شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 646


ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਦੇ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਿ ॥
vin naavai sabh bharamade nit jag tottaa saisaar |

رب جي نالي کان سواءِ، هر ڪو دنيا ۾ گهمي ڦري، وڃائي ٿو.

ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਹਉਮੈ ਅੰਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
manamukh karam kamaavane haumai andh gubaar |

خود غرض انسان ذات پنھنجا ڪم اناپرستي جي ڪاري اونداھي ۾ ڪندا آھن.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
guramukh amrit peevanaa naanak sabad veechaar |1|

گرومخ امرت ۾ پيئندا آهن، اي نانڪ، لفظ جي ڪلام تي غور ڪندي. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਹਜੇ ਸੋਵੈ ॥
sahaje jaagai sahaje sovai |

هو آرام سان جاڳي ٿو، ۽ هو آرام سان سمهي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਉਸਤਤਿ ਹੋਵੈ ॥
guramukh anadin usatat hovai |

گرومک رات ڏينهن رب جي ساراهه ڪندو آهي.

ਮਨਮੁਖ ਭਰਮੈ ਸਹਸਾ ਹੋਵੈ ॥
manamukh bharamai sahasaa hovai |

نفس پرست انسان پنهنجي شڪ ۾ گمراهه رهي ٿو.

ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
antar chintaa need na sovai |

هو پريشانيءَ سان ڀريل آهي، ۽ هو ننڊ به نٿو ڪري سگهي.

ਗਿਆਨੀ ਜਾਗਹਿ ਸਵਹਿ ਸੁਭਾਇ ॥
giaanee jaageh saveh subhaae |

روحاني طور تي عقلمند جاڳندا ۽ آرام سان سمهندا.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥
naanak naam ratiaa bal jaau |2|

نانڪ انهن جي لاءِ قربان آهي، جيڪي رب جي نالي سان ڀريل آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਰਤਿਆ ॥
se har naam dhiaaveh jo har ratiaa |

اُهي ئي رب جي نالي تي غور ڪن ٿا، جيڪي رب سان جڙيل آهن.

ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਵਹਿ ਇਕੁ ਇਕੋ ਹਰਿ ਸਤਿਆ ॥
har ik dhiaaveh ik iko har satiaa |

اهي هڪ رب تي غور ڪن ٿا؛ هڪڙو ۽ اڪيلو رب سچو آهي.

ਹਰਿ ਇਕੋ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਇਕੋ ਉਤਪਤਿਆ ॥
har iko varatai ik iko utapatiaa |

هڪڙو رب هر هنڌ پکڙيل آهي. هڪ رب ڪائنات پيدا ڪئي.

ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਤਿਨ ਡਰੁ ਸਟਿ ਘਤਿਆ ॥
jo har naam dhiaaveh tin ddar satt ghatiaa |

جيڪي رب جي نالي تي غور ڪن ٿا، تن جا خوف ڪڍي ڇڏين ٿا.

ਗੁਰਮਤੀ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ॥੯॥
guramatee devai aap guramukh har japiaa |9|

رب پاڻ انهن کي گرو جي هدايت سان نوازي ٿو؛ گرومخ رب تي غور ڪندو آهي. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਤੁ ਕਿਛੁ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
antar giaan na aaeio jit kichh sojhee paae |

روحاني حڪمت، جيڪا سمجهه آڻيندي، هن جي ذهن ۾ داخل نه ٿيندي.

ਵਿਣੁ ਡਿਠਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
vin dditthaa kiaa saalaaheeai andhaa andh kamaae |

ڏسڻ کان سواءِ، هو رب جي حمد ڪيئن ٿو ڪري؟ انڌن ۾ انڌو عمل.

ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
naanak sabad pachhaaneeai naam vasai man aae |1|

اي نانڪ، جڏهن ماڻهوءَ جي ڪلام کي سمجهه ۾ اچي ٿو، تڏهن نالو ذهن ۾ اچي ٿو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਇਕਾ ਬਾਣੀ ਇਕੁ ਗੁਰੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
eikaa baanee ik gur iko sabad veechaar |

اتي هڪ باني آهي؛ اتي ھڪڙو گرو آھي؛ غور ڪرڻ لاءِ هڪ لفظ آهي.

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਟੁ ਸਚੁ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
sachaa saudaa hatt sach ratanee bhare bhanddaar |

سچ آھي واپار، ۽ سچ آھي دڪان؛ گودام زيورات سان ڀريل آهن.

ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਅਨਿ ਜੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
gur kirapaa te paaeean je devai devanahaar |

گروءَ جي مهربانيءَ سان، اُهي حاصل ٿين ٿا، جيڪڏهن عظيم عطا ڪري.

ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਲਾਭੁ ਸਦਾ ਖਟਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
sachaa saudaa laabh sadaa khattiaa naam apaar |

هن سچي واپار ۾ واپار ڪرڻ سان، هڪ بي مثال اسم جو فائدو حاصل ڪري ٿو.

ਵਿਖੁ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਕਰਮਿ ਪੀਆਵਣਹਾਰੁ ॥
vikh vich amrit pragattiaa karam peeaavanahaar |

زهر جي وچ ۾، Ambrosial Nectar نازل ٿيو آهي؛ هن جي رحمت سان، هڪ ان ۾ پيئي ٿو.

ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
naanak sach salaaheeai dhan savaaranahaar |2|

اي نانڪ، سچي رب جي ساراهه ڪر؛ برڪت وارو آهي خالق، زيبائشي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ॥
jinaa andar koorr varatai sach na bhaavee |

جيڪي ڪوڙ ۾ پکڙيل آهن، اهي سچ سان پيار نٿا ڪن.

