شري گرو گرنتھ صاحب

صفحو - 520


ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਪ੍ਰੇਮ ਪਟੋਲਾ ਤੈ ਸਹਿ ਦਿਤਾ ਢਕਣ ਕੂ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥
prem pattolaa tai seh ditaa dtakan koo pat meree |

اي مڙس رب، تو مون کي پنهنجي محبت جو ريشمي لباس ڏنو آهي ته جيئن منهنجي عزت کي ڍڪي ۽ حفاظت ڪري.

ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਈ ਮੈਡਾ ਨਾਨਕ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ॥੧॥
daanaa beenaa saaee maiddaa naanak saar na jaanaa teree |1|

تون ئي حڪمت وارو ۽ سڀ ڪجهه ڄاڻيندڙ آهين، اي منهنجا مالڪ. نانڪ: مون تنهنجي قدر نه ڪئي آهي، رب. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਤੈਡੈ ਸਿਮਰਣਿ ਹਭੁ ਕਿਛੁ ਲਧਮੁ ਬਿਖਮੁ ਨ ਡਿਠਮੁ ਕੋਈ ॥
taiddai simaran habh kichh ladham bikham na ddittham koee |

تنهنجي يادگيريءَ سان، مون کي سڀ ڪجهه مليو آهي. مون کي ڪجھ به ڏکيو نه ٿو لڳي.

ਜਿਸੁ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਨਾਨਕ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥੨॥
jis pat rakhai sachaa saahib naanak mett na sakai koee |2|

جنهن جي عزت سچي مالڪ محفوظ ڪئي آهي- اي نانڪ، ان کي ڪو به بي عزت نٿو ڪري سگهي. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਹੋਵੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਦਯਿ ਧਿਆਇਐ ॥
hovai sukh ghanaa day dhiaaeaai |

رب جي ياد ڪرڻ سان، وڏو سڪون اچي ٿو.

ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਐ ॥
vanyai rogaa ghaan har gun gaaeaai |

ڪيتريون ئي بيماريون ختم ٿي وينديون آهن، رب جي پاڪائي ڳائڻ سان.

ਅੰਦਰਿ ਵਰਤੈ ਠਾਢਿ ਪ੍ਰਭਿ ਚਿਤਿ ਆਇਐ ॥
andar varatai tthaadt prabh chit aaeaai |

مڪمل سڪون اندر ۾ پکڙجي ٿو، جڏهن خدا ذهن ۾ اچي ٿو.

ਪੂਰਨ ਹੋਵੈ ਆਸ ਨਾਇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਐ ॥
pooran hovai aas naae man vasaaeaai |

اُن وقت اُميدون پوريون ٿينديون آهن، جڏهن ڪنهن جو ذهن نالو سان ڀرجي ويندو آهي.

ਕੋਇ ਨ ਲਗੈ ਬਿਘਨੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਐ ॥
koe na lagai bighan aap gavaaeaai |

رستي ۾ ڪا به رڪاوٽ نه ايندي، جڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي خودغرضي کي ختم ڪري ٿو.

ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਐ ॥
giaan padaarath mat gur te paaeaai |

عقل گرو کان روحاني حڪمت جي نعمت حاصل ڪري ٿي.

ਤਿਨਿ ਪਾਏ ਸਭੇ ਥੋਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਐ ॥
tin paae sabhe thok jis aap divaaeaai |

هو سڀ ڪجهه حاصل ڪري ٿو، جنهن کي رب پاڻ ڏئي ٿو.

ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਖਸਮੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਛਾਇਐ ॥੮॥
toon sabhanaa kaa khasam sabh teree chhaaeaai |8|

تون سڀني جو رب ۽ مالڪ آهين. سڀ توهان جي حفاظت هيٺ آهن. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਨਦੀ ਤਰੰਦੜੀ ਮੈਡਾ ਖੋਜੁ ਨ ਖੁੰਭੈ ਮੰਝਿ ਮੁਹਬਤਿ ਤੇਰੀ ॥
nadee tarandarree maiddaa khoj na khunbhai manjh muhabat teree |

نديءَ کي پار ڪندي، منھنجو پير نه ٺھيو- مان توسان پيار سان ڀريل آھيان.

