شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 1283


ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਲਗੈ ਸਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥
guramukh aap veechaareeai lagai sach piaar |

گرومخ پاڻ تي ڌيان ڏئي ٿو، سچي رب سان پيار سان ڳنڍيل آهي.

ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਆਪੇ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥੧੦॥
naanak kis no aakheeai aape devanahaar |10|

اي نانڪ، اسان ڪنهن کان پڇي سگهون ٿا؟ هو پاڻ وڏو عطا ڪندڙ آهي. ||10||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਏਹੁ ਜਗਤੁ ਹੈ ਮਤ ਕੋ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
baabeehaa ehu jagat hai mat ko bharam bhulaae |

هيءَ دنيا مينهن پکي آهي. ڪنهن کي به شڪ ۾ نه وجهو.

ਇਹੁ ਬਾਬੀਂਹਾ ਪਸੂ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਬੂਝਣੁ ਨਾਹਿ ॥
eihu baabeenhaa pasoo hai is no boojhan naeh |

هي مينهن پکي هڪ جانور آهي. ان کي ڪا به سمجھ نه آهي.

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥
amrit har kaa naam hai jit peetai tikh jaae |

رب جو نالو Ambrosial Nectar آهي؛ ان کي پيئڻ سان، اڃ بجھي ٿي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੑ ਪੀਆ ਤਿਨੑ ਬਹੁੜਿ ਨ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥੧॥
naanak guramukh jina peea tina bahurr na laagee aae |1|

اي نانڪ، اُهي گرومُخ جيڪي اُن ۾ پيئندا آهن، اُهي وري ڪڏهن به اڃ نه لڳندا. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਮਲਾਰੁ ਸੀਤਲ ਰਾਗੁ ਹੈ ਹਰਿ ਧਿਆਇਐ ਸਾਂਤਿ ਹੋਇ ॥
malaar seetal raag hai har dhiaaeaai saant hoe |

مالار هڪ پرسڪون ۽ راحت بخش راڳ آهي؛ رب تي غور ڪرڻ سان امن ۽ سڪون اچي ٿو.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਅਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾਂ ਵਰਤੈ ਸਭ ਲੋਇ ॥
har jeeo apanee kripaa kare taan varatai sabh loe |

جڏهن پيارا رب پنهنجو فضل ڪري ٿو، تڏهن سڄي دنيا جي ماڻهن تي مينهن وسندو آهي.

ਵੁਠੈ ਜੀਆ ਜੁਗਤਿ ਹੋਇ ਧਰਣੀ ਨੋ ਸੀਗਾਰੁ ਹੋਇ ॥
vutthai jeea jugat hoe dharanee no seegaar hoe |

انهيءَ مينهن مان سموري مخلوق کي جيئڻ جا رستا ۽ وسيلا ملن ٿا ۽ زمين سينگارجي ٿي.

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਜਲੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਕੋਇ ॥
naanak ihu jagat sabh jal hai jal hee te sabh koe |

اي نانڪ، هيءَ دنيا سڀ پاڻي آهي. سڀ ڪجهه پاڻي مان آيو.

ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਸੋ ਜਨੁ ਮੁਕਤੁ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥੨॥
guraparasaadee ko viralaa boojhai so jan mukat sadaa hoe |2|

گروءَ جي فضل سان، ٿورا ٿورا رب کي سڃاڻن ٿا. اهڙا عاجز انسان هميشه لاءِ آزاد ٿي ويندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਇਕੋ ਤੂ ਧਣੀ ॥
sachaa veparavaahu iko too dhanee |

اي سچا ۽ آزاد رب، تون ئي منهنجو رب ۽ مالڪ آهين.

ਤੂ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਦੂਜੇ ਕਿਸੁ ਗਣੀ ॥
too sabh kichh aape aap dooje kis ganee |

تون ئي آهين سڀ ڪجهه؛ ٻيو ڪير ڪنهن حساب سان آهي؟

ਮਾਣਸ ਕੂੜਾ ਗਰਬੁ ਸਚੀ ਤੁਧੁ ਮਣੀ ॥
maanas koorraa garab sachee tudh manee |

ڪوڙ انسان جو غرور آهي. سچي آهي تنهنجي شان جي عظمت.

ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਰਚਾਇ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥
aavaa gaun rachaae upaaee medanee |

اچڻ ۽ وڃڻ وري جنم ۾، دنيا جا جاندار ۽ جنس وجود ۾ آيا.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਆਇਆ ਤਿਸੁ ਗਣੀ ॥
satigur seve aapanaa aaeaa tis ganee |

پر جيڪڏهن انسان پنهنجي سچي گرو جي خدمت ڪري ٿو، ته هن جي دنيا ۾ اچڻ قابل قدر آهي.

ਜੇ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ਤ ਕੇਹੀ ਗਣਤ ਗਣੀ ॥
je haumai vichahu jaae ta kehee ganat ganee |

۽ جيڪڏهن هو پنهنجي اندر مان عصبيت کي ختم ڪري ڇڏي ته پوءِ ان کي ڪيئن قرار ڏنو ويندو؟

ਮਨਮੁਖ ਮੋਹਿ ਗੁਬਾਰਿ ਜਿਉ ਭੁਲਾ ਮੰਝਿ ਵਣੀ ॥
manamukh mohi gubaar jiau bhulaa manjh vanee |

خود غرض انسان جذباتي وابستگي جي اوندهه ۾ ائين گم ٿي ويندو آهي، جهڙو ماڻهو بيابان ۾ گم ٿي ويندو آهي.

ਕਟੇ ਪਾਪ ਅਸੰਖ ਨਾਵੈ ਇਕ ਕਣੀ ॥੧੧॥
katte paap asankh naavai ik kanee |11|

رب جي نالي جي هڪ ذري ذري سان به بيشمار گناهه ميٽجي ويندا آهن. ||11||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਹੀ ਮਹਲੁ ਦੇਖਿ ਅਰਦਾਸਿ ਪਾਇ ॥
baabeehaa khasamai kaa mahal na jaanahee mahal dekh aradaas paae |

اي مينهن جي پکيءَ، تون نه ٿو ڄاڻين پنهنجي پالڻهار جي حويلي کي. هن حويلي کي ڏسڻ لاءِ دعائون گهرو.

ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਹਿ ਬੋਲਿਆ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
aapanai bhaanai bahutaa boleh boliaa thaae na paae |

توهان جي مرضي مطابق ڳالهايو، پر توهان جي ڳالهه قبول نه ڪئي وئي آهي.

ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਦਾਤਾਰੁ ਹੈ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲ ਪਾਇ ॥
khasam vaddaa daataar hai jo ichhe so fal paae |

تنهنجو پالڻهار وڏو عطا ڪندڙ آهي. جيڪو توهان چاهيو ٿا، توهان کي هن کان ملندو.

ਬਾਬੀਹਾ ਕਿਆ ਬਪੁੜਾ ਜਗਤੈ ਕੀ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥੧॥
baabeehaa kiaa bapurraa jagatai kee tikh jaae |1|

نه فقط غريب مينهن جي اڃ، پر سڄي دنيا جي اڃ بجھائي ٿي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਭਿੰਨੀ ਰੈਣਿ ਬੋਲਿਆ ਸਹਜੇ ਸਚਿ ਸੁਭਾਇ ॥
baabeehaa bhinee rain boliaa sahaje sach subhaae |

رات شبنم سان ڀريل آهي. مينهن پکي آسانيءَ سان سچو نالو ڳائي ٿو.

ਇਹੁ ਜਲੁ ਮੇਰਾ ਜੀਉ ਹੈ ਜਲ ਬਿਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
eihu jal meraa jeeo hai jal bin rahan na jaae |

هي پاڻي منهنجو روح آهي. پاڻي کان سواء، مان جيئرو نه رهي سگهان ٿو.

ਗੁਰਸਬਦੀ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
gurasabadee jal paaeeai vichahu aap gavaae |

گروءَ جي ڪلام سان، اهو پاڻي حاصل ٿئي ٿو، ۽ اندر مان انا ختم ٿي وڃي ٿي.

ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਬਿਨੁ ਚਸਾ ਨ ਜੀਵਦੀ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak jis bin chasaa na jeevadee so satigur deea milaae |2|

اي نانڪ، مان هن کان سواءِ رهي نٿو سگهان، هڪ لمحي لاءِ به. سچو گرو مون کي هن سان ملڻ جي هدايت ڪئي آهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਖੰਡ ਪਤਾਲ ਅਸੰਖ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਹੋਈ ॥
khandd pataal asankh mai ganat na hoee |

اتي بيشمار دنيا ۽ پاڙيسري علائقا آهن؛ مان انهن جي تعداد جو اندازو نٿو ڪري سگهان.

ਤੂ ਕਰਤਾ ਗੋਵਿੰਦੁ ਤੁਧੁ ਸਿਰਜੀ ਤੁਧੈ ਗੋਈ ॥
too karataa govind tudh sirajee tudhai goee |

تون خالق آهين، رب ڪائنات جو؛ توهان ان کي پيدا ڪيو، ۽ توهان ان کي تباهه ڪيو.

ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਹੋਈ ॥
lakh chauraaseeh medanee tujh hee te hoee |

8.4 ملين جاندارن جون جنسون توھان کان جاري آھن.

ਇਕਿ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਹਿ ਕਹਾਵਹਿ ਕੋਈ ॥
eik raaje khaan malook kaheh kahaaveh koee |

ڪي بادشاهه، شهنشاهه ۽ امير سڏجن ٿا.

ਇਕਿ ਸਾਹ ਸਦਾਵਹਿ ਸੰਚਿ ਧਨੁ ਦੂਜੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
eik saah sadaaveh sanch dhan doojai pat khoee |

ڪي ته بئنڪر ٿيڻ جي دعويٰ ڪن ٿا ۽ دولت گڏ ڪن ٿا، پر ٻهراڙيءَ ۾ عزت وڃائي ويهن ٿا.

ਇਕਿ ਦਾਤੇ ਇਕ ਮੰਗਤੇ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਸੋਈ ॥
eik daate ik mangate sabhanaa sir soee |

ڪي ڏيڻ وارا آھن، ۽ ڪي فقير آھن. خدا سڀني جي سرن کان مٿي آهي.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਬਾਜਾਰੀਆ ਭੀਹਾਵਲਿ ਹੋਈ ॥
vin naavai baajaareea bheehaaval hoee |

نالي کان سواءِ، اُهي بي حيائي، خوفناڪ ۽ بڇڙا آهن.

ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੧੨॥
koorr nikhutte naanakaa sach kare su hoee |12|

ڪوڙ نه رهندو، اي نانڪ؛ جيڪو سچو رب ڪري ٿو سو پورو ٿئي ٿو. ||12||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਬਾਬੀਹਾ ਗੁਣਵੰਤੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਦੂਰਿ ॥
baabeehaa gunavantee mahal paaeaa aauganavantee door |

اي مينهن پکيءَ، نيڪ دل دلہن پنهنجي رب جي حضوري ۾ پهچي ٿي. نالائق، بيوقوف پري آهي.

ਅੰਤਰਿ ਤੇਰੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥
antar terai har vasai guramukh sadaa hajoor |

توهان جي اندر جي اندر اندر، رب رهي ٿو. گرومخ هن کي هميشه موجود ڏسي ٿو.

ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲ ॥
kook pukaar na hovee nadaree nadar nihaal |

جڏهن رب پنهنجي فضل جي نظر ڏئي ٿو، انسان هاڻي روئي ۽ روئي نه ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਹਜੇ ਮਿਲੇ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਕੈ ਘਾਲ ॥੧॥
naanak naam rate sahaje mile sabad guroo kai ghaal |1|

اي نانڪ، جيڪي نام سان جڙيل آهن، اهي وجدان سان رب سان ملن ٿا؛ اهي گرو جي ڪلام تي عمل ڪن ٿا. ||1||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430