شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 881


ਰਾਮ ਜਨ ਗੁਰਮਤਿ ਰਾਮੁ ਬੋਲਾਇ ॥
raam jan guramat raam bolaae |

اي رب جا عاجز ٻانهو، گرو جي تعليمات تي عمل ڪريو، ۽ رب جو نالو رکو.

ਜੋ ਜੋ ਸੁਣੈ ਕਹੈ ਸੋ ਮੁਕਤਾ ਰਾਮ ਜਪਤ ਸੋਹਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jo jo sunai kahai so mukataa raam japat sohaae |1| rahaau |

جيڪو ٻڌندو ۽ ڳالهائيندو سو آزاد ٿيو. رب جي نالي کي جپڻ سان، انسان حسن سان سينگاريل آهي. ||1||روڪ||

ਜੇ ਵਡਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਰਾਮ ਜਨਾ ਭੇਟਾਇ ॥
je vaddabhaag hoveh mukh masatak har raam janaa bhettaae |

جيڪڏهن ڪنهن جي پيشاني تي اعليٰ تقدير لکيل هجي ته رب ان کي رب جي عاجز ٻانهن سان ملڻ جي هدايت ڪري ٿو.

ਦਰਸਨੁ ਸੰਤ ਦੇਹੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਹਿ ਜਾਇ ॥੨॥
darasan sant dehu kar kirapaa sabh daalad dukh leh jaae |2|

رحم ڪر، ۽ مون کي اوليائن جي درشن جو برڪت وارو نظارو عطا ڪر، جيڪو مون کي تمام غربت ۽ درد کان نجات ڏي. ||2||

ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਰਾਮ ਜਨ ਨੀਕੇ ਭਾਗਹੀਣ ਨ ਸੁਖਾਇ ॥
har ke log raam jan neeke bhaagaheen na sukhaae |

رب جا ماڻهو سٺا ۽ شاندار آهن؛ بدقسمتي سان انهن کي بلڪل پسند نه آهي.

ਜਿਉ ਜਿਉ ਰਾਮ ਕਹਹਿ ਜਨ ਊਚੇ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਡੰਸੁ ਲਗਾਇ ॥੩॥
jiau jiau raam kaheh jan aooche nar nindak ddans lagaae |3|

جيتري قدر رب جا وڏا بندا هن جي باري ۾ ڳالهائيندا آهن، اوترو ئي بدمعاش انهن تي حملو ڪندا ۽ ڊاهيندا آهن. ||3||

ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਨਰ ਨਿੰਦਕ ਜਿਨ ਜਨ ਨਹੀ ਭਾਏ ਹਰਿ ਕੇ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥
dhrig dhrig nar nindak jin jan nahee bhaae har ke sakhaa sakhaae |

لعنت آهي لعنت آهي انهن بدمعاشن تي جيڪي عاجز، دوست ۽ صحبت پسند نٿا ڪن.

ਸੇ ਹਰਿ ਕੇ ਚੋਰ ਵੇਮੁਖ ਮੁਖ ਕਾਲੇ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕੀ ਪੈਜ ਨ ਭਾਇ ॥੪॥
se har ke chor vemukh mukh kaale jin gur kee paij na bhaae |4|

جيڪي گرو جي عزت ۽ شان کي پسند نٿا ڪن سي بي ايمان، ڪاري منهن وارا چور آهن، جن رب ڏانهن منهن موڙيو آهي. ||4||

ਦਇਆ ਦਇਆ ਕਰਿ ਰਾਖਹੁ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹਮ ਦੀਨ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਇ ॥
deaa deaa kar raakhahu har jeeo ham deen teree saranaae |

رحم ڪر، رحم ڪر، مهرباني ڪري مون کي بچائي، پيارا رب. مان نرم ۽ عاجز آهيان - مان توهان جي حفاظت چاهيان ٿو.

