شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 650


ਨਾਨਕ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਰਹਿ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜੋ ਨਾਮਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak ji guramukh kareh so paravaan hai jo naam rahe liv laae |2|

اي نانڪ، جيڪو ڪجهه گرومخ ڪن ٿا، قبول آهي. اهي رب جي نالي ۾ محبت سان جذب ٿي ويندا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿੰਨ ਕੰਉ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖਾ ॥
hau balihaaree tin knau jo guramukh sikhaa |

مان قربان آهيان انهن سکن تي، جيڪي گرومخ آهن.

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਦਰਸਨੁ ਪਿਖਾ ॥
jo har naam dhiaaeide tin darasan pikhaa |

مون کي برڪت وارو نظارو نظر اچي ٿو، انهن جو درشن جيڪي رب جي نالي تي غور ڪن ٿا.

ਸੁਣਿ ਕੀਰਤਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਾ ਹਰਿ ਜਸੁ ਮਨਿ ਲਿਖਾ ॥
sun keeratan har gun ravaa har jas man likhaa |

مان رب جي حمد جو گيت ٻڌي، سندس صفتن تي غور ڪريان ٿو. مان پنهنجي ذهن جي ڪپڙي تي سندس ساراهه لکندو آهيان.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੀ ਰੰਗ ਸਿਉ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕ੍ਰਿਖਾ ॥
har naam salaahee rang siau sabh kilavikh krikhaa |

مان پيار سان رب جي نالي جي ساراهه ڪريان ٿو، ۽ منهنجي سڀني گناهن کي ختم ڪري ٿو.

ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸੋ ਸਰੀਰੁ ਥਾਨੁ ਹੈ ਜਿਥੈ ਮੇਰਾ ਗੁਰੁ ਧਰੇ ਵਿਖਾ ॥੧੯॥
dhan dhan suhaavaa so sareer thaan hai jithai meraa gur dhare vikhaa |19|

برڪت وارو، برڪت وارو ۽ خوبصورت آهي اهو جسم ۽ جڳهه، جتي منهنجو گرو پنهنجا پير رکي ٿو. ||19||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
gur bin giaan na hovee naa sukh vasai man aae |

گرو کان سواء، روحاني حڪمت حاصل نه ٿيندي آهي، ۽ ذهن ۾ سڪون اچي نه ٿو.

ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਮਨਮੁਖੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥
naanak naam vihoone manamukhee jaasan janam gavaae |1|

اي نانڪ، رب جي نالي کان سواءِ، خود غرض انسان، پنهنجي زندگي برباد ڪرڻ کان پوءِ هليا ويندا آهن. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭਿ ਖੋਜਦੇ ਥਕਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sidh saadhik naavai no sabh khojade thak rahe liv laae |

سڀ سادا، روحاني آقا ۽ جستجو ڪندڙ نالو ڳوليندا آهن. اهي توجهه ڏيڻ ۽ توجه ڏيڻ کان تنگ ٿي ويا آهن.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥
bin satigur kinai na paaeio guramukh milai milaae |

سچي گروءَ کان سواءِ، نالو ڪو نه ٿو ملي. گرومخ رب سان اتحاد ۾ متحد ٿي ويندا آهن.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣੁ ਸਭੁ ਬਾਦਿ ਹੈ ਧਿਗੁ ਸਿਧੀ ਧਿਗੁ ਕਰਮਾਤਿ ॥
bin naavai painan khaan sabh baad hai dhig sidhee dhig karamaat |

نالي کان سواءِ، سڀ کاڌو ۽ ڪپڙا بيڪار آهن. لعنت آھي اھڙي روحانيت تي، ۽ لعنت آھي اھڙين معجزاتي طاقتن تي.