ਤਉ ਸਹ ਚਰਣੀ ਮੈਡਾ ਹੀਅੜਾ ਸੀਤਮੁ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਤੁਲਹਾ ਬੇੜੀ ॥੧॥
tau sah charanee maiddaa heearraa seetam har naanak tulahaa berree |1|

اي منهنجا مالڪ، منهنجي دل تنهنجي پيرن سان ڳنڍيل آهي. رب نانڪ جي ٻيڙي ۽ ٻيڙي آهي. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਜਿਨੑਾ ਦਿਸੰਦੜਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਵੰਞੈ ਮਿਤ੍ਰ ਅਸਾਡੜੇ ਸੇਈ ॥
jinaa disandarriaa duramat vanyai mitr asaaddarre seee |

انهن جي نظر منهنجي بڇڙي ذهن کي ختم ڪري ٿي. اهي ئي منهنجا سچا دوست آهن.

ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਜਗੁ ਸਬਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ॥੨॥
hau dtoodtedee jag sabaaeaa jan naanak virale keee |2|

مون سڄي دنيا کي ڳوليو آهي. اي ٻانهو نانڪ، ڪيڏا نادر آهن اهڙا ماڻهو! ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਆਵੈ ਸਾਹਿਬੁ ਚਿਤਿ ਤੇਰਿਆ ਭਗਤਾ ਡਿਠਿਆ ॥
aavai saahib chit teriaa bhagataa dditthiaa |

توکي ياد اچي ٿو، اي مالڪ ۽ مالڪ، جڏهن مان تنهنجي بندن کي ڏسان ٿو.

ਮਨ ਕੀ ਕਟੀਐ ਮੈਲੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਵੁਠਿਆ ॥
man kee katteeai mail saadhasang vutthiaa |

منهنجي ذهن جي غلاظت تڏهن دور ٿي ويندي آهي، جڏهن مان ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ ويس.

ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟੀਐ ਜਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ॥
janam maran bhau katteeai jan kaa sabad jap |

سندس ٻانهي جي ڪلام تي غور ڪرڻ سان جنم ۽ موت جو خوف دور ٿي ويندو آهي.

ਬੰਧਨ ਖੋਲਨਿੑ ਸੰਤ ਦੂਤ ਸਭਿ ਜਾਹਿ ਛਪਿ ॥
bandhan kholani sant doot sabh jaeh chhap |

سنت بندن کي ڳنڍيندا آهن، ۽ سڀ ڀوت پري ٿي ويندا آهن.

ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਲਾਇਨਿੑ ਰੰਗੁ ਜਿਸ ਦੀ ਸਭ ਧਾਰੀਆ ॥
tis siau laaeini rang jis dee sabh dhaareea |

اهي اسان کي ان سان پيار ڪرڻ جي حوصلا افزائي ڪن ٿا، جيڪو سڄي ڪائنات قائم ڪري ٿو.

ਊਚੀ ਹੂੰ ਊਚਾ ਥਾਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੀਆ ॥
aoochee hoon aoochaa thaan agam apaareea |

لاتعداد ۽ لامحدود رب جو تخت اعليٰ کان اعليٰ آهي.

ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਧਿਆਈਐ ॥
rain dinas kar jorr saas saas dhiaaeeai |

رات ۽ ڏينهن، پنهنجي هٿن سان گڏ دٻايو، هر هڪ ۽ هر سانس سان، هن کي غور ڪيو.