ਹਮ ਬਾਰਿਕ ਤੁਮ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇ ॥੫॥੨॥
ham baarik tum pitaa prabh mere jan naanak bakhas milaae |5|2|

مان تنهنجو ٻار آهيان، ۽ تون منهنجو پيءُ آهين، خدا. مهرباني ڪري ٻانهي نانڪ کي معاف ڪر ۽ کيس پاڻ سان ملائي. ||5||2||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raamakalee mahalaa 4 |

رامڪلي، چوٿين مهل:

ਹਰਿ ਕੇ ਸਖਾ ਸਾਧ ਜਨ ਨੀਕੇ ਤਿਨ ਊਪਰਿ ਹਾਥੁ ਵਤਾਵੈ ॥
har ke sakhaa saadh jan neeke tin aoopar haath vataavai |

رب جا دوست، عاجز، مقدس بزرگ آهن؛ رب انهن جي مٿان پنهنجا حفاظتي هٿ وڌائي ٿو.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਧ ਸੇਈ ਪ੍ਰਭ ਭਾਏ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੧॥
guramukh saadh seee prabh bhaae kar kirapaa aap milaavai |1|

گرمُخ اُهي مقدس بزرگ آهن، جيڪي خدا کي راضي ڪن ٿا. پنهنجي رحمت ۾، هو انهن کي پاڻ سان ملائي ٿو. ||1||

ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਮੇਲਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ॥
raam mo kau har jan mel man bhaavai |

اي منهنجا مالڪ، منهنجو دماغ رب جي عاجز ٻانهن سان ملڻ جي خواهشمند آهي.

ਅਮਿਉ ਅਮਿਉ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਮਿਲਿ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮੁਖਿ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
amiau amiau har ras hai meetthaa mil sant janaa mukh paavai |1| rahaau |

رب جو مٺو، نفيس جوهر امر امروزيا آهي. سنتن سان ملي، مان ان ۾ پيئان. ||1||Pause||

ਹਰਿ ਕੇ ਲੋਗ ਰਾਮ ਜਨ ਊਤਮ ਮਿਲਿ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵੈ ॥
har ke log raam jan aootam mil aootam padavee paavai |

رب جا ماڻهو تمام بلند ۽ بلند آهن. انهن سان ملاقات ڪرڻ سان ئي اعليٰ مرتبو حاصل ٿيندو آهي.

ਹਮ ਹੋਵਤ ਚੇਰੀ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੀ ਮੇਰਾ ਠਾਕੁਰੁ ਖੁਸੀ ਕਰਾਵੈ ॥੨॥
ham hovat cheree daas daasan kee meraa tthaakur khusee karaavai |2|

مان رب جي ٻانهن جي ٻانهن جو ٻانهو آهيان. منهنجو رب ۽ مالڪ مون کان راضي آهي. ||2||

ਸੇਵਕ ਜਨ ਸੇਵਹਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਰਿਦ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਗਾਵੈ ॥
sevak jan seveh se vaddabhaagee rid man tan preet lagaavai |

عاجز خادم خدمت ڪري ٿو. جيڪو پنهنجي دل، دماغ ۽ جسم ۾ رب جي محبت رکي ٿو، اهو تمام خوش قسمت آهي.

ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਬਾਤਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਕੂੜੋ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥
bin preetee kareh bahu baataa koorr bol koorro fal paavai |3|

جيڪو پيار کان سواءِ تمام گهڻو ڳالهائيندو آهي، ڪوڙ ڳالهائيندو آهي، ۽ صرف ڪوڙو انعام حاصل ڪندو آهي. ||3||

ਮੋ ਕਉ ਧਾਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਜਗਜੀਵਨ ਦਾਤੇ ਹਰਿ ਸੰਤ ਪਗੀ ਲੇ ਪਾਵੈ ॥
mo kau dhaar kripaa jagajeevan daate har sant pagee le paavai |

مون تي رحم ڪر، اي دنيا جا پالڻھار، اي عظيم عطا ڪندڙ. مون کي اوليائن جي پيرن تي ڪرڻ ڏيو.

ਹਉ ਕਾਟਉ ਕਾਟਿ ਬਾਢਿ ਸਿਰੁ ਰਾਖਉ ਜਿਤੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤੁ ਚੜਿ ਆਵੈ ॥੪॥੩॥
hau kaattau kaatt baadt sir raakhau jit naanak sant charr aavai |4|3|

مان پنهنجو مٿو ڪٽي ڇڏيندس، ۽ ان کي ٽڪر ٽڪر ڪري ڇڏيندس، اي نانڪ، ۽ ان کي سنتن جي هلڻ لاءِ رکي ڇڏيندس. ||4||3||

ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥
raamakalee mahalaa 4 |

رامڪلي، چوٿين مهل:

ਜੇ ਵਡਭਾਗ ਹੋਵਹਿ ਵਡ ਮੇਰੇ ਜਨ ਮਿਲਦਿਆ ਢਿਲ ਨ ਲਾਈਐ ॥
je vaddabhaag hoveh vadd mere jan miladiaa dtil na laaeeai |

جيڪڏهن مون کي اعليٰ تقدير سان نوازيو ويو ته آئون بغير دير جي رب جي عاجز ٻانهن سان ملندس.

