اي بادشاهه، تو وٽ ڪير ايندو؟
بدر مان اهڙو پيار ڏٺو اٿم، جو فقير مون کي راضي ڪري. ||1||روڪ||
پنهنجن هاٿين کي ڏسندي، تون شڪ ۾ گم ٿي ويو آهين. توهان عظيم رب خدا کي نٿا ڄاڻو.
مان سمجهان ٿو ته بدور جي پاڻي کي توهان جي کير جي مقابلي ۾ امرت وارو امرت جهڙو آهي. ||1||
مون کي سندس ڀاڄيون چانورن جي کجيءَ وانگر لڳي. منهنجي زندگيءَ جي رات رب جي شان ۾ ڳائيندي گذري ٿي.
ڪبير جو پالڻھار ۽ مالڪ خوش ۽ شاداب آهي. هن کي ڪنهن جي سماجي طبقي جي پرواهه ناهي. ||2||9||
سالڪ، ڪبير:
ذهن جي آسمان ۾ جنگ جو ڊرم ڌڙڪي ٿو؛ مقصد ورتو وڃي ٿو، ۽ زخم لڳايو ويو آهي.
روحاني ويڙهاڪن جنگ جي ميدان ۾ داخل ٿيو؛ هاڻي وڙهڻ جو وقت آهي! ||1||
هو اڪيلو روحاني هيرو طور سڃاتو وڃي ٿو، جيڪو مذهب جي دفاع ۾ وڙهندو آهي.
هو جدا جدا ٿي سگهي ٿو، ٽڪر ٽڪر ڪري، پر هو ڪڏهن به جنگ جو ميدان نه ڇڏيندو. ||2||2||
ڪبير جو ڪلام، راگ مارو، ڪلام جو نالو ديوي جي:
هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
مون کي چار قسم جون آزاديون ۽ چار معجزاتي روحاني طاقتون، رب پاڪ جي بارگاھ ۾ مليون آهن.
مان آزاد آهيان، ۽ چارئي دور ۾ مشهور آهيان. منهنجي مٿي تي ساراهه ۽ شهرت جي موج جي ڇت آهي. ||1||
پاڻ سڳورن جي خدا تي غور ڪرڻ، ڪير نه بچيو آهي؟
جيڪو به گرو جي تعليمات تي عمل ڪري ٿو ۽ ساد سنگت، پاڪ جي صحبت ۾ شامل ٿئي ٿو، اهو سڀ کان وڌيڪ عقيدتمند سڏيو ويندو آهي. ||1||روڪ||
هن جي پيشاني تي شنخ، چڪر، مالا ۽ رسمي تلڪ نشان سان سينگاريو ويو آهي؛ هن جي چمڪندڙ جلال کي ڏسي، موت جو رسول ڊڄي ويو.
هو بي خوف ٿي ويندو آهي، ۽ رب جي طاقت هن جي ذريعي گونجندي آهي؛ جنم ۽ مرڻ جا ڏک دور ٿي ويندا آهن. ||2||
رب امبريڪ کي بي خوف وقار سان نوازيو، ۽ ڀاڀيخان کي بادشاهه بڻائي ڇڏيو.
سداما جي رب ۽ ماسٽر کيس نون خزانن سان برڪت ڪئي؛ هن ڍرو کي مستقل ۽ غير متحرڪ بڻائي ڇڏيو. اتر تارو وانگر، هو اڃا تائين منتقل نه ٿيو آهي. ||3||
پرهلاد جي خدا جي خاطر، خدا مرد شينهن جو روپ اختيار ڪري، هرناخش کي ماري ڇڏيو.
Naam Dayv چوي ٿو، خوبصورت وار وار رب پنهنجي بندن جي طاقت ۾ آهي. هو بلراج جي در تي بيٺو آهي، هينئر به! ||4||1||
مارو، ڪبير جي:
تو پنهنجو دين وساري ڇڏيو، اي چريو، توهان پنهنجو مذهب وساري ڇڏيو آهي.
توهان پنهنجو پيٽ ڀريو، ۽ جانور وانگر سمهيو. توهان هن انساني زندگي کي برباد ڪري ڇڏيو آهي. ||1||روڪ||
توهان ڪڏهن به ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ شامل نه ٿيو. توهان ڪوڙ جي ڳولا ۾ مشغول آهيو.
تون ڪتي، سور، ڪانءَ وانگر ڀوڳين ٿو. جلدي، توهان کي اٿڻو پوندو ۽ وڃڻو پوندو. ||1||
توهان کي يقين آهي ته توهان پاڻ عظيم آهيو، ۽ ٻيا ننڍا آهن.
جيڪي فڪر، قول ۽ فعل ۾ ڪوڙا آهن، مون انهن کي جهنم ۾ ويندي ڏٺو آهي. ||2||
هوشيار، ڪاوڙيل، هوشيار، فريب ۽ سست
گمراھيءَ ۾ پنھنجي زندگي ضايع ڪريو، ۽ پنھنجي پالڻھار کي ياد نه ڪريو. ||3||
ڪبير چوي ٿو، بيوقوف، بيوقوف ۽ وحشي رب کي ياد نٿا ڪن.
اهي رب جي نالي کي نٿا ڄاڻن؛ انهن کي ڪيئن پار ڪري سگهجي ٿو؟ ||4||1||