

ڪبير صاحب فرمائي ٿو، جيڪي بيزار رهن ٿا

ਬੇਦ ਕਤੇਬ ਤੇ ਰਹਹਿ ਨਿਰਾਰਾ ॥੩॥੩੧॥
bed kateb te raheh niraaraa |3|31|

ويداس، قرآن ۽ بائبل بهترين سوار آهن. ||3||31||

ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |

گوري، ڪبير جي:

ਜਿਹ ਮੁਖਿ ਪਾਂਚਉ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਖਾਏ ॥
jih mukh paanchau amrit khaae |

اهو وات، جنهن ۾ پنجن لذيذ کاڌا کائيندا هئا

ਤਿਹ ਮੁਖ ਦੇਖਤ ਲੂਕਟ ਲਾਏ ॥੧॥
tih mukh dekhat lookatt laae |1|

- مون ان وات ۾ شعلا لڳل ڏٺا آهن. ||1||

ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਰਾਮ ਰਾਇ ਕਾਟਹੁ ਮੇਰਾ ॥
eik dukh raam raae kaattahu meraa |

اي منهنجا مالڪ، منهنجا بادشاهه، مهرباني ڪري مون کي هن مصيبت مان ڇڏايو:

ਅਗਨਿ ਦਹੈ ਅਰੁ ਗਰਭ ਬਸੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
agan dahai ar garabh baseraa |1| rahaau |

ڇا مان باھ ۾ سڙي نه وڃان، يا وري پيٽ ۾ اڇلايان. ||1||روڪ||

ਕਾਇਆ ਬਿਗੂਤੀ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤੀ ॥
kaaeaa bigootee bahu bidh bhaatee |

جسم ڪيترن ئي طريقن ۽ طريقن سان تباهه ڪيو ويو آهي.

ਕੋ ਜਾਰੇ ਕੋ ਗਡਿ ਲੇ ਮਾਟੀ ॥੨॥
ko jaare ko gadd le maattee |2|

ڪي ان کي ساڙي ڇڏيندا آهن، ۽ ڪي ان کي زمين ۾ دفن ڪندا آهن. ||2||

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਚਰਣ ਦਿਖਾਵਹੁ ॥
kahu kabeer har charan dikhaavahu |

ڪبير چوي ٿو، اي پالڻھار، مھرباني ڪري مون کي پنھنجو لوٽس پير پڌرو ڪر.

ਪਾਛੈ ਤੇ ਜਮੁ ਕਿਉ ਨ ਪਠਾਵਹੁ ॥੩॥੩੨॥
paachhai te jam kiau na patthaavahu |3|32|

ان کان پوء، اڳتي وڌو ۽ مون کي منهنجي موت ڏانهن موڪليو. ||3||32||

ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥
gaurree kabeer jee |

گوري، ڪبير جي:

ਆਪੇ ਪਾਵਕੁ ਆਪੇ ਪਵਨਾ ॥
aape paavak aape pavanaa |

هو پاڻ باهه آهي، ۽ هو پاڻ ئي واءُ آهي.

ਜਾਰੈ ਖਸਮੁ ਤ ਰਾਖੈ ਕਵਨਾ ॥੧॥
jaarai khasam ta raakhai kavanaa |1|

جڏهن اسان جو رب ۽ مالڪ ڪنهن کي ساڙڻ چاهي ته پوءِ ڪير بچائيندو؟ ||1||

ਰਾਮ ਜਪਤ ਤਨੁ ਜਰਿ ਕੀ ਨ ਜਾਇ ॥
raam japat tan jar kee na jaae |

جڏهن مان رب جو نالو ڳائيندو آهيان ته منهنجو جسم سڙي وڃڻ سان ڪهڙو فرق پوندو آهي؟

ਰਾਮ ਨਾਮ ਚਿਤੁ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
raam naam chit rahiaa samaae |1| rahaau |

منهنجو شعور رب جي نالي ۾ سمايل آهي. ||1||روڪ||

ਕਾ ਕੋ ਜਰੈ ਕਾਹਿ ਹੋਇ ਹਾਨਿ ॥
kaa ko jarai kaeh hoe haan |

ڪير ساڙيو ويو، ۽ ڪنهن کي نقصان ٿيو؟

ਨਟ ਵਟ ਖੇਲੈ ਸਾਰਿਗਪਾਨਿ ॥੨॥
natt vatt khelai saarigapaan |2|

رب کيڏي ٿو، جھڙيءَ طرح جادوگر پنھنجي بال سان. ||2||

ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਖਰ ਦੁਇ ਭਾਖਿ ॥
kahu kabeer akhar due bhaakh |

ڪبير چوي ٿو، رب جي نالي جا ٻه اکر ڳايو - را ما.

ਹੋਇਗਾ ਖਸਮੁ ਤ ਲੇਇਗਾ ਰਾਖਿ ॥੩॥੩੩॥
hoeigaa khasam ta leeigaa raakh |3|33|

جيڪڏھن اھو توھان جو پالڻھار ۽ مالڪ آھي، اھو توھان جي حفاظت ڪندو. ||3||33||

ਗਉੜੀ ਕਬੀਰ ਜੀ ਦੁਪਦੇ ॥
gaurree kabeer jee dupade |

گوري، ڪبير جيئي، ڌو پاڌي:

ਨਾ ਮੈ ਜੋਗ ਧਿਆਨ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
naa mai jog dhiaan chit laaeaa |

مون يوگا جي مشق نه ڪئي آهي، يا منهنجي شعور کي مراقبي تي مرکوز ڪيو آهي.

ਬਿਨੁ ਬੈਰਾਗ ਨ ਛੂਟਸਿ ਮਾਇਆ ॥੧॥
bin bairaag na chhoottas maaeaa |1|

بغير ڇڏڻ جي، مان مايا کان ڀڄي نه ٿو سگهان. ||1||

ਕੈਸੇ ਜੀਵਨੁ ਹੋਇ ਹਮਾਰਾ ॥
kaise jeevan hoe hamaaraa |

منهنجي زندگي ڪيئن گذري آهي؟


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430