تار ثابت ٿي ويو آهي، ۽ اهو نه ڀڃي؛ هي گٽار اڻڄاتل راڳ سان وائبريٽس ڪري ٿو. ||3||
ان کي ٻڌي، دماغ پرجوش ۽ مڪمل ٿي ويندو آهي. اهو نه ڊهيندو آهي، ۽ اهو مايا کان متاثر نه ٿيندو آهي.
ڪبير جو چوڻ آهي ته، بيراجي، برگزيده، جنهن اهڙي راند کيڏيو آهي، اهو ٻيهر روپ ۽ مادي جي دنيا ۾ نه ٿو اچي. ||4||2||53||
گوري:
نو گز، ڏهه گز، ۽ ايڪويهه گز - انهن کي ڪپڙي جي مڪمل ٽڪر ۾ وايو؛
سٺ ڌاڙا کڻي لوم تي 72 ۾ نو جوڙ شامل ڪريو. ||1||
زندگي پاڻ کي ان جي نمونن ۾ وجھي.
هن جو گهر ڇڏي، روح ورق جي دنيا ۾ وڃي ٿو. ||1||روڪ||
هي ڪپڙو نه گز ۾ ماپي سگهجي ٿو ۽ نه وري وزن سان. ان جو کاڌو اڍائي ماپ آهي.
جيڪڏهن ان کي فوري طور تي کاڌو نه ملي ته اهو گهر جي مالڪ سان تڪرار ڪري ٿو. ||2||
تون ڪيترا ڏينهن هتي ويھي رھندين، پنھنجي پالڻھار جي مخالفت ۾؟ اهو موقعو وري ڪڏهن ايندو؟
پنھنجن ٿانون ۽ پنن کي ڇڏي، پنھنجي ڳوڙھن سان ٻرندڙ بوبن کي، ويڙھيل روح ڪاوڙجي ڪاوڙ ۾ روانو ٿيو. ||3||
ونڊ پائپ هاڻي خالي آهي. سانس جو ڌاڳو هاڻي نه نڪرندو آهي. ڌاڳو ڳريل آهي؛ اهو ختم ٿي چڪو آهي.
تنهنڪري روپ ۽ مادي جي دنيا کي ڇڏي ڏيو جيستائين تون هتي رهين، اي غريب روح؛ ڪبير چوي ٿو: توکي سمجھڻ گھرجي! ||4||3||54||
گوري:
جڏهن هڪ نور ٻئي ۾ ضم ٿي وڃي ته پوءِ ان جو ڇا ٿيندو؟
اُهو ماڻهو، جنهن جي دل ۾ رب جو نالو نه هجي، اُهو ماڻهو ڦٽجي مري وڃي! ||1||
اي منهنجا اونداهي ۽ خوبصورت رب،
منهنجو ذهن توهان سان ڳنڍيل آهي. ||1||روڪ||
حضور سان ملڻ سان، سڌن جو ڪمال حاصل ٿيندو آهي. يوگا ڇا سٺو آهي يا خوشين ۾ مشغول؟
جڏهن ٻئي پاڻ ۾ ملن ٿا، ڪاروبار هلي ٿو، ۽ رب جي نالي سان ڳنڍيل آهي. ||2||
ماڻهو سمجهن ٿا ته اهو صرف هڪ گيت آهي، پر اهو هڪ خدا تي غور ڪرڻ آهي.
بنارس ۾ مرندڙ انسان کي ڏنل هدايتن وانگر. ||3||
جيڪو به رب جو نالو ڳائيندو يا ٻڌندو هوشياريءَ سان
ڪبير چوي ٿو، بغير ڪنهن شڪ جي، آخر ۾، هن کي اعليٰ مرتبو ملي ٿو. ||4||1||4||55||
گوري:
جيڪي پنهنجي ڪوشش سان ڪم ڪرڻ جي ڪوشش ڪن ٿا، سي خوفناڪ عالمي سمنڊ ۾ غرق ٿي وڃن ٿا. اهي پار نه ٿا ڪري سگهن.
جيڪي مذهبي رسمون ۽ سخت نظم و ضبط تي عمل ڪن ٿا، انهن جو غرور ۽ غرور سندن ذهنن کي کائي ڇڏيندو. ||1||
توهان جي پالڻهار ۽ پالڻهار توهان کي زندگي جو ساهه ڏنو آهي ۽ توهان کي روزي رکڻ لاءِ کاڌو. اوهين هن کي ڇو وساري ويٺا آهيو؟
انسان جي پيدائش هڪ انمول زيور آهي، جنهن کي هڪ قيمتي خول جي بدلي ۾ ضايع ڪيو ويو آهي. ||1||روڪ||
خواهش جي اُڃ ۽ شڪ جي بک توکي تڙپائي ٿي. توهان پنهنجي دل ۾ رب کي نه سوچيو.
غرور جي نشي ۾، تون پاڻ کي ٺڳي، توهان گرو جي ڪلام کي پنهنجي ذهن ۾ داخل نه ڪيو آهي. ||2||
جيڪي نفساني لذت ۾ ڦاٿل آهن، جيڪي جنسي لذتن ۾ لتاڙيا وڃن ٿا ۽ شراب مان لطف اندوز ٿين ٿا، سي خراب آهن.
پر اُهي جيڪي تقدير ۽ نيڪ ڪرم جي ڪري، سنتن جي سوسائٽيءَ ۾ شامل ٿين ٿا، سا سمنڊ جي مٿان ائين ترن ٿا، جيئن ڪاٺ سان جڙيل لوهه. ||3||
مون کي شڪ ۽ مونجهاري ۾، ڄمڻ ۽ ٻيهر جنم ڏيڻ جي ذريعي ڀڄايو آهي. هاڻي، مان ڏاڍو ٿڪل آهيان. مان درد ۾ مبتلا آهيان ۽ برباد ٿي رهيو آهيان.
ڪبير چوي ٿو، گروءَ سان ملي، مون کي وڏي خوشي ملي. منهنجي محبت ۽ عقيدت مون کي بچايو آهي. ||4||1||5||56||
گوري:
هاٿيءَ جي ٿلهي جي شڪل وانگر، هاٿي کي ڦاسائڻ لاءِ ٺهيل آهي، اي چريو ذهن، رب العالمين هن دنيا جو ڊرامو رچايو آهي.
جنسي خواهش جي لالچ ۾، هاٿي کي پڪڙيو ويو آهي، اي چريو ذهن، ۽ هاڻي هن جي ڳچيء ۾ رکيل آهي. ||1||