باطني ڄاڻندڙ، دلين کي ڳوليندڙ، سڀني هنڌن ۽ وچ ۾ آهي.
غور ۽ فڪر ڪرڻ سان، ڪامل عظيم رب جي ياد ۾، مان سڀني فڪرن ۽ حسابن کان ڇوٽڪارو حاصل ڪريان ٿو. ||8||
جنهن وٽ رب جو نالو آهي، ان جا هزارين ۽ لکين هٿ آهن.
رب جي حمد جي گيتن جي دولت هن وٽ آهي.
پنهنجي رحمت ۾، خدا مون کي روحاني حڪمت جي تلوار سان نوازيو آهي؛ مون حملو ڪيو آهي ۽ ڀوتن کي ماريو آهي. ||9||
رب جو راڳ ڳايو، راڳ جو راڳ.
زندگي جي راند جو فاتح ٿيو ۽ پنهنجي سچي گهر ۾ رهڻ لاءِ اچو.
توهان دوزخ جا 8.4 ملين قسم نه ڏسندا. سندس شاندار ساراهه ڳايو ۽ پياري عقيدت سان سڪون سان رهو ||10||
هو دنيا ۽ ڪهڪشائن جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ آهي.
هو تمام بلند، ناقابل فراموش، ناقابل رسائي ۽ لامحدود آهي.
اهو عاجز، جنهن کي خدا پنهنجو فضل عطا ڪري ٿو، ان تي غور ڪري ٿو. ||11||
خدا منهنجي بندن کي ٽوڙي ڇڏيو آهي، ۽ مون کي پنهنجي طور تي دعوي ڪيو آهي.
پنهنجي رحمت ۾، هن مون کي پنهنجي گهر جو غلام بنايو آهي.
اڻڄاتل آسماني آواز موجوده گونجندو آهي ۽ وائبرٽ ڪندو آهي، جڏهن ڪو ماڻهو سچي خدمت جو ڪم ڪري ٿو. ||12||
اي خدا، مون پنهنجي ذهن ۾ توهان تي ايمان آندو آهي.
منهنجي انا پرست عقل کي ختم ڪيو ويو آهي.
خدا مون کي پنهنجو ڪيو آهي، ۽ هاڻي مون کي هن دنيا ۾ هڪ شاندار شهرت آهي. ||13||
هن جي شاندار فتح جو اعلان ڪريو، ۽ ڪائنات جي رب تي غور ڪريو.
مان قربان آهيان، قربان آهيان پنهنجي پالڻهار خدا تي.
مون کي ان کان سواءِ ٻيو ڪوبه نظر نٿو اچي. هڪ رب سڄي دنيا ۾ پکڙيل آهي. ||14||
سچو، سچو، سچو خدا.
گروءَ جي مهربانيءَ سان، منهنجو ذهن هميشه لاءِ هن سان جڙيل آهي.
تنهنجا عاجز ٻانهن توجهه ۾ رهن ٿا، توجهه ۾ مراقبو ڪري، تو ۾ ضم ٿي، اي هڪ عالمگير خالق. ||15||
پيارا رب پنهنجي عاجز بندن جو محبوب آهي.
منهنجو پالڻهار ۽ مالڪ سڀني جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ آهي.
رب جي نالي جي ياد ڪرڻ سان سڀ مرادون پوريون ٿين ٿيون. هن خادم نانڪ جي عزت بچائي آهي. ||16||1||
مارو، سولھاس، پنجين مھل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
جسم- ڪنوار يوگي، مڙس- روح سان جڙيل آهي.
هوءَ هن سان شامل ٿي، خوشين ۽ لذتن مان لطف اندوز ٿي رهي آهي.
گذريل عملن جي نتيجي ۾، اهي گڏ ٿيا آهن، خوشگوار راند جو مزو وٺندا آهن. ||1||
مڙس جيڪو ڪجهه ڪري ٿو، ڪنوار رضامندي سان قبول ڪري ٿي.
مڙس پنهنجي ڪنوار کي سينگار ڪري، پاڻ وٽ رکي ٿو.
پاڻ ۾ گڏ ٿي ڏينهن رات هڪجهڙائي ۾ رهن ٿا. مڙس پنهنجي زال کي آرام ڏئي ٿو. ||2||
جڏهن ڪنوار پڇي ٿي، مڙس هر طرح سان ڊوڙندو آهي.
هن کي جيڪو ڪجهه ملندو آهي، هو پنهنجي ڪنوار کي ڏيکارڻ لاءِ آڻيندو آهي.
پر هڪ شيءِ آهي جنهن تائين هو پهچي نه ٿو سگهي ۽ ان ڪري هن جي ڪنوار بک ۽ اڃ لڳي رهي آهي. ||3||
هن جي هٿن سان گڏ دٻايو، ڪنوار هن جي دعا پيش ڪري ٿي،
”اي منهنجا پيارا، مون کي ڇڏي پرڏيهه ۾ نه وڃ، مهرباني ڪري هتي مون سان گڏ ره.
اسان جي گهر ۾ اهڙو ڪاروبار ڪر، جو منهنجي بک ۽ اڃ دور ٿئي." ||4||
هن دور ۾ هر قسم جون مذهبي رسمون ادا ڪيون وڃن ٿيون.
پر رب جي اعليٰ ذات کان سواءِ، امن جو ذرو به نه ٿو ملي.
جڏهن رب مهربان ٿئي ٿو، اي نانڪ، تڏهن ست سنگت، سچي جماعت ۾، ڪنوار ۽ مڙس کي خوشي ۽ خوشي حاصل ٿئي ٿي. ||5||