منهنجو دماغ رب جي نالي جي آرزو سان ڀريل آهي.
مان مڪمل طور تي آرام ۽ خوشي سان ڀريل آهيان؛ اندر جي ٻرندڙ خواهش کي ختم ڪيو ويو آهي. ||روڪ||
اوليائن جي راهه تي هلڻ سان لکين فاني گنهگارن کي نجات ملي آهي.
جيڪو به عاجز جي پيرن جي مٽيءَ کي پنهنجي پيشانيءَ تي لڳائي ٿو، سو پاڪ ٿي وڃي ٿو، ڄڻ ته هن بيشمار مقدس مزارن تي غسل ڪيو آهي. ||1||
پنهنجي اندر جي لوٽس پيرن تي غور ڪرڻ سان، انسان هر دل ۾ رب ۽ مالڪ کي محسوس ڪري ٿو.
خدائي، لامحدود رب جي حرمت ۾، نانڪ کي ٻيهر ڪڏهن به موت جي رسول طرفان اذيت نه ڏني ويندي. ||2||7||15||
ڪيدارا ڇنت، پنجين مهل:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مهرباني ڪري مون سان مل، اي منهنجا پيارا محبوب. ||روڪ||
هو سڀني ۾ پکڙيل آهي، تقدير جو معمار.
پالڻهار خدا پنهنجو رستو ٺاهيو آهي، جيڪو سنتن جي سوسائٽي ۾ ڄاڻايل آهي.
خالق رب، مقدر جو معمار، سنتن جي سماج ۾ سڃاتو وڃي ٿو. هر دل ۾ تون ئي نظر اچين ٿو.
جيڪو سندس حرمت ۾ اچي ٿو، سو مڪمل سڪون حاصل ڪري ٿو. سندس ڪم جو ٿورو به ڌيان نه ٿو وڃي.
جيڪو به رب جي شان ۾ گيت ڳائي ٿو، فضيلت جو خزانو، اهو آسانيء سان، قدرتي طور تي خدا جي محبت جي عظيم، عظيم جوهر سان مستطيل آهي.
غلام نانڪ توهان جي پناهه ڳولي ٿو. تون پورو خالق آهين، تقدير جو معمار. ||1||
رب جي عاجز ٻانهي کي هن جي محبت واري عقيدت سان ڇڪايو ويندو آهي؛ هو ٻيو ڪٿي وڃي سگهي ٿو؟
مڇي جدا ٿيڻ کي برداشت نه ڪري سگهي ٿي، ۽ پاڻي کان سواء، اهو مري ويندو.
رب کان سواءِ، مان ڪيئن رهي سگهان ٿو؟ مان درد کي ڪيئن برداشت ڪري سگهان ٿو؟ مان مينهن جي پکيءَ وانگر آهيان، برسات جي بوند لاءِ اڃايل آهيان.
”رات ڪڏھن گذرندي؟“ چاڪوي پکي پڇيو. ”مون کي تڏهن ئي سڪون ملندو جڏهن سج جون شعاعون مون تي چمڪنديون.
منهنجو ذهن رب جي برڪت واري نظر سان ڳنڍيل آهي. برڪت وارا آهن راتيون ۽ ڏينهن، جڏهن مان رب جي شان ۾ گيت ڳايان ٿو،
غلام نانڪ هن دعا کي ٻڌائي ٿو؛ رب کان سواءِ، زندگيءَ جو ساهه مون ۾ ڪيئن هلندو؟ ||2||
ساهه کان سواءِ، جسم کي شان ۽ شهرت ڪيئن حاصل ٿيندي؟
رب جي درشن جي برڪت واري نظر کان سواءِ، عاجز، مقدس ماڻهوءَ کي هڪ پل لاءِ به سڪون نه ٿو ملي.
جيڪي رب کان سواءِ آھن سي دوزخ ۾ مبتلا آھن. منهنجو ذهن رب جي پيرن سان سوراخ ڪيو ويو آهي.
رب حسي ۽ غير منسلڪ آهي. پيار سان پاڻ کي نالو، رب جي نالي سان ڳنڍيو. ڪو به هن کان انڪار نٿو ڪري سگهي.
وڃو ۽ رب سان ملي، ۽ ساد سنگت ۾ رهو. ڪو به ماڻهو پنهنجي وجود ۾ اهو سڪون رکي نٿو سگهي.
مهرباني ڪري مون تي رحم ڪر، اي رب ۽ نانڪ جا مالڪ، ته مان توهان ۾ ضم ٿي سگهان. ||3||
ڳولا ۽ جستجو ڪندي مون کي پنهنجي رب العالمين سان مليو آهي، جنهن مون کي پنهنجي رحمت سان نوازيو آهي.
مان نالائق آهيان، هڪ ذليل يتيم آهيان، پر هو منهنجي عيب تي ڌيان نه ٿو ڏئي.
هو منهنجي عيب تي غور نه ڪندو آهي. هن مون کي مڪمل امن سان نوازيو آهي. اهو چيو ويندو آهي ته اهو اسان کي پاڪ ڪرڻ جو طريقو آهي.
اهو ٻڌي ته هُو پنهنجي بندن جو پيار آهي، مون هن جي چادر کي پڪڙي ورتو آهي. هو پوريءَ طرح هر دل ۾ پکڙيل آهي.
مون رب کي مليو آهي، امن جو سمنڊ، آسانيءَ سان. ڄمڻ ۽ مرڻ جا ڏک ختم ٿي ويا آهن.
کيس هٿ وٺي، رب بچايو نانڪ، سندس ٻانهن؛ هن پنهنجي نالي جو مالا پنهنجي دل ۾ ونڊيو آهي. ||4||1||