ਜੇ ਕੋ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਕੂੜਾ ਜਲਿ ਜਾਵਈ ॥
je ko bolai sach koorraa jal jaavee |

جيڪڏهن ڪو سچ ڳالهائيندو ته ڪوڙ سڙي ويندو.

ਕੂੜਿਆਰੀ ਰਜੈ ਕੂੜਿ ਜਿਉ ਵਿਸਟਾ ਕਾਗੁ ਖਾਵਈ ॥
koorriaaree rajai koorr jiau visattaa kaag khaavee |

ڪوڙ، ڪوڙ سان مطمئن ٿين ٿا، جيئن ڪڪڙ کائي ٿو.

ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਈ ॥
jis har hoe kripaal so naam dhiaavee |

جڏهن رب پنهنجو فضل عطا ڪري ٿو، تڏهن ماڻهو رب جي نالي تي غور ڪندو آهي.

ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਕੂੜੁ ਪਾਪੁ ਲਹਿ ਜਾਵਈ ॥੧੦॥
har guramukh naam araadh koorr paap leh jaavee |10|

گرومخ جي حيثيت ۾، عبادت ۾ رب جي نالي جي عبادت ڪريو؛ فريب ۽ گناهه غائب ٿي ويندا. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |

سالڪ، ٽيون مهل:

ਸੇਖਾ ਚਉਚਕਿਆ ਚਉਵਾਇਆ ਏਹੁ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣਿ ॥
sekhaa chauchakiaa chauvaaeaa ehu man ikat ghar aan |

اي شيخ، تون چارن طرفن ۾ گھمندو، چارئي ھوائن سان اڏامي. پنھنجي ذهن کي ھڪڙي رب جي گھر ڏانھن واپس آڻيو.

ਏਹੜ ਤੇਹੜ ਛਡਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
eharr teharr chhadd too gur kaa sabad pachhaan |

پنھنجن ننڍڙن دليلن کي ڇڏي ڏيو، ۽ گرو جي ڪلام کي سمجھو.

ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਢਹਿ ਪਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
satigur agai dteh pau sabh kichh jaanai jaan |

سچي گرو جي اڳيان عاجزي سان جھڪيو؛ اھو ڄاڻندڙ آھي جيڪو سڀ ڪجھ ڄاڻندو آھي.

ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਲਾਇ ਤੂ ਹੋਇ ਰਹੁ ਮਿਹਮਾਣੁ ॥
aasaa manasaa jalaae too hoe rahu mihamaan |

پنھنجين اميدن ۽ تمنائن کي ساڙي ڇڏيو ۽ ھن دنيا ۾ مھمان وانگر رھو.

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਭੀ ਚਲਹਿ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥
satigur kai bhaanai bhee chaleh taa daragah paaveh maan |

جيڪڏهن تون سچي گروءَ جي مرضيءَ مطابق هلندين ته رب جي درٻار ۾ عزت ملندي.

ਨਾਨਕ ਜਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਤਿਨ ਧਿਗੁ ਪੈਨਣੁ ਧਿਗੁ ਖਾਣੁ ॥੧॥
naanak ji naam na chetanee tin dhig painan dhig khaan |1|

اي نانڪ، جيڪي نه ٿا غور ڪن، رب جو نالو، لعنت آھي انھن جا ڪپڙا، ۽ لعنت آھي سندن کاڌو. ||1||

ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |

ٽيون مهل:

ਹਰਿ ਗੁਣ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
har gun tott na aavee keemat kahan na jaae |

رب جي پاڪائي ساراهه جي ڪا به انتها ناهي. سندس قدر بيان نه ٿو ڪري سگهجي.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
naanak guramukh har gun raveh gun meh rahai samaae |2|

اي نانڪ، گرو مُخش رب جي پاڪائي ساراهه ڪندا آهن؛ اهي سندس شان ۾ جذب ٿي ويا آهن. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹਰਿ ਚੋਲੀ ਦੇਹ ਸਵਾਰੀ ਕਢਿ ਪੈਧੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ॥
har cholee deh savaaree kadt paidhee bhagat kar |

رب سينگاريو آهي بدن جي کوٽ؛ هن ان کي عقيدت پرستيءَ سان سينگاريو آهي.

ਹਰਿ ਪਾਟੁ ਲਗਾ ਅਧਿਕਾਈ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ॥
har paatt lagaa adhikaaee bahu bahu bidh bhaat kar |

رب پنهنجي ريشم کي ان ۾ ڪيترن ئي طريقن ۽ فيشن سان ونڊيو آهي.

ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰਾ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕੁ ਕਰਿ ॥
koee boojhai boojhanahaaraa antar bibek kar |

ڪيڏو نه ٿورڙو آهي جو عقل وارو ماڻهو، جيڪو سمجهي ٿو ۽ اندر ۾ سوچي ٿو.

ਸੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਹਰਿ ॥
so boojhai ehu bibek jis bujhaae aap har |

اُهي ئي اُنهن خيالن کي سمجهي ٿو، جن کي سمجهڻ لاءِ رب پاڻ الهام ڏئي ٿو.

ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ॥੧੧॥
jan naanak kahai vichaaraa guramukh har sat har |11|

غريب ٻانهو نانڪ چوي ٿو: گرومُخ رب کي ڄاڻن ٿا، رب سچو آهي. ||11||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430