ٻيلن، ميدانن ۽ جبلن ۾، هو عظيم رب آهي.
جيئن هو حڪم ڪري ٿو، تيئن سندس مخلوق عمل ڪري ٿي.
هو هوائن ۽ پاڻيءَ کي ڇهي ٿو.
هو چئن ڪنڊن ۽ ڏهن طرفن ۾ پکڙيل آهي.
هن کان سواءِ، ڪا به جاءِ ناهي.
گرو جي مهرباني، اي نانڪ، امن حاصل ٿئي ٿو. ||2||
کيس ويد، پراڻن ۽ سمرتين ۾ ڏسو.
چنڊ، سج ۽ تارن ۾، هو هڪڙو آهي.
خدا جي ڪلام جي بني هرڪو ڳالهائيندو آهي.
هو پاڻ اڪيلائپ آهي- هو ڪڏهن به نه ڊهيندو آهي.
مڪمل طاقت سان، هو پنهنجي راند کيڏي ٿو.
هن جي قيمت جو اندازو نٿو لڳائي سگهجي. سندس فضيلت انمول آهي.
سڀ نور ۾، سندس نور آهي.
رب ۽ ماسٽر ڪائنات جي ڪپڙي جي ڍانچي کي سهارو ڏئي ٿو.
گرو جي فضل سان، شڪ ختم ٿي ويو آهي.
اي نانڪ، هي ايمان مضبوطيءَ سان اندر ۾ جڙيل آهي. ||3||
سائين جي نظر ۾ سڀ ڪجهه خدا آهي.
سنت جي دل ۾، سڀ ڪجهه ڌرم آهي.
سائين نيڪيءَ جون ڳالهيون ٻڌي ٿو.
هو سمايل رب ۾ سمايل آهي.
اهو آهي زندگي گذارڻ جو طريقو جيڪو خدا کي ڄاڻي ٿو.
سچا آھن سڀ ڳالھيون حضور جا.
جيڪو ڪجهه ٿئي ٿو، هو امن سان قبول ڪري ٿو.
هو خدا کي ڄاڻندڙ، سببن جو ڪارڻ ڄاڻي ٿو.
هو اندر ۾ به رهندو آهي ۽ ٻاهر به.
اي نانڪ، سندس درشن جو برڪت وارو نظارو ڏسي، سڀ متوجه ٿي ويا آهن. ||4||
هو پاڻ سچو آهي، ۽ جيڪو ڪجهه هن ٺاهيو آهي سو سچو آهي.
سڄي مخلوق خدا جي طرفان آئي.
جيئن هن کي راضي ٿئي، هو وسعت پيدا ڪري ٿو.
جيئن ته اهو هن کي راضي ڪري ٿو، هو هڪ ٿي وڃي ٿو ۽ صرف ٻيهر.
هن جون قوتون ايتريون ته گهڻيون آهن جو انهن کي سڃاڻي نٿو سگهجي.
جيئن هن کي راضي ٿئي، هو اسان کي ٻيهر پاڻ ۾ ضم ڪري ٿو.
ڪير ويجهو آهي ۽ ڪير پري آهي؟
هو پاڻ ئي هر هنڌ پکڙيل آهي.
جنهن کي خدا ڄاڻي ٿو ته هو دل ۾ آهي
اي نانڪ، هو ان شخص کي سمجهي ٿو. ||5||
سڀني صورتن ۾، هو پاڻ ئي پکڙيل آهي.
سڀني اکين سان، هو پاڻ ڏسي رهيو آهي.
سموري مخلوق سندس جسم آهي.
هو پاڻ ئي پنهنجي ساراهه ٻڌي ٿو.
جنهن اچڻ وڃڻ جو ڊرامو رچايو آهي.
هن مايا کي پنهنجي مرضي جي تابع ڪيو.
سڀني جي وچ ۾، هو بي نياز رهي ٿو.
جيڪو ڪجهه چئبو آهي، هو پاڻ ئي چوي ٿو.
سندس مرضي سان اسين آياسين، ۽ سندس مرضيءَ سان وڃون ٿا.
اي نانڪ، جڏهن اهو هن کي راضي ڪري ٿو، تڏهن هو اسان کي پاڻ ۾ جذب ڪري ٿو. ||6||
جيڪڏهن اهو هن کان اچي ٿو، اهو خراب نه ٿي سگهي.
ان کان سواءِ ٻيو ڪير ٿو ڪري سگهي؟
هو پاڻ سٺو آهي. هن جا عمل تمام بهترين آهن.
هو پنهنجي ذات کي پاڻ ڄاڻي ٿو.
هو پاڻ سچو آهي، ۽ جيڪو هن قائم ڪيو آهي سو سچو آهي.
هن جي ذريعي ۽ ذريعي، هو پنهنجي تخليق سان ٺهيل آهي.
سندس حالت ۽ حد بيان نه ٿي ڪري سگھجي.
جيڪڏھن ھن جھڙو ڪو ٻيو ھجي، تڏھن ئي کيس سمجھي سگھي ٿو.
سندس عمل سڀ منظور ۽ قبول آهن.
گرو جي مهرباني، اي نانڪ، اها ڄاڻ آهي. ||7||
جيڪو کيس سڃاڻي ٿو، ان کي دائمي سڪون ملي ٿو.
خدا ان کي پاڻ ۾ ملائي ٿو.
هو دولتمند ۽ خوشحال، ۽ عظيم ڄمار جو آهي.
هو جيون مکتا آهي - جيئرو رهڻ دوران آزاد ٿيو. رب خدا هن جي دل ۾ رهي ٿو.
برڪت وارو، برڪت وارو، برڪت وارو آهي ان عاجز جو اچڻ؛