ਹਰਿ ਜਨ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕੁੰਟ ਸਰ ਨੀਕੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਿਤੁ ਨਾਵਾਈਐ ॥੧॥
har jan amrit kuntt sar neeke vaddabhaagee tith naavaaeeai |1|

رب جا عاجز بندا امرت جا حوض آهن. وڏي خوش نصيبي سان، هڪ انهن ۾ غسل ڪري ٿو. ||1||

ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਜਨ ਕਾਰੈ ਲਾਈਐ ॥
raam mo kau har jan kaarai laaeeai |

اي منهنجا مالڪ، مون کي رب جي عاجز ٻانهن لاء ڪم ڪرڻ ڏي.

ਹਉ ਪਾਣੀ ਪਖਾ ਪੀਸਉ ਸੰਤ ਆਗੈ ਪਗ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੂਰਿ ਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
hau paanee pakhaa peesau sant aagai pag mal mal dhoor mukh laaeeai |1| rahaau |

مان پاڻي کڻان ٿو، پنن کي موهيندس ۽ انهن لاءِ اناج پيس. مان انهن جي پيرن کي مساج ۽ ڌوء. مان انهن جي پيرن جي مٽيءَ کي پنهنجي پيشانيءَ تي لڳايو. ||1||روڪ||

ਹਰਿ ਜਨ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਜੋ ਸਤਗੁਰ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈਐ ॥
har jan vadde vadde vadd aooche jo satagur mel milaaeeai |

رب جا ذليل ٻانهن وڏا، تمام وڏا، سڀ کان وڏو ۽ سڀ کان اعليٰ؛ اهي اسان کي سچي گرو سان ملڻ جي هدايت ڪن ٿا.

ਸਤਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਿਲਿ ਸਤਗੁਰ ਪੁਰਖ ਧਿਆਈਐ ॥੨॥
satagur jevadd avar na koee mil satagur purakh dhiaaeeai |2|

ٻيو ڪو به سچو گرو جيترو وڏو ناهي. سچي گروءَ سان ملي، مان رب جو غور ڪريان ٿو، اصلي ذات. ||2||

ਸਤਗੁਰ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਤਿਨ ਪਾਇਆ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਲਾਜ ਰਖਾਈਐ ॥
satagur saran pare tin paaeaa mere tthaakur laaj rakhaaeeai |

جيڪي سچي گروءَ جي پناهه ڳولين ٿا، تن کي رب ملي ٿو. منھنجو پالڻھار ۽ پالڻھار سندن عزت بچائي.

ਇਕਿ ਅਪਣੈ ਸੁਆਇ ਆਇ ਬਹਹਿ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਿਉ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਈਐ ॥੩॥
eik apanai suaae aae baheh gur aagai jiau bagul samaadh lagaaeeai |3|

ڪي پنھنجن مقصدن لاءِ ايندا آھن، ۽ گرو جي اڳيان ويھندا آھن. اهي سماڌيءَ ۾ ائين ظاهر ڪن ٿا، جيئن اکيون بند ڪري سارس. ||3||

ਬਗੁਲਾ ਕਾਗ ਨੀਚ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਕਰੰਗ ਬਿਖੂ ਮੁਖਿ ਲਾਈਐ ॥
bagulaa kaag neech kee sangat jaae karang bikhoo mukh laaeeai |

مسڪينن ۽ غريبن سان واسطو رکڻ، سارس ۽ ڪاوءَ وانگر، زهر جي لاش کي کارائڻ برابر آهي.

ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਮੇਲਿ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਹੰਸੁ ਕਰਾਈਐ ॥੪॥੪॥
naanak mel mel prabh sangat mil sangat hans karaaeeai |4|4|

نانڪ: اي خدا، مون کي سنگت، جماعت سان گڏ ڪر. سنگت سان گڏ، مان سونهن بڻجي ويندس. ||4||4||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430