ਜਾ ਆਪੇ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾਂ ਭਗਤ ਸੰਗੁ ਪਾਈਐ ॥੯॥
jaa aape hoe deaal taan bhagat sang paaeeai |9|

جڏهن رب پاڻ مهربان ٿئي ٿو، تڏهن اسان کي سندس بندن جو معاشرو ملي ٿو. ||9||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਬਾਰਿ ਵਿਡਾਨੜੈ ਹੁੰਮਸ ਧੁੰਮਸ ਕੂਕਾ ਪਈਆ ਰਾਹੀ ॥
baar viddaanarrai hunmas dhunmas kookaa peea raahee |

دنيا جي هن عجيب جنگل ۾، افراتفري ۽ مونجهارو آهي. روڊن تان گوڙ گونجڻ لڳو.

ਤਉ ਸਹ ਸੇਤੀ ਲਗੜੀ ਡੋਰੀ ਨਾਨਕ ਅਨਦ ਸੇਤੀ ਬਨੁ ਗਾਹੀ ॥੧॥
tau sah setee lagarree ddoree naanak anad setee ban gaahee |1|

مون کي توسان پيار آهي، اي منهنجا مالڪ! اي نانڪ، مان خوشيءَ سان جهنگ پار ڪريان ٿو. ||1||

ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |

پنجين مهل:

ਸਚੀ ਬੈਸਕ ਤਿਨੑਾ ਸੰਗਿ ਜਿਨ ਸੰਗਿ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥
sachee baisak tinaa sang jin sang japeeai naau |

سچو سماج انهن جي صحبت آهي، جيڪي رب جي نالي تي غور ڪن ٿا.

ਤਿਨੑ ਸੰਗਿ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਚਈ ਨਾਨਕ ਜਿਨਾ ਆਪਣਾ ਸੁਆਉ ॥੨॥
tina sang sang na keechee naanak jinaa aapanaa suaau |2|

اي نانڪ، جن کي رڳو پنھنجا مفاد نظر اچن ٿا، تن سان واسطو نه رکو. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

پورو:

ਸਾ ਵੇਲਾ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥
saa velaa paravaan jit satigur bhettiaa |

منظور اهو وقت آهي، جڏهن ڪو سچو گرو سان ملي ٿو.

ਹੋਆ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਤੇਟਿਆ ॥
hoaa saadhoo sang fir dookh na tettiaa |

ساد سنگت، حضور جي صحبت ۾ شامل ٿي، کيس وري درد نه ٿيندو آهي.

ਪਾਇਆ ਨਿਹਚਲੁ ਥਾਨੁ ਫਿਰਿ ਗਰਭਿ ਨ ਲੇਟਿਆ ॥
paaeaa nihachal thaan fir garabh na lettiaa |

جڏهن هو ابدي مقام حاصل ڪري ٿو، ته هن کي ٻيهر پيٽ ۾ داخل ٿيڻ جي ضرورت ناهي.

ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਇਕੁ ਸਗਲ ਬ੍ਰਹਮੇਟਿਆ ॥
nadaree aaeaa ik sagal brahamettiaa |

هن کي هر جاءِ تي هڪ خدا ڏسڻ ۾ اچي ٿو.

ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮੇਟਿਆ ॥
tat giaan laae dhiaan drisatt samettiaa |

هو پنهنجي مراقبي کي روحاني حڪمت جي جوهر تي ڌيان ڏئي ٿو، ۽ پنهنجو ڌيان ٻين نظرن کان هٽائي ٿو.

ਸਭੋ ਜਪੀਐ ਜਾਪੁ ਜਿ ਮੁਖਹੁ ਬੋਲੇਟਿਆ ॥
sabho japeeai jaap ji mukhahu bolettiaa |

سڀ راڳ ان جي ئي ڳايا ويندا آهن، جيڪو پنهنجي وات سان ڳائيندو آهي.

ਹੁਕਮੇ ਬੁਝਿ ਨਿਹਾਲੁ ਸੁਖਿ ਸੁਖੇਟਿਆ ॥
hukame bujh nihaal sukh sukhettiaa |

رب جي حڪم کي محسوس ڪندي، هو خوش ٿئي ٿو، ۽ هو امن ۽ سڪون سان ڀريل آهي.

ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਏ ਸੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਖੋਟਿਆ ॥੧੦॥
parakh khajaanai paae se bahurr na khottiaa |10|

جيڪي مبعوث ڪيا ويا آهن ۽ رب جي خزاني ۾ رکيا ويا آهن، انهن کي ٻيهر جعلي قرار نه ڏنو ويو آهي. ||10||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |

سالڪ، پنجون مهل:

ਵਿਛੋਹੇ ਜੰਬੂਰ ਖਵੇ ਨ ਵੰਞਨਿ ਗਾਖੜੇ ॥
vichhohe janboor khave na vanyan gaakharre |

علحدگيءَ جا ڪيڏا ڏاڍا ڏکوئيندڙ آهن جن کي برداشت ڪرڻ.

ਜੇ ਸੋ ਧਣੀ ਮਿਲੰਨਿ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਸੰਬੂਹ ਸਚੁ ॥੧॥
je so dhanee milan naanak sukh sanbooh sach |1|

ڪاش ماستر مونسان ملڻ اچي! اي نانڪ، مون کي پوءِ سڀ سچي راحت ملي ويندي. ||1||


اشاريه (1 - 1430)
جپ صفحو: 1 - 8
سو در صفحو: 8 - 10
سو پرکھ صفحو: 10 - 12
سوهلا صفحو: 12 - 13
سري راگ صفحو: 14 - 93
راگ ماجھ صفحو: 94 - 150
راگ گوري صفحو: 151 - 346
راگ آسا صفحو: 347 - 488
راگ گوجری صفحو: 489 - 526
راگ دیوگندھاری صفحو: 527 - 536
راگ بھیگاڑہ صفحو: 537 - 556
راگ وڈھنص صفحو: 557 - 594
راگ سورٹھ صفحو: 595 - 659
راگ دھنہسری صفحو: 660 - 695
راگ جیتسری صفحو: 696 - 710
راگ ٹوڈی صفحو: 711 - 718
راگ بیراڑی صفحو: 719 - 720
راگ تِلنگ صفحو: 721 - 727
راگ سوہی صفحو: 728 - 794
راگ بلاول صفحو: 795 - 858
راگ گوند صفحو: 859 - 875
راگ رامکلی صفحو: 876 - 974
راگ نت نارائن صفحو: 975 - 983
راگ مالی گورا صفحو: 984 - 988
راگ مارو صفحو: 989 - 1106
راگ تکھاری صفحو: 1107 - 1117
راگ کیدارا صفحو: 1118 - 1124
راگ بھیراؤ صفحو: 1125 - 1167
راگ بسنت صفحو: 1168 - 1196
راگ سارنگ صفحو: 1197 - 1253
راگ ملار صفحو: 1254 - 1293
راگ کانڑا صفحو: 1294 - 1318
راگ کلین صفحو: 1319 - 1326
راگ پربھاتی صفحو: 1327 - 1351
راگ جے جاونتی صفحو: 1352 - 1359
سلوک سہسکرتی صفحو: 1353 - 1360
گاتھا مہلا ۵ صفحو: 1360 - 1361
فُنے مہلا ۵ صفحو: 1361 - 1363
چوبولے مہلا ۵ صفحو: 1363 - 1364
سلوک بھگت کبیرا جی صفحو: 1364 - 1377
سلوک سیخ فرید کے صفحو: 1377 - 1385
سوئے سری مکھباک مہلا ۵ صفحو: 1385 - 1389
سوئے مہلے پہلے کے صفحو: 1389 - 1390
سوئے مہلے دوسرے کے صفحو: 1391 - 1392
سوئے مہلے تیجے کے صفحو: 1392 - 1396
سوئے مہلے چوتھے کے صفحو: 1396 - 1406
سوئے مہلے پنجویں کے صفحو: 1406 - 1409
سلوک وارا تے ودھیک صفحو: 1410 - 1426
سلوک مہلا ۹ صفحو: 1426 - 1429
منداوڑنی مہلا ۵ صفحو: 1429 - 1429
راگمالا صفحو: 1430 - 1430