رامڪلي، پنجين مهل:
خدا مون کي پنهنجو ڪيو آهي، ۽ منهنجي سڀني دشمنن کي شڪست ڏني آهي.
جن دشمنن هن دنيا کي لُٽيو آهي، سي سڀ غلاميءَ ۾ جڪڙيل آهن. ||1||
سچو گرو منهنجو عظيم رب آهي.
مون کي قدرت جون بيشمار لذتون ۽ لذيذ لذتون مليون آهن، تنهنجو نالو ٻُڌڻ، ۽ توتي ايمان رکڻ سان. ||1||روڪ||
مون کي ٻيو ڪو به خيال نه آهي. رب منهنجو محافظ آهي، منهنجي مٿي کان مٿي.
جڏهن مون کي تنهنجي نالي جو سهارو ملي ٿو، تڏهن مان بي پرواهه ۽ آزاد آهيان، اي منهنجا مالڪ! ||2||
مان مڪمل ٿي چڪو آهيان، امن جي عطا ڪندڙ سان ملاقات، ۽ هاڻي، مون کي ڪا به شيء ناهي.
مون کي حاصل ڪيو آهي جوهر جو جوهر، اعليٰ حيثيت؛ مان ان کي ڇڏي نه ڏيندس ته ڪٿي به وڃان. ||3||
مان بيان نٿو ڪري سگهان ته تون ڪيئن آهين، اي سچا رب، غائب، لامحدود،
لامحدود، بي انتها ۽ غير متحرڪ رب. اي نانڪ، هو منهنجو رب ۽ مالڪ آهي. ||4||5||
رامڪلي، پنجين مهل:
تون عقلمند آهين؛ تون ابدي ۽ نه بدلجندڙ آهين. تون منهنجو سماجي طبقو ۽ عزت آهين.
توهان غير متحرڪ آهيو - توهان ڪڏهن به نه هلندا آهيو. مان ڪيئن پريشان ٿي سگهان ٿو؟ ||1||
تون اڪيلو آهين ۽ اڪيلو رب.
تون ئي بادشاهه آهين.
تنهنجي فضل سان، مون کي امن مليو آهي. ||1||روڪ||
تون سمنڊ آهين، ۽ مان تنهنجو سوان آهيان. موتي ۽ ياقوت تو ۾ آهن.
توهان ڏيو ٿا، ۽ توهان هڪ پل لاءِ نه ٿا سڪيو. مون حاصل ڪيو، هميشه لاء خوش ٿيو. ||2||
مان تنهنجو ٻار آهيان، ۽ تون منهنجو پيءُ آهين. تون کير منهنجي وات ۾ رک.
مان توهان سان کيڏندو آهيان، ۽ توهان مون کي هر طرح سان پيار ڪندا آهيو. تون هميشه لاءِ عظمت جو سمنڊ آهين. ||3||
تون مڪمل آهين، مڪمل طور تي تمام وسيع آهي. مان به توسان پورو آهيان.
مان ضم ٿي ويو آهيان، ضم ٿي چڪو آهيان، ضم ٿي ويو آهيان ۽ ملندو رهندو آهيان؛ اي نانڪ، مان ان کي بيان نٿو ڪري سگهان! ||4||6||
رامڪلي، پنجين مهل:
پنھنجن ھٿن کي جھانجھو ٺاھيو، پنھنجين اکين کي ٽمبرون، ۽ پنھنجي پيشاني کي گٽار بڻايو.
اچو ته مٺي بانسري موسيقي توهان جي ڪنن ۾ گونججي، ۽ پنهنجي زبان سان، هن گيت کي وائبرٽ ڪريو.
پنهنجي ذهن کي تال جي هٿن جي حرڪت وانگر منتقل ڪريو؛ رقص ڪريو، ۽ پنھنجن پيرن جي ڪنگڻ کي ھلايو. ||1||
هي رب جو تال جو رقص آهي.
مھربان سامعين، پالڻھار، توھان جي سڀني سينگار ۽ سينگار کي ڏسي ٿو. ||1||روڪ||
سڄي زمين اسٽيج آهي، جنهن جي مٿان آسمان جي ڇت آهي.
واء ڊائريڪٽر آهي؛ ماڻهو پاڻي مان پيدا ٿين ٿا.
پنجن عنصرن مان، ڪٺور پنهنجي عمل سان پيدا ٿيو. ||2||
سج ۽ چنڊ ٻه چراغ آهن، جن جي وچ ۾ دنيا جا چار ڪنڊا آهن.
ڏهه حواس ناچڻ واريون ڇوڪريون آهن، ۽ پنج جذبا آهن ڪورس؛ اهي هڪ جسم جي اندر گڏ ويٺا آهن.
اهي سڀئي پنهنجا پنهنجا شو ڏيکاريندا آهن، ۽ مختلف ٻولين ۾ ڳالهائيندا آهن. ||3||
هر گهر ۾ رات ڏينهن ناچ، ناچ آهي. هر هڪ گهر ۾، بگل ڦوڪيو.
ڪي نچڻ لاءِ ٺاهيا ويا آهن، ۽ ڪي چوڌاري ڦري ويندا آهن. ڪي اچن ٿا ۽ ڪي وڃن ٿا، ۽ ڪي مٽي ٿي وڃن ٿا.
نانڪ چوي ٿو، جيڪو سچي گرو سان ملي ٿو، ان کي ٻيهر جنم جو رقص ڪرڻ جي ضرورت ناهي. ||4||7||