ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 1133
ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਏ ॥੪॥੯॥੧੯॥
aape guramukh de vaddiaaee naanak naam samaae |4|9|19|هو پاڻ گرومخ کي شاندار عظمت سان نوازي ٿو. اي نانڪ، هو نالي ۾ ملائي ٿو. ||4||9||19||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ڀائرو، ٽيون مهل:
ਮੇਰੀ ਪਟੀਆ ਲਿਖਹੁ ਹਰਿ ਗੋਵਿੰਦ ਗੋਪਾਲਾ ॥
meree patteea likhahu har govind gopaalaa |منهنجي لکڻ جي ٽيبل تي، مان رب جو نالو لکان ٿو، رب، ڪائنات جو رب، رب العالمين.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਾਥੇ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥
doojai bhaae faathe jam jaalaa |ديوتا جي محبت ۾، انسان موت جي رسول جي ڦندي ۾ ڦاسي پون ٿا.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਾ ॥
satigur kare meree pratipaalaa |سچو گرو مون کي پالي ٿو ۽ سنڀالي ٿو.
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਾ ॥੧॥
har sukhadaataa merai naalaa |1|رب، امن جو، هميشه مون سان گڏ آهي. ||1||
ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਹਰਿ ਉਚਰੈ ॥
gur upades prahilaad har ucharai |پنهنجي گرو جي هدايتن تي عمل ڪندي، پرهلاد رب جو نالو ڳايو؛
ਸਾਸਨਾ ਤੇ ਬਾਲਕੁ ਗਮੁ ਨ ਕਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
saasanaa te baalak gam na karai |1| rahaau |هو هڪ ٻار هو، پر هو نه ڊڄندو هو جڏهن هن جي استاد کيس چيو. ||1||روڪ||
ਮਾਤਾ ਉਪਦੇਸੈ ਪ੍ਰਹਿਲਾਦ ਪਿਆਰੇ ॥
maataa upadesai prahilaad piaare |پرهلاد جي ماءُ پنهنجي پياري پٽ کي ڪجهه صلاح ڏني:
ਪੁਤ੍ਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਛੋਡਹੁ ਜੀਉ ਲੇਹੁ ਉਬਾਰੇ ॥
putr raam naam chhoddahu jeeo lehu ubaare |"منهنجا پٽ، توهان کي رب جي نالي کي ڇڏڻ گهرجي، ۽ پنهنجي جان بچائي!"
ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਕਹੈ ਸੁਨਹੁ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥
prahilaad kahai sunahu meree maae |پرهلاد چيو: ”ٻڌ، اي منهنجي ماءُ؛
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡਾ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੨॥
raam naam na chhoddaa gur deea bujhaae |2|مان رب جي نالي کي ڪڏهن به نه ڇڏيندس. منهنجي گرو مون کي اهو سيکاريو آهي." ||2||
ਸੰਡਾ ਮਰਕਾ ਸਭਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ॥
sanddaa marakaa sabh jaae pukaare |سندا ۽ مارڪا، سندس استاد، پنهنجي پيءُ بادشاهه وٽ ويا، ۽ شڪايت ڪيائون:
ਪ੍ਰਹਿਲਾਦੁ ਆਪਿ ਵਿਗੜਿਆ ਸਭਿ ਚਾਟੜੇ ਵਿਗਾੜੇ ॥
prahilaad aap vigarriaa sabh chaattarre vigaarre |”پرهلاد پاڻ گمراهه ٿي ويو آهي، ۽ هو ٻين سڀني شاگردن کي گمراهه ٿو ڪري.
ਦੁਸਟ ਸਭਾ ਮਹਿ ਮੰਤ੍ਰੁ ਪਕਾਇਆ ॥
dusatt sabhaa meh mantru pakaaeaa |ظالم بادشاهه جي درٻار ۾، هڪ رٿ تيار ڪئي وئي.
ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਕਾ ਰਾਖਾ ਹੋਇ ਰਘੁਰਾਇਆ ॥੩॥
prahalaad kaa raakhaa hoe raghuraaeaa |3|خدا پرهلاد جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ آهي. ||3||
ਹਾਥਿ ਖੜਗੁ ਕਰਿ ਧਾਇਆ ਅਤਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥
haath kharrag kar dhaaeaa at ahankaar |پرهلاد جو پيءُ هٿ ۾ تلوار ۽ وڏي غرور سان هن ڏانهن ڊوڙندو آيو.
ਹਰਿ ਤੇਰਾ ਕਹਾ ਤੁਝੁ ਲਏ ਉਬਾਰਿ ॥
har teraa kahaa tujh le ubaar |"توهان جو رب ڪٿي آهي، جيڪو توهان کي بچائيندو؟"
ਖਿਨ ਮਹਿ ਭੈਆਨ ਰੂਪੁ ਨਿਕਸਿਆ ਥੰਮੑ ਉਪਾੜਿ ॥
khin meh bhaiaan roop nikasiaa thama upaarr |هڪ پل ۾، رب هڪ خوفناڪ روپ ۾ ظاهر ٿيو، ۽ ستون کي ٽوڙي ڇڏيو.
ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਬਿਦਾਰਿਆ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਲੀਆ ਉਬਾਰਿ ॥੪॥
haranaakhas nakhee bidaariaa prahalaad leea ubaar |4|هرناخش کي سندس پنن سان ڦاٽي پيو، ۽ پرهلاد بچي ويو. ||4||
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੇ ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥
sant janaa ke har jeeo kaaraj savaare |پيارا رب سائين جن جا ڪم پورا ڪري.
ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਜਨ ਕੇ ਇਕੀਹ ਕੁਲ ਉਧਾਰੇ ॥
prahalaad jan ke ikeeh kul udhaare |هن پرهلاد جي اولاد جي 21 نسلن کي بچايو.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਮਾਰੇ ॥
gur kai sabad haumai bikh maare |گروءَ جي ڪلام جي ذريعي انا پرستيءَ جو زهر ناس ٿئي ٿو.
ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਸੰਤ ਨਿਸਤਾਰੇ ॥੫॥੧੦॥੨੦॥
naanak raam naam sant nisataare |5|10|20|اي نانڪ، رب جي نالي سان، سنتن کي آزاد ڪيو ويو آهي. ||5||10||20||
ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥
bhairau mahalaa 3 |ڀائرو، ٽيون مهل:
ਆਪੇ ਦੈਤ ਲਾਇ ਦਿਤੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਉ ਆਪੇ ਰਾਖਾ ਸੋਈ ॥
aape dait laae dite sant janaa kau aape raakhaa soee |رب پاڻ شيطانن کي سنتن جو تعاقب ڪري ٿو، ۽ هو پاڻ انهن کي بچائي ٿو.
ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਤਿਨ ਮਨਿ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥
jo teree sadaa saranaaee tin man dukh na hoee |1|جيڪي سدائين تنهنجي حرم ۾ رهن ٿا، اي رب، انهن جي ذهنن کي ڪڏهن به ڏک نه ٿو ڇهيو. ||1||
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥
jug jug bhagataa kee rakhadaa aaeaa |هر دور ۾، رب پنهنجي بندن جي عزت بچائيندو آهي.
ਦੈਤ ਪੁਤ੍ਰੁ ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਗਾਇਤ੍ਰੀ ਤਰਪਣੁ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਣੈ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dait putru prahalaad gaaeitree tarapan kichhoo na jaanai sabade mel milaaeaa |1| rahaau |پرهلاد، ڀوت جو پٽ، هندو صبح جي نماز، گائتري، ۽ پنهنجي ابن ڏاڏن کي پاڻي ڏيڻ جي رسم جي باري ۾ ڪجهه به نه ڄاڻندو هو؛ پر لفظ جي لفظ ذريعي، هو رب جي اتحاد ۾ متحد هو. ||1||روڪ||
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨ ਰਾਤੀ ਦੁਬਿਧਾ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥
anadin bhagat kareh din raatee dubidhaa sabade khoee |هو رات ڏينهن عبادت جي عبادت ڪندو هو، ڏينهن رات عبادت ڪندو هو، ۽ شبد جي ذريعي سندس دوکي ختم ٿي ويندي هئي.