ਸਾ ਸਿਧਿ ਸਾ ਕਰਮਾਤਿ ਹੈ ਅਚਿੰਤੁ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
saa sidh saa karamaat hai achint kare jis daat |

اها ئي روحانيت آهي، ۽ اها ئي معجزاتي طاقت آهي، جيڪا بي پرواهه رب پاڻ ئي عطا ڪري ٿي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਏਹਾ ਸਿਧਿ ਏਹਾ ਕਰਮਾਤਿ ॥੨॥
naanak guramukh har naam man vasai ehaa sidh ehaa karamaat |2|

اي نانڪ، گرومخ جي ذهن ۾ رب جو نالو رهي ٿو. هي آهي روحانيت، ۽ اها آهي معجزاتي طاقت. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਮ ਢਾਢੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਖਸਮ ਕੇ ਨਿਤ ਗਾਵਹ ਹਰਿ ਗੁਣ ਛੰਤਾ ॥
ham dtaadtee har prabh khasam ke nit gaavah har gun chhantaa |

مان خدا جو هڪ منسٽر آهيان، منهنجو رب ۽ مالڪ؛ هر روز، مان رب جي تسبيح جا گيت ڳايان ٿو.

ਹਰਿ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਹ ਹਰਿ ਜਸੁ ਸੁਣਹ ਤਿਸੁ ਕਵਲਾ ਕੰਤਾ ॥
har keeratan karah har jas sunah tis kavalaa kantaa |

مان رب جي تسبيح جا گيت ڳايان ٿو، ۽ مان رب جي ساراهه ٻڌان ٿو، مال ۽ مايا جي مالڪ.

ਹਰਿ ਦਾਤਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਿਖਾਰੀਆ ਮੰਗਤ ਜਨ ਜੰਤਾ ॥
har daataa sabh jagat bhikhaareea mangat jan jantaa |

رب عظيم عطا ڪندڙ آهي؛ سڄي دنيا سوالي آهي. سڀ جاندار ۽ مخلوق فقير آهن.

ਹਰਿ ਦੇਵਹੁ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਹੋਇ ਵਿਚਿ ਪਾਥਰ ਕ੍ਰਿਮ ਜੰਤਾ ॥
har devahu daan deaal hoe vich paathar krim jantaa |

اي منهنجا مالڪ، تون مهربان ۽ رحم ڪندڙ آهين. تون پنهنجا تحفا پٿرن جي وچ ۾ ڪيڙن ۽ حشرات کي به ڏئين ٿو.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਧਨਵੰਤਾ ॥੨੦॥
jan naanak naam dhiaaeaa guramukh dhanavantaa |20|

ٻانهو نانڪ، رب جي نالي تي غور ڪندو آهي؛ گرومخ جي حيثيت ۾، هو واقعي مالدار بڻجي چڪو آهي. ||20||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਪੜਣਾ ਗੁੜਣਾ ਸੰਸਾਰ ਕੀ ਕਾਰ ਹੈ ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਵਿਕਾਰੁ ॥
parranaa gurranaa sansaar kee kaar hai andar trisanaa vikaar |

پڙهڻ ۽ پڙهائڻ رڳو دنياوي ڪم آهن، جيڪڏهن اندر ۾ اڃ ۽ فساد آهي.

ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਸਭਿ ਪੜਿ ਥਕੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
haumai vich sabh parr thake doojai bhaae khuaar |

انا ۾ پڙهي، سڀ ٿڪجي ويا آهن. دوئي جي محبت ذريعي، اهي برباد ٿي ويا آهن.

ਸੋ ਪੜਿਆ ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਬੀਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
so parriaa so panddit beenaa gur sabad kare veechaar |

اھو اڪيلو تعليم يافته آھي، ۽ اھو اڪيلو ھڪڙو عقلمند پنڊت آھي، جيڪو گرو جي ڪلام تي غور ڪري ٿو.

ਅੰਦਰੁ ਖੋਜੈ ਤਤੁ ਲਹੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
andar khojai tat lahai paae mokh duaar |

هو پنهنجي اندر کي ڳولي ٿو، ۽ حقيقي جوهر ڳولي ٿو. هو نجات جو دروازو ڳولي ٿو.

ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਹਜਿ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
gun nidhaan har paaeaa sahaj kare veechaar |

هو رب کي ڳولي ٿو، عظمت جو خزانو، ۽ آرام سان ان تي غور ڪري ٿو.

ਧੰਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥੧॥
dhan vaapaaree naanakaa jis guramukh naam adhaar |1|

برڪت وارو آهي سوداگر، اي نانڪ، جيڪو گرومخ جي نالي کي ئي پنهنجو سهارو وٺي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਵਿਣੁ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਕੋਇ ਨ ਸਿਝਈ ਵੇਖਹੁ ਕੋ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
vin man maare koe na sijhee vekhahu ko liv laae |

هن جي ذهن کي فتح ڪرڻ کان سواء، ڪو به ڪامياب نه ٿي سگهي. هي ڏسو، ۽ ان تي ڌيان ڏيو.

ਭੇਖਧਾਰੀ ਤੀਰਥੀ ਭਵਿ ਥਕੇ ਨਾ ਏਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਜਾਇ ॥
bhekhadhaaree teerathee bhav thake naa ehu man maariaa jaae |

ڀڄڻ وارا مقدس ماڻهو مقدس مزارن جي زيارت ڪندي ٿڪجي پيا آهن. اهي پنهنجي ذهن کي فتح ڪرڻ جي قابل نه آهن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਮਨੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh ehu man jeevat marai sach rahai liv laae |

گرومخ پنهنجي ذهن کي فتح ڪري ورتو آهي، ۽ هو سچي رب ۾ محبت سان جذب ٿي ويندو آهي.

ਨਾਨਕ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਮਲੁ ਇਉ ਉਤਰੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੨॥
naanak is man kee mal iau utarai haumai sabad jalaae |2|

اي نانڪ، اهڙيءَ طرح دل جي گندگي دور ٿي ويندي آهي. لفظ جو ڪلام انا کي ساڙي ڇڏي ٿو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੰਤ ਮਿਲਹੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਵਹੁ ਇਕ ਕਿਨਕਾ ॥
har har sant milahu mere bhaaee har naam drirraavahu ik kinakaa |

اي رب جا اولياءَ، اي منهنجا ڀائرو تقدير جا ڀائرو، مهرباني ڪري مون سان ملو، ۽ منهنجي اندر هڪ رب جو نالو لڳايو.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੀਗਾਰੁ ਬਨਾਵਹੁ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਕਾਪੜੁ ਪਹਿਰਹੁ ਖਿਮ ਕਾ ॥
har har seegaar banaavahu har jan har kaaparr pahirahu khim kaa |

اي رب جا عاجز ٻانهن، مون کي رب جي سينگار سان سينگاريو، هار، هار؛ مون کي رب جي بخشش جا ڪپڙا پائڻ ڏيو.

ਐਸਾ ਸੀਗਾਰੁ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਹਰਿ ਲਾਗੈ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਿਮ ਕਾ ॥
aaisaa seegaar mere prabh bhaavai har laagai piaaraa prim kaa |

اهڙا سينگار منهنجي خدا کي خوش آهن؛ اهڙي محبت رب کي پياري آهي.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬੋਲਹੁ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਭਿ ਕਿਲਬਿਖ ਕਾਟੈ ਇਕ ਪਲਕਾ ॥
har har naam bolahu din raatee sabh kilabikh kaattai ik palakaa |

مان ڏينهن رات رب جو نالو ڳائيندو آهيان. هڪ لمحي ۾، سڀ گناهه ختم ٿي ويندا آهن.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਉਪਰਿ ਸੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿ ਜਿਣਕਾ ॥੨੧॥
har har deaal hovai jis upar so guramukh har jap jinakaa |21|

اُهو گرومُخ، جنهن تي رب مهربان ٿئي ٿو، اُهو رب جو نالو ڳائيندو آهي، ۽ زندگيءَ جي راند کي فتح ڪندو آهي. ||21||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430