ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري گرو گرنتھ صاحب
صفحو - 167
ਜਿਤਨੀ ਭੂਖ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਹੈ ਤਿਤਨੀ ਭੂਖ ਫਿਰਿ ਲਾਗੈ ॥
jitanee bhookh an ras saad hai titanee bhookh fir laagai |جيترو وڌيڪ ماڻهو ٻين ذائقن ۽ لذتن لاءِ بک محسوس ڪندو آهي، اوتري وڌيڪ اها بک برقرار رهندي آهي.
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੋ ਵੇਚੇ ਸਿਰੁ ਗੁਰ ਆਗੈ ॥
jis har aap kripaa kare so veche sir gur aagai |جن تي رب پاڻ رحم ڪري ٿو، سي پنهنجو سر گروءَ وٽ وڪڻن ٿا.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਤ੍ਰਿਪਤਿਆ ਫਿਰਿ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ॥੪॥੪॥੧੦॥੪੮॥
jan naanak har ras tripatiaa fir bhookh na laagai |4|4|10|48|ٻانهو نانڪ، رب، هار، هار جي نالي سان مطمئن آهي. هن کي وري ڪڏهن به بک نه لڳي. ||4||4||10||48||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 4 |گوري بيراگن، چوٿين مهل:
ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਆਸ ਨਿਤ ਕਿਉ ਦੇਖਾ ਹਰਿ ਦਰਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥
hamarai man chit har aas nit kiau dekhaa har daras tumaaraa |منهنجي شعوري ذهن ۾ رب جي مسلسل تمنا آهي. مان تنهنجي درشن جي برڪت وارو نظارو ڪيئن ڏسان، رب؟
ਜਿਨਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਾਈ ਸੋ ਜਾਣਤਾ ਹਮਰੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਹਰਿ ਬਹੁਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
jin preet laaee so jaanataa hamarai man chit har bahut piaaraa |جيڪو رب سان پيار ڪري ٿو اهو ڄاڻي ٿو؛ رب منهنجي شعوري ذهن کي تمام پيارو آهي.
ਹਉ ਕੁਰਬਾਨੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲਿਆ ਮੇਰਾ ਸਿਰਜਨਹਾਰਾ ॥੧॥
hau kurabaanee gur aapane jin vichhurriaa meliaa meraa sirajanahaaraa |1|مان پنهنجي گروءَ تي قربان آهيان، جنهن مون کي منهنجي خالق رب سان ٻيهر ملايو آهي. مان هن کان گهڻو وقت جدا ٿي ويس! ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਮ ਪਾਪੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਹਰਿ ਦੁਆਰਿ ॥
mere raam ham paapee saran pare har duaar |اي منهنجا رب، مان گنهگار آهيان؛ مان تنهنجي درگاه ۾ آيو آهيان، ۽ تنهنجي در تي ڪري پيو آهيان، رب.
ਮਤੁ ਨਿਰਗੁਣ ਹਮ ਮੇਲੈ ਕਬਹੂੰ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
mat niragun ham melai kabahoon apunee kirapaa dhaar |1| rahaau |منهنجي عقل بيڪار آهي. مان گندو ۽ گندو آهيان. مهرباني ڪري مون کي ڪڏهن ڪڏهن پنهنجي رحمت سان نوازيو. ||1||روڪ||
ਹਮਰੇ ਅਵਗੁਣ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਹੈ ਬਹੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਰਿ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ॥
hamare avagun bahut bahut hai bahu baar baar har ganat na aavai |منهنجون خاميون تمام گهڻيون ۽ بيشمار آهن. مون ڪيترا ڀيرا گناهه ڪيو آهي، بار بار. اي منهنجا مالڪ، انهن کي شمار نٿو ڪري سگهجي.
ਤੂੰ ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲੈਹਿ ਹਰਿ ਭਾਵੈ ॥
toon gunavantaa har har deaal har aape bakhas laihi har bhaavai |تون، رب، فضل جو خزانو آهين. جڏهن اهو توهان کي راضي ڪري، رب، توهان مون کي معاف ڪيو.
ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ਰਾਖੇ ਗੁਰ ਸੰਗਤੀ ਉਪਦੇਸੁ ਦੀਓ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਛਡਾਵੈ ॥੨॥
ham aparaadhee raakhe gur sangatee upades deeo har naam chhaddaavai |2|مان هڪ گنهگار آهيان، صرف گرو جي صحبت سان بچايو ويو آهي. هن رب جي نالي جي تعليم ڏني آهي، جيڪو مون کي بچائي ٿو. ||2||
ਤੁਮਰੇ ਗੁਣ ਕਿਆ ਕਹਾ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਜਬ ਗੁਰੁ ਬੋਲਹ ਤਬ ਬਿਸਮੁ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥
tumare gun kiaa kahaa mere satiguraa jab gur bolah tab bisam hoe jaae |اي منهنجا سچا گرو، مان تنهنجي ڪهڙيون خوبيون بيان ڪري سگهان ٿو؟ جڏهن گرو ڳالهائيندو آهي، مان حيران ٿي ويس.
ਹਮ ਜੈਸੇ ਅਪਰਾਧੀ ਅਵਰੁ ਕੋਈ ਰਾਖੈ ਜੈਸੇ ਹਮ ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਛਡਾਇ ॥
ham jaise aparaadhee avar koee raakhai jaise ham satigur raakh lee chhaddaae |ڇا مون جھڙي گنھگار کي ڪو ٻيو بچائي سگھي ٿو؟ سچي گرو مون کي بچايو ۽ بچايو.
ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਪਿਤਾ ਤੂੰਹੈ ਗੁਰੁ ਮਾਤਾ ਤੂੰ ਗੁਰੁ ਬੰਧਪੁ ਮੇਰਾ ਸਖਾ ਸਖਾਇ ॥੩॥
toon gur pitaa toonhai gur maataa toon gur bandhap meraa sakhaa sakhaae |3|اي گرو، تون منهنجو پيءُ آهين. اي گرو، تون منهنجي ماءُ آهين. اي گرو، تون منهنجو رشتيدار، ساٿي ۽ دوست آهين. ||3||
ਜੋ ਹਮਰੀ ਬਿਧਿ ਹੋਤੀ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਸਾ ਬਿਧਿ ਤੁਮ ਹਰਿ ਜਾਣਹੁ ਆਪੇ ॥
jo hamaree bidh hotee mere satiguraa saa bidh tum har jaanahu aape |منهنجي حالت، اي منهنجا سچا گرو - اها حالت، اي رب، صرف توهان کي خبر آهي.
ਹਮ ਰੁਲਤੇ ਫਿਰਤੇ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛਤਾ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਿ ਕੀਰੇ ਹਮ ਥਾਪੇ ॥
ham rulate firate koee baat na poochhataa gur satigur sang keere ham thaape |مان مٽيءَ ۾ ڦرندي رهيس، ۽ ڪنهن کي به منهنجي پرواهه نه هئي. گروءَ جي صحبت ۾، سچو گرو، آءٌ، ڪيڙو، مٿي اٿاريو ويو آھيان.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੇਰਾ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਚੂਕੇ ਸਭਿ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੇ ॥੪॥੫॥੧੧॥੪੯॥
dhan dhan guroo naanak jan keraa jit miliaai chooke sabh sog santaape |4|5|11|49|برڪت وارو، برڪت وارو آهي خادم نانڪ جو گرو؛ هن سان ملڻ سان، منهنجا سڀ ڏک ۽ تڪليفون ختم ٿي ويون آهن. ||4||5||11||49||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
gaurree bairaagan mahalaa 4 |گوري بيراگن، چوٿين مهل:
ਕੰਚਨ ਨਾਰੀ ਮਹਿ ਜੀਉ ਲੁਭਤੁ ਹੈ ਮੋਹੁ ਮੀਠਾ ਮਾਇਆ ॥
kanchan naaree meh jeeo lubhat hai mohu meetthaa maaeaa |مرد جو روح سون ۽ عورتن جي لالچ ۾ آهي. مايا سان جذباتي وابستگي هن لاءِ تمام مٺي آهي.
ਘਰ ਮੰਦਰ ਘੋੜੇ ਖੁਸੀ ਮਨੁ ਅਨ ਰਸਿ ਲਾਇਆ ॥
ghar mandar ghorre khusee man an ras laaeaa |ذهن گهرن، محلات، گهوڙن ۽ ٻين لذتن سان وابسته ٿي ويو آهي.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਉ ਛੂਟਾ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥੧॥
har prabh chit na aavee kiau chhoottaa mere har raaeaa |1|پالڻھار خدا به سندس خيال ۾ داخل نه ڪندو آھي. اي منهنجا رب بادشاهه، هن کي ڪيئن بچائي سگهجي ٿو؟ ||1||
ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਇਹ ਨੀਚ ਕਰਮ ਹਰਿ ਮੇਰੇ ॥
mere raam ih neech karam har mere |اي منھنجا پالڻھار، ھي منھنجا ذليل عمل آھن، اي منھنجا پالڻھار.
ਗੁਣਵੰਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਇਆਲੁ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਬਖਸਿ ਅਵਗਣ ਸਭਿ ਮੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
gunavantaa har har deaal kar kirapaa bakhas avagan sabh mere |1| rahaau |اي رب، هار، هار، فضيلت جو خزانو، مهربان رب: مهرباني ڪري مون کي پنهنجي فضل سان برڪت ڪر ۽ منهنجي سڀني غلطين لاء مون کي معاف ڪر. ||1||روڪ||
ਕਿਛੁ ਰੂਪੁ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਜਾਤਿ ਨਾਹੀ ਕਿਛੁ ਢੰਗੁ ਨ ਮੇਰਾ ॥
kichh roop nahee kichh jaat naahee kichh dtang na meraa |مون وٽ نه ڪا خوبصورتي آهي، نه سماجي حيثيت، نه اخلاق.
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਲੈ ਬੋਲਹ ਗੁਣ ਬਿਹੂਨ ਨਾਮੁ ਜਪਿਆ ਨ ਤੇਰਾ ॥
kiaa muhu lai bolah gun bihoon naam japiaa na teraa |مان ڪهڙي منهن سان ڳالهائيندس؟ مون وٽ ڪا به فضيلت نه آهي. مون تنهنجو نالو نه ورتو آهي.
ਹਮ ਪਾਪੀ ਸੰਗਿ ਗੁਰ ਉਬਰੇ ਪੁੰਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇਰਾ ॥੨॥
ham paapee sang gur ubare pun satigur keraa |2|مان هڪ گنهگار آهيان، صرف گرو جي صحبت سان بچايو ويو آهي. اها سچي گرو جي سخي نعمت آهي. ||2||
ਸਭੁ ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਮੁਖੁ ਨਕੁ ਦੀਆ ਵਰਤਣ ਕਉ ਪਾਣੀ ॥
sabh jeeo pindd mukh nak deea varatan kau paanee |هن سڀني جاندارن کي روح، جسم، وات، نڪ ۽ پاڻي ڏنو.
ਅੰਨੁ ਖਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪੈਨਣੁ ਦੀਆ ਰਸ ਅਨਿ ਭੋਗਾਣੀ ॥
an khaanaa kaparr painan deea ras an bhogaanee |هن انهن کي کائڻ لاءِ اناج، پائڻ لاءِ ڪپڙا ۽ ٻيون خوشيون ڏنيون.
ਜਿਨਿ ਦੀਏ ਸੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਪਸੂ ਹਉ ਕਰਿ ਜਾਣੀ ॥੩॥
jin dee su chit na aavee pasoo hau kar jaanee |3|پر اھي انھيءَ کي ياد نہ ٿا ڪن جنھن کين ھي سڀ ڪجھ ڏنو آھي. جانورن جو خيال آهي ته هنن پاڻ کي ٺاهيو آهي! ||3||
ਸਭੁ ਕੀਤਾ ਤੇਰਾ ਵਰਤਦਾ ਤੂੰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥
sabh keetaa teraa varatadaa toon antarajaamee |توهان انهن سڀني کي ٺاهيو؛ تون تمام وسيع آهين. تون ئي آهين باطن جو ڄاڻندڙ، دلين کي ڳولڻ وارو.
ਹਮ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ਕਿਆ ਕਰਹ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮ ਸੁਆਮੀ ॥
ham jant vichaare kiaa karah sabh khel tum suaamee |هي غريب مخلوق ڇا ڪري سگهي ٿي؟ هي سڄو ڊرامو تنهنجو آهي، اي رب ۽ مالڪ.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਾਟਿ ਵਿਹਾਝਿਆ ਹਰਿ ਗੁਲਮ ਗੁਲਾਮੀ ॥੪॥੬॥੧੨॥੫੦॥
jan naanak haatt vihaajhiaa har gulam gulaamee |4|6|12|50|غلام نانڪ کي غلامن جي بازار ۾ خريد ڪيو ويو. هو رب جي ٻانهن جو ٻانهو آهي. ||4||6||12||50||