اي نانڪ، پاڪ جي صحبت ۾، انسان جي زندگي ثمر بڻجي ٿي. ||5||
حضور جي صحبت ۾ ڪو به ڏک نه آهي.
سندن درشن جي برڪت وارو نظارو هڪ شاندار، خوشگوار امن آڻيندو آهي.
پاڪ جي صحبت ۾، داغ هٽايا ويندا آهن.
پاڪ جي صحبت ۾، جهنم پري آهي.
حضور جي صحبت ۾، هتي ۽ آخرت خوش آهي.
پاڪ جي صحبت ۾، جدا جدا رب سان مليا آهن.
خواهشن جو ميوو ملي ٿو.
حضور جي صحبت ۾ ڪو به خالي هٿ نه ٿو وڃي.
عظيم رب پاڪ جي دلين ۾ رهجي ٿو.
اي نانڪ، پاڪ جا مٺا ڪلام ٻڌي، بچي ويو. ||6||
پاڪ جي صحبت ۾، رب جو نالو ٻڌو.
پاڪ جي صحبت ۾، رب جي شان ۾ گيت ڳايو.
پاڪ جي صحبت ۾، هن کي پنهنجي ذهن مان نه وساريو.
پاڪ جي صحبت ۾ ضرور نجات ملندي.
پاڪ جي صحبت ۾، خدا ڏاڍو پيارو لڳي ٿو.
حضور جي صحبت ۾، هو هر دل ۾ نظر اچي ٿو.
پاڪ جي صحبت ۾، اسين رب جا فرمانبردار ٿي وڃون ٿا.
پاڪ جي صحبت ۾، اسان کي نجات جي حالت ملي ٿي.
حضور جي صحبت ۾ سڀ بيماريون دور ٿين ٿيون.
اي نانڪ، هڪ اعليٰ تقدير سان، پاڪ سان ملي ٿو. ||7||
ويدن کي پاڪ ماڻهن جي شان جي خبر ناهي.
اهي صرف بيان ڪري سگهن ٿا جيڪي انهن ٻڌو آهي.
پاڪ ماڻهن جي عظمت ٽنهي صفتن کان وڌيڪ آهي.
پاڪ ماڻهن جي عظمت هر طرف پکڙيل آهي.
پاڪ ماڻهن جي شان جي ڪا حد ناهي.
پاڪ ماڻهن جي شان لامحدود ۽ ابدي آهي.
پاڪ ماڻهن جو شان اعليٰ کان اعليٰ آهي.
حضور ﷺ جن جي شان عظيم آهي.
پاڪ ماڻهن جي شان صرف انهن جي آهي.
اي نانڪ، پاڪ ماڻهن ۽ خدا جي وچ ۾ ڪوبه فرق ناهي. ||8||7||
سلوڪ:
سچو ذات هن جي ذهن تي آهي، ۽ سچو هن جي چپن تي آهي.
هو فقط هڪڙو ئي ڏسي ٿو.
اي نانڪ، اهي خدا-باشعور وجود جون خاصيتون آهن. ||1||
اشتاپدي:
خدا جي باشعور ذات هميشه بي نياز آهي،
جيئن پاڻيءَ ۾ لوٽس الڳ رهي.
خدا جي باشعور ذات هميشه بي داغ آهي،
سج وانگر، جيڪو سڀني کي آرام ۽ گرمي ڏئي ٿو.
خدا جي باشعور ذات سڀني کي هڪجهڙي نظر اچي ٿي،
جيئن بادشاھه ۽ غريب فقير تي هڪجهڙائي سان وهندڙ هوا.
خدا جي باشعور وجود کي ثابت قدمي آهي،
ڌرتيءَ وانگر، جنهن کي هڪڙيءَ هٿ ڪيو، ۽ ٻئي هٿ سان چندن جي پيسٽ سان مسح ڪيو وڃي.
هي خدا جي باشعور وجود جي ڪيفيت آهي:
اي نانڪ، هن جي فطري فطرت هڪ گرم باهه وانگر آهي. ||1||
خدا جي باشعور ذات خالص کان پاڪ آهي.
گندگي پاڻيءَ سان نه لڳندي آهي.
خدا جي باشعور انسان جو ذهن روشن آهي،
زمين جي مٿان آسمان وانگر.
خدا جي باشعور انسان لاءِ دوست ۽ دشمن هڪجهڙا آهن.
خدا جي باشعور وجود کي ڪو به غرور نه هوندو آهي.
خدا جي باشعور ذات اعليٰ کان اعليٰ آهي.
پنهنجي ذهن ۾، هو سڀني کان وڌيڪ عاجز آهي.
اُهي اڪيلا ٿي وڃن ٿا خدا-باشعور مخلوق،
اي نانڪ، جنهن کي خدا پاڻ ٺاهي ٿو. ||2||
خدائي ذات سڀني جي مٽي آهي.
خدا-باشعور روح جي فطرت کي ڄاڻي ٿو.
خدا جي باشعور ذات سڀني تي رحم ڪري ٿي.
ڪابه برائي خدا جي باشعور وجود کان نه ايندي آهي.
خدا جي باشعور وجود هميشه غير جانبدار آهي.