ਸਦਾ ਨਿਰਮਲ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਾਤੇ ਸਚੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਈ ॥੨॥
sadaa niramal hai jo sach raate sach vasiaa man soee |2|جيڪي سچ سان ڀريل آهن، اهي پاڪ ۽ پاڪ آهن. سچو رب انهن جي ذهنن ۾ رهي ٿو. ||2||
ਮੂਰਖ ਦੁਬਿਧਾ ਪੜ੍ਹਹਿ ਮੂਲੁ ਨ ਪਛਾਣਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
moorakh dubidhaa parrheh mool na pachhaaneh birathaa janam gavaaeaa |ٻهراڙيءَ ۾ بيوقوف پڙهن ٿا، پر ڪجهه نه ٿا سمجهن. اهي پنهنجي زندگي بيڪار برباد ڪن ٿا.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਨਿੰਦਾ ਕਰਹਿ ਦੁਸਟੁ ਦੈਤੁ ਚਿੜਾਇਆ ॥੩॥
sant janaa kee nindaa kareh dusatt dait chirraaeaa |3|بدڪردار شيطان سائين جي بدمعاشي ڪئي، ۽ مصيبت پيدا ڪئي. ||3||
ਪ੍ਰਹਲਾਦੁ ਦੁਬਿਧਾ ਨ ਪੜੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡੈ ਡਰੈ ਨ ਕਿਸੈ ਦਾ ਡਰਾਇਆ ॥
prahalaad dubidhaa na parrai har naam na chhoddai ddarai na kisai daa ddaraaeaa |پرهلاد نه پڙهيو، ۽ نه ئي رب جي نالي کي ڇڏي ڏنو؛ هو ڪنهن به خوف کان نه ڊڄندو هو.
ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਾ ਦੈਤੈ ਕਾਲੁ ਨੇੜਾ ਆਇਆ ॥੪॥
sant janaa kaa har jeeo raakhaa daitai kaal nerraa aaeaa |4|پيارا رب سائين جو ڇوٽڪارو ڏيندڙ بڻجي ويو، ۽ شيطاني موت هن جي ويجهو به نه اچي سگهيو. ||4||
ਆਪਣੀ ਪੈਜ ਆਪੇ ਰਾਖੈ ਭਗਤਾਂ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥
aapanee paij aape raakhai bhagataan dee vaddiaaee |رب خود سندس عزت بچائي، ۽ پنهنجي عقيدتمند کي وڏي عظمت سان نوازيو.
ਨਾਨਕ ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਬਿਦਾਰਿਆ ਅੰਧੈ ਦਰ ਕੀ ਖਬਰਿ ਨ ਪਾਈ ॥੫॥੧੧॥੨੧॥
naanak haranaakhas nakhee bidaariaa andhai dar kee khabar na paaee |5|11|21|اي نانڪ، هرناخش کي رب پنهنجي پنن سان ٽوڙي ڇڏيو هو. انڌي ڀوت کي رب جي درٻار جي ڪا به خبر نه هئي. ||5||11||21||
ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥
raag bhairau mahalaa 4 chaupade ghar 1 |راگ ڀائرو، چوٿون مهل، چوٿون، پهريون بيت:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |هڪ عالمگير خالق خدا. سچي گرو جي فضل سان:
ਹਰਿ ਜਨ ਸੰਤ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪਗਿ ਲਾਇਣੁ ॥
har jan sant kar kirapaa pag laaein |رب سائين پنهنجي رحمت سان انسانن کي اوليائن جي پيرن ۾ ڳنڍي ٿو.